Προς Εβραιους 13
1 η φιλαδελφια μενετω
Ke tuʻumaʻu pe ʻae feʻofoʻofani fakakāinga.
2 της φιλοξενιας μη επιλανθανεσθε δια ταυτης γαρ ελαθον τινες ξενισαντες αγγελους
ʻOua naʻa ngalo ke fakaafe ʻae kakai muli: he kuo fakaafe ai ʻe he niʻihi ʻae kau ʻāngelo ʻi he taʻeʻilo.
3 μιμνησκεσθε των δεσμιων ως συνδεδεμενοι των κακουχουμενων ως και αυτοι οντες εν σωματι
Manatuʻi ʻakinautolu ʻoku moʻua ʻi he haʻi, ʻo hangē kuo haʻisia mo kimoutolu; mo kinautolu ʻoku ngaohikoviʻi, ʻo hangē ko hoʻomou kei ʻi he sino foki.
4 τιμιος ο γαμος εν πασιν και η κοιτη αμιαντος πορνους δε και μοιχους κρινει ο θεος
Ko e fakamaʻu mali mo e mohenga taʻeʻuliʻi, ʻoku lelei ia ki he kakai kotoa pē, ka koe kau feʻauaki mo e kau tono fefine ʻe fakamaau ʻe he ʻOtua.
5 αφιλαργυρος ο τροπος αρκουμενοι τοις παρουσιν αυτος γαρ ειρηκεν ου μη σε ανω ουδ ου μη σε εγκαταλιπω
Ke taʻemanumanu [hoʻomou ]ʻulungāanga; pea mou fiemālie ʻi he ngaahi meʻa ʻoku mou maʻu: he kuo pehē mai ʻe ia, “E ʻikai te u liʻaki koe, pea ʻe ʻikai te u ʻalu ʻiate koe.”
6 ωστε θαρρουντας ημας λεγειν κυριος εμοι βοηθος και ου φοβηθησομαι τι ποιησει μοι ανθρωπος
Ko ia ʻoku tau lea mālohi ai, “Ko hoku tokoni ʻae ʻEiki pea ʻe ʻikai te u manavahē ki ha meʻa ʻe fai ʻe he tangata kiate au.”
7 μνημονευετε των ηγουμενων υμων οιτινες ελαλησαν υμιν τον λογον του θεου ων αναθεωρουντες την εκβασιν της αναστροφης μιμεισθε την πιστιν
Manatuʻi ʻa homou kau fakahinohino, ʻakinautolu naʻe leaʻaki ʻae folofola ʻae ʻOtua kiate kimoutolu, pea faʻifaʻitaki ki heʻenau tui, ʻo fakatokanga ki he ngataʻanga ʻo ʻenau ʻulungāanga.
Ko Sisu Kalaisi ʻoku tatau ʻi he ʻaneafi, mo e ʻaho ni, pea taʻengata. (aiōn g165)
9 διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη περιφερεσθε καλον γαρ χαριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν ου βρωμασιν εν οις ουκ ωφεληθησαν οι περιπατησαντες
Ke ʻoua naʻa feʻaveʻaki fano ʻakimoutolu ʻe he ngaahi akonaki ʻoku kehekehe hono anga mo foʻou. He ko e meʻa lelei ke tuʻumaʻu ʻae loto ʻi he ʻofa; ʻikai ʻi he ngaahi meʻakai, ʻaia naʻe ʻikai ʻaonga kiate kinautolu naʻe moʻua ki ai.
10 εχομεν θυσιαστηριον εξ ου φαγειν ουκ εχουσιν εξουσιαν οι τη σκηνη λατρευοντες
ʻOku ai ʻetau ʻesifeilaulau, ʻaia ʻoku ʻikai totonu ke kai mei ai ʻekinautolu ʻoku tauhi ʻi he fale fehikitaki.
11 ων γαρ εισφερεται ζωων το αιμα περι αμαρτιας εις τα αγια δια του αρχιερεως τουτων τα σωματα κατακαιεται εξω της παρεμβολης
Kaeʻumaʻā ia, ʻoku tutu ʻi tuaʻā kolo ʻae sino ʻoe fanga manu ko ia, ʻaia ʻoku ʻomi honau toto ʻe he taulaʻeiki lahi ki he potu tapu, koeʻuhi ko e angahala.
12 διο και ιησους ινα αγιαση δια του ιδιου αιματος τον λαον εξω της πυλης επαθεν
Ko ia naʻe mamahi foki ʻa Sisu, ʻi he tuaʻā kolo, koeʻuhi ke ne fakamāʻoniʻoni ʻae kakai ʻaki hono taʻataʻa ʻoʻona.
13 τοινυν εξερχωμεθα προς αυτον εξω της παρεμβολης τον ονειδισμον αυτου φεροντες
Ko ia ke tau ʻalu atu kiate ia kituaʻā kolo, ʻo fua hono manuki.
