< Ιωαννου Α΄ 3 >

1 Ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ πατήρ, ἵνα τέκνα Θεοῦ κληθῶμεν. Διὰ τοῦτο ὁ κόσμος οὐ γινώσκει ἡμᾶς, ὅτι οὐκ ἔγνω αὐτόν.
پَشْیَتَ وَیَمْ اِیشْوَرَسْیَ سَنْتانا اِتِ نامْناکھْیامَہے، ایتینَ پِتاسْمَبھْیَں کِیدرِکْ مَہاپْریمَ پْرَدَتَّوانْ، کِنْتُ سَںسارَسْتَں ناجاناتْ تَتْکارَنادَسْمانْ اَپِ نَ جاناتِ۔
2 Ἀγαπητοί, νῦν τέκνα Θεοῦ ἐσμέν, καὶ οὔπω ἐφανερώθη τί ἐσόμεθα· οἴδαμεν δὲ ὅτι ἐὰν φανερωθῇ, ὅμοιοι αὐτῷ ἐσόμεθα, ὅτι ὀψόμεθα αὐτὸν καθώς ἐστι.
ہے پْرِیَتَماح، اِدانِیں وَیَمْ اِیشْوَرَسْیَ سَنْتانا آسْمَہے پَشْچاتْ کِں بھَوِشْیامَسْتَدْ اَدْیاپْیَپْرَکاشِتَں کِنْتُ پْرَکاشَں گَتے وَیَں تَسْیَ سَدرِشا بھَوِشْیامِ اِتِ جانِیمَح، یَتَح سَ یادرِشو سْتِ تادرِشو سْمابھِرْدَرْشِشْیَتے۔
3 Καὶ πᾶς ὁ ἔχων τὴν ἐλπίδα ταύτην ἐπ᾿ αὐτῷ ἁγνίζει ἑαυτόν, καθὼς ἐκεῖνος ἁγνός ἐστι.
تَسْمِنْ ایشا پْرَتْیاشا یَسْیَ کَسْیَچِدْ بھَوَتِ سَ سْوَں تَتھا پَوِتْرَں کَروتِ یَتھا سَ پَوِتْرو سْتِ۔
4 Πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν, καὶ τὴν ἀνομίαν ποιεῖ· καὶ ἡ ἁμαρτία ἐστὶν ἡ ἀνομία.
یَح کَشْچِتْ پاپَمْ آچَرَتِ سَ وْیَوَسْتھالَنْگھَنَں کَروتِ یَتَح پاپَمیوَ وْیَوَسْتھالَنْگھَنَں۔
5 Καὶ οἴδατε ὅτι ἐκεῖνος ἐφανερώθη, ἵνα τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἄρῃ· καὶ ἁμαρτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστι.
اَپَرَں سو سْماکَں پاپانْیَپَہَرْتُّں پْراکاشَتَیتَدْ یُویَں جانِیتھَ، پاپَنْچَ تَسْمِنْ نَ وِدْیَتے۔
6 Πᾶς ὁ ἐν αὐτῷ μένων οὐχ ἁμαρτάνει· πᾶς ὁ ἁμαρτάνων οὐχ ἑώρακεν αὐτόν, οὐδὲ ἔγνωκεν αὐτόν.
یَح کَشْچِتْ تَسْمِنْ تِشْٹھَتِ سَ پاپاچارَں نَ کَروتِ یَح کَشْچِتْ پاپاچارَں کَروتِ سَ تَں نَ درِشْٹَوانْ نَ واوَگَتَوانْ۔
7 Τεκνία, μηδεὶς πλανάτω ὑμᾶς· ὁ ποιῶν τὴν δικαιοσύνην δίκαιός ἐστι, καθὼς ἐκεῖνος δίκαιός ἐστιν·
ہے پْرِیَبالَکاح، کَشْچِدْ یُشْماکَں بھْرَمَں نَ جَنَییتْ، یَح کَشْچِدْ دھَرْمّاچارَں کَروتِ سَ تادرِگْ دھارْمِّکو بھَوَتِ یادرِکْ سَ دھامِّکو سْتِ۔
8 ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν ἐκ τοῦ διαβόλου ἐστίν, ὅτι ἀπ᾿ ἀρχῆς ὁ διάβολος ἁμαρτάνει. Εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου.
