< Προς Τιμοθεον Α΄ 6 >

1 οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι τους ιδιους δεσποτας πασης τιμης αξιους ηγεισθωσαν ινα μη το ονομα του θεου και η διδασκαλια βλασφημηται
یاوَنْتو لوکا یُگَدھارِنو داساح سَنْتِ تے سْوَسْوَسْوامِنَں پُورْنَسَمادَرَیوگْیَں مَنْیَنْتاں نو چیدْ اِیشْوَرَسْیَ نامْنَ اُپَدیشَسْیَ چَ نِنْدا سَمْبھَوِشْیَتِ۔
2 οι δε πιστους εχοντες δεσποτας μη καταφρονειτωσαν οτι αδελφοι εισιν αλλα μαλλον δουλευετωσαν οτι πιστοι εισιν και αγαπητοι οι της ευεργεσιας αντιλαμβανομενοι ταυτα διδασκε και παρακαλει
ییشانْچَ سْوامِنو وِشْواسِنَح بھَوَنْتِ تَیسْتے بھْراترِتْواتْ ناوَجْنییاح کِنْتُ تے کَرْمَّپھَلَبھوگِنو وِشْواسِنَح پْرِیاشْچَ بھَوَنْتِیتِ ہیتوح سیوَنِییا ایوَ، تْوَمْ ایتانِ شِکْشَیَ سَمُپَدِشَ چَ۔
3 ει τις ετεροδιδασκαλει και μη προσερχεται υγιαινουσιν λογοις τοις του κυριου ημων ιησου χριστου και τη κατ ευσεβειαν διδασκαλια
یَح کَشْچِدْ اِتَرَشِکْشاں کَروتِ، اَسْماکَں پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ ہِتَواکْیانِیشْوَرَبھَکْتے رْیوگْیاں شِکْشانْچَ نَ سْوِیکَروتِ
4 τετυφωται μηδεν επισταμενος αλλα νοσων περι ζητησεις και λογομαχιας εξ ων γινεται φθονος ερις βλασφημιαι υπονοιαι πονηραι
سَ دَرْپَدھْماتَح سَرْوَّتھا جْنانَہِینَشْچَ وِوادَے رْواگْیُدّھَیشْچَ روگَیُکْتَشْچَ بھَوَتِ۔
5 παραδιατριβαι διεφθαρμενων ανθρωπων τον νουν και απεστερημενων της αληθειας νομιζοντων πορισμον ειναι την ευσεβειαν αφιστασο απο των τοιουτων
تادرِشادْ بھاوادْ اِیرْشْیاوِرودھاپَوادَدُشْٹاسُویا بھْرَشْٹَمَنَساں سَتْیَجْنانَہِینانامْ اِیشْوَرَبھَکْتِں لابھوپایَمْ اِوَ مَنْیَماناناں لوکاناں وِواداشْچَ جایَنْتے تادرِشیبھْیو لوکیبھْیَسْتْوَں پرِتھَکْ تِشْٹھَ۔
6 εστιν δε πορισμος μεγας η ευσεβεια μετα αυταρκειας
سَںیَتیچّھَیا یُکْتا ییشْوَرَبھَکْتِح سا مَہالابھوپایو بھَوَتِیتِ سَتْیَں۔
7 ουδεν γαρ εισηνεγκαμεν εις τον κοσμον δηλον οτι ουδε εξενεγκειν τι δυναμεθα
ایتَجَّگَتْپْرَویشَنَکالےسْمابھِح کِمَپِ نانایِ تَتَّیَجَنَکالےپِ کِمَپِ نیتُں نَ شَکْشْیَتَ اِتِ نِشْچِتَں۔
8 εχοντες δε διατροφας και σκεπασματα τουτοις αρκεσθησομεθα
اَتَایوَ کھادْیانْیاچّھادَنانِ چَ پْراپْیاسْمابھِح سَنْتُشْٹَے رْبھَوِتَوْیَں۔
9 οι δε βουλομενοι πλουτειν εμπιπτουσιν εις πειρασμον και παγιδα και επιθυμιας πολλας ανοητους και βλαβερας αιτινες βυθιζουσιν τους ανθρωπους εις ολεθρον και απωλειαν
یے تُ دھَنِنو بھَوِتُں چیشْٹَنْتے تے پَرِیکْشایامْ اُنْماتھے پَتَنْتِ یے چابھِلاشا مانَوانْ وِناشے نَرَکے چَ مَجَّیَنْتِ تادرِشیشْوَجْناناہِتابھِلاشیشْوَپِ پَتَنْتِ۔
10 ριζα γαρ παντων των κακων εστιν η φιλαργυρια ης τινες ορεγομενοι απεπλανηθησαν απο της πιστεως και εαυτους περιεπειραν οδυναις πολλαις
یَتورْتھَسْپرِہا سَرْوّیشاں دُرِتاناں مُولَں بھَوَتِ تامَوَلَمْبْیَ کیچِدْ وِشْواسادْ اَبھْرَںشَنْتَ ناناکْلیشَیشْچَ سْوانْ اَوِدھْیَنْ۔
11 συ δε ω ανθρωπε του θεου ταυτα φευγε διωκε δε δικαιοσυνην ευσεβειαν πιστιν αγαπην υπομονην πραοτητα
