Πραξεις 25
1 φηστος ουν επιβας τη επαρχια μετα τρεις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο καισαρειας
Titia, Festus etu jagate ahise, aru tin din pichete, tai Caesarea pora Jerusalem te jaise.
2 ενεφανισαν δε αυτω ο αρχιερευς και οι πρωτοι των ιουδαιων κατα του παυλου και παρεκαλουν αυτον
Titia mukhyo purohit khan aru Yehudi laga cholawta khan Festus logot Paul bhirodh te golti lagaise, aru anurodh korise.
3 αιτουμενοι χαριν κατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον εις ιερουσαλημ ενεδραν ποιουντες ανελειν αυτον κατα την οδον
Aru Paul laga bhirodh te ekta upkar Festus ke mangise - ki Festus pora Paul ke Jerusalem te matibo nimite- eneka hoile taike loija-a homoi te kunba khan rasta te rukhai kene taike morai dibole bhabona thakise.
4 ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλον εν καισαρεια εαυτον δε μελλειν εν ταχει εκπορευεσθαι
Kintu Festus koise Paul to Caesarea te bondhi ase, aru tai nijor bhi joldi ta te jabole ase.
5 οι ουν δυνατοι εν υμιν φησιν συγκαταβαντες ει τι εστιν εν τω ανδρι τουτω κατηγορειτωσαν αυτου
Tai koise, “Etu karone tumikhan majote kun cholawta ase taikhan moi logote jabole dibi. Jodi etu manu kiba biya kaam korise koile, taikhan taike golti dibole kobi.”
6 διατριψας δε εν αυτοις ημερας πλειους η δεκα καταβας εις καισαρειαν τη επαυριον καθισας επι του βηματος εκελευσεν τον παυλον αχθηναι
Aru tai dos din nisena taikhan logote thaki kene tai Caesarea te ahi jaise, aru dusra din bisar jagate bohi kene Paul ke loi anibole hukum dise.
7 παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν οι απο ιεροσολυμων καταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεα αιτιαματα φεροντες κατα του παυλου α ουκ ισχυον αποδειξαι
Aru jitia Paul ahise, Jerusalem pora aha Yehudi khan ahi tai age piche khara hoi kene taike bisi biya golti lagaise jun to taikhan nijor bhi sakhi koribo napare.
8 απολογουμενου αυτου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτε εις το ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτον
Titia tai nijor kotha koise, “Moi Yehudi khan niyom laga bhirodh, nohoile girja ke bhirodh, nohoile Caesar laga bhirodh te eku bhi golti kora nohoi.”
9 ο φηστος δε τοις ιουδαιοις θελων χαριν καταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν θελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κρινεσθαι επ εμου
Kintu Festus Yehudi khan ke khushi koribo itcha pora Paul ke koise, “Tumi Jerusalem te jai kene ami laga bisar jaga usorte etu kotha loi bisar korile tumi itcha hobo?”
10 ειπεν δε ο παυλος επι του βηματος καισαρος εστως ειμι ου με δει κρινεσθαι ιουδαιους ουδεν ηδικησα ως και συ καλλιον επιγινωσκεις
Titia Paul koise, “Moi etiya bhi Caesar bisar jaga usorte khara ase, ami laga bisar yate hobo lage, apuni bhi jani ase, moi Yehudi khan logot eku golti kora nohoi.
11 ει μεν γαρ αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι το αποθανειν ει δε ουδεν εστιν ων ουτοι κατηγορουσιν μου ουδεις με δυναται αυτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι
Jodi moi golti ase, aru etu nimite moike morai dibole layak ase koile moi morile bhi apatti nai. Kintu ki kotha loi kene moike doshi di ase, jodi ekta bhi hosa nohoi koile, kunbi moike taikhan hathte dibo na paribo, moi Caesar logot anurodh koribo.”
12 τοτε ο φηστος συλλαλησας μετα του συμβουλιου απεκριθη καισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευση
Titia Festus pora sabhakhan ke kotha kori kene koise, “Tumi Caesar logote kotha mila bole kori ase. Karone tumi Caesar logote jabo!”
13 ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικη κατηντησαν εις καισαρειαν ασπασομενοι τον φηστον
Aru olop din juwa pichete Raja Agrippa aru Bernica Caesarea te ahi Festus ke adar dise.
