Κατα Μαρκον 7
1 και συναγονται προς αυτον οι φαρισαιοι και τινες των γραμματεων ελθοντες απο ιεροσολυμων
ⲁ̅ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲱ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲉⲁⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ
2 και ιδοντες τινας των μαθητων αυτου κοιναις χερσιν τουτ εστιν ανιπτοις εσθιοντας αρτους εμεμψαντο
ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲥⲉⲟⲩⲱⲙ ⲙⲡⲉⲩⲟⲉⲓⲕ ⲉⲙⲡⲟⲩⲉⲓⲁⲧⲟⲟⲧⲟⲩ
3 οι γαρ φαρισαιοι και παντες οι ιουδαιοι εαν μη πυγμη νιψωνται τας χειρας ουκ εσθιουσιν κρατουντες την παραδοσιν των πρεσβυτερων
ⲅ̅ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲅⲁⲣ ⲙⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲩⲧⲙⲓⲁⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲙⲁⲩⲟⲩⲱⲙ ⲉⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲧⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ ⲛⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ
4 και απο αγορας εαν μη βαπτισωνται ουκ εσθιουσιν και αλλα πολλα εστιν α παρελαβον κρατειν βαπτισμους ποτηριων και ξεστων και χαλκιων και κλινων
ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲩϣⲁⲛⲉⲓ ⲛⲧⲁⲅⲟⲣⲁ ⲉⲩⲧⲙϭⲉϣϭⲱϣⲟⲩ ⲙⲉⲩⲟⲩⲱⲙ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛⲕⲉⲥⲙⲟⲧ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲁⲩϫⲓⲧⲟⲩ ⲉⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϩⲉⲛⲁⲡⲟⲧ ⲉϩⲟⲣⲡⲟⲩ ⲛⲙϩⲉⲛⲝⲉⲥⲧⲏⲥ ⲛⲙϩⲉⲛⲭⲁⲗⲕⲓⲛ
5 επειτα επερωτωσιν αυτον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις διατι οι μαθηται σου ου περιπατουσιν κατα την παραδοσιν των πρεσβυτερων αλλα ανιπτοις χερσιν εσθιουσιν τον αρτον
ⲉ̅ⲁⲩϫⲛⲟⲩϥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲟⲩ ⲛⲉⲕⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛⲥⲉⲙⲟⲟϣⲉ ⲁⲛ ⲕⲁⲧⲁⲧⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ ⲛⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲁⲗⲗⲁ ⲥⲉⲟⲩⲱⲙ ⲙⲡⲉⲩⲟⲓⲕ ⲉⲣⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲧⲟⲗⲙ
6 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις οτι καλως προεφητευσεν ησαιας περι υμων των υποκριτων ως γεγραπται ουτος ο λαος τοις χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου
ⲋ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ ⲁⲏⲥⲁⲓⲁⲥ ⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲉⲩⲉ ϩⲁⲣⲱⲧⲛ ⲛϩⲩⲡⲟⲕⲣⲓⲧⲏⲥ ⲛⲑⲉ ⲉⲧϥⲥⲏϩ ϫⲉ ⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲧⲙⲁⲓⲟ ⲙⲙⲟⲓ ϩⲛ ⲛⲉϥⲥⲡⲟⲧⲟⲩ ⲡⲉⲩϩⲏⲧ ⲇⲉ ⲟⲩⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟⲓ
7 ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων
ⲍ̅ⲉⲩⲟⲩⲱϣⲧ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲡϫⲓⲛϫⲏ ⲉⲩϯ ⲥⲃⲱ ⲛϩⲉⲛⲥⲃⲟⲟⲩⲉ ⲛⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲣⲣⲱⲙⲉ
8 αφεντες γαρ την εντολην του θεου κρατειτε την παραδοσιν των ανθρωπων βαπτισμους ξεστων και ποτηριων και αλλα παρομοια τοιαυτα πολλα ποιειτε
ⲏ̅ⲉⲁⲧⲉⲧⲛⲕⲱ ⲛⲥⲱⲧⲛ ⲛⲧⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲧⲉⲧⲛⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲙⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ ⲛⲣⲣⲱⲙⲉ
9 και ελεγεν αυτοις καλως αθετειτε την εντολην του θεου ινα την παραδοσιν υμων τηρησητε
ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ ⲧⲉⲧⲛⲁⲑⲉⲧⲓ ⲛⲧⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲧⲉⲧⲛⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ
10 μωσης γαρ ειπεν τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου και ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω
ⲓ̅ⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲅⲁⲣ ⲁϥϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲁⲧⲁⲓⲉⲡⲉⲕⲉⲓⲱⲧ ⲛⲙ ⲧⲉⲕⲙⲁⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲛⲁϫⲓϣⲁϫⲉ ⲉϥϩⲟⲟⲩ ⲛⲥⲁⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧ ⲏ ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲟⲩ ⲙⲁⲣⲉϥⲙⲟⲩ
11 υμεις δε λεγετε εαν ειπη ανθρωπος τω πατρι η τη μητρι κορβαν ο εστιν δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲇⲉ ⲧⲉⲧⲛϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲣϣⲁⲛⲡⲣⲱⲙⲉ ϫⲟⲟⲥ ⲙⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧ ⲏ ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ϫⲉ ⲕⲟⲣⲃⲁⲛ ⲉⲧⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲇⲱⲣⲟⲛ ⲡⲉ ⲉⲕϣⲁⲛϯϩⲏⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧ
12 και ουκετι αφιετε αυτον ουδεν ποιησαι τω πατρι αυτου η τη μητρι αυτου
ⲓ̅ⲃ̅ⲙⲁⲧⲉⲧⲛⲕⲁⲁϥ ϭⲉ ⲉⲣⲗⲁⲁⲩ ⲛϩⲱⲃ ⲙⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧ ⲏ ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ
13 ακυρουντες τον λογον του θεου τη παραδοσει υμων η παρεδωκατε και παρομοια τοιαυτα πολλα ποιειτε
ⲓ̅ⲅ̅ⲉⲧⲉⲧⲛⲧⲥⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲧⲛⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ ⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛⲧⲁⲁⲥ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛⲕⲉϩⲃⲏⲩⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲩⲧⲛⲧⲱⲛ ⲉⲛⲁⲓ ⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ
14 και προσκαλεσαμενος παντα τον οχλον ελεγεν αυτοις ακουετε μου παντες και συνιετε
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲟⲛ ⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲉⲓ ⲧⲏⲣⲧⲛ ⲛⲧⲉⲧⲛⲛⲟⲉⲓ
15 ουδεν εστιν εξωθεν του ανθρωπου εισπορευομενον εις αυτον ο δυναται αυτον κοινωσαι αλλα τα εκπορευομενα απ αυτου εκεινα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον
ⲓ̅ⲉ̅ⲙⲙⲛⲗⲁⲁⲩ ⲉϥⲙⲡⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉϥⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥⲛⲁϣϫⲁϩⲙⲉϥ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲉⲧⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲛⲉⲧϫⲱϩⲙ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ
16 ει τις εχει ωτα ακουειν ακουετω
ⲓ̅ⲋ̅
17 και οτε εισηλθεν εις οικον απο του οχλου επηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου περι της παραβολης
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲕⲁⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲉⲓ ⲁⲩϫⲛⲟⲩϥ ⲛϭⲓ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉⲧⲡⲁⲣⲁⲃⲟⲗⲏ
18 και λεγει αυτοις ουτως και υμεις ασυνετοι εστε ου νοειτε οτι παν το εξωθεν εισπορευομενον εις τον ανθρωπον ου δυναται αυτον κοινωσαι
ⲓ̅ⲏ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ϩⲱⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲟ ⲛⲁⲧϩⲏⲧ ϩⲓⲛⲁⲓ ⲛⲧⲉⲧⲛⲛⲟⲉⲓ ⲁⲛ ϫⲉ ⲛⲕⲁ ⲛⲓⲙ ⲉϥⲙⲡⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉϥⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲛϥⲛⲁϣϫⲁϩⲙⲉϥ ⲁⲛ
