Προς Ρωμαιους 12
1 παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν ευαρεστον τω θεω την λογικην λατρειαν υμων
ହେ ଭ୍ରାତର ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କୃପଯାହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱିନଯେ ଯୂଯଂ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଂ ଶରୀରଂ ସଜୀୱଂ ପୱିତ୍ରଂ ଗ୍ରାହ୍ୟଂ ବଲିମ୍ ଈଶ୍ୱରମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ସମୁତ୍ସୃଜତ, ଏଷା ସେୱା ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯୋଗ୍ୟା|
2 και μη συσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθε τη ανακαινωσει του νοος υμων εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον (aiōn g165)
ଅପରଂ ଯୂଯଂ ସାଂସାରିକା ଇୱ ମାଚରତ, କିନ୍ତୁ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଭାୱଂ ପରାୱର୍ତ୍ୟ ନୂତନାଚାରିଣୋ ଭୱତ, ତତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ନିଦେଶଃ କୀଦୃଗ୍ ଉତ୍ତମୋ ଗ୍ରହଣୀଯଃ ସମ୍ପୂର୍ଣଶ୍ଚେତି ଯୁଷ୍ମାଭିରନୁଭାୱିଷ୍ୟତେ| (aiōn g165)
3 λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως
କଶ୍ଚିଦପି ଜନୋ ଯୋଗ୍ୟତ୍ୱାଦଧିକଂ ସ୍ୱଂ ନ ମନ୍ୟତାଂ କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରୋ ଯସ୍ମୈ ପ୍ରତ୍ୟଯସ୍ୟ ଯତ୍ପରିମାଣମ୍ ଅଦଦାତ୍ ସ ତଦନୁସାରତୋ ଯୋଗ୍ୟରୂପଂ ସ୍ୱଂ ମନୁତାମ୍, ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ପ୍ରାପ୍ତଃ ସନ୍ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକଂ ଜନମ୍ ଇତ୍ୟାଜ୍ଞାପଯାମି|
4 καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν
ଯତୋ ଯଦ୍ୱଦସ୍ମାକମ୍ ଏକସ୍ମିନ୍ ଶରୀରେ ବହୂନ୍ୟଙ୍ଗାନି ସନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷାମଙ୍ଗାନାଂ କାର୍ୟ୍ୟଂ ସମାନଂ ନହି;
5 ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω ο δε καθ εις αλληλων μελη
ତଦ୍ୱଦସ୍ମାକଂ ବହୁତ୍ୱେଽପି ସର୍ୱ୍ୱେ ୱଯଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ଏକଶରୀରାଃ ପରସ୍ପରମ୍ ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗତ୍ୱେନ ଭୱାମଃ|
6 εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως
ଅସ୍ମାଦ୍ ଈଶ୍ୱରାନୁଗ୍ରହେଣ ୱିଶେଷଂ ୱିଶେଷଂ ଦାନମ୍ ଅସ୍ମାସୁ ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ ସତ୍ସୁ କୋପି ଯଦି ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତି ତର୍ହି ପ୍ରତ୍ୟଯସ୍ୟ ପରିମାଣାନୁସାରତଃ ସ ତଦ୍ ୱଦତୁ;
7 ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια
ଯଦ୍ୱା ଯଦି କଶ୍ଚିତ୍ ସେୱନକାରୀ ଭୱତି ତର୍ହି ସ ତତ୍ସେୱନଂ କରୋତୁ; ଅଥୱା ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଅଧ୍ୟାପଯିତା ଭୱତି ତର୍ହି ସୋଽଧ୍ୟାପଯତୁ;
8 ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι
ତଥା ଯ ଉପଦେଷ୍ଟା ଭୱତି ସ ଉପଦିଶତୁ ଯଶ୍ଚ ଦାତା ସ ସରଲତଯା ଦଦାତୁ ଯସ୍ତ୍ୱଧିପତିଃ ସ ଯତ୍ନେନାଧିପତିତ୍ୱଂ କରୋତୁ ଯଶ୍ଚ ଦଯାଲୁଃ ସ ହୃଷ୍ଟମନସା ଦଯତାମ୍|
9 η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω
ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପ୍ରେମ କାପଟ୍ୟୱର୍ଜିତଂ ଭୱତୁ ଯଦ୍ ଅଭଦ୍ରଂ ତଦ୍ ଋତୀଯଧ୍ୱଂ ଯଚ୍ଚ ଭଦ୍ରଂ ତସ୍ମିନ୍ ଅନୁରଜ୍ୟଧ୍ୱମ୍|
10 τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι
ଅପରଂ ଭ୍ରାତୃତ୍ୱପ୍ରେମ୍ନା ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରୀଯଧ୍ୱଂ ସମାଦରାଦ୍ ଏକୋଽପରଜନଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠଂ ଜାନୀଧ୍ୱମ୍|
11 τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω καιρω δουλευοντες
ତଥା କାର୍ୟ୍ୟେ ନିରାଲସ୍ୟା ମନସି ଚ ସୋଦ୍ୟୋଗାଃ ସନ୍ତଃ ପ୍ରଭୁଂ ସେୱଧ୍ୱମ୍|
12 τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες
ଅପରଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଯାମ୍ ଆନନ୍ଦିତା ଦୁଃଖସମଯେ ଚ ଧୈର୍ୟ୍ୟଯୁକ୍ତା ଭୱତ; ପ୍ରାର୍ଥନାଯାଂ ସତତଂ ପ୍ରୱର୍ତ୍ତଧ୍ୱଂ|
13 ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες
ପୱିତ୍ରାଣାଂ ଦୀନତାଂ ଦୂରୀକୁରୁଧ୍ୱମ୍ ଅତିଥିସେୱାଯାମ୍ ଅନୁରଜ୍ୟଧ୍ୱମ୍|
14 ευλογειτε τους διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε
ଯେ ଜନା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ତାଡଯନ୍ତି ତାନ୍ ଆଶିଷଂ ୱଦତ ଶାପମ୍ ଅଦତ୍ତ୍ୱା ଦଦ୍ଧ୍ୱମାଶିଷମ୍|
15 χαιρειν μετα χαιροντων και κλαιειν μετα κλαιοντων
ଯେ ଜନା ଆନନ୍ଦନ୍ତି ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆନନ୍ଦତ ଯେ ଚ ରୁଦନ୍ତି ତୈଃ ସହ ରୁଦିତ|
16 το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις
ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନସାଂ ପରସ୍ପରମ୍ ଏକୋଭାୱୋ ଭୱତୁ; ଅପରମ୍ ଉଚ୍ଚପଦମ୍ ଅନାକାଙ୍କ୍ଷ୍ୟ ନୀଚଲୋକୈଃ ସହାପି ମାର୍ଦୱମ୍ ଆଚରତ; ସ୍ୱାନ୍ ଜ୍ଞାନିନୋ ନ ମନ୍ୟଧ୍ୱଂ|
17 μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων
ପରସ୍ମାଦ୍ ଅପକାରଂ ପ୍ରାପ୍ୟାପି ପରଂ ନାପକୁରୁତ| ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଦୃଷ୍ଟିତୋ ଯତ୍ କର୍ମ୍ମୋତ୍ତମଂ ତଦେୱ କୁରୁତ|
18 ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες
ଯଦି ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ୟତେ ତର୍ହି ଯଥାଶକ୍ତି ସର୍ୱ୍ୱଲୋକୈଃ ସହ ନିର୍ୱ୍ୱିରୋଧେନ କାଲଂ ଯାପଯତ|
19 μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος
ହେ ପ୍ରିଯବନ୍ଧୱଃ, କସ୍ମୈଚିଦ୍ ଅପକାରସ୍ୟ ସମୁଚିତଂ ଦଣ୍ଡଂ ସ୍ୱଯଂ ନ ଦଦ୍ଧ୍ୱଂ, କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରୀଯକ୍ରୋଧାଯ ସ୍ଥାନଂ ଦତ୍ତ ଯତୋ ଲିଖିତମାସ୍ତେ ପରମେଶ୍ୱରଃ କଥଯତି, ଦାନଂ ଫଲସ୍ୟ ମତ୍କର୍ମ୍ମ ସୂଚିତଂ ପ୍ରଦଦାମ୍ୟହଂ|
20 εαν ουν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου
ଇତିକାରଣାଦ୍ ରିପୁ ର୍ୟଦି କ୍ଷୁଧାର୍ତ୍ତସ୍ତେ ତର୍ହି ତଂ ତ୍ୱଂ ପ୍ରଭୋଜଯ| ତଥା ଯଦି ତୃଷାର୍ତ୍ତଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହି ତଂ ପରିପାଯଯ| ତେନ ତ୍ୱଂ ମସ୍ତକେ ତସ୍ୟ ଜ୍ୱଲଦଗ୍ନିଂ ନିଧାସ୍ୟସି|
21 μη νικω υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον
କୁକ୍ରିଯଯା ପରାଜିତା ନ ସନ୍ତ ଉତ୍ତମକ୍ରିଯଯା କୁକ୍ରିଯାଂ ପରାଜଯତ|
