Κατα Ματθαιον 19
1 Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους, μετῆρεν ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίας πέραν τοῦ Ἰορδάνου.
അനന്തരമ് ഏതാസു കഥാസു സമാപ്താസു യീശു ർഗാലീലപ്രദേശാത് പ്രസ്ഥായ യർദന്തീരസ്ഥം യിഹൂദാപ്രദേശം പ്രാപ്തഃ|
2 Καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς ἐκεῖ.
തദാ തത്പശ്ചാത് ജനനിവഹേ ഗതേ സ തത്ര താൻ നിരാമയാൻ അകരോത്|
3 Καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ Φαρισαῖοι πειράζοντες αὐτόν, καὶ λέγοντες αὐτῷ, Εἰ ἔξεστιν ἀνθρώπῳ ἀπολῦσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν αἰτίαν;
തദനന്തരം ഫിരൂശിനസ്തത്സമീപമാഗത്യ പാരീക്ഷിതും തം പപ്രച്ഛുഃ, കസ്മാദപി കാരണാത് നരേണ സ്വജായാ പരിത്യാജ്യാ ന വാ?
4 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς, Οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ ποιήσας ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς,
സ പ്രത്യുവാച, പ്രഥമമ് ഈശ്വരോ നരത്വേന നാരീത്വേന ച മനുജാൻ സസർജ, തസ്മാത് കഥിതവാൻ,
5 καὶ εἶπεν, Ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ προσκολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν;
മാനുഷഃ സ്വപിതരൗ പരിത്യജ്യ സ്വപത്ന്യാമ് ആസക്ഷ്യതേ, തൗ ദ്വൗ ജനാവേകാങ്ഗൗ ഭവിഷ്യതഃ, കിമേതദ് യുഷ്മാഭി ർന പഠിതമ്?
6 Ὥστε οὐκέτι εἰσὶ δύο, ἀλλὰ σὰρξ μία. Ὃ οὖν ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω.
അതസ്തൗ പുന ർന ദ്വൗ തയോരേകാങ്ഗത്വം ജാതം, ഈശ്വരേണ യച്ച സമയുജ്യത, മനുജോ ന തദ് ഭിന്ദ്യാത്|
7 Λέγουσιν αὐτῷ, Τί οὖν Μωσῆς ἐνετείλατο δοῦναι βιβλίον ἀποστασίου, καὶ ἀπολῦσαι αὐτήν;
തദാനീം തേ തം പ്രത്യവദൻ, തഥാത്വേ ത്യാജ്യപത്രം ദത്ത്വാ സ്വാം സ്വാം ജായാം ത്യക്തും വ്യവസ്ഥാം മൂസാഃ കഥം ലിലേഖ?
8 Λέγει αὐτοῖς ὅτι Μωσῆς πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἐπέτρεψεν ὑμῖν ἀπολῦσαι τὰς γυναῖκας ὑμῶν· ἀπ᾿ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν οὕτω.
തതഃ സ കഥിതവാൻ, യുഷ്മാകം മനസാം കാഠിന്യാദ് യുഷ്മാൻ സ്വാം സ്വാം ജായാം ത്യക്തുമ് അന്വമന്യത കിന്തു പ്രഥമാദ് ഏഷോ വിധിർനാസീത്|
9 Λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, εἰ μὴ ἐπὶ πορνείᾳ, καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται· καὶ ὁ ἀπολελυμένην γαμήσας μοιχᾶται.
അതോ യുഷ്മാനഹം വദാമി, വ്യഭിചാരം വിനാ യോ നിജജായാം ത്യജേത് അന്യാഞ്ച വിവഹേത്, സ പരദാരാൻ ഗച്ഛതി; യശ്ച ത്യക്താം നാരീം വിവഹതി സോപി പരദാരേഷു രമതേ|
10 Λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, Εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικός, οὐ συμφέρει γαμῆσαι.
