Προς Ρωμαιους 2
1 διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας ο κρινων εν ω γαρ κρινεις τον ετερον σεαυτον κατακρινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινων
ⲁ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ⲙⲛⲧⲕϣⲁϫⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲉϫⲱ ⲱ ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲕⲕⲣⲓⲛⲉ ϩⲙ ⲡϩⲁⲡ ⲅⲁⲣ ⲉⲕⲕⲣⲓⲛⲉ ⲛⲕⲉⲟⲩⲁ ⲛϩⲏⲧϥ ⲕϭⲁⲓⲟ ⲙⲙⲟⲕ ⲟⲩⲁⲁⲕ ⲕⲉⲓⲣⲉ ⲅⲁⲣ ϩⲱⲱⲕ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲡⲉⲧⲕⲕⲣⲓⲛⲉ
2 οιδαμεν δε οτι το κριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επι τους τα τοιαυτα πρασσοντας
ⲃ̅ⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ⲅⲁⲣ ϫⲉ ⲡϩⲁⲡ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϣⲟⲟⲡ ⲙⲙⲉ ⲉϫⲛ ⲛⲉⲧⲉⲓⲣⲉ ⲛⲛⲁⲓ ⲛⲧⲉⲉⲓⲙⲓⲛⲉ
3 λογιζη δε τουτο ω ανθρωπε ο κρινων τους τα τοιαυτα πρασσοντας και ποιων αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεου
ⲅ̅ⲉⲕⲙⲉⲉⲩⲉ ⲇⲉ ⲉⲡⲁⲓ ⲱ ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲡⲉⲧⲕⲕⲣⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲧⲉⲓⲣⲉ ⲛⲧⲉⲉⲓϩⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲕⲉⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲕⲛⲁⲣⲃⲟⲗ ⲛⲧⲟⲕ ⲉⲡϩⲁⲡ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
4 η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και της μακροθυμιας καταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου εις μετανοιαν σε αγει
ⲇ̅ϫⲛ ⲙⲙⲟⲛ ⲉⲕⲕⲁⲧⲁⲫⲣⲟⲛⲓ ⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲙⲙⲁⲟ ⲛⲧⲉϥⲙⲛⲧⲭⲣⲏⲥⲧⲟⲥ ⲙⲛ ⲧⲉϥⲁⲛⲟⲭⲏ ⲁⲩⲱ ⲧⲉϥⲙⲛⲧϩⲁⲣϣϩⲏⲧ ⲉⲕⲟ ⲛⲁⲧⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲉⲣⲉⲧⲙⲛⲧⲭⲣⲏⲥⲧⲟⲥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲓⲛⲉ ⲙⲙⲟⲕ ⲉⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ
5 κατα δε την σκληροτητα σου και αμετανοητον καρδιαν θησαυριζεις σεαυτω οργην εν ημερα οργης και αποκαλυψεως δικαιοκρισιας του θεου
ⲉ̅ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲉⲕⲛϣⲟⲧ ⲇⲉ ⲙⲛ ⲡⲉⲕϩⲏⲧ ⲉⲧⲉⲛϥⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓ ⲁⲛ ⲉⲕⲥⲱⲟⲩϩ ⲛⲁⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛⲟⲩⲟⲣⲅⲏ ϩⲙ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲧⲟⲣⲅⲏ ⲙⲛ ⲡϭⲱⲗⲡ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡϩⲁⲡ ⲙⲙⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
6 ος αποδωσει εκαστω κατα τα εργα αυτου
ⲋ̅ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲛⲁⲧⲱⲱⲃⲉ ⲙⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲕⲁⲧⲁ ⲛⲉϥϩⲃⲏⲩⲉ
7 τοις μεν καθ υπομονην εργου αγαθου δοξαν και τιμην και αφθαρσιαν ζητουσιν ζωην αιωνιον (aiōnios g166)
