Κατα Ματθαιον 23
1 τοτε ο ιησους ελαλησεν τοις οχλοις και τοις μαθηταις αυτου
Alors Jésus parla au peuple et à ses disciples, et il leur dit:
2 λεγων επι της μωσεως καθεδρας εκαθισαν οι γραμματεις και οι φαρισαιοι
Les scribes et les pharisiens sont assis dans la chaire de Moïse.
3 παντα ουν οσα αν ειπωσιν υμιν τηρειν τηρειτε και ποιειτε κατα δε τα εργα αυτων μη ποιειτε λεγουσιν γαρ και ου ποιουσιν
Faites donc et observez tout ce qu'ils vous disent; mais ne faites pas comme eux, parce qu'ils disent et ne font pas.
4 δεσμευουσιν γαρ φορτια βαρεα και δυσβαστακτα και επιτιθεασιν επι τους ωμους των ανθρωπων τω δε δακτυλω αυτων ου θελουσιν κινησαι αυτα
Ils lient des fardeaux pesants et les mettent sur les épaules des hommes; mais pour eux, ils ne veulent pas les remuer du doigt!
5 παντα δε τα εργα αυτων ποιουσιν προς το θεαθηναι τοις ανθρωποις πλατυνουσιν δε τα φυλακτηρια αυτων και μεγαλυνουσιν τα κρασπεδα των ιματιων αυτων
Ils font toutes leurs actions pour être vus des hommes: ils élargissent leurs phylactères, et ils allongent les franges de leurs manteaux;
6 φιλουσιν τε την πρωτοκλισιαν εν τοις δειπνοις και τας πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις
ils aiment à avoir la première place dans les festins et les premiers sièges dans les synagogues,
7 και τους ασπασμους εν ταις αγοραις και καλεισθαι υπο των ανθρωπων ραββι ραββι
à être salués dans les places publiques et à être appelés par les hommes: Maître!
8 υμεις δε μη κληθητε ραββι εις γαρ εστιν υμων ο καθηγητης ο χριστος παντες δε υμεις αδελφοι εστε
Mais vous, ne vous faites point appeler maître. Car vous n'avez qu'un seul Maître; et vous êtes tous frères.
9 και πατερα μη καλεσητε υμων επι της γης εις γαρ εστιν ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις
N'appelez personne sur la terre votre père; car vous n'avez qu'un seul Père, celui qui est dans les cieux.
10 μηδε κληθητε καθηγηται εις γαρ υμων εστιν ο καθηγητης ο χριστος
Et ne vous faites pas appeler directeurs; car vous n'avez qu'un seul Directeur, le Christ.
11 ο δε μειζων υμων εσται υμων διακονος
Mais le plus grand d'entre vous sera votre serviteur.
12 οστις δε υψωσει εαυτον ταπεινωθησεται και οστις ταπεινωσει εαυτον υψωθησεται
Quiconque s'élèvera sera abaissé, et quiconque s'abaissera sera élevé.
13 ουαι δε υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι κατεσθιετε τας οικιας των χηρων και προφασει μακρα προσευχομενοι δια τουτο ληψεσθε περισσοτερον κριμα
Malheur à vous, scribes et pharisiens hypocrites! Car vous fermez aux hommes le royaume des cieux; vous n'y entrez pas, et ceux qui veulent y entrer, vous les en empêchez!
14 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι κλειετε την βασιλειαν των ουρανων εμπροσθεν των ανθρωπων υμεις γαρ ουκ εισερχεσθε ουδε τους εισερχομενους αφιετε εισελθειν
[Malheur à vous, scribes et pharisiens hypocrites! Car vous dévorez les maisons des veuves, en affectant de faire de longues prières! A cause de cela, vous subirez un jugement plus rigoureux.]
15 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι περιαγετε την θαλασσαν και την ξηραν ποιησαι ενα προσηλυτον και οταν γενηται ποιειτε αυτον υιον γεεννης διπλοτερον υμων (Geenna g1067)
Malheur à vous, scribes et pharisiens hypocrites! Car vous courez la mer et la terre pour faire un prosélyte; et, quand vous l'avez, vous en faites un enfant de la géhenne deux fois plus que vous! (Geenna g1067)
16 ουαι υμιν οδηγοι τυφλοι οι λεγοντες ος αν ομοση εν τω ναω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω χρυσω του ναου οφειλει
Malheur à vous, conducteurs aveugles, qui dites: Si quelqu'un jure par le temple, ce n'est rien, mais s'il jure par l'or du temple, il est lié par son serment.
17 μωροι και τυφλοι τις γαρ μειζων εστιν ο χρυσος η ο ναος ο αγιαζων τον χρυσον
Insensés et aveugles, lequel est le plus grand, l'or ou le temple qui rend cet or sacré?
18 και ος εαν ομοση εν τω θυσιαστηριω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω δωρω τω επανω αυτου οφειλει
Et si quelqu'un, dites-vous, jure par l'autel, ce n'est rien; mais s'il jure par l'offrande qui est sur l'autel, il est lié par son serment.
19 μωροι και τυφλοι τι γαρ μειζον το δωρον η το θυσιαστηριον το αγιαζον το δωρον
Aveugles, lequel est le plus grand, l'offrande ou l'autel qui rend cette offrande sacrée?
