< Πραξεις 25 >

1 φηστος ουν επιβας τη επαρχια μετα τρεις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο καισαρειας
Фэсто сас андэ кадай пхув трин деса, ай тунчи отлагля андай Кесария андо Иерусалимо.
2 ενεφανισαν δε αυτω ο αρχιερευς και οι πρωτοι των ιουδαιων κατα του παυλου και παρεκαλουν αυτον
Котэ барэ рашая тай майанглунэ андай иудеёря подинэ лэсти ужылимос по Павло.
3 αιτουμενοι χαριν κατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον εις ιερουσαλημ ενεδραν ποιουντες ανελειν αυτον κατα την οδον
Онэ фартэ умангэнас лэ Фэстос, кай вов терэл лэнди мишто тай тэ пэрэандярэл лэ Павлос андо Иерусалимо. Ай ежэнэ камэнас тэ нахукэн пэ лэс пав дром и тэ умарэн.
4 ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλον εν καισαρεια εαυτον δε μελλειν εν ταχει εκπορευεσθαι
Фэсто пхэндя: — О Павло бэшэл запхандадо андэ Кесария. Мэ кадя ж сыго авава котэ.
5 οι ουν δυνατοι εν υμιν φησιν συγκαταβαντες ει τι εστιν εν τω ανδρι τουτω κατηγορειτωσαν αυτου
Мэк тумарэ майбарэ пхурэдэра жан манца и сикавэн, андэр со вов ужыло, сар вов тердя варисо вырито.
6 διατριψας δε εν αυτοις ημερας πλειους η δεκα καταβας εις καισαρειαν τη επαυριον καθισας επι του βηματος εκελευσεν τον παυλον αχθηναι
Фэсто сас лэнца пашай охто чи дэш деса, тунчи рисайля андэ Кесария. Пэ авэр дес бэшля по сындомарёско тхан тай припхэндя тэ анэн лэ Павлос.
7 παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν οι απο ιεροσολυμων καταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεα αιτιαματα φεροντες κατα του παυλου α ουκ ισχυον αποδειξαι
Ай кала лэ Павлос андэ, иудеёря, савэ авиле андав Иерусалимо, линэ тэ ужылисарэн лэс андэ бут найлашэ рындоря, нэ лэндэ на выжыля варисо тэ допхэнэн.
8 απολογουμενου αυτου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτε εις το ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτον
Павло ашыля тэ допхэнэл пэско чячимос и пхэндя: — Мэ на тердэм бэзэх ни англав иудеёско Законо, ни англав храмо, ни англав императоро.
9 ο φηστος δε τοις ιουδαιοις θελων χαριν καταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν θελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κρινεσθαι επ εμου
Фэсто камля тэ терэл мишто лэ иудеёнди, колэсти пушля лэ Павлос: — Ту камэс тэ жас андо Иерусалимо, кай мэ котэ тут тэ сындосарав?
10 ειπεν δε ο παυλος επι του βηματος καισαρος εστως ειμι ου με δει κρινεσθαι ιουδαιους ουδεν ηδικησα ως και συ καλλιον επιγινωσκεις
Павло пхэндя: — Мэ тэрдював англав сындо императороско, и лэсти трэбуй ман тэ сындосарэл. Мэ на тердэм иудеёнди нисави бида, сар ту и ежэно мишто жанэс.
11 ει μεν γαρ αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι το αποθανειν ει δε ουδεν εστιν ων ουτοι κατηγορουσιν μου ουδεις με δυναται αυτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι
Сар терав найчячимос и ман трэбуй тэ умарэн, мэ гытосардо тэ мэрав. Нэ сар иудеёря ужылисарэн ман йивья, тунчи никасти нащи тэ выдэн ман лэнди. Мэк ман сындосарэл императоро!
12 τοτε ο φηστος συλλαλησας μετα του συμβουλιου απεκριθη καισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευση
Тунчи Фэсто пэрэдя дума пэстирэ подпхэнирэмаренца и пхэндя: — Сар ту мангэс лэ императороско сындо, тунчи кав императоро и авэса.
13 ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικη κατηντησαν εις καισαρειαν ασπασομενοι τον φηστον
Кала прожыле коискачи деса, кав Фэсто андэ Кесария авиле тхагар Агрипа и Берника, кай тэ дикхэнпэ лэса.