14 ως δε πλειους ημερας διετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο τα κατα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστιν καταλελειμμενος υπο φηλικος δεσμιος
Aru duijon ta te bisi din thaka pichete, Festus Paul laga kotha raja ke koi dise. Tai koise, “Felix pora yate kunba ekjon ke bondh kora jagate rakhi ase.
15 περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου δικην
Aru jitia moi Jerusalem te jaise, Yehudi khan laga mukhyo purohit khan aru bura khan tai bhirodh te golti kotha moike koise, bisar kori taike saja dibole.
16 προς ους απεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τινα ανθρωπον εις απωλειαν πριν η ο κατηγορουμενος κατα προσωπον εχοι τους κατηγορους τοπον τε απολογιας λαβοι περι του εγκληματος
Kintu moi taikhan ke koise, Rome laga niyom te to hoile, kunke golti lagai ase, taike bisar kora dinte taike golti lagai diya khan usor nijor sob kotha kobole homoi nadi kene taike saja diya niyom nai.
17 συνελθοντων ουν αυτων ενθαδε αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενος τη εξης καθισας επι του βηματος εκελευσα αχθηναι τον ανδρα
Karone jitia taikhan yate ahi kene joma hoise, moi deri nakori kene dusra din, bisar jagate bohi kene utu manu ke loi anibole hukum dise.
18 περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν επεφερον ων υπενοουν εγω
Jitia taike golti diya manu khan khara koi kene tai laga golti koise, taikhan eku biya golti dibo para nai, jineka moi bhabise tineka huwa nai.
19 ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην
Kintu taikhan nijor dhorom kotha aru mori juwa Jisu koi kene ekjon asele, Paul koi utu jinda ase, etu kotha loi kotha namila he ase.
20 απορουμενος δε εγω εις την περι τουτου ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις ιερουσαλημ κακει κρινεσθαι περι τουτων
Aru etu laga motlob moi bhal pora bujhi bole para nai, karone moi taike hudise jodi tai etu kotha ke bisar kori bole Jerusalem te jabole mon kore na nai.
21 του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου πεμψω αυτον προς καισαρα
Kintu Paul koise tai Caesar logote anurodh koribo, etu karone moi taike Caesar logot pathai nadiya tak taike bondh kora jagate thaki bole hukum dise.”
22 αγριππας δε προς τον φηστον εφη εβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι ο δε αυριον φησιν ακουση αυτου
Titia Agrippa pora Festus ke koise, “Moi nijor utu manu laga kotha hunibo itcha ase. Festus jawab dise, “Kali apuni tai kotha huni bole pabo.”
23 τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε τοις χιλιαρχοις και ανδρασιν τοις κατ εξοχην ουσιν της πολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλος
Karone dusra din Agrippa aru Bernica duijon dhum-dham pora bhal kapra lagai kene aru sheher laga daruga khan aru dusra cholawta logote sabha te ahise. Aru jitia Festus hukum dise, titia Paul ke loi anise.
24 και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συμπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτε τουτον περι ου παν το πληθος των ιουδαιων ενετυχον μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε επιβοωντες μη δειν ζην αυτον μηκετι
Festus koise, “Raja Agrippa aru jun yate ahi bohi ase, apnikhan bhi etu manu ke dikhi ase, etu manu nimite yate thaka Yehudi khan sob aru Jerusalem te thaka sob moi logote binti korise tai jinda thaki bole nalage koise.
25 εγω δε καταλαβομενος μηδεν αξιον θανατου αυτον πεπραχεναι και αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστον εκρινα πεμπειν αυτον
Kintu tai moribo lage eneka eku kaam kora moi pa-a nai, aru tai nijor moi Caesar logot anurodh koribo koise, to moi taike pathai dibole faisla kori loise.
26 περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεως γενομενης σχω τι γραψαι
Kintu tai laga kotha ami Caesar logot kineka likhibo thik napai-a karone, moi taike apnikhan aru khaas pora Raja Agrippa apuni usorte loi anise, pichete kiba likhi bole pabo bhabona kori kene.
27 αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ αυτου αιτιας σημαναι
Kelemane ekjon manu ke ki nimite bondhi nisena pathai ase etu thik pora nalikhile, etu to moi hisab te thik nohobo.”
