Προς Κορινθιους Β΄ 7
1 Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.
Koro osiepena mageno, nikech wan gi singruokgi, wapwodhreuru kuom gik moko duto machido ringruok gi chuny mondo wadok jomaler chuth nikech waluoro Nyasaye.
2 Χωρήσατε ἡμᾶς· οὐδένα ἠδικήσαμεν, οὐδένα ἐφθείραμεν, οὐδένα ἐπλεονεκτήσαμεν.
Yawnwauru chunyu. Pok watimo ni ngʼato marach kendo pok waketho ni ngʼato, bende pok wakonyore gi yore mag miriambo.
3 Οὐ πρὸς κατάκρισιν λέγω· προείρηκα γάρ, ὅτι ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν ἐστὲ εἰς τὸ συναποθανεῖν καὶ συζῇν.
Ok awach wechegi mondo angʼadnu bura kaka joketho, nikech mana kaka nasewachonu motelo, wagenou gi genruok maduongʼ e chunywa, kendo waikore tho kodu kendo bedo mangima kodu.
4 Πολλή μοι παρρησία πρὸς ὑμᾶς, πολλή μοι καύχησις ὑπὲρ ὑμῶν· πεπλήρωμαι τῇ παρακλήσει, ὑπερπερισσεύομαι τῇ χαρᾷ ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν.
An gi chir maduongʼ kuomu; asungora matek nikech un! Kaparou to chunya yudo jip mathoth kendo e chandruokwa duto, chunya opongʼ gi mor mogundho.
5 Καὶ γὰρ ἐλθόντων ἡμῶν εἰς Μακεδονίαν οὐδεμίαν ἔσχηκεν ἄνεσιν ἡ σὰρξ ἡμῶν, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ θλιβόμενοι· ἔξωθεν μάχαι, ἔσωθεν φόβοι.
Kane wachopo Makedonia, ne ok wayudo thuolo mar yweyo. Ne wayudo chandruok mathoth ka wasigu olworowa koni gi koni; ka chunywa bende opongʼ gi luoro.
6 Ἀλλ᾿ ὁ παρακαλῶν τοὺς ταπεινοὺς παρεκάλεσεν ἡμᾶς, ὁ Θεός, ἐν τῇ παρουσίᾳ Τίτου·
To Nyasaye, ma jiwo joma chunygi onyosore, nojiwowa kane Tito obiro irwa,
7 οὐ μόνον δὲ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ παρακλήσει ᾗ παρεκλήθη ἐφ᾿ ὑμῖν, ἀναγγέλλων ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἐπιπόθησιν, τὸν ὑμῶν ὀδυρμόν, τὸν ὑμῶν ζῆλον ὑπὲρ ἐμοῦ, ὥστε με μᾶλλον χαρῆναι.
to ok birone kende ema nojiwowa, to hoch mane uhoyego bende nojiwowa. Nonyisowa kaka un gi siso mar nena, kendo kaka un gi kuyo maduongʼ, kendo kaka chunyu omoko nikech wachna, ma mago duto nomiya amor moloyo.
8 Ὅτι εἰ καὶ ἐλύπησα ὑμᾶς ἐν τῇ ἐπιστολῇ, οὐ μεταμέλομαι, εἰ καὶ μετεμελόμην· βλέπω γὰρ ὅτι ἡ ἐπιστολὴ ἐκείνη, εἰ καὶ πρὸς ὥραν, ἐλύπησεν ὑμᾶς.
Nikech kata ka barupa mane andikonu nomiyo ukuyo, to ok anyal timonu mos. Kata kamano ne atimo mos, nikech aneno ni barupano nomiyou chuny lit, to mana matin nono.
9 Νῦν χαίρω, οὐχ ὅτι ἐλυπήθητε, ἀλλ᾿ ὅτι ἐλυπήθητε εἰς μετάνοιαν· ἐλυπήθητε γὰρ κατὰ Θεόν, ἵνα ἐν μηδενὶ ζημιωθῆτε ἐξ ἡμῶν.