20 ο ουν ομοσας εν τω θυσιαστηριω ομνυει εν αυτω και εν πασιν τοις επανω αυτου
Celui donc qui jure par l'autel, jure par l'autel et par tout ce qui est dessus;
21 και ο ομοσας εν τω ναω ομνυει εν αυτω και εν τω κατοικουντι αυτον
celui qui jure par le temple, jure par le temple et par celui qui en fait sa demeure;
22 και ο ομοσας εν τω ουρανω ομνυει εν τω θρονω του θεου και εν τω καθημενω επανω αυτου
et celui qui jure par le ciel, jure par le trône de Dieu, et par celui qui y est assis.
23 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το ανηθον και το κυμινον και αφηκατε τα βαρυτερα του νομου την κρισιν και τον ελεον και την πιστιν ταυτα εδει ποιησαι κακεινα μη αφιεναι
Malheur à vous, scribes et pharisiens hypocrites! Car vous payez la dîme de la menthe, de l'aneth et du cumin, et vous négligez les choses les plus importantes de la loi: la justice, la miséricorde et la fidélité. Voilà les choses qu'il fallait faire, sans omettre les autres.
24 οδηγοι τυφλοι οι διυλιζοντες τον κωνωπα την δε καμηλον καταπινοντες
Conducteurs aveugles, qui arrêtez le moucheron dans votre filtre et qui avalez le chameau!
25 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι καθαριζετε το εξωθεν του ποτηριου και της παροψιδος εσωθεν δε γεμουσιν εξ αρπαγης και ακρασιας
Malheur à vous, scribes et pharisiens hypocrites! Car vous nettoyez le dehors de la coupe et du plat, tandis que l'intérieur est plein de rapacité et d'intempérance.
26 φαρισαιε τυφλε καθαρισον πρωτον το εντος του ποτηριου και της παροψιδος ινα γενηται και το εκτος αυτων καθαρον
Pharisien aveugle, nettoie premièrement le dedans de la coupe et du plat, afin que le dehors aussi devienne pur!
27 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι παρομοιαζετε ταφοις κεκονιαμενοις οιτινες εξωθεν μεν φαινονται ωραιοι εσωθεν δε γεμουσιν οστεων νεκρων και πασης ακαθαρσιας
Malheur à vous, scribes et pharisiens hypocrites! Car vous ressemblez à des sépulcres blanchis, qui, au dehors, paraissent beaux, mais qui, au dedans, sont pleins d'ossements de morts et de toutes sortes d'impuretés.
28 ουτως και υμεις εξωθεν μεν φαινεσθε τοις ανθρωποις δικαιοι εσωθεν δε μεστοι εστε υποκρισεως και ανομιας
Vous de même, au dehors, vous paraissez justes aux hommes, mais, au dedans, vous êtes remplis d'hypocrisie et d'iniquité.
29 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι οικοδομειτε τους ταφους των προφητων και κοσμειτε τα μνημεια των δικαιων
Malheur à vous, scribes et pharisiens hypocrites! Car vous bâtissez les tombeaux des prophètes, et vous ornez les sépulcres des justes;
30 και λεγετε ει ημεν εν ταις ημεραις των πατερων ημων ουκ αν ημεν κοινωνοι αυτων εν τω αιματι των προφητων
puis vous dites: Si nous avions vécu du temps de nos pères, nous ne nous serions pas joints à eux pour répandre le sang des prophètes.
31 ωστε μαρτυρειτε εαυτοις οτι υιοι εστε των φονευσαντων τους προφητας
Ainsi, vous témoignez contre vous-mêmes que vous êtes bien les fils des meurtriers des prophètes.
32 και υμεις πληρωσατε το μετρον των πατερων υμων
Comblez donc la mesure de vos pères!
Serpents, race de vipères, comment échapperez-vous au châtiment de la géhenne? (Geenna g1067)
34 δια τουτο ιδου εγω αποστελλω προς υμας προφητας και σοφους και γραμματεις και εξ αυτων αποκτενειτε και σταυρωσετε και εξ αυτων μαστιγωσετε εν ταις συναγωγαις υμων και διωξετε απο πολεως εις πολιν
C'est pourquoi, voici que je vous envoie des prophètes, des sages et des scribes; vous tuerez et crucifierez les uns; vous battrez de verges les autres dans vos synagogues, et vous les persécuterez de ville en ville,
35 οπως ελθη εφ υμας παν αιμα δικαιον εκχυνομενον επι της γης απο του αιματος αβελ του δικαιου εως του αιματος ζαχαριου υιου βαραχιου ον εφονευσατε μεταξυ του ναου και του θυσιαστηριου
afin que retombe sur vous tout le sang innocent qui a été répandu sur la terre, depuis le sang d'Abel, le juste, jusqu'au sang de Zacharie, fils de Barachie, que vous avez assassiné entre le temple et l'autel.
36 αμην λεγω υμιν ηξει ταυτα παντα επι την γενεαν ταυτην
En vérité, je vous le dis, tous ces malheurs viendront sur cette génération.
37 ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεινουσα τους προφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησα επισυναγαγειν τα τεκνα σου ον τροπον επισυναγει ορνις τα νοσσια εαυτης υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε
Jérusalem, Jérusalem, qui tues les prophètes et qui lapides ceux qui te sont envoyés, combien de fois j'ai voulu rassembler tes enfants, comme une poule rassemble ses poussins sous ses ailes, et vous ne l'avez pas voulu!
38 ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμων ερημος
Voici que votre demeure va vous être laissée déserte!
39 λεγω γαρ υμιν ου μη με ιδητε απ αρτι εως αν ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
Car, je vous le déclare, vous ne me verrez plus désormais, jusqu'à ce que vous disiez: «Béni soit celui qui vient au nom du Seigneur!»