یَح پاپاچارَں کَروتِ سَ شَیَتاناتْ جاتو یَتَح شَیَتانَ آدِتَح پاپاچارِی شَیَتانَسْیَ کَرْمَّناں لوپارْتھَمیویشْوَرَسْیَ پُتْرَح پْراکاشَتَ۔
9 Πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ, ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει· καὶ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται.
یَح کَشْچِدْ اِیشْوَراتْ جاتَح سَ پاپاچارَں نَ کَروتِ یَتَسْتَسْیَ وِیرْیَّں تَسْمِنْ تِشْٹھَتِ پاپاچارَں کَرْتُّنْچَ نَ شَکْنوتِ یَتَح سَ اِیشْوَراتْ جاتَح۔
10 Ἐν τούτῳ φανερά ἐστι τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ τέκνα τοῦ διαβόλου· πᾶς ὁ μὴ ποιῶν δικαιοσύνην οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ, καὶ ὁ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ.
اِتْیَنینیشْوَرَسْیَ سَنْتاناح شَیَتانَسْیَ چَ سَنْتانا وْیَکْتا بھَوَنْتِ۔ یَح کَشْچِدْ دھَرْمّاچارَں نَ کَروتِ سَ اِیشْوَراتْ جاتو نَہِ یَشْچَ سْوَبھْراتَرِ نَ پْرِییَتے سو پِیشْوَراتْ جاتو نَہِ۔
11 Ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ ἀγγελία ἣν ἠκούσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶμεν ἀλλήλους·
یَتَسْتَسْیَ یَ آدیشَ آدِتو یُشْمابھِح شْرُتَح سَ ایشَ ایوَ یَدْ اَسْمابھِح پَرَسْپَرَں پْریمَ کَرْتَّوْیَں۔
12 οὐ καθὼς Κάϊν ἐκ τοῦ πονηροῦ ἦν, καὶ ἔσφαξε τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. Καὶ χάριν τίνος ἔσφαξεν αὐτόν; Ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρὰ ἦν, τὰ δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ δίκαια.
پاپاتْمَتو جاتو یَح کابِلْ سْوَبھْراتَرَں ہَتَوانْ تَتْسَدرِشَیرَسْمابھِ رْنَ بھَوِتَوْیَں۔ سَ کَسْماتْ کارَناتْ تَں ہَتَوانْ؟ تَسْیَ کَرْمّانِ دُشْٹانِ تَدْبھْراتُشْچَ کَرْمّانِ دھَرْمّانْیاسَنْ اِتِ کارَناتْ۔
13 Μὴ θαυμάζετε, ἀδελφοί μου, εἰ μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος·
ہے مَمَ بھْراتَرَح، سَںسارو یَدِ یُشْمانْ دْویشْٹِ تَرْہِ تَدْ آشْچَرْیَّں نَ مَنْیَدھْوَں۔
14 ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφούς. Ὁ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφόν, μένει ἐν τῷ θανάτῳ.
وَیَں مرِتْیُمْ اُتِّیرْیَّ جِیوَنَں پْراپْتَوَنْتَسْتَدْ بھْراترِشُ پْریمَکَرَناتْ جانِیمَح۔ بھْراتَرِ یو نَ پْرِییَتے سَ مرِتْیَو تِشْٹھَتِ۔
15 Πᾶς ὁ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀνθρωποκτόνος ἐστί· καὶ οἴδατε ὅτι πᾶς ἀνθρωποκτόνος οὐκ ἔχει ζωὴν αἰώνιον ἐν αὐτῷ μένουσαν. (aiōnios g166)
یَح کَشْچِتْ سْوَبھْراتَرَں دْویشْٹِ سَں نَرَگھاتِی کِنْچانَنْتَجِیوَنَں نَرَگھاتِنَح کَسْیاپْیَنْتَرے ناوَتِشْٹھَتے تَدْ یُویَں جانِیتھَ۔ (aiōnios g166)
16 Ἐν τούτῳ ἐγνώκαμεν τὴν ἀγάπην, ὅτι ἐκεῖνος ὑπὲρ ἡμῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἔθηκε· καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν τὰς ψυχὰς τιθέναι.
