< Κατα Μαρκον 9 >

1 και ελεγεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες των ωδε εστηκοτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου εληλυθυιαν εν δυναμει
اَتھَ سَ تانَوادِیتْ یُشْمَبھْیَمَہَں یَتھارْتھَں کَتھَیامِ، اِیشْوَرَراجْیَں پَراکْرَمینوپَسْتھِتَں نَ درِشْٹْوا مرِتْیُں ناسْوادِشْیَنْتے، اَتْرَ دَنْڈایَماناناں مَدھْییپِ تادرِشا لوکاح سَنْتِ۔
2 και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και τον ιακωβον και τον ιωαννην και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν μονους και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων
اَتھَ شَڈْدِنیبھْیَح پَرَں یِیشُح پِتَرَں یاکُوبَں یوہَنَنْچَ گرِہِیتْوا گِریرُچَّسْیَ نِرْجَنَسْتھانَں گَتْوا تیشاں پْرَتْیَکْشے مُورْتْیَنْتَرَں دَدھارَ۔
3 και τα ιματια αυτου εγενετο στιλβοντα λευκα λιαν ως χιων οια γναφευς επι της γης ου δυναται λευκαναι
تَتَسْتَسْیَ پَرِدھییَمْ اِیدرِشَمْ اُجّوَلَہِمَپانَڈَرَں جاتَں یَدْ جَگَتِ کوپِ رَجَکو نَ تادرِکْ پانَڈَرَں کَرْتّاں شَکْنوتِ۔
4 και ωφθη αυτοις ηλιας συν μωσει και ησαν συλλαλουντες τω ιησου
اَپَرَنْچَ ایلِیو مُوساشْچَ تیبھْیو دَرْشَنَں دَتّوا یِیشُنا سَہَ کَتھَنَں کَرْتُّماریبھاتے۔
5 και αποκριθεις ο πετρος λεγει τω ιησου ραββι καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρεις σοι μιαν και μωσει μιαν και ηλια μιαν
تَدا پِتَرو یِیشُمَوادِیتْ ہے گُروسْماکَمَتْرَ سْتھِتِرُتَّما، تَتَایوَ وَیَں تْوَتْکرِتے ایکاں مُوساکرِتے ایکامْ ایلِیَکرِتے چَیکاں، ایتاسْتِسْرَح کُٹِی رْنِرْمّامَ۔
6 ου γαρ ηδει τι λαληση ησαν γαρ εκφοβοι
کِنْتُ سَ یَدُکْتَوانْ تَتْ سْوَیَں نَ بُبُدھے تَتَح سَرْوّے بِبھَیانْچَکْرُح۔
7 και εγενετο νεφελη επισκιαζουσα αυτοις και ηλθεν φωνη εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος αυτου ακουετε
ایتَرْہِ پَیودَسْتانْ چھادَیاماسَ، مَمَیاں پْرِیَح پُتْرَح کَتھاسُ تَسْیَ مَناںسِ نِویشَیَتیتِ نَبھووانِی تَنْمیدْیانِّرْیَیَو۔
8 και εξαπινα περιβλεψαμενοι ουκετι ουδενα ειδον αλλα τον ιησουν μονον μεθ εαυτων
اَتھَ ہَٹھاتّے چَتُرْدِشو درِشْٹْوا یِیشُں وِنا سْوَیح سَہِتَں کَمَپِ نَ دَدرِشُح۔
9 καταβαινοντων δε αυτων απο του ορους διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι διηγησωνται α ειδον ει μη οταν ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη
تَتَح پَرَں گِریرَوَروہَنَکالے سَ تانْ گاڈھَمْ دُوتْیادِدیشَ یاوَنَّرَسُونوح شْمَشانادُتّھانَں نَ بھَوَتِ، تاوَتْ دَرْشَنَسْیاسْیَ وارْتّا یُشْمابھِح کَسْمَیچِدَپِ نَ وَکْتَوْیا۔
10 και τον λογον εκρατησαν προς εαυτους συζητουντες τι εστιν το εκ νεκρων αναστηναι