ہے اِیشْوَرَسْیَ لوکَ تْوَمْ ایتیبھْیَح پَلایَّ دھَرْمَّ اِیشْوَرَبھَکْتِ رْوِشْواسَح پْریمَ سَہِشْنُتا کْشانْتِشْچَیتانْیاچَرَ۔
12 αγωνιζου τον καλον αγωνα της πιστεως επιλαβου της αιωνιου ζωης εις ην και εκληθης και ωμολογησας την καλην ομολογιαν ενωπιον πολλων μαρτυρων (aiōnios g166)
وِشْواسَرُوپَمْ اُتَّمَیُدّھَں کُرُ، اَنَنْتَجِیوَنَمْ آلَمْبَسْوَ یَتَسْتَدَرْتھَں تْوَمْ آہُوتو بھَوَح، بَہُساکْشِناں سَمَکْشَنْچوتَّماں پْرَتِجْناں سْوِیکرِتَوانْ۔ (aiōnios g166)
13 παραγγελλω σοι ενωπιον του θεου του ζωοποιουντος τα παντα και χριστου ιησου του μαρτυρησαντος επι ποντιου πιλατου την καλην ομολογιαν
اَپَرَں سَرْوّیشاں جِیوَیِتُرِیشْوَرَسْیَ ساکْشادْ یَشْچَ کھْرِیشْٹو یِیشُح پَنْتِییَپِیلاتَسْیَ سَمَکْشَمْ اُتَّماں پْرَتِجْناں سْوِیکرِتَوانْ تَسْیَ ساکْشادْ اَہَں تْوامْ اِدَمْ آجْناپَیامِ۔
14 τηρησαι σε την εντολην ασπιλον ανεπιληπτον μεχρι της επιφανειας του κυριου ημων ιησου χριστου
اِیشْوَرینَ سْوَسَمَیے پْرَکاشِتَوْیَمْ اَسْماکَں پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیاگَمَنَں یاوَتْ تْوَیا نِشْکَلَنْکَتْوینَ نِرْدّوشَتْوینَ چَ وِدھِی رَکْشْیَتاں۔
15 ην καιροις ιδιοις δειξει ο μακαριος και μονος δυναστης ο βασιλευς των βασιλευοντων και κυριος των κυριευοντων
سَ اِیشْوَرَح سَچِّدانَنْدَح، اَدْوِتِییَسَمْراٹْ، راجْناں راجا، پْرَبھُوناں پْرَبھُح،
16 ο μονος εχων αθανασιαν φως οικων απροσιτον ον ειδεν ουδεις ανθρωπων ουδε ιδειν δυναται ω τιμη και κρατος αιωνιον αμην (aiōnios g166)
اَمَرَتایا اَدْوِتِییَ آکَرَح، اَگَمْیَتیجونِواسِی، مَرْتّیاناں کیناپِ نَ درِشْٹَح کیناپِ نَ درِشْیَشْچَ۔ تَسْیَ گَورَوَپَراکْرَمَو سَداتَنَو بھُویاسْتاں۔ آمینْ۔ (aiōnios g166)
17 τοις πλουσιοις εν τω νυν αιωνι παραγγελλε μη υψηλοφρονειν μηδε ηλπικεναι επι πλουτου αδηλοτητι αλλ εν τω θεω τω ζωντι τω παρεχοντι ημιν πλουσιως παντα εις απολαυσιν (aiōn g165)
اِہَلوکے یے دھَنِنَسْتے چِتَّسَمُنَّتِں چَپَلے دھَنے وِشْواسَنْچَ نَ کُرْوَّتاں کِنْتُ بھوگارْتھَمْ اَسْمَبھْیَں پْرَچُرَتْوینَ سَرْوَّداتا (aiōn g165)
18 αγαθοεργειν πλουτειν εν εργοις καλοις ευμεταδοτους ειναι κοινωνικους
یومَرَ اِیشْوَرَسْتَسْمِنْ وِشْوَسَنْتُ سَداچارَں کُرْوَّنْتُ سَتْکَرْمَّدھَنینَ دھَنِنو سُکَلا داتارَشْچَ بھَوَنْتُ،
19 αποθησαυριζοντας εαυτοις θεμελιον καλον εις το μελλον ινα επιλαβωνται της αιωνιου ζωης
یَتھا چَ سَتْیَں جِیوَنَں پاپْنُیُسْتَتھا پارَتْرِکامْ اُتَّمَسَمْپَدَں سَنْچِنْوَنْتْویتِ تْوَیادِشْیَنْتاں۔
20 ω τιμοθεε την παρακαταθηκην φυλαξον εκτρεπομενος τας βεβηλους κενοφωνιας και αντιθεσεις της ψευδωνυμου γνωσεως
ہے تِیمَتھِیَ، تْوَمْ اُپَنِدھِں گوپَیَ کالْپَنِکَوِدْیایا اَپَوِتْرَں پْرَلاپَں وِرودھوکْتِنْچَ تْیَجَ چَ،
21 ην τινες επαγγελλομενοι περι την πιστιν ηστοχησαν η χαρις μετα σου αμην [προς τιμοθεον πρωτη εγραφη απο λαοδικειας ητις εστιν μητροπολις φρυγιας της πακατιανης]
یَتَح کَتِپَیا لوکاسْتاں وِدْیامَوَلَمْبْیَ وِشْواسادْ بھْرَشْٹا اَبھَوَنَ۔ پْرَسادَسْتَوَ سَہایو بھُویاتْ۔ آمینْ۔

< Προς Τιμοθεον Α΄ 6 >