< Προς Κορινθιους Β΄ 8 >

1 γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι την χαριν του θεου την δεδομενην εν ταις εκκλησιαις της μακεδονιας
Também, irmãos, vos fazemos saber a graça de Deus dada às igrejas da Macedônia,
2 οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεως η περισσεια της χαρας αυτων και η κατα βαθους πτωχεια αυτων επερισσευσεν εις τον πλουτον της απλοτητος αυτων
Que em muita provação de aflição, a abundância de sua alegria, e sua profunda pobreza abundaram nas riquezas de sua generosidade.
3 οτι κατα δυναμιν μαρτυρω και υπερ δυναμιν αυθαιρετοι
Pois dou testemunho de que foram voluntários segundo [sua] capacidade e até além de [sua] capacidade,
4 μετα πολλης παρακλησεως δεομενοι ημων την χαριν και την κοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους δεξασθαι ημας
Pedindo-nos com muito entusiasmo que aceitássemos a graça e a comunhão deste serviço para os santos.
5 και ου καθως ηλπισαμεν αλλ εαυτους εδωκαν πρωτον τω κυριω και ημιν δια θεληματος θεου
E não [somente fizeram] como nós esperávamos, mas também entregaram a si mesmos, primeiramente ao Senhor, e [depois] a nós, pela vontade de Deus.
6 εις το παρακαλεσαι ημας τιτον ινα καθως προενηρξατο ουτως και επιτελεση εις υμας και την χαριν ταυτην
De maneira que convocamos a Tito para que, assim como tinha começado antes, assim também terminasse esta graça entre vós.
7 αλλ ωσπερ εν παντι περισσευετε πιστει και λογω και γνωσει και παση σπουδη και τη εξ υμων εν ημιν αγαπη ινα και εν ταυτη τη χαριτι περισσευητε
Portanto, assim como em tudo abundais: em fé, em palavra, em conhecimento, em todo empenho, e em nosso amor por vós; sede também abundantes nesta graça.
8 ου κατ επιταγην λεγω αλλα δια της ετερων σπουδης και το της ημετερας αγαπης γνησιον δοκιμαζων
Eu não digo [isto] como que mandando, mas sim para também, por meio do empenho dos outros, provar a sinceridade de vosso amor.
9 γινωσκετε γαρ την χαριν του κυριου ημων ιησου χριστου οτι δι υμας επτωχευσεν πλουσιος ων ινα υμεις τη εκεινου πτωχεια πλουτησητε
Porque já conheceis a graça de nosso Senhor Jesus Cristo, que, sendo rico, por causa de vós se fez pobre; para que com a pobreza dele, vós enriquecêsseis.
10 και γνωμην εν τουτω διδωμι τουτο γαρ υμιν συμφερει οιτινες ου μονον το ποιησαι αλλα και το θελειν προενηρξασθε απο περυσι
E nisto dou [minha] opinião: porque isto vos convém, não somente a fazer, mas também a querer, dado que começastes desde o ano passado.
11 νυνι δε και το ποιησαι επιτελεσατε οπως καθαπερ η προθυμια του θελειν ουτως και το επιτελεσαι εκ του εχειν
Portanto agora completai também o que já foi começado; para que, assim como houve ânimo no querer, assim também o seja no que tendes de completar.
12 ει γαρ η προθυμια προκειται καθο εαν εχη τις ευπροσδεκτος ου καθο ουκ εχει
Porque se existe a boa vontade, [a doação] é aceitável conforme o que se tem, e não conforme o que não se tem.
13 ου γαρ ινα αλλοις ανεσις υμιν δε θλιψις αλλ εξ ισοτητος εν τω νυν καιρω το υμων περισσευμα εις το εκεινων υστερημα
Porque não [digo isto] para que outros tenham alívio, e vós opressão;
14 ινα και το εκεινων περισσευμα γενηται εις το υμων υστερημα οπως γενηται ισοτης
Mas [para que] igualmente, neste tempo presente, vossa abundância seja [para suprir] a falta dos outros, para que também a abundância deles seja [para suprir] vossa falta, para que haja igualdade.
15 καθως γεγραπται ο το πολυ ουκ επλεονασεν και ο το ολιγον ουκ ηλαττονησεν
Como está escrito: O que muito [colhe], não teve mais; e o que [colhe] pouco, não teve menos.
16 χαρις δε τω θεω τω διδοντι την αυτην σπουδην υπερ υμων εν τη καρδια τιτου
Porém graças a Deus, que ele pôs o mesmo empenho por vós no coração de Tito;
17 οτι την μεν παρακλησιν εδεξατο σπουδαιοτερος δε υπαρχων αυθαιρετος εξηλθεν προς υμας
Pois aceitou [nosso] chamado, e com muito entusiasmo partiu voluntariamente até vós.
18 συνεπεμψαμεν δε μετ αυτου τον αδελφον ου ο επαινος εν τω ευαγγελιω δια πασων των εκκλησιων
E enviamos com ele o irmão que é elogiado no Evangelho por todas as igrejas.
19 ου μονον δε αλλα και χειροτονηθεις υπο των εκκλησιων συνεκδημος ημων συν τη χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων προς την αυτου του κυριου δοξαν και προθυμιαν υμων
E não somente [isto], mas também foi escolhido pelas igrejas como companheiro de nossa viagem com esta graça, que é administrada por nós para a glória do mesmo Senhor, e a prontidão de vosso ânimo.
20 στελλομενοι τουτο μη τις ημας μωμησηται εν τη αδροτητι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων
Assim evitamos que ninguém nos critique nesta abundância que é administrada por nós,
21 προνοουμενοι καλα ου μονον ενωπιον κυριου αλλα και ενωπιον ανθρωπων
Procurando o que é honesto, não somente diante do Senhor, mas também diante das pessoas.
22 συνεπεμψαμεν δε αυτοις τον αδελφον ημων ον εδοκιμασαμεν εν πολλοις πολλακις σπουδαιον οντα νυνι δε πολυ σπουδαιοτερον πεποιθησει πολλη τη εις υμας
Também enviamos com eles ao nosso irmão, ao qual muitas vezes em muitas coisas já provamos que ele é cuidadoso, e agora ainda muito mais cuidadoso pela muita confiança que [ele tem] em vós.
23 ειτε υπερ τιτου κοινωνος εμος και εις υμας συνεργος ειτε αδελφοι ημων αποστολοι εκκλησιων δοξα χριστου
Quanto a Tito, ele é meu companheiro e cooperador para convosco; quanto a nossos irmãos, eles são representantes das igrejas, [e] glória de Cristo.
24 την ουν ενδειξιν της αγαπης υμων και ημων καυχησεως υπερ υμων εις αυτους ενδειξασθε και εις προσωπον των εκκλησιων
Portanto, mostrai para com eles a prova de vosso amor, e de nosso orgulho por vós, diante das igrejas.

< Προς Κορινθιους Β΄ 8 >