ⲍ̅ⲛⲉⲧϣⲟⲟⲡ ⲙⲉⲛ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲩⲡⲟⲙⲟⲛⲏ ⲙⲡϩⲱⲃ ⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲉⲧϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁ ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲛ ⲡⲧⲁⲉⲓⲟ ⲙⲛⲧⲙⲛⲧⲁⲧⲧⲁⲕⲟ ⲛⲟⲩⲱⲛϩ ϣⲁ ⲉⲛⲉϩ (aiōnios g166)
8 τοις δε εξ εριθειας και απειθουσιν μεν τη αληθεια πειθομενοις δε τη αδικια θυμος και οργη
ⲏ̅ⲛⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲛ ⲟⲩϯⲧⲱⲛ ⲉⲧⲟ ⲛⲁⲧⲥⲱⲧⲙ ⲛⲥⲁ ⲧⲙⲉ ⲉⲧⲡⲓⲑⲉ ⲇⲉ ⲉⲡϫⲓ ⲛϭⲟⲛⲥ ⲟⲩⲟⲣⲅⲏ ⲙⲛ ⲟⲩϭⲱⲛⲧ
9 θλιψις και στενοχωρια επι πασαν ψυχην ανθρωπου του κατεργαζομενου το κακον ιουδαιου τε πρωτον και ελληνος
ⲑ̅ⲙⲛ ⲟⲩⲑⲗⲓⲯⲓⲥ ⲙⲛ ⲟⲩⲗⲱϫϩ ⲉϫⲛ ⲯⲩⲭⲏ ⲛⲓⲙ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲣϩⲱⲃ ⲉⲡⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ⲧⲁ ⲡⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲙⲛ ⲡⲟⲩⲉⲓⲉⲛⲓⲛ
10 δοξα δε και τιμη και ειρηνη παντι τω εργαζομενω το αγαθον ιουδαιω τε πρωτον και ελληνι
ⲓ̅ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲙⲛ ⲡⲧⲁⲉⲓⲟ ⲙⲛ ϯⲣⲏⲛⲏ ⲛⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲣϩⲱⲃ ⲉⲡⲡⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲙⲡⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲙⲛ ⲡⲟⲩⲉⲓⲉⲛⲓⲛ
11 ου γαρ εστιν προσωποληψια παρα τω θεω
ⲓ̅ⲁ̅ⲙⲛϫⲓϩⲟ ⲅⲁⲣ ϩⲁⲧⲙ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
12 οσοι γαρ ανομως ημαρτον ανομως και απολουνται και οσοι εν νομω ημαρτον δια νομου κριθησονται
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲣⲛⲟⲃⲉ ⲅⲁⲣ ⲁϫⲛ ⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉⲩⲛⲁϩⲉ ⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲁϫⲛ ⲛⲟⲙⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲣⲛⲟⲃⲉ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉⲩⲛⲁⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ
13 ου γαρ οι ακροαται του νομου δικαιοι παρα τω θεω αλλ οι ποιηται του νομου δικαιωθησονται
ⲓ̅ⲅ̅ⲛⲉⲧⲥⲱⲧⲙ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲉⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲛⲉ ⲛⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥ ⲛⲛⲁϩⲣⲙ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲉⲧⲉⲓⲣⲉ ⲙⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲛⲉⲧⲟⲩⲛⲁⲧⲙⲁⲉⲓⲟⲟⲩ
14 οταν γαρ εθνη τα μη νομον εχοντα φυσει τα του νομου ποιη ουτοι νομον μη εχοντες εαυτοις εισιν νομος
ⲓ̅ⲇ̅ϩⲟⲧⲁⲛ ⲅⲁⲣ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲧⲉⲙⲛⲧⲟⲩ ⲛⲟⲙⲟⲥ ⲫⲩⲥⲉⲓ ⲥⲉⲉⲓⲣⲉ ⲛⲛⲁ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲉⲙⲛⲧⲟⲩ ⲛⲟⲙⲟⲥ ⲥⲉϣⲟⲟⲡ ⲛⲁⲩ ⲛⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲁⲩⲁⲁⲩ
15 οιτινες ενδεικνυνται το εργον του νομου γραπτον εν ταις καρδιαις αυτων συμμαρτυρουσης αυτων της συνειδησεως και μεταξυ αλληλων των λογισμων κατηγορουντων η και απολογουμενων
ⲓ̅ⲉ̅ⲛⲁⲓ ⲉⲩⲧⲟⲩⲟ ⲙⲙⲟⲕ ⲉⲡϩⲱⲃ ⲙⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉϥⲥⲏϩ ϩⲙ ⲡⲉⲩϩⲏⲧ ⲉⲣⲉⲧⲉⲩⲥⲩⲛⲓⲇⲏⲥⲓⲥ ⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲙⲏⲧⲉ ⲛⲛⲉⲩⲙⲟⲕⲙⲉⲕ ϩⲓ ⲟⲩⲥⲟⲡ ⲉⲩⲅⲁⲧⲏⲅⲟⲣⲓ ⲏ ⲟⲛ ⲉⲩⲟⲩⲱϩⲙ
16 εν ημερα οτε κρινει ο θεος τα κρυπτα των ανθρωπων κατα το ευαγγελιον μου δια ιησου χριστου
ⲓ̅ⲋ̅ϩⲙ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲉⲣⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲁⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲛ ⲡⲉⲑⲏⲡ ⲛⲛⲣⲱⲙⲉ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲁⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ϩⲓⲧⲛ ⲓⲏⲥ ⲡⲉⲭⲥ
17 ιδε συ ιουδαιος επονομαζη και επαναπαυη τω νομω και καυχασαι εν θεω
ⲓ̅ⲍ̅ⲉϣϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲇⲉ ⲉⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲕ ϫⲉ ⲡⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲕⲙⲧⲟⲛ ⲙⲙⲟⲕ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲕϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲙⲙⲟⲕ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
18 και γινωσκεις το θελημα και δοκιμαζεις τα διαφεροντα κατηχουμενος εκ του νομου
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲕⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙⲡⲉϥⲟⲩⲱϣ ⲕⲇⲟⲕⲓⲙⲁⲍⲉ ⲛⲛⲉⲧⲣⲛⲟϥⲣⲉ ⲉⲩⲧⲥⲁⲃⲟ ⲙⲙⲟⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ
19 πεποιθας τε σεαυτον οδηγον ειναι τυφλων φως των εν σκοτει
ⲓ̅ⲑ̅ⲉⲕⲛⲁϩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲕ ϫⲉ ⲉⲕⲟ ⲛϫⲁⲩⲙⲟⲉⲓⲧ ⲛⲛⲃⲗⲗⲉ ⲛⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ⲛⲛⲉⲧϩⲙ ⲡⲕⲁⲕⲉ
20 παιδευτην αφρονων διδασκαλον νηπιων εχοντα την μορφωσιν της γνωσεως και της αληθειας εν τω νομω
ⲕ̅ⲛⲣⲉϥϯ ⲥⲃⲱ ⲛⲁⲑⲏⲧ ⲛⲥⲁϩ ⲛⲛϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲉⲩⲛⲧⲁⲕ ⲙⲙⲁⲩ ⲙⲡϩⲣⲃ ⲙⲡⲥⲟⲟⲩⲛ ⲛⲧⲙⲉ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ
21 ο ουν διδασκων ετερον σεαυτον ου διδασκεις ο κηρυσσων μη κλεπτειν κλεπτεις
ⲕ̅ⲁ̅ⲡⲉⲧϯ ⲥⲃⲱ ϭⲉ ⲛⲕⲉⲟⲩⲁ ⲉⲧⲃⲉ ⲟⲩ ⲛⲅϯ ⲥⲃⲱ ⲛⲁⲕ ⲁⲛ ⲡⲉⲧⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ϫⲉ ⲙⲡⲣϫⲓ ⲟⲩⲉ ⲕϫⲓⲟⲩⲉ
22 ο λεγων μη μοιχευειν μοιχευεις ο βδελυσσομενος τα ειδωλα ιεροσυλεις
ⲕ̅ⲃ̅ⲡⲉⲧϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲡⲣⲣⲛⲟⲉⲓⲕ ⲕⲟ ⲛⲛⲟⲉⲓⲕ ⲡⲉⲧϥⲱⲧⲉ ⲛⲛⲉⲓⲇⲱⲗⲟⲛ ⲕϣⲱⲗ ⲛⲛⲉⲣⲡⲏⲩⲉ
