< Προς Εβραιους 13 >

1 η φιλαδελφια μενετω
Continuez à vous aimer comme des frères;
2 της φιλοξενιας μη επιλανθανεσθε δια ταυτης γαρ ελαθον τινες ξενισαντες αγγελους
n'oubliez pas l'hospitalité; car, en la pratiquant, quelques-uns, sans le savoir, ont reçu chez eux des anges.
3 μιμνησκεσθε των δεσμιων ως συνδεδεμενοι των κακουχουμενων ως και αυτοι οντες εν σωματι
Souvenez-vous des prisonniers comme si vous étiez des leurs, et des malheureux, en songeant que vous aussi vous vivez dans ce corps.
4 τιμιος ο γαμος εν πασιν και η κοιτη αμιαντος πορνους δε και μοιχους κρινει ο θεος
Respectez tous le mariage; ne déshonorez pas le lit nuptial; les débauchés et les adultères, Dieu les jugera!
5 αφιλαργυρος ο τροπος αρκουμενοι τοις παρουσιν αυτος γαρ ειρηκεν ου μη σε ανω ουδ ου μη σε εγκαταλιπω
Ne soyez pas de ceux qui tiennent à l'argent; contentez-vous de ce que vous avez; car lui-même a dit: «Je ne te laisserai pas, «certainement je ne t'abandonnerai pas»;
6 ωστε θαρρουντας ημας λεγειν κυριος εμοι βοηθος και ου φοβηθησομαι τι ποιησει μοι ανθρωπος
aussi pouvons-nous dire avec confiance: «Le Seigneur me vient en aide; je ne m'effrayerai de rien; Que pourra me faire un homme?»
7 μνημονευετε των ηγουμενων υμων οιτινες ελαλησαν υμιν τον λογον του θεου ων αναθεωρουντες την εκβασιν της αναστροφης μιμεισθε την πιστιν
Souvenez-vous de vos directeurs, qui vous ont prêché la parole de Dieu; représentez-vous la fin de leur carrière et imitez leur foi!
8 ιησους χριστος χθες και σημερον ο αυτος και εις τους αιωνας (aiōn g165)
Jésus-Christ est le même hier, aujourd'hui et éternellement! (aiōn g165)
9 διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη περιφερεσθε καλον γαρ χαριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν ου βρωμασιν εν οις ουκ ωφεληθησαν οι περιπατησαντες
«Ne vous laissez pas entraîner par toutes sortes de doctrines étrangères; car il est bon que la grâce donne de la fermeté au coeur, et que ce ne soient point des aliments qui n'ont point profité à ceux qui en usent.
10 εχομεν θυσιαστηριον εξ ου φαγειν ουκ εχουσιν εξουσιαν οι τη σκηνη λατρευοντες
Nous avons un autel dont ceux qui célèbrent le culte dans le tabernacle n'ont pas le droit de manger la victime.
11 ων γαρ εισφερεται ζωων το αιμα περι αμαρτιας εις τα αγια δια του αρχιερεως τουτων τα σωματα κατακαιεται εξω της παρεμβολης
Les corps des animaux, immolés pour le péché, dont le sang est porté dans le sanctuaire par le grand-prêtre «sont brûlés hors du camp».
12 διο και ιησους ινα αγιαση δια του ιδιου αιματος τον λαον εξω της πυλης επαθεν
Voilà pourquoi Jésus aussi, pour sanctifier le peuple par son propre sang, a souffert hors de la porte.
13 τοινυν εξερχωμεθα προς αυτον εξω της παρεμβολης τον ονειδισμον αυτου φεροντες
«Sortons alors du camp» et allons à lui en portant son opprobre.
14 ου γαρ εχομεν ωδε μενουσαν πολιν αλλα την μελλουσαν επιζητουμεν
Car nous n'avons pas ici de cité permanente, mais nous cherchons celle qui est à venir.
15 δι αυτου ουν αναφερωμεν θυσιαν αινεσεως διαπαντος τω θεω τουτεστιν καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου
«Offrons» donc sans cesse «à Dieu» par lui «un sacrifice de louanges», je veux dire «le fruit de lèvres» confessant son nom.
16 της δε ευποιιας και κοινωνιας μη επιλανθανεσθε τοιαυταις γαρ θυσιαις ευαρεστειται ο θεος
De plus, n'oubliez ni la bienfaisance, ni la libéralité, voilà les sacrifices auxquels Dieu prend plaisir.
17 πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων και υπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων υμων ως λογον αποδωσοντες ινα μετα χαρας τουτο ποιωσιν και μη στεναζοντες αλυσιτελες γαρ υμιν τουτο
Obéissez à vos directeurs et acceptez leurs avis; car ils veillent sur vos âmes comme devant en rendre compte; et il faut qu'ils le fassent avec joie et sans avoir à se plaindre, car ce serait à votre préjudice.
18 προσευχεσθε περι ημων πεποιθαμεν γαρ οτι καλην συνειδησιν εχομεν εν πασιν καλως θελοντες αναστρεφεσθαι
Priez pour nous, car nous sommes certains d'avoir une bonne conscience, étant décidés à bien nous conduire en toutes choses.
19 περισσοτερως δε παρακαλω τουτο ποιησαι ινα ταχιον αποκατασταθω υμιν
Je vous demande surtout de le faire pour que je vous sois plus tôt rendu.
20 ο δε θεος της ειρηνης ο αναγαγων εκ νεκρων τον ποιμενα των προβατων τον μεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τον κυριον ημων ιησουν (aiōnios g166)
Que le Dieu de paix «qui a retiré» des morts notre Seigneur Jésus, devenu par le sang «d'une Alliance éternelle» le souverain «berger des brebis», (aiōnios g166)
21 καταρτισαι υμας εν παντι εργω αγαθω εις το ποιησαι το θελημα αυτου ποιων εν υμιν το ευαρεστον ενωπιον αυτου δια ιησου χριστου ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)
vous rende capables de toutes sortes de bonnes oeuvres afin que vous fassiez sa volonté, et qu'il accomplisse en nous ce qui est agréable à ses yeux par Jésus-Christ, auquel soit la gloire aux siècles des siècles! Amen. (aiōn g165)
22 παρακαλω δε υμας αδελφοι ανεχεσθε του λογου της παρακλησεως και γαρ δια βραχεων επεστειλα υμιν
Veuillez, je vous en prie, frères, faire bon accueil à ces quelques paroles d'exhortation, car je ne vous écris qu'une lettre assez brèves.
23 γινωσκετε τον αδελφον τιμοθεον απολελυμενον μεθ ου εαν ταχιον ερχηται οψομαι υμας
Vous savez que notre frère Timothée a été relâché; s'il arrive assez tôt, je vous verrai avec lui.
24 ασπασασθε παντας τους ηγουμενους υμων και παντας τους αγιους ασπαζονται υμας οι απο της ιταλιας
Saluez tous vos directeurs et tous les fidèles. Ceux qui sont venus d'Italie vous saluent.
25 η χαρις μετα παντων υμων αμην [προς εβραιους εγραφη απο της ιταλιας δια τιμοθεου]
La grâce soit avec vous tous.

< Προς Εβραιους 13 >