Πραξεις 11
1 Ἤκουσαν δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες κατὰ τὴν Ἰουδαίαν ὅτι καὶ τὰ ἔθνη ἐδέξαντο τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ.
Jinanji’ o Firàheñeo naho o roahalahy nanitsike Iehodào te nandrambe o tsaran’ Añahareo ka o kilakila ondatio.
2 Καὶ ὅτε ἀνέβη Πέτρος εἰς Ἱεροσόλυμα, διεκρίνοντο πρὸς αὐτὸν οἱ ἐκ περιτομῆς,
Aa ie nionjoñe mb’e Ierosaleme mb’eo t’i Petera, le tiniñe’o mpiamy sinavatseio
3 λέγοντες ὅτι Πρὸς ἄνδρας ἀκροβυστίαν ἔχοντας εἰσῆλθες, καὶ συνέφαγες αὐτοῖς.
ami’ty hoe: Nihovae’o ty anjomba’ o tsy nisavareñeo naho nitraofa’o fikama.
4 Ἀρξάμενος δὲ ὁ Πέτρος ἐξετίθετο αὐτοῖς καθεξῆς λέγων,
Fe natalili’ i Petera am’iereo boak’ am-baloha’e naho nampalangese’e ami’ty filaha’e ty hoe:
5 Ἐγὼ ἤμην ἐν πόλει Ἰόππῃ προσευχόμενος, καὶ εἶδον ἐν ἐκστάσει ὅραμα, καταβαῖνον σκεῦός τι, ὡς ὀθόνην μεγάλην τέσσαρσιν ἀρχαῖς καθιεμένην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἦλθεν ἄχρις ἐμοῦ·
Izaho nilolok’ an-drova e Jopa añe, le niaroñaroñe vaho nalangesan-draha. Nitreako ty raha hoe lamba bey nizotso boak’ andindìñe ey, nazetse an-kotso-efatse le navotrak’ amako.
6 εἰς ἣν ἀτενίσας κατενόουν, καὶ εἶδον τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ.
Ie hinareko naho nañotsohotso, le naheoko t’ie biby aman-tomboke efa’ ty tane toio naho biby hako naho raha milaly vaho voron-tioke.
7 Ἤκουσα δὲ φωνῆς λεγούσης μοι, Ἀναστάς, Πέτρε, θῦσον καὶ φάγε.
Le tsinanoko ty fiarañanañañe nanao amako ty hoe, Miongaha, Petera, Mandentà vaho mikamà.
8 Εἶπον δέ, Μηδαμῶς, Κύριε· ὅτι πᾶν κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον οὐδέποτε εἰσῆλθεν εἰς τὸ στόμα μου.
Le hoe iraho: Sondo’e, Rañandria! Mbe lia’e tsy nizilihan-draha faly ndra tsy malio ty am-bavako ao.
9 Ἀπεκρίθη δέ μοι φωνὴ ἐκ δευτέρου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, Ἃ ὁ Θεὸς ἐκαθάρισε, σὺ μὴ κοίνου.
Fe nanoiñe fañindroe’e i fiarañanañañe andindìñey ami’ty hoe: Ko atao faly ze fa nilioven’ Añahare.
10 Τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρίς, καὶ πάλιν ἀνεσπάσθη ἅπαντα εἰς τὸν οὐρανόν.
Le hene nanoeñe in-telo ka izay vaho nitariheñe mb’andindiñe eñe.
11 Καὶ ἰδού, ἐξαυτῆς τρεῖς ἄνδρες ἐπέστησαν ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἐν ᾗ ἤμην, ἀπεσταλμένοι ἀπὸ Καισαρείας πρός με.
Tsatok’ añ’ anjomba nitobohako eo amy zao t’indaty telo nahitrik’ amako boak’ e Kaisaria añe.
12 Εἶπε δέ μοι τὸ πνεῦμα συνελθεῖν αὐτοῖς, μηδὲν διακρινόμενον. Ἦλθον δὲ σὺν ἐμοὶ καὶ οἱ ἓξ ἀδελφοὶ οὗτοι, καὶ εἰσήλθομεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀνδρός·
Le nisaontsie’ i Arofoy ty hindrezako lia fa tsy hivazobazotse. Nitrao-dia amako ka o roahalahy eneñe retiañe te nizilik’ añ’ anjomba’ indatiy.
13 ἀπήγγειλέ τε ἡμῖν πῶς εἶδε τὸν ἄγγελον ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ σταθέντα, καὶ εἰπόντα αὐτῷ, Ἀπόστειλον εἰς Ἰόππην ἄνδρας, καὶ μετάπεμψαι Σίμωνα, τὸν ἐπικαλούμενον Πέτρον,
Natoro’e anay t’ie nahaisake anjely nijohañe añ’anjomba’e ao nanao ty hoe: Ampisangitrifo ondaty homb’e Jopa añe hikanjy i Simona atao Petera,
14 ὃς λαλήσει ῥήματα πρός σε, ἐν οἷς σωθήσῃ σὺ καὶ πᾶς ὁ οἶκός σου.
ie ty hinday tsara ama’o maharombak’ azo naho o añ’anjomba’o iabio.
15 Ἐν δὲ τῷ ἄρξασθαί με λαλεῖν, ἐπέπεσε τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐπ᾿ αὐτούς, ὥσπερ καὶ ἐφ᾿ ἡμᾶς ἐν ἀρχῇ.
Ie vaho nitaroñeko, le nivotrak’ am’ iereo i Arofo Masiñey manahake taman-tikañe am-baloha’e.
