< Αποκαλυψις Ιωαννου 21 >
1 και ειδον ουρανον καινον και γην καινην ο γαρ πρωτος ουρανος και η πρωτη γη παρηλθεν και η θαλασσα ουκ εστιν ετι
J'ai vu un nouveau ciel et une nouvelle terre, car le premier ciel et la première terre ont disparu, et la mer n'est plus.
2 και εγω ιωαννης ειδον την πολιν την αγιαν ιερουσαλημ καινην καταβαινουσαν απο του θεου εκ του ουρανου ητοιμασμενην ως νυμφην κεκοσμημενην τω ανδρι αυτης
Je vis descendre du ciel, d'auprès de Dieu, la ville sainte, la nouvelle Jérusalem, préparée comme une épouse qui s'est parée pour son mari.
3 και ηκουσα φωνης μεγαλης εκ του ουρανου λεγουσης ιδου η σκηνη του θεου μετα των ανθρωπων και σκηνωσει μετ αυτων και αυτοι λαοι αυτου εσονται και αυτος ο θεος εσται μετ αυτων θεος αυτων
J'ai entendu du ciel une voix forte qui disait: « Voici la demeure de Dieu avec les hommes; il habitera avec eux, et ils seront son peuple, et Dieu lui-même sera avec eux comme leur Dieu.
4 και εξαλειψει ο θεος παν δακρυον απο των οφθαλμων αυτων και ο θανατος ουκ εσται ετι ουτε πενθος ουτε κραυγη ουτε πονος ουκ εσται ετι οτι τα πρωτα απηλθον
Il essuiera toute larme de leurs yeux. La mort ne sera plus; il n'y aura plus ni deuil, ni cri, ni douleur. Les premières choses ont disparu. »
5 και ειπεν ο καθημενος επι του θρονου ιδου καινα παντα ποιω και λεγει μοι γραψον οτι ουτοι οι λογοι αληθινοι και πιστοι εισιν
Celui qui est assis sur le trône dit: « Voici, je fais toutes choses nouvelles. » Il dit: « Ecris, car ces paroles de Dieu sont fidèles et vraies. »
6 και ειπεν μοι γεγονεν εγω ειμι το α και το ω η αρχη και το τελος εγω τω διψωντι δωσω εκ της πηγης του υδατος της ζωης δωρεαν
Il me dit: « Je suis l'Alpha et l'Oméga, le Commencement et la Fin. Je donnerai gratuitement à celui qui a soif de la source d'eau de la vie.
7 ο νικων κληρονομησει παντα και εσομαι αυτω θεος και αυτος εσται μοι ο υιος
Celui qui vaincra, je lui donnerai ces choses. Je serai son Dieu, et il sera mon fils.
8 δειλοις δε και απιστοις και εβδελυγμενοις και φονευσιν και πορνοις και φαρμακευσιν και ειδωλολατραις και πασιν τοις ψευδεσιν το μερος αυτων εν τη λιμνη τη καιομενη πυρι και θειω ο εστιν δευτερος θανατος (Limnē Pyr )
Mais pour les lâches, les incrédules, les pécheurs, les abominables, les meurtriers, les impudiques, les enchanteurs, les idolâtres, et tous les menteurs, leur part est dans l'étang ardent de feu et de soufre, qui est la seconde mort. » (Limnē Pyr )
9 και ηλθεν προς με εις των επτα αγγελων των εχοντων τας επτα φιαλας τας γεμουσας των επτα πληγων των εσχατων και ελαλησεν μετ εμου λεγων δευρο δειξω σοι την νυμφην του αρνιου την γυναικα
L'un des sept anges qui tenaient les sept coupes chargées des sept derniers fléaux vint, et il me parla en disant: « Viens ici. Je vais te montrer l'épouse, la femme de l'Agneau. »
10 και απηνεγκεν με εν πνευματι επ ορος μεγα και υψηλον και εδειξεν μοι την πολιν την μεγαλην την αγιαν ιερουσαλημ καταβαινουσαν εκ του ουρανου απο του θεου
Il me transporta en esprit sur une grande et haute montagne, et il me montra la ville sainte, Jérusalem, qui descendait du ciel d'auprès de Dieu,
11 εχουσαν την δοξαν του θεου και ο φωστηρ αυτης ομοιος λιθω τιμιωτατω ως λιθω ιασπιδι κρυσταλλιζοντι
et qui avait la gloire de Dieu. Sa lumière était comme une pierre très précieuse, comme une pierre de jaspe, limpide comme du cristal.
12 εχουσαν τε τειχος μεγα και υψηλον εχουσαν πυλωνας δωδεκα και επι τοις πυλωσιν αγγελους δωδεκα και ονοματα επιγεγραμμενα α εστιν των δωδεκα φυλων των υιων ισραηλ
Elle avait une grande et haute muraille, avec douze portes, et aux portes douze anges, avec des noms écrits dessus, qui sont les noms des douze tribus des enfants d'Israël.
