Προς Τιμοθεον Α΄ 6
1 Ὅσοι εἰσὶν ὑπὸ ζυγὸν δοῦλοι, τοὺς ἰδίους δεσπότας πάσης τιμῆς ἀξίους ἡγείσθωσαν, ἵνα μὴ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ διδασκαλία βλασφημῆται.
| یاوَنْتو لوکا یُگَدھارِنو داساح سَنْتِ تے سْوَسْوَسْوامِنَں پُورْنَسَمادَرَیوگْیَں مَنْیَنْتاں نو چیدْ اِیشْوَرَسْیَ نامْنَ اُپَدیشَسْیَ چَ نِنْدا سَمْبھَوِشْیَتِ۔ |
2 Οἱ δὲ πιστοὺς ἔχοντες δεσπότας μὴ καταφρονείτωσαν, ὅτι ἀδελφοί εἰσιν· ἀλλὰ μᾶλλον δουλευέτωσαν, ὅτι πιστοί εἰσι καὶ ἀγαπητοὶ οἱ τῆς εὐεργεσίας ἀντιλαμβανόμενοι. Ταῦτα δίδασκε καὶ παρακάλει.
| ییشانْچَ سْوامِنو وِشْواسِنَح بھَوَنْتِ تَیسْتے بھْراترِتْواتْ ناوَجْنییاح کِنْتُ تے کَرْمَّپھَلَبھوگِنو وِشْواسِنَح پْرِیاشْچَ بھَوَنْتِیتِ ہیتوح سیوَنِییا ایوَ، تْوَمْ ایتانِ شِکْشَیَ سَمُپَدِشَ چَ۔ |
3 Εἴ τις ἑτεροδιδασκαλεῖ, καὶ μὴ προσέρχεται ὑγιαίνουσι λόγοις, τοῖς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ τῇ κατ᾿ εὐσέβειαν διδασκαλίᾳ,
| یَح کَشْچِدْ اِتَرَشِکْشاں کَروتِ، اَسْماکَں پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ ہِتَواکْیانِیشْوَرَبھَکْتے رْیوگْیاں شِکْشانْچَ نَ سْوِیکَروتِ |
4 τετύφωται, μηδὲν ἐπιστάμενος, ἀλλὰ νοσῶν περὶ ζητήσεις καὶ λογομαχίας, ἐξ ὧν γίνεται φθόνος, ἔρις, βλασφημίαι, ὑπόνοιαι πονηραί,
| سَ دَرْپَدھْماتَح سَرْوَّتھا جْنانَہِینَشْچَ وِوادَے رْواگْیُدّھَیشْچَ روگَیُکْتَشْچَ بھَوَتِ۔ |
5 παραδιατριβαὶ διεφθαρμένων ἀνθρώπων τὸν νοῦν, καὶ ἀπεστερημένων τῆς ἀληθείας, νομιζόντων πορισμὸν εἶναι τὴν εὐσέβειαν. Ἀφίστασο ἀπὸ τῶν τοιούτων.
| تادرِشادْ بھاوادْ اِیرْشْیاوِرودھاپَوادَدُشْٹاسُویا بھْرَشْٹَمَنَساں سَتْیَجْنانَہِینانامْ اِیشْوَرَبھَکْتِں لابھوپایَمْ اِوَ مَنْیَماناناں لوکاناں وِواداشْچَ جایَنْتے تادرِشیبھْیو لوکیبھْیَسْتْوَں پرِتھَکْ تِشْٹھَ۔ |
6 Ἔστι δὲ πορισμὸς μέγας ἡ εὐσέβεια μετὰ αὐταρκείας·
| سَںیَتیچّھَیا یُکْتا ییشْوَرَبھَکْتِح سا مَہالابھوپایو بھَوَتِیتِ سَتْیَں۔ |
7 οὐδὲν γὰρ εἰσηνέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα·
| ایتَجَّگَتْپْرَویشَنَکالےسْمابھِح کِمَپِ نانایِ تَتَّیَجَنَکالےپِ کِمَپِ نیتُں نَ شَکْشْیَتَ اِتِ نِشْچِتَں۔ |
8 ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάσματα τούτοις ἀρκεσθησόμεθα.
