Προς Θεσσαλονικεις Α΄ 3

1 διο μηκετι στεγοντες ευδοκησαμεν καταλειφθηναι εν αθηναις μονοι

Wherefore, when we could no longer forbear, we chose to be left at Athens alone,

2 και επεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφον ημων και διακονον του θεου και συνεργον ημων εν τω ευαγγελιω του χριστου εις το στηριξαι υμας και παρακαλεσαι υμας περι της πιστεως υμων

and sent Timothy, our brother and a fellow-laborer with God in the gospel of Christ, to establish you, and to encourage you in your faith,

3 τω μηδενα σαινεσθαι εν ταις θλιψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι εις τουτο κειμεθα

so that no one should be shaken by these afflictions; for yourselves know that to this we are appointed;

4 και γαρ οτε προς υμας ημεν προελεγομεν υμιν οτι μελλομεν θλιβεσθαι καθως και εγενετο και οιδατε

for even when we were with you, we told you before that we are to suffer affliction, just as it came to pass, and ye know.

5 δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψα εις το γνωναι την πιστιν υμων μηπως επειρασεν υμας ο πειραζων και εις κενον γενηται ο κοπος ημων

For this cause, when I too could no longer forbear, I sent in order to know your faith, lest by some means the tempter might have tempted you, and our labor should prove in vain.

6 αρτι δε ελθοντος τιμοθεου προς ημας αφ υμων και ευαγγελισαμενου ημιν την πιστιν και την αγαπην υμων και οτι εχετε μνειαν ημων αγαθην παντοτε επιποθουντες ημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας

But when Timothy just now came to us from you, and brought us good tidings of your faith and love, and that ye have good remembrance of us always, desiring greatly to see us, as we also to see you;

7 δια τουτο παρεκληθημεν αδελφοι εφ υμιν επι παση τη θλιψει και αναγκη ημων δια της υμων πιστεως

for this cause, brethren, we were comforted over you in all our distress and affliction by your faith;

8 οτι νυν ζωμεν εαν υμεις στηκητε εν κυριω

for now we live, if ye stand fast in the Lord.

9 τινα γαρ ευχαριστιαν δυναμεθα τω θεω ανταποδουναι περι υμων επι παση τη χαρα η χαιρομεν δι υμας εμπροσθεν του θεου ημων

For what thanks can we render to God for you, for all the joy wherewith we rejoice for your sakes before our God;

10 νυκτος και ημερας υπερ εκπερισσου δεομενοι εις το ιδειν υμων το προσωπον και καταρτισαι τα υστερηματα της πιστεως υμων

night and day praying exceedingly that we may see your face, and may supply that which is lacking in your faith?

11 αυτος δε ο θεος και πατηρ ημων και ο κυριος ημων ιησους χριστος κατευθυναι την οδον ημων προς υμας

Now God himself, our Father, and our Lord Jesus direct our way to you;

12 υμας δε ο κυριος πλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη εις αλληλους και εις παντας καθαπερ και ημεις εις υμας

and the Lord make you to increase and abound in love toward one another and toward all, even as we do in love toward you;

13 εις το στηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτους εν αγιωσυνη εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων των αγιων αυτου

in order that he may establish your hearts unblamable in holiness before God, our Father, at the coming of our Lord Jesus with all his holy ones.