14 ως δε πλειους ημερας διετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο τα κατα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστιν καταλελειμμενος υπο φηλικος δεσμιος
Онэ сас котэ бут деса, и Фэсто роспхэндя лэ тхагарасти палав рындо лэ Павлоско: — Катэ исин мануш, савэс Фэликсо ашадя андо баруно.
15 περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου δικην
Кала мэ сымас андо Иерусалимо, иудеёндирэ барэ рашая и пхурэдэра ужылисарэнас лэс тай мангэнас тэ прижанэл лэс ужылэса.
16 προς ους απεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τινα ανθρωπον εις απωλειαν πριν η ο κατηγορουμενος κατα προσωπον εχοι τους κατηγορους τοπον τε απολογιας λαβοι περι του εγκληματος
Ай мэ пхэндэм лэнди, со римлянонэндэ на прилито тэ выдэн лэ манушэс, жыкала вов на дикхэлапэ лэ ужылимаренца и на пхэнэла лав пала пэстэ.
17 συνελθοντων ουν αυτων ενθαδε αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενος τη εξης καθισας επι του βηματος εκελευσα αχθηναι τον ανδρα
Онэ авиле манца кардэ, и пэ авэр дес мэ бэшлем по сындомарёско тхан и припхэндэм, кай тэ анэн калэс манушэс.
18 περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν επεφερον ων υπενοουν εγω
Лэстирэ ужылисаримаря тэрдиле англав лэстэ, нэ на сикадэ нисо, со мэ бинавас бы выритонэ рындоса.
19 ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην
Када сас спорно дума палав лэнго патявимос и палав саво-то Исусо, Саво муля, нэ Павло састэс пхэнэлас, со Вов жундо.
20 απορουμενος δε εγω εις την περι τουτου ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις ιερουσαλημ κακει κρινεσθαι περι τουτων
Мэ на жанавас, сар тэ розлав кадва рындо, и пушлем лэстар, чи камэл вов тэ жал андо Иерусалимо и котэ тэ авэла сындосардо.
21 του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου πεμψω αυτον προς καισαρα
Нэ Павло мангля, кай лэско рындо тэ роздикхэл майбаро, колэстар мэ припхэндэм тэ ритярэн лэс запхандадэса, жыкала мэ бишалава лэс кав майбаро императоро.
22 αγριππας δε προς τον φηστον εφη εβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι ο δε αυριον φησιν ακουση αυτου
Агрипа пхэндя лэ Фэстости: — Мэ кадя ж камав тэ поашунав калэс манушэс. — Тэся ашунэса лэс, — пхэндя Фэсто.
23 τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε τοις χιλιαρχοις και ανδρασιν τοις κατ εξοχην ουσιν της πολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλος
Пэ авэр дес о Агрипа тай Берника барэ пхутимаса зажыле андо баро зало. Лэнца авиле пхурэдэра мия халавдэн и жанглэ форостирэ мануша. Фэсто припхэндя тэ заандярдэн лэ Павлос.
24 και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συμπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτε τουτον περι ου παν το πληθος των ιουδαιων ενετυχον μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε επιβοωντες μη δειν ζην αυτον μηκετι
Тунчи Фэсто пхэндя: — Тхагар Агрипа и всаворэ, ко исин пэ кадва тхан! Тумэ икхатар дикхэн англай пэстэ манушэс, пэ саво бут иудеёря жалисавэнас манди, сар андо Иерусалимо кадя ж и катэ. Онэ цыписавэн, со лэсти нащи тэ жувэл.
25 εγω δε καταλαβομενος μηδεν αξιον θανατου αυτον πεπραχεναι και αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστον εκρινα πεμπειν αυτον
Сар мэ аракхлем, вов нисо на тердя, пала со лэс трэбуй тэ умарэл. Нэ сар вов мангля, кай лэс тэ сындосарэл майбаро императоро, мэ камав тэ бишалав лэс андо Римо.
26 περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεως γενομενης σχω τι γραψαι
Нэ манди нинай, со тэ пистросарав пала лэстэ раести, и колэсти мэ выандярдэм лэс тумэндэ тай майанглал, тутэ, тхагар Агрипа, кай ту лэс тэ допушэс. Тунчи мэ авава тэ жанав, со манди тэ пистросарав.
27 αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ αυτου αιτιας σημαναι
Мэ гындосарав, со када нагодярванэс, кай варико тэ бишалэл барунарес и тэ на сикавэл, андэр со лэс ужылисарэн.

< Πραξεις 25 >