Προς Ρωμαιους 12
1 παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν ευαρεστον τω θεω την λογικην λατρειαν υμων
Therefore I urge you, brothers, by the mercies of God, to present your bodies a living sacrifice, holy, acceptable to God, which is your spiritual service.
2 και μη συσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθε τη ανακαινωσει του νοος υμων εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον (aiōn g165)
Do not be conformed to this age (aiōn g165), but be transformed by the renewing of your mind, so that you may prove what is the good, well-pleasing, and perfect will of God.
3 λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως
For I say through the grace that was given me, to everyone who is among you, not to think of yourself more highly than you ought to think; but to think reasonably, as God has apportioned to each person a measure of faith.
4 καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν
For even as we have many members in one body, and all the members do not have the same function,
5 ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω ο δε καθ εις αλληλων μελη
so we, who are many, are one body in Christ, and individually members of one another,
6 εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως
having gifts differing according to the grace that was given to us: if prophecy, let’s prophesy according to the proportion of our faith;
7 ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια
or service, let’s give ourselves to service; or he who teaches, to his teaching;
8 ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι
or he who exhorts, to his exhorting; he who gives, let him do it with generosity; he who rules, with diligence; he who shows mercy, with cheerfulness.
9 η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω
Let love be without hypocrisy. Abhor that which is evil. Cling to that which is good.
10 τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι
In love of the brothers be tenderly affectionate to one another; in honor prefer one another,
11 τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω καιρω δουλευοντες
not lagging in diligence, fervent in spirit, serving the Lord,
12 τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες
rejoicing in hope, enduring in troubles, continuing steadfastly in prayer,
13 ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες
contributing to the needs of the saints, and given to hospitality.
14 ευλογειτε τους διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε
Bless those who persecute you; bless, and do not curse.
15 χαιρειν μετα χαιροντων και κλαιειν μετα κλαιοντων
Rejoice with those who rejoice. Weep with those who weep.
16 το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις
Be of the same mind one toward another. Do not set your mind on high things, but associate with the humble. Do not be wise in your own conceits.
17 μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων
Repay no one evil for evil. Respect what is honorable in the sight of all men.
18 ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες
If it is possible, as much as it is up to you, be at peace with all men.
19 μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος
Do not seek revenge yourselves, beloved, but give place to God’s wrath. For it is written, “Vengeance belongs to me; I will repay, says the Lord.”
20 εαν ουν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου
Therefore “If your enemy is hungry, feed him. If he is thirsty, give him a drink; for in doing so, you will heap coals of fire on his head.”
21 μη νικω υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον
Do not be overcome by evil, but overcome evil with good.