اَسْماکَں کرِتے سَ سْوَپْراناںسْتْیَکْتَوانْ اِتْیَنینَ وَیَں پْریمْنَسْتَتّوَمْ اَوَگَتاح، اَپَرَں بھْراترِناں کرِتے سْمابھِرَپِ پْراناسْتْیَکْتَوْیاح۔
17 Ὃς δ᾿ ἂν ἔχῃ τὸν βίον τοῦ κόσμου, καὶ θεωρῇ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ χρείαν ἔχοντα, καὶ κλείσῃ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ ἀπ᾿ αὐτοῦ, πῶς ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μένει ἐν αὐτῷ;
ساںسارِکَجِیوِکاپْراپْتو یو جَنَح سْوَبھْراتَرَں دِینَں درِشْٹْوا تَسْماتْ سْوِییَدَیاں رُنَدّھِ تَسْیانْتَرَ اِیشْوَرَسْیَ پْریمَ کَتھَں تِشْٹھیتْ؟
18 Τεκνία μου, μὴ ἀγαπῶμεν λόγῳ μηδὲ γλώσσῃ, ἀλλ᾿ ἔργῳ καὶ ἀληθείᾳ.
ہے مَمَ پْرِیَبالَکاح، واکْیینَ جِہْوَیا واسْمابھِح پْریمَ نَ کَرْتَّوْیَں کِنْتُ کارْیّینَ سَتْیَتَیا چَیوَ۔
19 Καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐκ τῆς ἀληθείας ἐσμέν, καὶ ἔμπροσθεν αὐτοῦ πείσομεν τὰς καρδίας ἡμῶν,
ایتینَ وَیَں یَتْ سَتْیَمَتَسَمْبَنْدھِییاسْتَتْ جانِیمَسْتَسْیَ ساکْشاتْ سْوانْتَحکَرَنانِ سانْتْوَیِتُں شَکْشْیامَشْچَ۔
20 ὅτι ἐὰν καταγινώσκῃ ἡμῶν ἡ καρδία, ὅτι μείζων ἐστὶν ὁ Θεὸς τῆς καρδίας ἡμῶν, καὶ γινώσκει πάντα.
یَتو سْمَدَنْتَحکَرَنَں یَدْیَسْمانْ دُوشَیَتِ تَرْہْیَسْمَدَنْتَح کَرَنادْ اِیشْوَرو مَہانْ سَرْوَّجْنَشْچَ۔
21 Ἀγαπητοί, ἐὰν ἡ καρδία ἡμῶν μὴ καταγινώσκῃ ἡμῶν, παρρησίαν ἔχομεν πρὸς τὸν Θεόν,
ہے پْرِیَتَماح، اَسْمَدَنْتَحکَرَنَں یَدْیَسْمانْ نَ دُوشَیَتِ تَرْہِ وَیَمْ اِیشْوَرَسْیَ ساکْشاتْ پْرَتِبھانْوِتا بھَوامَح۔
22 καὶ ὃ ἐὰν αἰτῶμεν, λαμβάνομεν παρ᾿ αὐτοῦ, ὅτι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηροῦμεν, καὶ τὰ ἀρεστὰ ἐνώπιον αὐτοῦ ποιοῦμεν.
یَچَّ پْرارْتھَیامَہے تَتْ تَسْماتْ پْراپْنُمَح، یَتو وَیَں تَسْیاجْناح پالَیامَسْتَسْیَ ساکْشاتْ تُشْٹِجَنَکَمْ آچارَں کُرْمَّشْچَ۔
23 Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ, ἵνα πιστεύσωμεν τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, καθὼς ἔδωκεν ἐντολὴν ἡμῖν.
اَپَرَں تَسْیییَماجْنا یَدْ وَیَں پُتْرَسْیَ یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنِ وِشْوَسِمَسْتَسْیاجْنانُسارینَ چَ پَرَسْپَرَں پْریمَ کُرْمَّح۔
24 Καὶ ὁ τηρῶν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει, καὶ αὐτὸς ἐν αὐτῷ. Καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι μένει ἐν ἡμῖν, ἐκ τοῦ πνεύματος οὗ ἡμῖν ἔδωκεν.
یَشْچَ تَسْیاجْناح پالَیَتِ سَ تَسْمِنْ تِشْٹھَتِ تَسْمِنْ سوپِ تِشْٹھَتِ؛ سَ چاسْمانْ یَمْ آتْمانَں دَتَّوانْ تَسْماتْ سو سْماسُ تِشْٹھَتِیتِ جانِیمَح۔

< Ιωαννου Α΄ 3 >