تَدا شْمَشانادُتّھانَسْیَ کوبھِپْرایَ اِتِ وِچارْیَّ تے تَدْواکْیَں سْویشُ گوپایانْچَکْرِرے۔
11 και επηρωτων αυτον λεγοντες οτι λεγουσιν οι γραμματεις οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον
اَتھَ تے یِیشُں پَپْرَچّھُح پْرَتھَمَتَ ایلِییناگَنْتَوْیَمْ اِتِ واکْیَں کُتَ اُپادھْیایا آہُح؟
12 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ηλιας μεν ελθων πρωτον αποκαθιστα παντα και πως γεγραπται επι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθη και εξουδενωθη
تَدا سَ پْرَتْیُواچَ ، ایلِیَح پْرَتھَمَمیتْیَ سَرْوَّکارْیّانِ سادھَیِشْیَتِ؛ نَرَپُتْرے چَ لِپِ رْیَتھاسْتے تَتھَیوَ سوپِ بَہُدُحکھَں پْراپْیاوَجْناسْیَتے۔
13 αλλα λεγω υμιν οτι και ηλιας εληλυθεν και εποιησαν αυτω οσα ηθελησαν καθως γεγραπται επ αυτον
کِنْتْوَہَں یُشْمانْ وَدامِ ، ایلِیارْتھے لِپِ رْیَتھاسْتے تَتھَیوَ سَ ایتْیَ یَیَو، لوکا: سْویچّھانُرُوپَں تَمَبھِوْیَوَہَرَنْتِ سْمَ۔
14 και ελθων προς τους μαθητας ειδεν οχλον πολυν περι αυτους και γραμματεις συζητουντας αυτοις
اَنَنْتَرَں سَ شِشْیَسَمِیپَمیتْیَ تیشاں چَتُحپارْشْوے تَیح سَہَ بَہُجَنانْ وِوَدَمانانْ اَدھْیاپَکاںشْچَ درِشْٹَوانْ؛
15 και ευθεως πας ο οχλος ιδων αυτον εξεθαμβηθη και προστρεχοντες ησπαζοντο αυτον
کِنْتُ سَرْوَّلوکاسْتَں درِشْٹْوَیوَ چَمَتْکرِتْیَ تَداسَنَّں دھاوَنْتَسْتَں پْرَنیمُح۔
16 και επηρωτησεν τους γραμματεις τι συζητειτε προς αυτους
تَدا یِیشُرَدھْیاپَکانَپْراکْشِیدْ ایتَیح سَہَ یُویَں کِں وِوَدَدھْوے؟
17 και αποκριθεις εις εκ του οχλου ειπεν διδασκαλε ηνεγκα τον υιον μου προς σε εχοντα πνευμα αλαλον
تَتو لوکاناں کَشْچِدیکَح پْرَتْیَوادِیتْ ہے گُرو مَمَ سُونُں مُوکَں بھُوتَدھرِتَنْچَ بھَوَداسَنَّمْ آنَیَں۔
18 και οπου αν αυτον καταλαβη ρησσει αυτον και αφριζει και τριζει τους οδοντας αυτου και ξηραινεται και ειπον τοις μαθηταις σου ινα αυτο εκβαλωσιν και ουκ ισχυσαν
یَداسَو بھُوتَسْتَماکْرَمَتے تَدَیوَ پاتَسَتِ تَتھا سَ پھینایَتے، دَنْتَیرْدَنْتانْ گھَرْشَتِ کْشِینو بھَوَتِ چَ؛ تَتو ہیتوسْتَں بھُوتَں تْیاجَیِتُں بھَوَچّھِشْیانْ نِویدِتَوانْ کِنْتُ تے نَ شیکُح۔
19 ο δε αποκριθεις αυτω λεγει ω γενεα απιστος εως ποτε προς υμας εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προς με
تَدا سَ تَمَوادِیتْ، رے اَوِشْواسِنَح سَنْتانا یُشْمابھِح سَہَ کَتِ کالانَہَں سْتھاسْیامِ؟ اَپَرانْ کَتِ کالانْ وا وَ آچارانْ سَہِشْیے؟ تَں مَداسَنَّمانَیَتَ۔
20 και ηνεγκαν αυτον προς αυτον και ιδων αυτον ευθεως το πνευμα εσπαραξεν αυτον και πεσων επι της γης εκυλιετο αφριζων
تَتَسْتَتْسَنِّدھِں سَ آنِییَتَ کِنْتُ تَں درِشْٹْوَیوَ بھُوتو بالَکَں دھرِتَوانْ؛ سَ چَ بھُومَو پَتِتْوا پھینایَمانو لُلوٹھَ۔
