< Κατα Ιωαννην 11 >

1 ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
Now a certain man was sick, Lazarus from Bethany, the village of Mary and her sister Martha.
2 ην δε μαρια η αλειψασα τον κυριον μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
It was the Mary who anointed the Lord with ointment, and wiped His feet with her hair, whose brother Lazarus was sick.
3 απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κυριε ιδε ον φιλεις ασθενει
These sisters therefore sent to Him, saying, “Lord, one You love is sick!”
4 ακουσας δε ο ιησους ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θεου ινα δοξασθη ο υιος του θεου δι αυτης
When Jesus heard this, He said, “This sickness won’t end in death, but for God’s glory, so that God’s Son may be glorified by it.”
5 ηγαπα δε ο ιησους την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
Now Jesus sincerely loved Martha, and her sister, and Lazarus.
6 ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
Yet, when He heard that Lazarus was sick, Jesus stayed where He was for two more days.
7 επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
After this, He said to the disciples, “Let’s go back to Judea.”
8 λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
The disciples said to Him, “Rabbi, the Jews were just recently trying to stone You! Are You really going back there?”
9 απεκριθη ο ιησους ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
Jesus answered, “Aren’t there twelve hours of daylight? Anyone who walks by day doesn’t stumble, because he sees the light of this world.
10 εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
But anyone who walks by night stumbles, because the light isn’t in him.”
11 ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
After He had said this, He told them, “Our friend Lazarus has fallen asleep, but I am going there to wake him up.”
12 ειπον ουν οι μαθηται αυτου κυριε ει κεκοιμηται σωθησεται
The disciples therefore said to Him, “Lord, if he is sleeping, he will recover.”
13 ειρηκει δε ο ιησους περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
Now Jesus had spoken of his death, but they thought that He was talking about literal sleep.
14 τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ιησους παρρησια λαζαρος απεθανεν
So Jesus told them plainly, “Lazarus is dead,
15 και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
and I am glad for your sakes that I wasn’t there, so that you may believe — but let’s go to him.”
16 ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
Therefore Thomas, who is called the Twin, said to his fellow disciples, “Let’s go, too, that we may die with Him.”
17 ελθων ουν ο ιησους ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
When Jesus arrived, he found that Lazarus had already been in the tomb four days.
18 ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
Bethany was near Jerusalem, about fifteen stadia away,
19 και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
and many of the Jews had come to Martha and Mary, to comfort them concerning their brother.
20 η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ο ιησους ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
When Martha heard that Jesus was coming, she went out to meet him, but Mary stayed home.
21 ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιησουν κυριε ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
Then Martha said to Jesus, “Lord, if You had been here, my brother wouldn’t have died.
22 αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θεον δωσει σοι ο θεος
Even now I know that God will give you whatever You ask of Him.”
23 λεγει αυτη ο ιησους αναστησεται ο αδελφος σου
Jesus told her, “Your brother will rise again.”
24 λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
Martha replied, “I know that he will rise again in the resurrection on the last day.”
25 ειπεν αυτη ο ιησους εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
Jesus told her, “I am the resurrection and the life. Whoever believes in me will live even if they die,
26 και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο (aiōn g165)
and everyone who lives and believes in me will never die. Do you believe this?” (aiōn g165)
27 λεγει αυτω ναι κυριε εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χριστος ο υιος του θεου ο εις τον κοσμον ερχομενος
“Yes, Lord,” she answered, “I have believed that You are the Christ, God’s Son, who was to come into the world.”
28 και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε
When she had said this, she went back and called Mary, her sister, saying secretly, “The Teacher is here, and is asking for you.”
29 εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
When she heard this, she arose quickly, and went to Him.
30 ουπω δε εληλυθει ο ιησους εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
Jesus had not yet entered the village, but was still at the place where Martha met Him.
31 οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
The Jews who were with her in the house, consoling her, saw Mary get up quickly and go out. They followed her, saying, “She is going to the tomb to weep there.”
32 η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ιησους ιδουσα αυτον επεσεν εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κυριε ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
When Mary came to where Jesus was, she saw Him, and fell at His feet, saying to Him, “Lord, if You had been here, my brother wouldn’t have died.”
33 ιησους ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πνευματι και εταραξεν εαυτον
When Jesus saw her weeping, and the Jews who came with her weeping, He groaned in the spirit and was troubled.
34 και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κυριε ερχου και ιδε
He asked, “Where have you laid him?” They replied, “Lord, come and see.”
35 εδακρυσεν ο ιησους
Jesus wept.
36 ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
So the Jews were saying, “See how He loved him!”
37 τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
But some of them said, “Couldn’t this man, who opened the eyes of the blind man, have kept this man from dying?”
38 ιησους ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
Then Jesus, again groaning in Himself, came to the tomb. It was a cave, and a boulder was placed against the entrance.
39 λεγει ο ιησους αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κυριε ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
Jesus said, “Take away the boulder.” Martha, the dead man’s sister, said to Him, “Lord, by this time there is a stench, because he has been dead four days.”
40 λεγει αυτη ο ιησους ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θεου
Jesus told her, “Didn’t I tell you that if you would believe you would see God’s glory?”
41 ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ιησους ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
Then they took the boulder away from the place where the dead man was lying. Jesus lifted up His eyes and said, “Father, I thank You that You have heard me.
42 εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
I know that You always hear me, but because of the people who are standing here I said this, that they may believe that You sent me.”
43 και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
Now when He had said these things, He called loudly, “Lazarus, come out!”
44 και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ιησους λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
He who had died came out, bound hand and foot with wrappings, and his face was wrapped around with a cloth. Jesus told them, “Unbind him, and let him go.”
45 πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ιησους επιστευσαν εις αυτον
Then many of the Jews who had come to Mary, and had seen the things Jesus did, believed in Him.
46 τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ιησους
But some of them went away to the Pharisees and told them what Jesus did.
47 συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο ανθρωπος πολλα σημεια ποιει
Then the chief priests and the Pharisees gathered a council and said, “What are we doing? For this Man performs many signs.
48 εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
If we let Him go on like this, everyone will believe in Him, and the Romans will come and take away both our place and our nation.”
49 εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
Then a certain one of them, Caiaphas, who was high priest that year, told them, “You don’t know anything,
50 ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις ανθρωπος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
nor do you take into account that it’s better for you that one man should die for the people, than for the whole nation to perish.”
51 τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ιησους αποθνησκειν υπερ του εθνους
He didn’t say this on his own initiative; but being high priest that year, he prophesied that Jesus was going to die for the nation,
52 και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θεου τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
and not for the nation only, but that Jesus might also gather together into one God’s children who are scattered abroad.
53 απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
So from that day on, they planned together to kill Jesus.
54 ιησους ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
Therefore Jesus stopped walking publicly among the Jews, but went away from there to the region near the wilderness, into a city called Ephraim, and there He stayed with the disciples.
55 ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
Now the Passover of the Jews was near, and many went from the country up to Jerusalem before the Passover, to purify themselves.
56 εζητουν ουν τον ιησουν και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
Then they were looking for Jesus, and spoke among themselves as they stood in the temple, “What do you think? Isn’t He coming to the feast at all?”
57 δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
Now the chief priests and the Pharisees had given a command, that anyone who knew where Jesus was should report it, that they might arrest Him.

< Κατα Ιωαννην 11 >