23 ος εν νομω καυχασαι δια της παραβασεως του νομου τον θεον ατιμαζεις
ⲕ̅ⲅ̅ⲉⲕϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲙⲙⲟⲕ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲧⲣⲉⲕⲡⲁⲣⲁⲃⲁ ⲙⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲕⲥⲱϣ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
24 το γαρ ονομα του θεου δι υμας βλασφημειται εν τοις εθνεσιν καθως γεγραπται
ⲕ̅ⲇ̅ⲡⲣⲁⲛ ⲅⲁⲣ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲩϫⲓⲟⲩⲁ ⲉⲣⲟϥ ϩⲛ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲧⲃⲉ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲧⲥⲏϩ
25 περιτομη μεν γαρ ωφελει εαν νομον πρασσης εαν δε παραβατης νομου ης η περιτομη σου ακροβυστια γεγονεν
ⲕ̅ⲉ̅ⲡⲥⲃⲃⲉ ⲅⲁⲣ ⲣⲛⲟϥⲣⲉ ⲉⲕϣⲁⲛⲣ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲛⲧⲕ ⲟⲩⲡⲁⲣⲁⲃⲁⲧⲏⲥ ⲛⲧⲉ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲁⲡⲉⲕⲥⲃⲃⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲛⲧⲁⲧⲥⲃⲃⲉ
26 εαν ουν η ακροβυστια τα δικαιωματα του νομου φυλασση ουχι η ακροβυστια αυτου εις περιτομην λογισθησεται
ⲕ̅ⲋ̅ⲉϣⲱⲡⲉ ϭⲉ ⲉⲣϣⲁⲛⲧⲙⲛⲧⲁⲧⲥⲃⲃⲉ ϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲛⲇⲓⲕⲁⲓⲱⲙⲁ ⲙⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉⲛⲥⲉⲛⲁⲉⲡ ⲧⲉϥⲙⲛⲧⲁⲧⲥⲃⲃⲉ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲉⲩⲥⲃⲃⲉ
27 και κρινει η εκ φυσεως ακροβυστια τον νομον τελουσα σε τον δια γραμματος και περιτομης παραβατην νομου
ⲕ̅ⲍ̅ⲛⲧⲉⲧⲙⲛⲧⲁⲧⲥⲃⲃⲉ ⲧⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲫⲩⲥⲓⲥ ⲉⲁⲥϫⲉⲕ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲥⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲙⲟⲕ ⲡⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲉⲥϩⲁⲓ ⲙⲛ ⲡⲥⲃⲃⲉ ⲉⲧⲟ ⲙⲡⲁⲣⲁⲃⲁⲧⲏⲥ ⲙⲡⲛⲟⲙⲟⲥ
28 ου γαρ ο εν τω φανερω ιουδαιος εστιν ουδε η εν τω φανερω εν σαρκι περιτομη
ⲕ̅ⲏ̅ⲙⲡⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲅⲁⲣ ⲉⲧⲟⲩⲟⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ⲡⲉ ⲡⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲟⲩⲇⲉ ⲙⲡⲥⲃⲃⲉ ⲁⲛ ⲉⲧⲟⲩⲟⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲥⲁⲣⲝ ⲡⲉ ⲡⲥⲃⲃⲉ
29 αλλ ο εν τω κρυπτω ιουδαιος και περιτομη καρδιας εν πνευματι ου γραμματι ου ο επαινος ουκ εξ ανθρωπων αλλ εκ του θεου
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲡⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲉⲑⲏⲡ ⲡⲉ ⲡⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲡⲥⲃⲃⲉ ⲡⲉ ⲡⲥⲃⲃⲉ ⲙⲡϩⲏⲧ ϩⲛ ⲟⲩⲡⲛⲁ ϩⲛ ⲟⲩⲥϩⲁⲓ ⲁⲛ ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲉⲣⲉⲡⲉϥⲧⲁⲉⲓⲟ ϣⲟⲟⲡ ⲁⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