13 απ ανατολης πυλωνες τρεις απο βορρα πυλωνες τρεις απο νοτου πυλωνες τρεις απο δυσμων πυλωνες τρεις
Il y avait trois portes à l'orient, trois portes au nord, trois portes au midi, et trois portes à l'occident.
14 και το τειχος της πολεως εχον θεμελιους δωδεκα και εν αυτοις ονοματα των δωδεκα αποστολων του αρνιου
La muraille de la ville avait douze fondements, et sur eux douze noms des douze apôtres de l'Agneau.
15 και ο λαλων μετ εμου ειχεν καλαμον χρυσουν ινα μετρηση την πολιν και τους πυλωνας αυτης και το τειχος αυτης
Celui qui me parlait avait pour mesure un roseau d'or pour mesurer la ville, ses portes et ses murs.
16 και η πολις τετραγωνος κειται και το μηκος αυτης τοσουτον εστιν οσον και το πλατος και εμετρησεν την πολιν τω καλαμω επι σταδιων δωδεκα χιλιαδων το μηκος και το πλατος και το υψος αυτης ισα εστιν
La ville est carrée. Sa longueur est aussi grande que sa largeur. Il mesura la ville avec le roseau: douze mille douze stades. Sa longueur, sa largeur et sa hauteur sont égales.
17 και εμετρησεν το τειχος αυτης εκατον τεσσαρακοντα τεσσαρων πηχων μετρον ανθρωπου ο εστιν αγγελου
Sa muraille a cent quarante-quatre coudées, à la mesure d'un homme, c'est-à-dire d'un ange.
18 και ην η ενδομησις του τειχους αυτης ιασπις και η πολις χρυσιον καθαρον ομοια υαλω καθαρω
La construction de sa muraille était en jaspe. La ville était d'un or pur, comme du verre pur.
19 και οι θεμελιοι του τειχους της πολεως παντι λιθω τιμιω κεκοσμημενοι ο θεμελιος ο πρωτος ιασπις ο δευτερος σαπφειρος ο τριτος χαλκηδων ο τεταρτος σμαραγδος
Les fondements de la muraille de la ville étaient ornés de toutes sortes de pierres précieuses. Le premier fondement était le jaspe, le second le saphir, le troisième la calcédoine, le quatrième l'émeraude,
20 ο πεμπτος σαρδονυξ ο εκτος σαρδιος ο εβδομος χρυσολιθος ο ογδοος βηρυλλος ο ενατος τοπαζιον ο δεκατος χρυσοπρασος ο ενδεκατος υακινθος ο δωδεκατος αμεθυστος
le cinquième le sardonyx, le sixième la sardoine, le septième la chrysolithe, le huitième le béryl, le neuvième le topaze, le dixième la chrysoprase, le onzième le jacinthe et le douzième l'améthyste.
21 και οι δωδεκα πυλωνες δωδεκα μαργαριται ανα εις εκαστος των πυλωνων ην εξ ενος μαργαριτου και η πλατεια της πολεως χρυσιον καθαρον ως υαλος διαφανης
Les douze portes étaient douze perles. Chacune des portes était faite d'une perle. Les rues de la ville étaient en or pur, comme du verre transparent.
22 και ναον ουκ ειδον εν αυτη ο γαρ κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ναος αυτης εστιν και το αρνιον
Je n'y ai vu aucun temple, car le Seigneur Dieu tout-puissant et l'Agneau sont son temple.
23 και η πολις ου χρειαν εχει του ηλιου ουδε της σεληνης ινα φαινωσιν εν αυτη η γαρ δοξα του θεου εφωτισεν αυτην και ο λυχνος αυτης το αρνιον
La ville n'a besoin ni du soleil ni de la lune pour briller, car la gloire même de Dieu l'éclaire et sa lampe est l'Agneau.
24 και τα εθνη των σωζομενων εν τω φωτι αυτης περιπατησουσιν και οι βασιλεις της γης φερουσιν την δοξαν και την τιμην αυτων εις αυτην
Les nations marcheront à sa lumière. Les rois de la terre y apportent la gloire et l'honneur des nations.
25 και οι πυλωνες αυτης ου μη κλεισθωσιν ημερας νυξ γαρ ουκ εσται εκει
Ses portes ne se fermeront pas le jour, car il n'y aura pas de nuit,
26 και οισουσιν την δοξαν και την τιμην των εθνων εις αυτην
et l'on y introduira la gloire et l'honneur des nations pour qu'elles y entrent.
27 και ου μη εισελθη εις αυτην παν κοινουν και ποιουν βδελυγμα και ψευδος ει μη οι γεγραμμενοι εν τω βιβλιω της ζωης του αρνιου
Il n'y entrera rien de profane, ni personne qui commette une abomination ou un mensonge, mais seulement ceux qui sont écrits dans le livre de vie de l'Agneau.