< Κατα Μαρκον 10 >
1 κακειθεν αναστας ερχεται εις τα ορια της ιουδαιας δια του περαν του ιορδανου και συμπορευονται παλιν οχλοι προς αυτον και ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτους
அநந்தரம்’ ஸ தத்ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தா²ய யர்த்³த³நநத்³யா: பாரே யிஹூதா³ப்ரதே³ஸ² உபஸ்தி²தவாந், தத்ர தத³ந்திகே லோகாநாம்’ ஸமாக³மே ஜாதே ஸ நிஜரீத்யநுஸாரேண புநஸ்தாந் உபதி³தே³ஸ²|
2 και προσελθοντες οι φαρισαιοι επηρωτησαν αυτον ει εξεστιν ανδρι γυναικα απολυσαι πειραζοντες αυτον
ததா³ பி²ரூஸி²நஸ்தத்ஸமீபம் ஏத்ய தம்’ பரீக்ஷிதும்’ பப்ரச்ச²: ஸ்வஜாயா மநுஜாநாம்’ த்யஜ்யா ந வேதி?
3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατο μωσης
தத: ஸ ப்ரத்யவாதீ³த், அத்ர கார்ய்யே மூஸா யுஷ்மாந் ப்ரதி கிமாஜ்ஞாபயத்?
4 οι δε ειπον μωσης επετρεψεν βιβλιον αποστασιου γραψαι και απολυσαι
த ஊசு: த்யாக³பத்ரம்’ லேகி²தும்’ ஸ்வபத்நீம்’ த்யக்துஞ்ச மூஸா(அ)நுமந்யதே|
5 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις προς την σκληροκαρδιαν υμων εγραψεν υμιν την εντολην ταυτην
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, யுஷ்மாகம்’ மநஸாம்’ காடி²ந்யாத்³தே⁴தோ ர்மூஸா நிதே³ஸ²மிமம் அலிக²த்|
6 απο δε αρχης κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους ο θεος
கிந்து ஸ்ரு’ஷ்டேராதௌ³ ஈஸ்²வரோ நராந் பும்’ரூபேண ஸ்த்ரீரூபேண ச ஸஸர்ஜ|
7 ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου
"தத: காரணாத் புமாந் பிதரம்’ மாதரஞ்ச த்யக்த்வா ஸ்வஜாயாயாம் ஆஸக்தோ ப⁴விஷ்யதி,
8 και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα μια σαρξ
தௌ த்³வாவ் ஏகாங்கௌ³ ப⁴விஷ்யத: | " தஸ்மாத் தத்காலமாரப்⁴ய தௌ ந த்³வாவ் ஏகாங்கௌ³|
9 ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω
அத: காரணாத்³ ஈஸ்²வரோ யத³யோஜயத் கோபி நரஸ்தந்ந வியேஜயேத்|
10 και εν τη οικια παλιν οι μαθηται αυτου περι του αυτου επηρωτησαν αυτον
அத² யீஸு² ர்க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஷ்டஸ்ததா³ ஸி²ஷ்யா: புநஸ்தத்கதா²ம்’ தம்’ பப்ரச்சு²: |
11 και λεγει αυτοις ος εαν απολυση την γυναικα αυτου και γαμηση αλλην μοιχαται επ αυτην
தத: ஸோவத³த் கஸ்²சித்³ யதி³ ஸ்வபா⁴ர்ய்யாம்’ த்யக்தவாந்யாம் உத்³வஹதி தர்ஹி ஸ ஸ்வபா⁴ர்ய்யாயா: ப்ராதிகூல்யேந வ்யபி⁴சாரீ ப⁴வதி|
12 και εαν γυνη απολυση τον ανδρα αυτης και γαμηθη αλλω μοιχαται
காசிந்நாரீ யதி³ ஸ்வபதிம்’ ஹித்வாந்யபும்’ஸா விவாஹிதா ப⁴வதி தர்ஹி ஸாபி வ்யபி⁴சாரிணீ ப⁴வதி|
13 και προσεφερον αυτω παιδια ινα αψηται αυτων οι δε μαθηται επετιμων τοις προσφερουσιν
அத² ஸ யதா² ஸி²ஸூ²ந் ஸ்ப்ரு’ஸே²த், தத³ர்த²ம்’ லோகைஸ்தத³ந்திகம்’ ஸி²ஸ²வ ஆநீயந்த, கிந்து ஸி²ஷ்யாஸ்தாநாநீதவதஸ்தர்ஜயாமாஸு: |
14 ιδων δε ο ιησους ηγανακτησεν και ειπεν αυτοις αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου
யீஸு²ஸ்தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா க்ருத்⁴யந் ஜகா³த³, மந்நிகடம் ஆக³ந்தும்’ ஸி²ஸூ²ந் மா வாரயத, யத ஏதாத்³ரு’ஸா² ஈஸ்²வரராஜ்யாதி⁴காரிண: |
15 αμην λεγω υμιν ος εαν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην
யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வச்மி, ய: கஸ்²சித் ஸி²ஸு²வத்³ பூ⁴த்வா ராஜ்யமீஸ்²வரஸ்ய ந க்³ரு’ஹ்லீயாத் ஸ கதா³பி தத்³ராஜ்யம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ ந ஸ²க்நோதி|