19 οτι ουκ εισπορευεται αυτου εις την καρδιαν αλλ εις την κοιλιαν και εις τον αφεδρωνα εκπορευεται καθαριζον παντα τα βρωματα
ⲓ̅ⲑ̅ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲉϥⲃⲏⲕ ⲁⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲫⲏⲧ ⲁⲗⲗⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲏ ⲁⲩⲱ ϥⲃⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡⲙⲁ ⲛⲣⲙⲏ ⲉϥⲕⲁⲑⲁⲣⲓⲍⲉ ⲛⲛϭⲓⲛⲟⲩⲟⲟⲙ ⲧⲏⲣⲟⲩ
20 ελεγεν δε οτι το εκ του ανθρωπου εκπορευομενον εκεινο κοινοι τον ανθρωπον
ⲕ̅ⲛⲉϥϫⲱ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲡⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲡⲉϣⲁϥϫⲁϩⲙ ⲡⲣⲱⲙⲉ
21 εσωθεν γαρ εκ της καρδιας των ανθρωπων οι διαλογισμοι οι κακοι εκπορευονται μοιχειαι πορνειαι φονοι
ⲕ̅ⲁ̅ⲉϥⲛⲏⲩ ⲅⲁⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓ ϩⲟⲩⲛ ⲙⲡϩⲏⲧ ⲛⲣⲣⲱⲙⲉ ⲛϭⲓ ⲙⲙⲉⲩⲉ ⲉⲑⲟⲟⲩ ϩⲉⲛⲡⲟⲣⲛⲉⲓⲁ ϩⲉⲛϫⲓⲟⲩⲉ
22 κλοπαι πλεονεξιαι πονηριαι δολος ασελγεια οφθαλμος πονηρος βλασφημια υπερηφανια αφροσυνη
ⲕ̅ⲃ̅ϩⲉⲛϩⲱⲧⲃ ϩⲉⲛⲙⲛⲧⲛⲟⲉⲓⲕ ϩⲉⲛⲙⲛⲧⲙⲁⲓ ⲧⲟ ⲛϩⲟⲩⲟ ϩⲉⲛⲡⲟⲛⲏⲣⲓⲁ ⲟⲩⲙⲛⲧⲣⲉϥϫⲱϩⲙ ⲟⲩⲃⲁⲗ ⲉϥϩⲟⲟⲩ ⲟⲩⲙⲛⲧⲣⲉϥϫⲓⲟⲩⲁ ⲟⲩⲙⲛⲧϫⲁⲥⲓϩⲏⲧ ⲟⲩⲙⲛⲧⲁⲧϩⲏⲧ
23 παντα ταυτα τα πονηρα εσωθεν εκπορευεται και κοινοι τον ανθρωπον
ⲕ̅ⲅ̅ⲛⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲑⲟⲟⲩ ⲉⲩⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓ ϩⲟⲩⲛ ⲉⲩϫⲱϩⲙ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ
24 και εκειθεν αναστας απηλθεν εις τα μεθορια τυρου και σιδωνος και εισελθων εις την οικιαν ουδενα ηθελεν γνωναι και ουκ ηδυνηθη λαθειν
ⲕ̅ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲡⲱⲱⲛⲉ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲛⲧⲟϣ ⲛⲧⲩⲣⲟⲥ ⲛⲙⲥⲓⲇⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲉⲓ ⲙⲡϥⲟⲩⲱϣ ⲉⲧⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ⲉⲓⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲉϥⲉϣϩⲱⲡ
25 ακουσασα γαρ γυνη περι αυτου ης ειχεν το θυγατριον αυτης πνευμα ακαθαρτον ελθουσα προσεπεσεν προς τους ποδας αυτου
ⲕ̅ⲉ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲛⲧⲉⲣⲉⲥⲥⲱⲧⲙ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲥϩⲓⲙⲉ ⲉⲩⲛⲧⲥⲟⲩϣⲉⲉⲣⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲉⲣⲉⲟⲩⲡⲛⲁ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲛⲙⲙⲁⲥ ⲁⲥⲉⲓ ⲁⲥⲡⲁϩⲧⲥ ϩⲁⲣⲁⲧϥ
26 ην δε η γυνη ελληνις συροφοινισσα τω γενει και ηρωτα αυτον ινα το δαιμονιον εκβαλλη εκ της θυγατρος αυτης
ⲕ̅ⲋ̅ⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲛⲉⲩϩⲉⲗⲗⲏⲛ ⲧⲉ ⲣⲣⲙⲧⲉⲫⲟⲓⲛⲓⲕⲏ ⲛⲧⲥⲩⲣⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲛⲉϫⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓ ⲧⲉⲥϣⲉⲉⲣⲉ
27 ο δε ιησους ειπεν αυτη αφες πρωτον χορτασθηναι τα τεκνα ου γαρ καλον εστιν λαβειν τον αρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις
ⲕ̅ⲍ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲕⲁⲛϣⲏⲣⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲉⲓ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲛⲛⲁⲛⲟⲩⲥ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲉϫⲓ ⲙⲡⲟⲉⲓⲕ ⲛⲛϣⲏⲣⲉ ⲉⲛⲟϫϥ ⲛⲛⲉⲩϩⲟⲟⲣ
28 η δε απεκριθη και λεγει αυτω ναι κυριε και γαρ τα κυναρια υποκατω της τραπεζης εσθιει απο των ψιχιων των παιδιων