തദാ തസ്യ ശിഷ്യാസ്തം ബഭാഷിരേ, യദി സ്വജായയാ സാകം പുംസ ഏതാദൃക് സമ്ബന്ധോ ജായതേ, തർഹി വിവഹനമേവ ന ഭദ്രം|
11 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, Οὐ πάντες χωροῦσι τὸν λόγον τοῦτον, ἀλλ᾿ οἷς δέδοται.
തതഃ സ ഉക്തവാൻ, യേഭ്യസ്തത്സാമർഥ്യം ആദായി, താൻ വിനാന്യഃ കോപി മനുജ ഏതന്മതം ഗ്രഹീതും ന ശക്നോതി|
12 Εἰσὶ γὰρ εὐνοῦχοι, οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν οὕτω· καί εἰσιν εὐνοῦχοι, οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων· καί εἰσιν εὐνοῦχοι, οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω.
കതിപയാ ജനനക്ലീബഃ കതിപയാ നരകൃതക്ലീബഃ സ്വർഗരാജ്യായ കതിപയാഃ സ്വകൃതക്ലീബാശ്ച സന്തി, യേ ഗ്രഹീതും ശക്നുവന്തി തേ ഗൃഹ്ലന്തു|
13 Τότε προσηνέχθη αὐτῷ παιδία, ἵνα τὰς χεῖρας ἐπιθῇ αὐτοῖς, καὶ προσεύξηται· οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς.
അപരമ് യഥാ സ ശിശൂനാം ഗാത്രേഷു ഹസ്തം ദത്വാ പ്രാർഥയതേ, തദർഥം തത്സമീംപം ശിശവ ആനീയന്ത, തത ആനയിതൃൻ ശിഷ്യാസ്തിരസ്കൃതവന്തഃ|
14 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν, Ἄφετε τὰ παιδία, καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
കിന്തു യീശുരുവാച, ശിശവോ മദന്തികമ് ആഗച്ഛന്തു, താൻ മാ വാരയത, ഏതാദൃശാം ശിശൂനാമേവ സ്വർഗരാജ്യം|
15 Καὶ ἐπιθεὶς αὐτοῖς τὰς χεῖρας, ἐπορεύθη ἐκεῖθεν.
തതഃ സ തേഷാം ഗാത്രേഷു ഹസ്തം ദത്വാ തസ്മാത് സ്ഥാനാത് പ്രതസ്ഥേ|
16 Καὶ ἰδού, εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ, Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω, ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; (aiōnios g166)
അപരമ് ഏക ആഗത്യ തം പപ്രച്ഛ, ഹേ പരമഗുരോ, അനന്തായുഃ പ്രാപ്തും മയാ കിം കിം സത്കർമ്മ കർത്തവ്യം? (aiōnios g166)
17 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ, Τί με λέγεις ἀγαθόν; Οὐδεὶς ἀγαθός, εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεός. Εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς.
തതഃ സ ഉവാച, മാം പരമം കുതോ വദസി? വിനേശ്ചരം ന കോപി പരമഃ, കിന്തു യദ്യനന്തായുഃ പ്രാപ്തും വാഞ്ഛസി, തർഹ്യാജ്ഞാഃ പാലയ|
18 Λέγει αὐτῷ, Ποίας; Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε, Τὸ Οὐ φονεύσεις· οὐ μοιχεύσεις· οὐ κλέψεις· οὐ ψευδομαρτυρήσεις·
തദാ സ പൃഷ്ടവാൻ, കാഃ കാ ആജ്ഞാഃ? തതോ യീശുഃ കഥിതവാൻ, നരം മാ ഹന്യാഃ, പരദാരാൻ മാ ഗച്ഛേഃ, മാ ചോരയേഃ, മൃഷാസാക്ഷ്യം മാ ദദ്യാഃ,
19 τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα· καί, ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.
നിജപിതരൗ സംമന്യസ്വ, സ്വസമീപവാസിനി സ്വവത് പ്രേമ കുരു|
20 Λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος, Πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ;
സ യുവാ കഥിതവാൻ, ആ ബാല്യാദ് ഏതാഃ പാലയാമി, ഇദാനീം കിം ന്യൂനമാസ്തേ?