14 ου γαρ εχομεν ωδε μενουσαν πολιν αλλα την μελλουσαν επιζητουμεν
He ʻoku ʻikai maʻu ʻekitautolu ʻi heni ha kolo ʻe tuʻumaʻu, ka ʻoku tau kumi ki ha taha ʻe hoko.
15 δι αυτου ουν αναφερωμεν θυσιαν αινεσεως διαπαντος τω θεω τουτ εστιν καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου
Ko ia ke tau ʻatu ʻiate ia ʻae feilaulau ʻoe fakafetaʻi ki he ʻOtua ʻo maʻuaipē, ʻaia ko e fua ʻoe loungutu ʻoka atu ai ʻae fakafetaʻi ki hono huafa.
16 της δε ευποιιας και κοινωνιας μη επιλανθανεσθε τοιαυταις γαρ θυσιαις ευαρεστειται ο θεος
Ka ko e fai lelei, mo e foaki, ke ʻoua naʻa ngalo: he ko e ngaahi feilaulau pehē ʻoku leleiʻia ai ʻae ʻOtua.
17 πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων και υπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων υμων ως λογον αποδωσοντες ινα μετα χαρας τουτο ποιωσιν και μη στεναζοντες αλυσιτελες γαρ υμιν τουτο
Mou talangofua kiate kinautolu ʻoku fakahinohino ʻakimoutolu, pea mou fakavaivai: he ʻoku nau leʻohi homou laumālie, he te nau fakamatala ki ai, pea koeʻuhi ke nau fai ia ʻi he fiefia, kaeʻoua naʻa ʻi he mamahi: he ʻoku taʻeʻaonga ia kiate kimoutolu.
18 προσευχεσθε περι ημων πεποιθαμεν γαρ οτι καλην συνειδησιν εχομεν εν πασιν καλως θελοντες αναστρεφεσθαι
Hūfia ʻakimautolu: he ʻoku mau ʻilo kuo ʻiate kimautolu ʻae ʻatamai lelei, pea ʻoku mau loto ke moʻui angatonu ʻi he meʻa kotoa pē.
19 περισσοτερως δε παρακαλω τουτο ποιησαι ινα ταχιον αποκατασταθω υμιν
Ka ʻoku ou kole ke mou tokanga lahi ki ai, koeʻuhi ke tuku au ke vave kiate kimoutolu.
20 ο δε θεος της ειρηνης ο αναγαγων εκ νεκρων τον ποιμενα των προβατων τον μεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τον κυριον ημων ιησουν (aiōnios g166)
Ko eni, ko e ʻOtua ʻoe monūʻia, naʻa ne toe ʻomi mei he pekia ʻa hotau ʻEiki ko Sisu, ko e tauhi lahi ʻoe fanga sipi ʻi he taʻataʻa ʻoe fuakava taʻengata. (aiōnios g166)
21 καταρτισαι υμας εν παντι εργω αγαθω εις το ποιησαι το θελημα αυτου ποιων εν υμιν το ευαρεστον ενωπιον αυτου δια ιησου χριστου ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)
ʻOfa ke ne ngaohi ʻakimoutolu ke mou haohaoa ʻi he ngaue lelei kotoa pē, ke fai hono finangalo, ʻo ne fai ʻiate kimoutolu ʻaia ʻoku lelei ʻi hono ʻao, ʻia Sisu Kalaisi; ke ʻiate ia ʻae ongoongolelei ʻo taʻengata pea taʻengata. ʻEmeni. (aiōn g165)
22 παρακαλω δε υμας αδελφοι ανεχεσθε του λογου της παρακλησεως και γαρ δια βραχεων επεστειλα υμιν
Pea ʻoku ou kole kiate kimoutolu, ʻe kāinga, mou tali ʻae lea ʻoe akonaki ni: he kuo u tohi ʻae tohi kiate kimoutolu ʻi he ngaahi lea siʻi pe.
23 γινωσκετε τον αδελφον τιμοθεον απολελυμενον μεθ ου εαν ταχιον ερχηται οψομαι υμας
ʻOku mou ʻilo kuo mamaʻo atu hotau kāinga ko Timote; ʻa ia, ka vave ʻene haʻu, te ma mamata mo ia kiate kimoutolu.
24 ασπασασθε παντας τους ηγουμενους υμων και παντας τους αγιους ασπαζονται υμας οι απο της ιταλιας
ʻOfa atu kiate kinautolu kotoa pē ʻoku fakahinohino ʻakimoutolu, mo e kāinga māʻoniʻoni kotoa pē. ʻOku ʻofa atu kiate kimoutolu kotoa ʻakinautolu ʻi ʻItali.
25 η χαρις μετα παντων υμων αμην [ προς εβραιους εγραφη απο της ιταλιας δια τιμοθεου]
Ke ʻiate kimoutolu kotoa pē ʻae ʻaloʻofa. ʻEmeni.