ⲕ̅ⲏ̅ⲛⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲁⲥⲟⲩⲱϣⲃ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲥⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲕⲉⲟⲩϩⲟⲟⲣ ϣⲁⲩⲟⲩⲱⲙ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲥⲣⲉϥⲣⲓϥⲉ ϩⲁⲧⲉⲧⲣⲁⲡⲉⲍⲁ ⲛⲛϣⲏⲣⲉ
29 και ειπεν αυτη δια τουτον τον λογον υπαγε εξεληλυθεν το δαιμονιον εκ της θυγατρος σου
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲁⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲟⲩϣⲉⲉⲣⲉ
30 και απελθουσα εις τον οικον αυτης ευρεν το δαιμονιον εξεληλυθος και την θυγατερα βεβλημενην επι της κλινης
ⲗ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉⲡⲉⲥⲏⲓ ⲁⲥϩⲉ ⲉⲧⲉϣϣⲉⲉⲣⲉ ⲉⲥⲛⲏϫ ϩⲓⲡⲉϭⲗⲟϭ ⲉⲁⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲗⲟ ϩⲓⲱⲱⲥ
31 και παλιν εξελθων εκ των οριων τυρου και σιδωνος ηλθεν προς την θαλασσαν της γαλιλαιας ανα μεσον των οριων δεκαπολεως
ⲗ̅ⲁ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓ ⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲧⲟϣ ⲛⲧⲩⲣⲟⲥ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲥⲓⲇⲱⲛ ⲉⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲛⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ϩⲛ ⲧⲙⲏⲧⲉ ⲛⲛⲧⲟϣ ⲛⲧⲇⲉⲕⲁⲡⲟⲗⲓⲥ
32 και φερουσιν αυτω κωφον μογιλαλον και παρακαλουσιν αυτον ινα επιθη αυτω την χειρα
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲁϥ ⲛⲟⲩⲁⲗ ⲛⲙⲡⲟ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲕⲁⲧⲟⲟⲧϥ ϩⲓϫⲱϥ
33 και απολαβομενος αυτον απο του οχλου κατ ιδιαν εβαλεν τους δακτυλους αυτου εις τα ωτα αυτου και πτυσας ηψατο της γλωσσης αυτου
ⲗ̅ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲧϥ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲟⲩⲧⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϥϫⲓⲧϥ ⲉⲩⲥⲁ ⲁϥⲛⲉϫⲛⲉϥⲧⲏⲏⲃⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲉϥⲙⲁⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲉϫⲧⲁϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲣⲁϥ ⲁϥϫⲱϩ ⲉⲡⲉϥⲗⲁⲥ
34 και αναβλεψας εις τον ουρανον εστεναξεν και λεγει αυτω εφφαθα ο εστιν διανοιχθητι
ⲗ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϥⲓ ⲓⲁⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲉ ⲁϥⲁϣⲁϩⲟⲙ ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉⲡⲫⲁⲑⲁ ⲉⲧⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲟⲩⲱⲛ
35 και ευθεως διηνοιχθησαν αυτου αι ακοαι και ελυθη ο δεσμος της γλωσσης αυτου και ελαλει ορθως
ⲗ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲙⲁⲁϫⲉ ⲁⲩⲟⲩⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲟⲩⲱⲛ ⲛϭⲓ ⲧⲙⲣⲣⲉ ⲙⲡⲉϥⲗⲁⲥ ⲁϥϣⲁϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ
36 και διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι ειπωσιν οσον δε αυτος αυτοις διεστελλετο μαλλον περισσοτερον εκηρυσσον
ⲗ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥϩⲱⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲛⲛⲉⲩϫⲟⲟⲥ ⲗⲗⲁⲁⲩ ϩⲟⲥⲟⲛ ⲇⲉ ⲁϥϩⲱⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲟⲛ ⲉⲩϯ ⲙⲡⲉϥⲥⲟⲉⲓⲧ
37 και υπερπερισσως εξεπλησσοντο λεγοντες καλως παντα πεποιηκεν και τους κωφους ποιει ακουειν και τους αλαλους λαλειν
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲉⲙⲁⲧⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲁϥⲁⲁⲩ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲛϥⲧⲉⲛⲕⲉⲁⲗ ⲥⲱⲧⲙ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲙⲡⲟ ⲛϥⲧⲣⲉⲩϣⲁϫⲉ