21 και επηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσος χρονος εστιν ως τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν παιδιοθεν
تَدا سَ تَتْپِتَرَں پَپْرَچّھَ، اَسْییدرِشِی دَشا کَتِ دِنانِ بھُوتا؟ تَتَح سووادِیتْ بالْیَکالاتْ۔
22 και πολλακις αυτον και εις πυρ εβαλεν και εις υδατα ινα απολεση αυτον αλλ ει τι δυνασαι βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεις εφ ημας
بھُوتویَں تَں ناشَیِتُں بَہُوارانْ وَہْنَو جَلے چَ نْیَکْشِپَتْ کِنْتُ یَدِ بھَوانَ کِمَپِ کَرْتّاں شَکْنوتِ تَرْہِ دَیاں کرِتْواسْمانْ اُپَکَروتُ۔
23 ο δε ιησους ειπεν αυτω το ει δυνασαι πιστευσαι παντα δυνατα τω πιστευοντι
تَدا یِیشُسْتَمَوَدَتْ یَدِ پْرَتْییتُں شَکْنوشِ تَرْہِ پْرَتْیَیِنے جَنایَ سَرْوَّں سادھْیَمْ۔
24 και ευθεως κραξας ο πατηρ του παιδιου μετα δακρυων ελεγεν πιστευω κυριε βοηθει μου τη απιστια
تَتَسْتَتْکْشَنَں تَدْبالَکَسْیَ پِتا پْروچَّے رُووَنْ ساشْرُنیتْرَح پْروواچَ، پْرَبھو پْرَتْییمِ مَماپْرَتْیَیَں پْرَتِکُرُ۔
25 ιδων δε ο ιησους οτι επισυντρεχει οχλος επετιμησεν τω πνευματι τω ακαθαρτω λεγων αυτω το πνευμα το αλαλον και κωφον εγω σοι επιτασσω εξελθε εξ αυτου και μηκετι εισελθης εις αυτον
اَتھَ یِیشُ رْلوکَسَنْگھَں دھاوِتْوایانْتَں درِشْٹْوا تَمَپُوتَبھُوتَں تَرْجَیِتْوا جَگادَ، رے بَدھِرَ مُوکَ بھُوتَ تْوَمیتَسْمادْ بَہِرْبھَوَ پُنَح کَداپِ ماشْرَیَینَں تْوامَہَمْ اِتْیادِشامِ۔
26 και κραξαν και πολλα σπαραξαν αυτον εξηλθεν και εγενετο ωσει νεκρος ωστε πολλους λεγειν οτι απεθανεν
تَدا سَ بھُوتَشْچِیتْشَبْدَں کرِتْوا تَماپِیڈْیَ بَہِرْجَجامَ، تَتو بالَکو مرِتَکَلْپو بَبھُووَ تَسْمادَیَں مرِتَاِتْیَنیکے کَتھَیاماسُح۔
27 ο δε ιησους κρατησας αυτον της χειρος ηγειρεν αυτον και ανεστη
کِنْتُ کَرَں دھرِتْوا یِیشُنوتّھاپِتَح سَ اُتَّسْتھَو۔
28 και εισελθοντα αυτον εις οικον οι μαθηται αυτου επηρωτων αυτον κατ ιδιαν οτι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο
اَتھَ یِیشَو گرِہَں پْرَوِشْٹے شِشْیا گُپْتَں تَں پَپْرَچّھُح، وَیَمینَں بھُوتَں تْیاجَیِتُں کُتو نَ شَکْتاح؟
29 και ειπεν αυτοις τουτο το γενος εν ουδενι δυναται εξελθειν ει μη εν προσευχη και νηστεια
سَ اُواچَ، پْرارْتھَنوپَواسَو وِنا کیناپْیَنْیینَ کَرْمَّنا بھُوتَمِیدرِشَں تْیاجَیِتُں نَ شَکْیَں۔
30 και εκειθεν εξελθοντες παρεπορευοντο δια της γαλιλαιας και ουκ ηθελεν ινα τις γνω
اَنَنْتَرَں سَ تَتْسْتھانادِتْوا گالِیلْمَدھْیینَ یَیَو، کِنْتُ تَتْ کوپِ جانِییادِتِ سَ نَیچّھَتْ۔
31 εδιδασκεν γαρ τους μαθητας αυτου και ελεγεν αυτοις οτι ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας ανθρωπων και αποκτενουσιν αυτον και αποκτανθεις τη τριτη ημερα αναστησεται