| اَتَایوَ کھادْیانْیاچّھادَنانِ چَ پْراپْیاسْمابھِح سَنْتُشْٹَے رْبھَوِتَوْیَں۔ |
9 Οἱ δὲ βουλόμενοι πλουτεῖν ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμὸν καὶ παγίδα καὶ ἐπιθυμίας πολλὰς ἀνοήτους καὶ βλαβεράς, αἵτινες βυθίζουσι τοὺς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον καὶ ἀπώλειαν.
| یے تُ دھَنِنو بھَوِتُں چیشْٹَنْتے تے پَرِیکْشایامْ اُنْماتھے پَتَنْتِ یے چابھِلاشا مانَوانْ وِناشے نَرَکے چَ مَجَّیَنْتِ تادرِشیشْوَجْناناہِتابھِلاشیشْوَپِ پَتَنْتِ۔ |
10 Ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστὶν ἡ φιλαργυρία· ἧς τινὲς ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς πίστεως, καὶ ἑαυτοὺς περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς.
| یَتورْتھَسْپرِہا سَرْوّیشاں دُرِتاناں مُولَں بھَوَتِ تامَوَلَمْبْیَ کیچِدْ وِشْواسادْ اَبھْرَںشَنْتَ ناناکْلیشَیشْچَ سْوانْ اَوِدھْیَنْ۔ |
11 Σὺ δέ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ταῦτα φεῦγε· δίωκε δὲ δικαιοσύνην, εὐσέβειαν, πίστιν, ἀγάπην, ὑπομονήν, πρᾳότητα.
| ہے اِیشْوَرَسْیَ لوکَ تْوَمْ ایتیبھْیَح پَلایَّ دھَرْمَّ اِیشْوَرَبھَکْتِ رْوِشْواسَح پْریمَ سَہِشْنُتا کْشانْتِشْچَیتانْیاچَرَ۔ |
12 Ἀγωνίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως, ἐπιλαβοῦ τῆς αἰωνίου ζωῆς, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθης, καὶ ὡμολόγησας τὴν καλὴν ὁμολογίαν ἐνώπιον πολλῶν μαρτύρων. (aiōnios g166)
| وِشْواسَرُوپَمْ اُتَّمَیُدّھَں کُرُ، اَنَنْتَجِیوَنَمْ آلَمْبَسْوَ یَتَسْتَدَرْتھَں تْوَمْ آہُوتو بھَوَح، بَہُساکْشِناں سَمَکْشَنْچوتَّماں پْرَتِجْناں سْوِیکرِتَوانْ۔ (aiōnios g166) |
13 Παραγγέλλω σοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῳοποιοῦντος τὰ πάντα, καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ μαρτυρήσαντος ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου τὴν καλὴν ὁμολογίαν,
| اَپَرَں سَرْوّیشاں جِیوَیِتُرِیشْوَرَسْیَ ساکْشادْ یَشْچَ کھْرِیشْٹو یِیشُح پَنْتِییَپِیلاتَسْیَ سَمَکْشَمْ اُتَّماں پْرَتِجْناں سْوِیکرِتَوانْ تَسْیَ ساکْشادْ اَہَں تْوامْ اِدَمْ آجْناپَیامِ۔ |
14 τηρῆσαί σε τὴν ἐντολὴν ἄσπιλον, ἀνεπίληπτον, μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