16 και εναγκαλισαμενος αυτα τιθεις τας χειρας επ αυτα ηυλογει αυτα
அநநதரம்’ ஸ ஸி²ஸூ²நங்கே நிதா⁴ய தேஷாம்’ கா³த்ரேஷு ஹஸ்தௌ த³த்த்வாஸி²ஷம்’ ப³பா⁴ஷே|
17 και εκπορευομενου αυτου εις οδον προσδραμων εις και γονυπετησας αυτον επηρωτα αυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησω ινα ζωην αιωνιον κληρονομησω (aiōnios )
அத² ஸ வர்த்மநா யாதி, ஏதர்ஹி ஜந ஏகோ தா⁴வந் ஆக³த்ய தத்ஸம்முகே² ஜாநுநீ பாதயித்வா ப்ரு’ஷ்டவாந், போ⁴: பரமகு³ரோ, அநந்தாயு: ப்ராப்தயே மயா கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? (aiōnios )
18 ο δε ιησους ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος
ததா³ யீஸு²ருவாச, மாம்’ பரமம்’ குதோ வத³ஸி? விநேஸ்²வரம்’ கோபி பரமோ ந ப⁴வதி|
19 τας εντολας οιδας μη μοιχευσης μη φονευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης μη αποστερησης τιμα τον πατερα σου και την μητερα
பரஸ்த்ரீம்’ நாபி⁴க³ச்ச²; நரம்’ மா கா⁴தய; ஸ்தேயம்’ மா குரு; ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யம்’ மா தே³ஹி; ஹிம்’ஸாஞ்ச மா குரு; பிதரௌ ஸம்மந்யஸ்வ; நிதே³ஸா² ஏதே த்வயா ஜ்ஞாதா: |
20 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου
ததஸ்தந ப்ரத்யுக்தம்’, ஹே கு³ரோ பா³ல்யகாலாத³ஹம்’ ஸர்வ்வாநேதாந் ஆசராமி|
21 ο δε ιησους εμβλεψας αυτω ηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτω εν σοι υστερει υπαγε οσα εχεις πωλησον και δος τοις πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθει μοι αρας τον σταυρον
ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ விலோக்ய ஸ்நேஹேந ப³பா⁴ஷே, தவைகஸ்யாபா⁴வ ஆஸ்தே; த்வம்’ க³த்வா ஸர்வ்வஸ்வம்’ விக்ரீய த³ரித்³ரேப்⁴யோ விஸ்²ராணய, தத: ஸ்வர்கே³ த⁴நம்’ ப்ராப்ஸ்யஸி; தத: பரம் ஏத்ய க்ருஸ²ம்’ வஹந் மத³நுவர்த்தீ ப⁴வ|
22 ο δε στυγνασας επι τω λογω απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα
கிந்து தஸ்ய ப³ஹுஸம்பத்³வித்³யமாநத்வாத் ஸ இமாம்’ கதா²மாகர்ண்ய விஷணோ து³: கி²தஸ்²ச ஸந் ஜகா³ம|
23 και περιβλεψαμενος ο ιησους λεγει τοις μαθηταις αυτου πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισελευσονται
அத² யீஸு²ஸ்²சதுர்தி³ஸோ² நிரீக்ஷ்ய ஸி²ஷ்யாந் அவாதீ³த், த⁴நிலோகாநாம் ஈஸ்²வரராஜ்யப்ரவேஸ²: கீத்³ரு’க்³ து³ஷ்கர: |
24 οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου ο δε ιησους παλιν αποκριθεις λεγει αυτοις τεκνα πως δυσκολον εστιν τους πεποιθοτας επι τοις χρημασιν εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
தஸ்ய கதா²த: ஸி²ஷ்யாஸ்²சமச்சக்ரு: , கிந்து ஸ புநரவத³த், ஹே பா³லகா யே த⁴நே விஸ்²வஸந்தி தேஷாம் ஈஸ்²வரராஜ்யப்ரவேஸ²: கீத்³ரு’க்³ து³ஷ்கர: |
25 ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια της τρυμαλιας της ραφιδος εισελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
ஈஸ்²வரராஜ்யே த⁴நிநாம்’ ப்ரவேஸா²த் ஸூசிரந்த்⁴ரேண மஹாங்க³ஸ்ய க³மநாக³மநம்’ ஸுகரம்’|
26 οι δε περισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς εαυτους και τις δυναται σωθηναι
ததா³ ஸி²ஷ்யா அதீவ விஸ்மிதா: பரஸ்பரம்’ ப்ரோசு: , தர்ஹி க: பரித்ராணம்’ ப்ராப்தும்’ ஸ²க்நோதி?
