Πραξεις 28
1 και διασωθεντες τοτε επεγνωσαν οτι μελιτη η νησος καλειται
Une fois hors de danger, nous apprîmes que cette île s'appelait Malte.
2 οι δε βαρβαροι παρειχον ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν ημιν αναψαντες γαρ πυραν προσελαβοντο παντας ημας δια τον υετον τον εφεστωτα και δια το ψυχος
Les indigènes nous accueillirent avec une humanité peu ordinaire; ils allumèrent un grand feu et nous y réunirent tous, car la pluie tombait, et il faisait froid.
3 συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων πληθος και επιθεντος επι την πυραν εχιδνα εκ της θερμης εξελθουσα καθηψεν της χειρος αυτου
Comme Paul prenait une poignée de bois sec et la jetait dans le brasier, la chaleur en fit sortir une vipère qui s'attacha à sa main.
4 ως δε ειδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ της χειρος αυτου ελεγον προς αλληλους παντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασεν
Quand les indigènes virent l'animal qui pendait à sa main, ils se dirent entre eux: «Certainement c'est un meurtrier que cet homme; à peine échappe-t-il à la mer et la Justice divine ne veut pas lui laisser la vie!»
5 ο μεν ουν αποτιναξας το θηριον εις το πυρ επαθεν ουδεν κακον
Mais lui secoua l'animal dans le feu et ne ressentit aucun mal.
6 οι δε προσεδοκων αυτον μελλειν πιμπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηδεν ατοπον εις αυτον γινομενον μεταβαλλομενοι ελεγον θεον αυτον ειναι
Eux s'attendaient à le voir enfler ou tomber mort tout à coup. Pendant longtemps ils attendirent, et voyant qu'il ne lui arrivait rien de fâcheux, ils changèrent d'avis et déclarèrent qu'il était un dieu.
7 εν δε τοις περι τον τοπον εκεινον υπηρχεν χωρια τω πρωτω της νησου ονοματι ποπλιω ος αναδεξαμενος ημας τρεις ημερας φιλοφρονως εξενισεν
Il y avait, près de cet endroit-là, des terres appartenant au principal personnage de l'île, un certain Publius; il nous recueillit et nous traita pendant trois jours avec beaucoup d'hospitalité.
8 εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοις και δυσεντερια συνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος εισελθων και προσευξαμενος επιθεις τας χειρας αυτω ιασατο αυτον
Or le père de ce Publius était retenu au lit par des accès de fièvre et la dysenterie. Paul entra chez lui, fit la prière, lui imposa les mains et le guérit.
9 τουτου ουν γενομενου και οι λοιποι οι εχοντες ασθενειας εν τη νησω προσηρχοντο και εθεραπευοντο
Là-dessus, tous les autres habitants malades de l'île vinrent aussi et furent guéris.
10 οι και πολλαις τιμαις ετιμησαν ημας και αναγομενοις επεθεντο τα προς την χρειαν
Aussi nous rendirent-ils toutes sortes d'honneur et, à notre départ, ils nous fournirent ce dont nous avions besoin.
11 μετα δε τρεις μηνας ανηχθημεν εν πλοιω παρακεχειμακοτι εν τη νησω αλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις
Trois mois plus tard, nous prenions passage sur un navire alexandrin, à l'enseigne des Dioscures, qui avait hiverné dans le port de l'île.
12 και καταχθεντες εις συρακουσας επεμειναμεν ημερας τρεις
Puis nous gagnions Syracuse et nous y passions trois jours;
13 οθεν περιελθοντες κατηντησαμεν εις ρηγιον και μετα μιαν ημεραν επιγενομενου νοτου δευτεραιοι ηλθομεν εις ποτιολους
de là, longeant toujours la côte, nous touchions à Reggio. Le lendemain le vent du sud se leva, et, en deux jours, nous étions à Pouzzoles.
14 ου ευροντες αδελφους παρεκληθημεν επ αυτοις επιμειναι ημερας επτα και ουτως εις την ρωμην ηλθομεν
Nous y trouvâmes des frères qui nous engagèrent à rester une semaine avec eux. Ensuite nous nous mîmes en route pour Rome.
15 κακειθεν οι αδελφοι ακουσαντες τα περι ημων εξηλθον εις απαντησιν ημιν αχρις αππιου φορου και τριων ταβερνων ους ιδων ο παυλος ευχαριστησας τω θεω ελαβεν θαρσος
Les frères de cette ville, qui avaient eu de nos nouvelles, vinrent à notre rencontre jusqu'à «Forum d'Appius» et jusqu'à «Les Trois Tavernes». A leur vue, Paul rendit grâces à Dieu et prit courage.
16 οτε δε ηλθομεν εις ρωμην ο εκατονταρχος παρεδωκεν τους δεσμιους τω στρατοπεδαρχη τω δε παυλω επετραπη μενειν καθ εαυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη
Quand nous fûmes arrivés à Rome, Paul eut la permission de rester seul avec le soldat qui le gardait.
