< Κατα Ματθαιον 4 >

1 Τότε ὁ Ἰησοῦς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ πνεύματος, πειρασθῆναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου.
Le nendese’ i Arofo Masiñey mb’ am-babangoañ’ ao t’i Iesoà ho zizie’ i mpañìnjey.
2 Καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα, ὕστερον ἐπείνασε.
Nililitse efapolo andro naho efapolo halen-dre vaho nisaliko,
3 Καὶ προσελθὼν αὐτῷ ὁ πειράζων εἶπεν, Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται.
nitotok’ ama’e i mpañìnjey nanao ty hoe: Kanao Anan’ Añahare, irehe, misaontsia amo vato retoañe hiova ho mahakama.
4 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε, Γέγραπται, Οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ.
Fa hoe ty natoi’ Iesoà aze: Pinatetse ty hoe: Tsy mahakama avao ty mahaveloñe’ ondaty fa ze hene tsara ­miakatse am-palie’ Iehovà.
5 Τότε παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ ἵστησιν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ ἱεροῦ,
Le nindese’ i mpañìnjey mb’amy rova navaheñey mb’eo naho nampi­johañe’e an-digiligi’ i anjomba miavakey
6 καὶ λέγει αὐτῷ, Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάλε σεαυτὸν κάτω· γέγραπται γὰρ ὅτι Τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ· καί, Ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σοῦ.
vaho nanoa’e ty hoe: Naho Andrianañahare irehe, mitsambotraha ambane ey, amy te pinatetse ty hoe: Fa linili’e ty ama’o o anjeli’eo ty hitare Azo amo lia’o iabio, naho o fità’iareoo ro hañongake Azo, tsy mone hidasits’ am-bato ty fandia’o
7 Ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Πάλιν γέγραπται, Οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου.
Hoe t’i Iesoà tama’e: Ko tsohe’o t’Iehovà Andrianañahare’o.
8 Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίαν, καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τοῦ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν,
Aa le nendese’ i mpañìnjey mb’ an-dindim-bohitse añe vaho natoro’e aze ze kila fifehea’ ty voatse toy naho ty enge’ iareo.
9 καὶ λέγει αὐτῷ, Ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι.
Le nanoa’e ty hoe: Hene hatoloko Azo o retoañe naho ibaboha’o an-daharañe.
10 Τότε λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Ὕπαγε, Σατανᾶ· γέγραπται γάρ, Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις, καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις.
Fe hoe t’Iesoà tama’e: Soike ty mpañìnje! fa pinatetse ty hoe: Hitalaho am’Iehovà Andrianañahare’o irehe, vaho Ie avao ty hitoroña’o.
11 Τότε ἀφίησιν αὐτὸν ὁ διάβολος· καὶ ἰδού, ἄγγελοι προσῆλθον καὶ διηκόνουν αὐτῷ.
Le nisitake aze i mpañìnjey, vaho niharineañ’ anjely, niatrak’ aze.
12 Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν·
Ie jinanji’ Iesoà, te nasese mb’am-balabey ao t’i Jaona, le nimb’e Gilgale mb’eo.
13 καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρέτ, ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν, ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ·
Niarie’e ty Natse­ràle le nimoneñe e Kapernaome-raità am-pari­parin-tane’ i Zebolona añe,
14 ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος,
hañeneke ty nisaontsie’ Isaia mpitoky ami’ty hoe:
15 Γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν,
An-tane Zebolona naho an-tane Naftaly, ty lala’ i riakey, alafe’ Iordaney— Galilia’ o kilakila’ ondatio:
16 ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα, καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου, φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς.
Fa nahaisa-kazavañe ra’elahy ondaty mañavelo añ`ieñeo, le fa nireandreañan-kazavañe o mitoboke an-tanen-kamoromoroñañeo.
17 Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν, Μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Ie henane zay, namototse nitaroñe t’Iesoà, nanao ty hoe: Misolohoa, fa mitotoke i fifehean-dikerañey.
18 Περιπατῶν δὲ ὁ Ἰησοῦς παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον, καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς.
Nidraidraitse añ’ olo-driake Galilia eo t’i Iesoà, le nahavazoho mpirahalahy roe, i Simona atao Petrose, naho i Andrea rahalahi’e, nañifike o harato’ iareoo an-driake ao, amy t’ie mpiandriake.
19 Καὶ λέγει αὐτοῖς, Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων.
Le nanoa’ ty hoe: Oriho iraho, vaho hanoeko mpañarato ondaty.
20 Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ.
Aa le nado’ iereo amy oray o harato’ iareoo vaho nañorike aze.
21 Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν, εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν, καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν· καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς.
Ie nienga mb’eo, le nahavazoho mpirahalahy roe ka: Iakobe ana’ i Zebedeele naho i Jaona rahalahi’e, mindre amy Zebedeele rae’ iareo, nañajary ty harato’ iareo an-dakañe ao, vaho nikoihe’e.
22 Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ.
Nihepakepake iereo nienga i haratoy naho ty rae’iareo, nañorik’ aze.
23 Καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν Γαλιλαίαν ὁ Ἰησοῦς, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν, καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας, καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.
Le nimb’eo mb’eo an-tane Galilia t’i Iesoà, nañoke am-pivoria’ iareo ao, naho nitaroñe ty tolotse soa i fifehean-dikerañey naho nañafake ze fonga areteñe vaho ze hene hasilofañe am’ ondatio.
24 Καὶ ἀπῆλθεν ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ εἰς ὅλην τὴν Συρίαν· καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας, ποικίλαις νόσοις καὶ βασάνοις συνεχομένους, καὶ δαιμονιζομένους, καὶ σεληνιαζομένους, καὶ παραλυτικούς· καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς.
Niboele nahatsitsike ty tane’ i Sirià ty nitalilieñe aze; le nasese mb’ama’e ze hene nitindrien-karazan’ areteñe maro: o angaran-kokolampao, o volevolen’ angatseo naho ze azo ty tsipelatse, vaho jinanga’e.
25 Καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοὶ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ Δεκαπόλεως καὶ Ἱεροσολύμων καὶ Ἰουδαίας καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου.
Valobohoke bey ty nañorike aze boake Dekapoly naho i Galilia naho Ierosaleme naho Iehodà vaho alafe’ Iordaney añe.

< Κατα Ματθαιον 4 >