16 Ἐμνήσθην δὲ τοῦ ῥήματος Κυρίου, ὡς ἔλεγεν, Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν πνεύματι ἁγίῳ.
Le nitiahiko ty nisaontsie’ i Talè ty hoe: Toe nampilipotse an-drano ao t’i Jaona, fe halipotse amy Arofo Masiñey nahareo.
17 Εἰ οὖν τὴν ἴσην δωρεὰν ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ Θεὸς ὡς καὶ ἡμῖν, πιστεύσασιν ἐπὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἐγὼ δὲ τίς ἤμην δυνατὸς κωλῦσαι τὸν Θεόν;
Aa kanao natolon’ Añahare iareo i falalàñe natolo’e antika niato am’ Iesoà Norizañeiy, le ia v’irahoo, te hanebañe an’ Andrianañahare?
18 Ἀκούσαντες δὲ ταῦτα ἡσύχασαν, καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες, Ἄρα γε καὶ τοῖς ἔθνεσιν ὁ Θεὸς τὴν μετάνοιαν ἔδωκεν εἰς ζωήν.
Ie nahajanjiñe izay, le nianjiñe iereo, nibango an’Andrianañahare, ami’ty hoe: Fa tinolon’ Añahare fisolohoan-ko aman-kaveloñe ka o kilakila ondatio!
19 Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις.
Ie amy zao, fa nañavelo sikal’ e Foinika añe naho e Kiprosy añe naho mb’e Antiokia mb’eo ondaty naparatsà’ i fampisoañañe ty amy Stefana zay nitsey i tsaray, tsy ama’ ia naho tsy amo Jiosio avao.
20 Ἦσαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι, οἵτινες εἰσελθόντες εἰς Ἀντιόχειαν, ἐλάλουν πρὸς τοὺς Ἑλληνιστάς, εὐαγγελιζόμενοι τὸν Κύριον Ἰησοῦν.
Fe ty ila’ iereo, o nte Kiprosy naho nte Kirenèo, ro niheo mb’e Antiokia mb’eo nitalily amo Grikao nitaroñe Iesoà Talè.
21 Καὶ ἦν χεὶρ Κυρίου μετ᾿ αὐτῶν· πολύς τε ἀριθμὸς πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν Κύριον.
Nañimba iareo ty fità’ i Talè, le maro ty niantoke vaho nitolik’ amy Talè.
22 Ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις περὶ αὐτῶν· καὶ ἐξαπέστειλαν Βαρνάβαν διελθεῖν ἕως Ἀντιοχείας·
Nizilik’am-pijanjiña’ i Fivory e Ierosaleme añey ty talily ty am’ iereo, vaho nahitri’ iereo mb’ Antiokia añe t’i Barnabasy.
23 ὃς παραγενόμενος καὶ ἰδὼν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐχάρη, καὶ παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ·
Ie pok’ añe, naho niisa’e ty hasoan’ Añahare, le niehake vaho hene nosihe’e ho lili-po amy Talè an-kaampon’ arofo.
24 ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης πνεύματος ἁγίου καὶ πίστεως· καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανὸς τῷ Κυρίῳ.
Ondaty vañon-dre, lifotse i Arofo Masiñey naho fatokisañe, vaho maro t’indaty nitovoñe amy Talè.
25 Ἐξῆλθε δὲ εἰς Ταρσὸν ὁ Βαρνάβας ἀναζητῆσαι Σαῦλον,
Le nionjoñe mb’e Tarsosy mb’eo re nipay i Saole;
26 καὶ εὑρὼν αὐτὸν ἤγαγεν αὐτὸν εἰς Ἀντιόχειαν. Ἐγένετο δὲ αὐτοὺς ἐνιαυτὸν ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ διδάξαι ὄχλον ἱκανόν, χρηματίσαι τε πρῶτον ἐν Ἀντιοχείᾳ τοὺς μαθητὰς Χριστιανούς.
ie tendreke, le nandese’e mb’Antiokia añe. Aa le naha ritse taoñe raike iereo nifampikaoñe amy Fivoriy naho nañoke ondaty. E Antiokia ao ty namotorañe ty fikanjiañe o mpiama’eo ty hoe: Mpiami-Norizañey.
27 Ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις κατῆλθον ἀπὸ Ἱεροσολύμων προφῆται εἰς Ἀντιόχειαν.
Tamy andro rezay niheo mb’e Antiokia mb’eo ty mpitoky boak’ Ierosaleme añe.
28 Ἀναστὰς δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόματι Ἄγαβος, ἐσήμανε διὰ τοῦ πνεύματος λιμὸν μέγαν μέλλειν ἔσεσθαι ἐφ᾿ ὅλην τὴν οἰκουμένην· ὅστις καὶ ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου Καίσαρος.
Niongake ty atao Agabo, mpiam’ iereo, naho nitoroa’e añamy Arofoy te handrambañe ty tane bey toy ty san-kerè. (Le nitendrek’ amy andro’ i Klaodio mpanjaka izay).
29 Τῶν δὲ μαθητῶν καθὼς ηὐπορεῖτό τις, ὥρισαν ἕκαστος αὐτῶν εἰς διακονίαν πέμψαι τοῖς κατοικοῦσιν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀδελφοῖς·
Aa le nilahatse o mpiatoo, te songa ondaty ami’ty hahalefea’e ty hisangitri-palalàñe amo roahalahy mimoneñe e Iehodà añeo.
30 ὃ καὶ ἐποίησαν, ἀποστείλαντες πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρὸς Βαρνάβα καὶ Σαύλου.
Nanoe’ iereo, le nahitri’ iereo mb’amo mpiaoloo am-pità’ i Barnabasy naho i Saole.
