Προς Θεσσαλονικεις Α΄ 3
1 διο μηκετι στεγοντες ευδοκησαμεν καταλειφθηναι εν αθηναις μονοι
| اَتوہَں یَدا سَنْدیہَں پُنَح سوڈھُں ناشَکْنُوَں تَدانِیمْ آتھِینِینَگَرَ ایکاکِی سْتھاتُں نِشْچِتْیَ |
2 και επεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφον ημων και διακονον του θεου και συνεργον ημων εν τω ευαγγελιω του χριστου εις το στηριξαι υμας και παρακαλεσαι υμας περι της πιστεως υμων
| سْوَبھْراتَرَں کھْرِیشْٹَسْیَ سُسَںوادے سَہَکارِنَنْچیشْوَرَسْیَ پَرِچارَکَں تِیمَتھِیَں یُشْمَتْسَمِیپَمْ اَپْریشَیَں۔ |
3 τω μηδενα σαινεσθαι εν ταις θλιψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι εις τουτο κειμεθα
| وَرْتَّمانَیح کْلیشَیح کَسْیاپِ چانْچَلْیَں یَتھا نَ جایَتے تَتھا تے تْوَیا سْتھِرِیکْرِیَنْتاں سْوَکِییَدھَرْمَّمَدھِ سَماشْواسْیَنْتانْچیتِ تَمْ آدِشَں۔ |
4 και γαρ οτε προς υμας ημεν προελεγομεν υμιν οτι μελλομεν θλιβεσθαι καθως και εγενετο και οιδατε
| وَیَمیتادرِشے کْلےشے نِیُکْتا آسْمَہَ اِتِ یُویَں سْوَیَں جانِیتھَ، یَتوسْماکَں دُرْگَتِ رْبھَوِشْیَتِیتِ وَیَں یُشْماکَں سَمِیپے سْتھِتِکالےپِ یُشْمانْ اَبودھَیامَ، تادرِشَمیوَ چابھَوَتْ تَدَپِ جانِیتھَ۔ |
5 δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψα εις το γνωναι την πιστιν υμων μηπως επειρασεν υμας ο πειραζων και εις κενον γενηται ο κοπος ημων
| تَسْماتْ پَرِیکْشَکینَ یُشْماسُ پَرِیکْشِتیشْوَسْماکَں پَرِشْرَمو وِپھَلو بھَوِشْیَتِیتِ بھَیَں سوڈھُں یَداہَں ناشَکْنُوَں تَدا یُشْماکَں وِشْواسَسْیَ تَتّواوَدھارَنایَ تَمْ اَپْریشَیَں۔ |
6 αρτι δε ελθοντος τιμοθεου προς ημας αφ υμων και ευαγγελισαμενου ημιν την πιστιν και την αγαπην υμων και οτι εχετε μνειαν ημων αγαθην παντοτε επιποθουντες ημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας
| کِنْتْوَدھُنا تِیمَتھِیو یُشْمَتْسَمِیپادْ اَسْمَتْسَنِّدھِمْ آگَتْیَ یُشْماکَں وِشْواسَپْریمَنِی اَدھْیَسْمانْ سُوارْتّاں جْناپِتَوانْ وَیَنْچَ یَتھا یُشْمانْ سْمَرامَسْتَتھا یُویَمَپْیَسْمانْ سَرْوَّدا پْرَنَیینَ سْمَرَتھَ دْرَشْٹُمْ آکانْکْشَدھْوے چیتِ کَتھِتَوانْ۔ |
7 δια τουτο παρεκληθημεν αδελφοι εφ υμιν επι παση τη θλιψει και αναγκη ημων δια της υμων πιστεως
| ہے بھْراتَرَح، وارْتّامِماں پْراپْیَ یُشْمانَدھِ وِشیشَتو یُشْماکَں کْلیشَدُحکھانْیَدھِ یُشْماکَں وِشْواسادْ اَسْماکَں سانْتْوَناجایَتَ؛ |
8 οτι νυν ζωμεν εαν υμεις στηκητε εν κυριω
| یَتو یُویَں یَدِ پْرَبھاوَوَتِشْٹھَتھَ تَرْہْیَنینَ وَیَمْ اَدھُنا جِیوامَح۔ |
9 τινα γαρ ευχαριστιαν δυναμεθα τω θεω ανταποδουναι περι υμων επι παση τη χαρα η χαιρομεν δι υμας εμπροσθεν του θεου ημων
| وَیَنْچاسْمَدِیییشْوَرَسْیَ ساکْشادْ یُشْمَتّو جاتینَ یینانَنْدینَ پْرَپھُلّا بھَوامَسْتَسْیَ کرِتْسْنَسْیانَنْدَسْیَ یوگْیَرُوپینیشْوَرَں دھَنْیَں وَدِتُں کَتھَں شَکْشْیامَح؟ |
10 νυκτος και ημερας υπερ εκπερισσου δεομενοι εις το ιδειν υμων το προσωπον και καταρτισαι τα υστερηματα της πιστεως υμων
| وَیَں یینَ یُشْماکَں وَدَنانِ دْرَشْٹُں یُشْماکَں وِشْواسے یَدْ اَسِدّھَں وِدْیَتے تَتْ سِدّھِیکَرْتُّنْچَ شَکْشْیامَسْتادرِشَں وَرَں دِوانِشَں پْرارْتھَیامَہے۔ |
11 αυτος δε ο θεος και πατηρ ημων και ο κυριος ημων ιησους χριστος κατευθυναι την οδον ημων προς υμας
| اَسْماکَں تاتینیشْوَرینَ پْرَبھُنا یِیشُکھْرِیشْٹینَ چَ یُشْمَتْسَمِیپَگَمَنایاسْماکَں پَنْتھا سُگَمَح کْرِیَتاں۔ |
12 υμας δε ο κυριος πλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη εις αλληλους και εις παντας καθαπερ και ημεις εις υμας
| پَرَسْپَرَں سَرْوّاںشْچَ پْرَتِ یُشْماکَں پْریمَ یُشْمانْ پْرَتِ چاسْماکَں پْریمَ پْرَبھُنا وَرْدّھیَتاں بَہُپھَلَں کْرِیَتانْچَ۔ |
13 εις το στηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτους εν αγιωσυνη εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων των αγιων αυτου
| اَپَرَمَسْماکَں پْرَبھُ رْیِیشُکھْرِیشْٹَح سْوَکِییَیح سَرْوَّیح پَوِتْرَلوکَیح سارْدّھَں یَداگَمِشْیَتِ تَدا یُویَں یَتھاسْماکَں تاتَسْییشْوَرَسْیَ سَمُّکھے پَوِتْرَتَیا نِرْدوشا بھَوِشْیَتھَ تَتھا یُشْماکَں مَناںسِ سْتھِرِیکْرِیَنْتاں۔ |