| اِیشْوَرینَ سْوَسَمَیے پْرَکاشِتَوْیَمْ اَسْماکَں پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیاگَمَنَں یاوَتْ تْوَیا نِشْکَلَنْکَتْوینَ نِرْدّوشَتْوینَ چَ وِدھِی رَکْشْیَتاں۔ |
15 ἣν καιροῖς ἰδίοις δείξει ὁ μακάριος καὶ μόνος δυνάστης, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων, καὶ Κύριος τῶν κυριευόντων,
| سَ اِیشْوَرَح سَچِّدانَنْدَح، اَدْوِتِییَسَمْراٹْ، راجْناں راجا، پْرَبھُوناں پْرَبھُح، |
16 ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶς ἀνθρώπων, οὐδὲ ἰδεῖν δύναται· ᾧ τιμὴ καὶ κράτος αἰώνιον. Ἀμήν. (aiōnios g166)
| اَمَرَتایا اَدْوِتِییَ آکَرَح، اَگَمْیَتیجونِواسِی، مَرْتّیاناں کیناپِ نَ درِشْٹَح کیناپِ نَ درِشْیَشْچَ۔ تَسْیَ گَورَوَپَراکْرَمَو سَداتَنَو بھُویاسْتاں۔ آمینْ۔ (aiōnios g166) |
17 Τοῖς πλουσίοις ἐν τῷ νῦν αἰῶνι παράγγελλε, μὴ ὑψηλοφρονεῖν, μηδὲ ἠλπικέναι ἐπὶ πλούτου ἀδηλότητι, ἀλλ᾿ ἐν τῷ Θεῷ τῷ ζῶντι, τῷ παρέχοντι ἡμῖν πλουσίως πάντα εἰς ἀπόλαυσιν· (aiōn g165)
| اِہَلوکے یے دھَنِنَسْتے چِتَّسَمُنَّتِں چَپَلے دھَنے وِشْواسَنْچَ نَ کُرْوَّتاں کِنْتُ بھوگارْتھَمْ اَسْمَبھْیَں پْرَچُرَتْوینَ سَرْوَّداتا (aiōn g165) |
18 ἀγαθοεργεῖν, πλουτεῖν ἐν ἔργοις καλοῖς, εὐμεταδότους εἶναι, κοινωνικούς,
| یومَرَ اِیشْوَرَسْتَسْمِنْ وِشْوَسَنْتُ سَداچارَں کُرْوَّنْتُ سَتْکَرْمَّدھَنینَ دھَنِنو سُکَلا داتارَشْچَ بھَوَنْتُ، |
19 ἀποθησαυρίζοντας ἑαυτοῖς θεμέλιον καλὸν εἰς τὸ μέλλον, ἵνα ἐπιλάβωνται τῆς αἰωνίου ζωῆς.
| یَتھا چَ سَتْیَں جِیوَنَں پاپْنُیُسْتَتھا پارَتْرِکامْ اُتَّمَسَمْپَدَں سَنْچِنْوَنْتْویتِ تْوَیادِشْیَنْتاں۔ |
20 Ὦ Τιμόθεε, τὴν παρακαταθήκην φύλαξον, ἐκτρεπόμενος τὰς βεβήλους κενοφωνίας καὶ ἀντιθέσεις τῆς ψευδωνύμου γνώσεως·
| ہے تِیمَتھِیَ، تْوَمْ اُپَنِدھِں گوپَیَ کالْپَنِکَوِدْیایا اَپَوِتْرَں پْرَلاپَں وِرودھوکْتِنْچَ تْیَجَ چَ، |
21 ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περὶ τὴν πίστιν ἠστόχησαν. Ἡ χάρις μετὰ σοῦ. Ἀμήν. Πρὸς Τιμόθεον πρώτη ἐγράφη ἀπὸ Λαοδικείας, ἥτις ἐστὶ μητρόπολις Φρυγίας τῆς Πακατιανῆς.
| یَتَح کَتِپَیا لوکاسْتاں وِدْیامَوَلَمْبْیَ وِشْواسادْ بھْرَشْٹا اَبھَوَنَ۔ پْرَسادَسْتَوَ سَہایو بھُویاتْ۔ آمینْ۔ |