17 εγενετο δε μετα ημερας τρεις συγκαλεσασθαι τον παυλον τους οντας των ιουδαιων πρωτους συνελθοντων δε αυτων ελεγεν προς αυτους ανδρες αδελφοι εγω ουδεν εναντιον ποιησας τω λαω η τοις εθεσιν τοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμων παρεδοθην εις τας χειρας των ρωμαιων
Trois jours après, cependant, il convoqua les Juifs de Rome les plus considérés, et quand ils furent réunis, il leur dit: «Mes frères, je n'avais rien fait de contraire à notre peuple et aux institutions de nos pères, lorsqu'on m'a arrêté à Jérusalem et livré entre les mains des Romains.
18 οιτινες ανακριναντες με εβουλοντο απολυσαι δια το μηδεμιαν αιτιαν θανατου υπαρχειν εν εμοι
Ceux-ci, après avoir examiné ma cause, voulaient me relâcher, parce que rien ne pouvait motiver ma condamnation à mort.
19 αντιλεγοντων δε των ιουδαιων ηναγκασθην επικαλεσασθαι καισαρα ουχ ως του εθνους μου εχων τι κατηγορησαι
Mais les Juifs, s'y étant opposés, je me vis forcé d'en appeler à l'Empereur, sans cependant vouloir me plaindre de mes compatriotes.
20 δια ταυτην ουν την αιτιαν παρεκαλεσα υμας ιδειν και προσλαλησαι ενεκεν γαρ της ελπιδος του ισραηλ την αλυσιν ταυτην περικειμαι
Voilà pourquoi je vous ai demandés; je voulais vous voir et vous parler, car c'est à cause de l'espérance d'Israël que je porte cette chaîne.»
21 οι δε προς αυτον ειπον ημεις ουτε γραμματα περι σου εδεξαμεθα απο της ιουδαιας ουτε παραγενομενος τις των αδελφων απηγγειλεν η ελαλησεν τι περι σου πονηρον
Ils lui répondirent: «Nous n'avons pas reçu de lettres de Judée à ton sujet, et aucun de nos frères n'est venu nous faire de rapport ni nous dire du mal de toi.
22 αξιουμεν δε παρα σου ακουσαι α φρονεις περι μεν γαρ της αιρεσεως ταυτης γνωστον εστιν ημιν οτι πανταχου αντιλεγεται
Cependant nous voudrions bien apprendre de toi ce que tu penses; car, à notre connaissance, ce parti-là rencontre partout de l'opposition.»
23 ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηκον προς αυτον εις την ξενιαν πλειονες οις εξετιθετο διαμαρτυρομενος την βασιλειαν του θεου πειθων τε αυτους τα περι του ιησου απο τε του νομου μωσεως και των προφητων απο πρωι εως εσπερας
Alors ils prirent jour ensemble et un plus grand nombre encore vint le trouver chez lui. Du matin au soir il leur exposait ce que c'était que le Royaume de Dieu et les suppliait en leur démontrant par la «Loi et les Prophètes» tout ce qui concerne Jésus.
24 και οι μεν επειθοντο τοις λεγομενοις οι δε ηπιστουν
Les uns se laissèrent convaincre par ses paroles, les autres restèrent incrédules.
25 ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους απελυοντο ειποντος του παυλου ρημα εν οτι καλως το πνευμα το αγιον ελαλησεν δια ησαιου του προφητου προς τους πατερας ημων
Comme ils se séparaient sans avoir pu se mettre d'accord, Paul leur dit ce simple mot: «L'Esprit saint a admirablement parlé quand il a dit à vos pères par le prophète Ésaïe:
26 λεγον πορευθητι προς τον λαον τουτον και ειπε ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε
«Va vers ce peuple et dis-lui: Vos oreilles entendront et vous ne comprendrez pas; Vos yeux regarderont et vous ne verrez pas,
27 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν και επιστρεψωσιν και ιασωμαι αυτους
Car le coeur de ce peuple s'est endurci; Ils ont fait la sourde oreille; ils ont fermé les yeux, Pour que leurs yeux ne voient pas, que leurs oreilles n'entendent pas, Que leurs coeurs ne comprennent pas Pour se convertir et que je puisse les guérir.»
28 γνωστον ουν εστω υμιν οτι τοις εθνεσιν απεσταλη το σωτηριον του θεου αυτοι και ακουσονται
«Sachez donc que ce salut de Dieu a été envoyé aux païens; ceux-là l'écouteront!»
29 και ταυτα αυτου ειποντος απηλθον οι ιουδαιοι πολλην εχοντες εν εαυτοις συζητησιν
(Lorsqu'il eut dit cela, les Juifs s'en allèrent, discutant vivement entre eux.)
30 εμεινεν δε ο παυλος διετιαν ολην εν ιδιω μισθωματι και απεδεχετο παντας τους εισπορευομενους προς αυτον
Paul demeura deux ans entiers dans un appartement qu'il avait loué à ses frais;
31 κηρυσσων την βασιλειαν του θεου και διδασκων τα περι του κυριου ιησου χριστου μετα πασης παρρησιας ακωλυτως
il pouvait y recevoir tous ceux qui venaient le voir; il prêchait le Royaume de Dieu; il enseignait ce qui concerne le Seigneur Jésus-Christ sans difficultés et en toute liberté.