اَپَرَنْچَ سَ شِشْیانُپَدِشَنْ بَبھاشے، نَرَپُتْرو نَرَہَسْتیشُ سَمَرْپَیِشْیَتے تے چَ تَں ہَنِشْیَنْتِ تَیسْتَسْمِنْ ہَتے ترِتِییَدِنے سَ اُتّھاسْیَتِیتِ۔
32 οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον επερωτησαι
کِنْتُ تَتْکَتھاں تے نابُدھْیَنْتَ پْرَشْٹُنْچَ بِبھْیَح۔
33 και ηλθεν εις καπερναουμ και εν τη οικια γενομενος επηρωτα αυτους τι εν τη οδω προς εαυτους διελογιζεσθε
اَتھَ یِیشُح کَپھَرْناہُومْپُرَماگَتْیَ مَدھْییگرِہَنْچیتْیَ تانَپرِچّھَدْ وَرْتْمَمَدھْیے یُویَمَنْیونْیَں کِں وِوَدَدھْوے سْمَ؟
34 οι δε εσιωπων προς αλληλους γαρ διελεχθησαν εν τη οδω τις μειζων
کِنْتُ تے نِرُتَّراسْتَسْتھُ رْیَسْماتّیشاں کو مُکھْیَ اِتِ وَرْتْمانِ تےنْیونْیَں وْیَوَدَنْتَ۔
35 και καθισας εφωνησεν τους δωδεκα και λεγει αυτοις ει τις θελει πρωτος ειναι εσται παντων εσχατος και παντων διακονος
تَتَح سَ اُپَوِشْیَ دْوادَشَشِشْیانْ آہُویَ بَبھاشے یَح کَشْچِتْ مُکھْیو بھَوِتُمِچّھَتِ سَ سَرْوّیبھْیو گَونَح سَرْوّیشاں سیوَکَشْچَ بھَوَتُ۔
36 και λαβων παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων και εναγκαλισαμενος αυτο ειπεν αυτοις
تَدا سَ بالَکَمیکَں گرِہِیتْوا مَدھْیے سَمُپاویشَیَتْ تَتَسْتَں کْروڈے کرِتْوا تانَواداتْ
37 ος εαν εν των τοιουτων παιδιων δεξηται επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος εαν εμε δεξηται ουκ εμε δεχεται αλλα τον αποστειλαντα με
یَح کَشْچِدِیدرِشَسْیَ کَسْیاپِ بالَسْیاتِتھْیَں کَروتِ سَ مَماتِتھْیَں کَروتِ؛ یَح کَشْچِنْمَماتِتھْیَں کَروتِ سَ کیوَلَمْ مَماتِتھْیَں کَروتِ تَنَّ مَتْپْریرَکَسْیاپْیاتِتھْیَں کَروتِ۔
38 απεκριθη δε αυτω ο ιωαννης λεγων διδασκαλε ειδομεν τινα τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια ος ουκ ακολουθει ημιν και εκωλυσαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει ημιν
اَتھَ یوہَنْ تَمَبْرَوِیتْ ہے گُرو، اَسْماکَمَنَنُگامِنَمْ ایکَں تْوانّامْنا بھُوتانْ تْیاجَیَنْتَں وَیَں درِشْٹَوَنْتَح، اَسْماکَمَپَشْچادْگامِتْواچَّ تَں نْیَشیدھامَ۔
39 ο δε ιησους ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδεις γαρ εστιν ος ποιησει δυναμιν επι τω ονοματι μου και δυνησεται ταχυ κακολογησαι με
کِنْتُ یِیشُرَوَدَتْ تَں ما نِشیدھَتْ، یَتو یَح کَشْچِنْ مَنّامْنا چِتْرَں کَرْمَّ کَروتِ سَ سَہَسا ماں نِنْدِتُں نَ شَکْنوتِ۔
40 ος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ υμων εστιν
تَتھا یَح کَشْچِدْ یُشْماکَں وِپَکْشَتاں نَ کَروتِ سَ یُشْماکَمیوَ سَپَکْشَح۔
41 ος γαρ αν ποτιση υμας ποτηριον υδατος εν τω ονοματι μου οτι χριστου εστε αμην λεγω υμιν ου μη απολεση τον μισθον αυτου