21 Ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε, πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ· καὶ δεῦρο, ἀκολούθει μοι.
തതോ യീശുരവദത്, യദി സിദ്ധോ ഭവിതും വാഞ്ഛസി, തർഹി ഗത്വാ നിജസർവ്വസ്വം വിക്രീയ ദരിദ്രേഭ്യോ വിതര, തതഃ സ്വർഗേ വിത്തം ലപ്സ്യസേ; ആഗച്ഛ, മത്പശ്ചാദ്വർത്തീ ച ഭവ|
22 Ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά.
ഏതാം വാചം ശ്രുത്വാ സ യുവാ സ്വീയബഹുസമ്പത്തേ ർവിഷണഃ സൻ ചലിതവാൻ|
23 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
തദാ യീശുഃ സ്വശിഷ്യാൻ അവദത്, ധനിനാം സ്വർഗരാജ്യപ്രവേശോ മഹാദുഷ്കര ഇതി യുഷ്മാനഹം തഥ്യം വദാമി|
24 Πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος διελθεῖν, ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.
പുനരപി യുഷ്മാനഹം വദാമി, ധനിനാം സ്വർഗരാജ്യപ്രവേശാത് സൂചീഛിദ്രേണ മഹാങ്ഗഗമനം സുകരം|
25 Ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα, λέγοντες, Τίς ἄρα δύναται σωθῆναι;
ഇതി വാക്യം നിശമ്യ ശിഷ്യാ അതിചമത്കൃത്യ കഥയാമാസുഃ; തർഹി കസ്യ പരിത്രാണം ഭവിതും ശക്നോതി?
26 Ἐμβλέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.
തദാ സ താൻ ദൃഷ്ദ്വാ കഥയാമാസ, തത് മാനുഷാണാമശക്യം ഭവതി, കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സർവ്വം ശക്യമ്|
27 Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ, Ἰδού, ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν;
തദാ പിതരസ്തം ഗദിതവാൻ, പശ്യ, വയം സർവ്വം പരിത്യജ്യ ഭവതഃ പശ്ചാദ്വർത്തിനോ ഽഭവാമ; വയം കിം പ്രാപ്സ്യാമഃ?
28 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους, κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ.
തതോ യീശുഃ കഥിതവാൻ, യുഷ്മാനഹം തഥ്യം വദാമി, യൂയം മമ പശ്ചാദ്വർത്തിനോ ജാതാ ഇതി കാരണാത് നവീനസൃഷ്ടികാലേ യദാ മനുജസുതഃ സ്വീയൈശ്ചര്യ്യസിംഹാസന ഉപവേക്ഷ്യതി, തദാ യൂയമപി ദ്വാദശസിംഹാസനേഷൂപവിശ്യ ഇസ്രായേലീയദ്വാദശവംശാനാം വിചാരം കരിഷ്യഥ|
29 Καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας, ἢ ἀδελφούς, ἢ ἀδελφάς, ἢ πατέρα, ἢ μητέρα, ἢ γυναῖκα, ἢ τέκνα, ἢ ἀγρούς, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται, καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. (aiōnios g166)
അന്യച്ച യഃ കശ്ചിത് മമ നാമകാരണാത് ഗൃഹം വാ ഭ്രാതരം വാ ഭഗിനീം വാ പിതരം വാ മാതരം വാ ജായാം വാ ബാലകം വാ ഭൂമിം പരിത്യജതി, സ തേഷാം ശതഗുണം ലപ്സ്യതേ, അനന്തായുമോഽധികാരിത്വഞ്ച പ്രാപ്സ്യതി| (aiōnios g166)
30 Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι, καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.
കിന്തു അഗ്രീയാ അനേകേ ജനാഃ പശ്ചാത്, പശ്ചാതീയാശ്ചാനേകേ ലോകാ അഗ്രേ ഭവിഷ്യന്തി|