27 εμβλεψας δε αυτοις ο ιησους λεγει παρα ανθρωποις αδυνατον αλλ ου παρα τω θεω παντα γαρ δυνατα εστιν παρα τω θεω
ததோ யீஸு²ஸ்தாந் விலோக்ய ப³பா⁴ஷே, தந் நரஸ்யாஸாத்⁴யம்’ கிந்து நேஸ்²வரஸ்ய, யதோ ஹேதோரீஸ்²வரஸ்ய ஸர்வ்வம்’ ஸாத்⁴யம்|
28 και ηρξατο ο πετρος λεγειν αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι
ததா³ பிதர உவாச, பஸ்²ய வயம்’ ஸர்வ்வம்’ பரித்யஜ்ய ப⁴வதோநுகா³மிநோ ஜாதா: |
29 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αμην λεγω υμιν ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα η γυναικα η τεκνα η αγρους ενεκεν εμου και του ευαγγελιου
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, மத³ர்த²ம்’ ஸுஸம்’வாதா³ர்த²ம்’ வா யோ ஜந: ஸத³நம்’ ப்⁴ராதரம்’ ப⁴கி³நீம்’ பிதரம்’ மாதரம்’ ஜாயாம்’ ஸந்தாநாந் பூ⁴மி வா த்யக்த்வா
30 εαν μη λαβη εκατονταπλασιονα νυν εν τω καιρω τουτω οικιας και αδελφους και αδελφας και μητερας και τεκνα και αγρους μετα διωγμων και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον (aiōn , aiōnios )
க்³ரு’ஹப்⁴ராத்ரு’ப⁴கி³நீபித்ரு’மாத்ரு’பத்நீஸந்தாநபூ⁴மீநாமிஹ ஸ²தகு³ணாந் ப்ரேத்யாநந்தாயுஸ்²ச ந ப்ராப்நோதி தாத்³ரு’ஸ²: கோபி நாஸ்தி| (aiōn , aiōnios )
31 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και οι εσχατοι πρωτοι
கிந்த்வக்³ரீயா அநேகே லோகா: ஸே²ஷா: , ஸே²ஷீயா அநேகே லோகாஸ்²சாக்³ரா ப⁴விஷ்யந்தி|
32 ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και ην προαγων αυτους ο ιησους και εθαμβουντο και ακολουθουντες εφοβουντο και παραλαβων παλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν τα μελλοντα αυτω συμβαινειν
அத² யிரூஸா²லம்யாநகாலே யீஸு²ஸ்தேஷாம் அக்³ரகா³மீ ப³பூ⁴வ, தஸ்மாத்தே சித்ரம்’ ஜ்ஞாத்வா பஸ்²சாத்³கா³மிநோ பூ⁴த்வா பி³ப்⁴யு: | ததா³ ஸ புந ர்த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாந் க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வீயம்’ யத்³யத்³ க⁴டிஷ்யதே தத்தத் தேப்⁴ய: கத²யிதும்’ ப்ராரேபே⁴;
33 οτι ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και τοις γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν
பஸ்²யத வயம்’ யிரூஸா²லம்புரம்’ யாம: , தத்ர மநுஷ்யபுத்ர: ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம் உபாத்⁴யாயாநாஞ்ச கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே; தே ச வத⁴த³ண்டா³ஜ்ஞாம்’ தா³பயித்வா பரதே³ஸீ²யாநாம்’ கரேஷு தம்’ ஸமர்பயிஷ்யந்தி|
34 και εμπαιξουσιν αυτω και μαστιγωσουσιν αυτον και εμπτυσουσιν αυτω και αποκτενουσιν αυτον και τη τριτη ημερα αναστησεται