To koro amor, ok nikech ne amiyo ukuyo, to mana nikech kuyouno nomiyo uyudo lokruok muweyo richo. Nimar ne ukuyo kaka Nyasaye dwaro, omiyo ne ok uyudo chandruok moro amora nikech wan.
10 Ἡ γὰρ κατὰ Θεὸν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον κατεργάζεται· ἡ δὲ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται.
Kuyo ma ngʼato bedogo e yo ma Nyasaye dwaro kelone lokruok mar weyo richo kod warruok maonge ywago angʼe, to kuyo mar piny kelone mana tho.
11 Ἰδοὺ γάρ, αὐτὸ τοῦτο, τὸ κατὰ Θεὸν λυπηθῆναι ὑμᾶς, πόσην κατειργάσατο ὑμῖν σπουδήν, ἀλλὰ ἀπολογίαν, ἀλλὰ ἀγανάκτησιν, ἀλλὰ φόβον, ἀλλὰ ἐπιπόθησιν, ἀλλὰ ζῆλον, ἀλλ᾿ ἐκδίκησιν. Ἐν παντὶ συνεστήσατε ἑαυτοὺς ἁγνοὺς εἶναι ἐν τῷ πράγματι.
Neuru gima kit kuyo mar Nyasaye osenyago e ngimau: osemiyo udoko joma otangʼ mak badhre ni loso weche manie dieru. Koro usin gi timbe mamono; uluoro donjo e richo; uhera kendo ugombo mondo amed konyou e wachno kendo uikoru kumo joma oketho. Koro usepwodhoru udoko maler e wach mane otimore e dieru.
12 Ἄρα εἰ καὶ ἔγραψα ὑμῖν, οὐχ εἵνεκεν τοῦ ἀδικήσαντος, οὐδὲ εἵνεκεν τοῦ ἀδικηθέντος, ἀλλ᾿ εἵνεκεν τοῦ φανερωθῆναι τὴν σπουδὴν ἡμῶν τὴν ὑπὲρ ὑμῶν πρὸς ὑμᾶς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
Omiyo kata kane andikonu, to ne ok en nikech wach ngʼat mane otimo marach, kata nikech joma notimnigi marach, to ne andikonu mondo, e nyim Nyasaye, uneye kaka ugenowa.
13 Διὰ τοῦτο παρακεκλήμεθα ἐπὶ τῇ παρακλήσει ὑμῶν· περισσοτέρως δὲ μᾶλλον ἐχάρημεν ἐπὶ τῇ χαρᾷ Τίτου, ὅτι ἀναπέπαυται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἀπὸ πάντων ὑμῶν.
Wechegi duto osejiwowa. Kaachiel gi jip mane wayudo koa kuomwa wawegi, moloyo to ne wamor kane waneno mor mane Tito nigo, nikech dhial mane umiye.
14 Ὅτι εἴ τι αὐτῷ ὑπὲρ ὑμῶν κεκαύχημαι, οὐ κατῃσχύνθην· ἀλλ᾿ ὡς πάντα ἐν ἀληθείᾳ ἐλαλήσαμεν ὑμῖν, οὕτω καὶ ἡ καύχησις ἡμῶν ἡ ἐπὶ Τίτου ἀλήθεια ἐγενήθη.
Noyudo asepwoyou ne Tito, kendo koro ok usekuodo wiya. To mana gik moko duto mwasebedo ka wawachonu gin adiera e kaka pwoch mane wapwoyou ne Tito kuomu bende osedoko gima adier.
15 Καὶ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς ἐστίν, ἀναμιμνῃσκομένου τὴν πάντων ὑμῶν ὑπακοήν, ὡς μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐδέξασθε αὐτόν.
Omiyo koro hera moherougo osemedore moloyo, koparo kaka un duto ne uwinjo wachwa, kendo kaka ne urwake kumiye luoro maduongʼ.
16 Χαίρω οὖν ὅτι ἐν παντὶ θαρρῶ ἐν ὑμῖν.
Amor ahinya ni anyalo bedo gi geno kuomu chuth.