یَح کَشْچِدْ یُشْمانْ کھْرِیشْٹَشِشْیانْ جْناتْوا مَنّامْنا کَںسَیکینَ پانِییَں پاتُں دَداتِ، یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَچْمِ، سَ پھَلینَ وَنْچِتو نَ بھَوِشْیَتِ۔
42 και ος αν σκανδαλιση ενα των μικρων των πιστευοντων εις εμε καλον εστιν αυτω μαλλον ει περικειται λιθος μυλικος περι τον τραχηλον αυτου και βεβληται εις την θαλασσαν
کِنْتُ یَدِ کَشْچِنْ مَیِ وِشْواسِنامیشاں کْشُدْرَپْرانِنامْ ایکَسْیاپِ وِگھْنَں جَنَیَتِ، تَرْہِ تَسْیَیتَتْکَرْمَّ کَرَناتْ کَنْٹھَبَدّھَپیشَنِیکَسْیَ تَسْیَ ساگَراگادھَجَلَ مَجَّنَں بھَدْرَں۔
43 και εαν σκανδαλιζη σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλον σοι εστιν κυλλον εις την ζωην εισελθειν η τας δυο χειρας εχοντα απελθειν εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστον (Geenna g1067)
اَتَح سْوَکَرو یَدِ تْواں بادھَتے تَرْہِ تَں چھِنْدھِ؛
44 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται
یَسْماتْ یَتْرَ کِیٹا نَ مْرِیَنْتے وَہْنِشْچَ نَ نِرْوّاتِ، تَسْمِنْ اَنِرْوّانانَلَنَرَکے کَرَدْوَیَوَسْتَوَ گَمَناتْ کَرَہِینَسْیَ سْوَرْگَپْرَویشَسْتَوَ کْشیمَں۔ (Geenna g1067)
45 και εαν ο πους σου σκανδαλιζη σε αποκοψον αυτον καλον εστιν σοι εισελθειν εις την ζωην χωλον η τους δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστον (Geenna g1067)
یَدِ تَوَ پادو وِگھْنَں جَنَیَتِ تَرْہِ تَں چھِنْدھِ،
46 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται
یَتو یَتْرَ کِیٹا نَ مْرِیَنْتے وَہْنِشْچَ نَ نِرْوّاتِ، تَسْمِنْ نِرْوّانَوَہْنَو نَرَکے دْوِپادَوَتَسْتَوَ نِکْشیپاتْ پادَہِینَسْیَ سْوَرْگَپْرَویشَسْتَوَ کْشیمَں۔ (Geenna g1067)
47 και εαν ο οφθαλμος σου σκανδαλιζη σε εκβαλε αυτον καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος (Geenna g1067)
سْوَنیتْرَں یَدِ تْواں بادھَتے تَرْہِ تَدَپْیُتْپاٹَیَ، یَتو یَتْرَ کِیٹا نَ مْرِیَنْتے وَہْنِشْچَ نَ نِرْوّاتِ،
48 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται
تَسْمِنَ نِرْوّانَوَہْنَو نَرَکے دْوِنیتْرَسْیَ تَوَ نِکْشیپادْ ایکَنیتْرَوَتَ اِیشْوَرَراجْیے پْرَویشَسْتَوَ کْشیمَں۔ (Geenna g1067)
49 πας γαρ πυρι αλισθησεται και πασα θυσια αλι αλισθησεται
یَتھا سَرْوّو بَلِ رْلَوَناکْتَح کْرِیَتے تَتھا سَرْوّو جَنو وَہْنِرُوپینَ لَوَناکْتَح کارِشْیَتے۔
50 καλον το αλας εαν δε το αλας αναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσετε εχετε εν εαυτοις αλας και ειρηνευετε εν αλληλοις
لَوَنَں بھَدْرَں کِنْتُ یَدِ لَوَنے سْوادُتا نَ تِشْٹھَتِ، تَرْہِ کَتھَمْ آسْوادْیُکْتَں کَرِشْیَتھَ؟ یُویَں لَوَنَیُکْتا بھَوَتَ پَرَسْپَرَں پْریمَ کُرُتَ۔

< Κατα Μαρκον 9 >