தே தமுபஹஸ்ய கஸ²யா ப்ரஹ்ரு’த்ய தத்³வபுஷி நிஷ்டீ²வம்’ நிக்ஷிப்ய தம்’ ஹநிஷ்யந்தி, தத: ஸ த்ரு’தீயதி³நே ப்ரோத்தா²ஸ்யதி|
35 και προσπορευονται αυτω ιακωβος και ιωαννης οι υιοι ζεβεδαιου λεγοντες διδασκαλε θελομεν ινα ο εαν αιτησωμεν ποιησης ημιν
தத: ஸிவதே³: புத்ரௌ யாகூப்³யோஹநௌ தத³ந்திகம் ஏத்ய ப்ரோசது: , ஹே கு³ரோ யத்³ ஆவாப்⁴யாம்’ யாசிஷ்யதே தத³ஸ்மத³ர்த²ம்’ ப⁴வாந் கரோது நிவேத³நமித³மாவயோ: |
36 ο δε ειπεν αυτοις τι θελετε ποιησαι με υμιν
தத: ஸ கதி²தவாந், யுவாம்’ கிமிச்ச²த²: ? கிம்’ மயா யுஷ்மத³ர்த²ம்’ கரணீயம்’?
37 οι δε ειπον αυτω δος ημιν ινα εις εκ δεξιων σου και εις εξ ευωνυμων σου καθισωμεν εν τη δοξη σου
ததா³ தௌ ப்ரோசது: , ஆவயோரேகம்’ த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே வாமபார்ஸ்²வே சைகம்’ தவைஸ்²வர்ய்யபதே³ ஸமுபவேஷ்டும் ஆஜ்ஞாபய|
38 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω πινω και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι
கிந்து யீஸு²: ப்ரத்யுவாச யுவாமஜ்ஞாத்வேத³ம்’ ப்ரார்த²யேதே², யேந கம்’ஸேநாஹம்’ பாஸ்யாமி தேந யுவாப்⁴யாம்’ கிம்’ பாதும்’ ஸ²க்ஷ்யதே? யஸ்மிந் மஜ்ஜநேநாஹம்’ மஜ்ஜிஷ்யே தந்மஜ்ஜநே மஜ்ஜயிதும்’ கிம்’ யுவாப்⁴யாம்’ ஸ²க்ஷ்யதே? தௌ ப்ரத்யூசது: ஸ²க்ஷ்யதே|
39 οι δε ειπον αυτω δυναμεθα ο δε ιησους ειπεν αυτοις το μεν ποτηριον ο εγω πινω πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε
ததா³ யீஸு²ரவத³த் யேந கம்’ஸேநாஹம்’ பாஸ்யாமி தேநாவஸ்²யம்’ யுவாமபி பாஸ்யத²: , யேந மஜ்ஜநேந சாஹம்’ மஜ்ஜிய்யே தத்ர யுவாமபி மஜ்ஜிஷ்யேதே²|
40 το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων μου ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται
கிந்து யேஷாமர்த²ம் இத³ம்’ நிரூபிதம்’, தாந் விஹாயாந்யம்’ கமபி மம த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே வாமபார்ஸ்²வே வா ஸமுபவேஸ²யிதும்’ மமாதி⁴காரோ நாஸ்தி|
41 και ακουσαντες οι δεκα ηρξαντο αγανακτειν περι ιακωβου και ιωαννου
அதா²ந்யத³ஸ²ஸி²ஷ்யா இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா யாகூப்³யோஹந்ப்⁴யாம்’ சுகுபு: |
42 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους λεγει αυτοις οιδατε οτι οι δοκουντες αρχειν των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι αυτων κατεξουσιαζουσιν αυτων
கிந்து யீஸு²ஸ்தாந் ஸமாஹூய ப³பா⁴ஷே, அந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ ராஜத்வம்’ யே குர்வ்வந்தி தே தேஷாமேவ ப்ரபு⁴த்வம்’ குர்வ்வந்தி, ததா² யே மஹாலோகாஸ்தே தேஷாம் அதி⁴பதித்வம்’ குர்வ்வந்தீதி யூயம்’ ஜாநீத²|
43 ουχ ουτως δε εσται εν υμιν αλλ ος εαν θελη γενεσθαι μεγας εν υμιν εσται διακονος υμων
கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ந ததா² ப⁴விஷ்யதி, யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ய: ப்ராதா⁴ந்யம்’ வாஞ்ச²தி ஸ யுஷ்மாகம்’ ஸேவகோ ப⁴விஷ்யதி,
44 και ος αν θελη υμων γενεσθαι πρωτος εσται παντων δουλος
யுஷ்மாகம்’ யோ மஹாந் ப⁴விதுமிச்ச²தி ஸ ஸர்வ்வேஷாம்’ கிங்கரோ ப⁴விஷ்யதி|
45 και γαρ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων
யதோ மநுஷ்யபுத்ர: ஸேவ்யோ ப⁴விதும்’ நாக³த: ஸேவாம்’ கர்த்தாம்’ ததா²நேகேஷாம்’ பரித்ராணஸ்ய மூல்யரூபஸ்வப்ராணம்’ தா³துஞ்சாக³த: |
46 και ερχονται εις ιεριχω και εκπορευομενου αυτου απο ιεριχω και των μαθητων αυτου και οχλου ικανου υιος τιμαιου βαρτιμαιος ο τυφλος εκαθητο παρα την οδον προσαιτων
அத² தே யிரீஹோநக³ரம்’ ப்ராப்தாஸ்தஸ்மாத் ஸி²ஷ்யை ர்லோகைஸ்²ச ஸஹ யீஸோ² ர்க³மநகாலே டீமயஸ்ய புத்ரோ ப³ர்டீமயநாமா அந்த⁴ஸ்தந்மார்க³பார்ஸ்²வே பி⁴க்ஷார்த²ம் உபவிஷ்ட: |
47 και ακουσας οτι ιησους ο ναζωραιος εστιν ηρξατο κραζειν και λεγειν ο υιος δαβιδ ιησου ελεησον με
ஸ நாஸரதீயஸ்ய யீஸோ²ராக³மநவார்த்தாம்’ ப்ராப்ய ப்ரோசை ர்வக்துமாரேபே⁴, ஹே யீஸோ² தா³யூத³: ஸந்தாந மாம்’ த³யஸ்வ|
48 και επετιμων αυτω πολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαβιδ ελεησον με
ததோநேகே லோகா மௌநீப⁴வேதி தம்’ தர்ஜயாமாஸு: , கிந்து ஸ புநரதி⁴கமுச்சை ர்ஜகா³த³, ஹே யீஸோ² தா³யூத³: ஸந்தாந மாம்’ த³யஸ்வ|
49 και στας ο ιησους ειπεν αυτον φωνηθηναι και φωνουσιν τον τυφλον λεγοντες αυτω θαρσει εγειραι φωνει σε
ததா³ யீஸு²: ஸ்தி²த்வா தமாஹ்வாதும்’ ஸமாதி³தே³ஸ², ததோ லோகாஸ்தமந்த⁴மாஹூய ப³பா⁴ஷிரே, ஹே நர, ஸ்தி²ரோ ப⁴வ, உத்திஷ்ட², ஸ த்வாமாஹ்வயதி|
50 ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναστας ηλθεν προς τον ιησουν
ததா³ ஸ உத்தரீயவஸ்த்ரம்’ நிக்ஷிப்ய ப்ரோத்தா²ய யீஸோ²: ஸமீபம்’ க³த: |
51 και αποκριθεις λεγει αυτω ο ιησους τι θελεις ποιησω σοι ο δε τυφλος ειπεν αυτω ραββονι ινα αναβλεψω
ததோ யீஸு²ஸ்தமவத³த் த்வயா கிம்’ ப்ரார்த்²யதே? துப்⁴யமஹம்’ கிம்’ கரிஷ்யாமீ? ததா³ ஸோந்த⁴ஸ்தமுவாச, ஹே கு³ரோ மதீ³யா த்³ரு’ஷ்டிர்ப⁴வேத்|
52 ο δε ιησους ειπεν αυτω υπαγε η πιστις σου σεσωκεν σε και ευθεως ανεβλεψεν και ηκολουθει τω ιησου εν τη οδω
ததோ யீஸு²ஸ்தமுவாச யாஹி தவ விஸ்²வாஸஸ்த்வாம்’ ஸ்வஸ்த²மகார்ஷீத், தஸ்மாத் தத்க்ஷணம்’ ஸ த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்ய பதா² யீஸோ²: பஸ்²சாத்³ யயௌ|