Πραξεις 17
1 διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην οπου ην η συναγωγη των ιουδαιων
Après avoir passé par Amphipolis et Apollonie, ils arrivèrent à Thessalonique, où il y avait une synagogue juive.
2 κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια διελεγετο αυτοις απο των γραφων
Paul, selon sa coutume, entra chez eux; et, pendant trois sabbats, il discuta avec eux d'après les Écritures,
3 διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδει παθειν και αναστηναι εκ νεκρων και οτι ουτος εστιν ο χριστος ιησους ον εγω καταγγελλω υμιν
expliquant et démontrant que le Christ devait souffrir et ressusciter des morts, et disant: « Ce Jésus, que je vous annonce, est le Christ. »
4 και τινες εξ αυτων επεισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλω και τω σιλα των τε σεβομενων ελληνων πολυ πληθος γυναικων τε των πρωτων ουκ ολιγαι
Quelques-uns d'entre eux se laissèrent convaincre et se joignirent à Paul et à Silas; parmi les Grecs pieux, une grande foule, et plusieurs femmes de confiance.
5 ζηλωσαντες δε οι απειθουντες ιουδαιοι και προσλαβομενοι των αγοραιων τινας ανδρας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν επισταντες τε τη οικια ιασονος εζητουν αυτους αγαγειν εις τον δημον
Mais les Juifs, qui n'étaient pas convaincus, prirent avec eux quelques méchants hommes de la place et, rassemblant une foule, mirent la ville en émoi. Assaillant la maison de Jason, ils cherchaient à les faire sortir devant le peuple.
6 μη ευροντες δε αυτους εσυρον τον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν
Ne les ayant pas trouvés, ils traînèrent Jason et quelques frères devant les chefs de la ville, en s'écriant: « Ceux qui ont mis le monde sens dessus dessous sont aussi venus ici,
7 ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι των δογματων καισαρος πραττουσιν βασιλεα λεγοντες ετερον ειναι ιησουν
et Jason les a reçus. Tous ceux-là agissent contrairement aux décrets de César, en disant qu'il y a un autre roi, Jésus! »
8 εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα
La foule et les chefs de la ville furent troublés en entendant ces choses.
9 και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπων απελυσαν αυτους
Après avoir pris la garantie de Jason et des autres, ils les laissèrent partir.
10 οι δε αδελφοι ευθεως δια της νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν εις βεροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγην των ιουδαιων απηεσαν
Les frères envoyèrent aussitôt Paul et Silas, de nuit, à Béroé. Lorsqu'ils arrivèrent, ils entrèrent dans la synagogue juive.
11 ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντο τον λογον μετα πασης προθυμιας το καθ ημεραν ανακρινοντες τας γραφας ει εχοι ταυτα ουτως
Or, ces gens-là étaient plus nobles que ceux de Thessalonique, en ce qu'ils recevaient la parole avec une entière disponibilité d'esprit, examinant chaque jour les Écritures pour voir si ces choses étaient vraies.
12 πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδων γυναικων των ευσχημονων και ανδρων ουκ ολιγοι
Plusieurs d'entre eux crurent donc, ainsi que des femmes grecques éminentes, et beaucoup d'hommes.
13 ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροια κατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθον κακει σαλευοντες τους οχλους
Mais, lorsque les Juifs de Thessalonique eurent appris que la parole de Dieu avait été annoncée par Paul à Béroé aussi, ils y vinrent aussi, agitant la foule.
14 ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οι αδελφοι πορευεσθαι ως επι την θαλασσαν υπεμενον δε ο τε σιλας και ο τιμοθεος εκει
Alors les frères envoyèrent aussitôt Paul se rendre jusqu'à la mer, tandis que Silas et Timothée restaient sur place.
15 οι δε καθιστωντες τον παυλον ηγαγον αυτον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς τον σιλαν και τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσιν προς αυτον εξηεσαν
Mais ceux qui escortaient Paul le conduisirent jusqu'à Athènes. Ayant reçu l'ordre de Silas et de Timothée de venir très vite auprès de lui, ils partirent.
16 εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντι κατειδωλον ουσαν την πολιν
Pendant que Paul les attendait à Athènes, son esprit s'enflammait au-dedans de lui, lorsqu'il voyait la ville pleine d'idoles.
17 διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τους παρατυγχανοντας
Il discutait donc dans la synagogue avec les Juifs et les personnes pieuses, et chaque jour sur la place publique avec ceux qui le rencontraient.
18 τινες δε των επικουρειων και των στωικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευς ειναι οτι τον ιησουν και την αναστασιν αυτοις ευηγγελιζετο
Quelques-uns des philosophes épicuriens et stoïciens s'entretenaient aussi avec lui. Les uns disaient: « Que veut dire ce bavard? » D'autres ont dit: « Il semble prôner des divinités étrangères », car il prêchait Jésus et la résurrection.
19 επιλαβομενοι τε αυτου επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντες δυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη η υπο σου λαλουμενη διδαχη
Ils se saisirent de lui et l'amenèrent à l'Aréopage, en disant: « Pouvons-nous savoir quelle est cette nouvelle doctrine dont tu parles?
20 ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημων βουλομεθα ουν γνωναι τι αν θελοι ταυτα ειναι
Car tu fais entendre à nos oreilles des choses étranges. Nous voulons donc savoir ce que ces choses signifient. »
21 αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον ευκαιρουν η λεγειν τι και ακουειν καινοτερον
Or, tous les Athéniens et les étrangers qui habitaient là ne passaient leur temps qu'à raconter ou à entendre quelque chose de nouveau.
22 σταθεις δε ο παυλος εν μεσω του αρειου παγου εφη ανδρες αθηναιοι κατα παντα ως δεισιδαιμονεστερους υμας θεωρω
Paul, debout au milieu de l'Aréopage, dit: Hommes d'Athènes, je vois que vous êtes très religieux à tous égards.
23 διερχομενος γαρ και αναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρον και βωμον εν ω επεγεγραπτο αγνωστω θεω ον ουν αγνοουντες ευσεβειτε τουτον εγω καταγγελλω υμιν
En effet, en passant et en observant les objets de votre culte, j'ai trouvé un autel portant cette inscription: « A UN DIEU INCONNU »; je vous annonce donc ce que vous adorez par ignorance.
24 ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης κυριος υπαρχων ουκ εν χειροποιητοις ναοις κατοικει
Le Dieu qui a fait le monde et tout ce qui s'y trouve, lui qui est le Seigneur du ciel et de la terre, n'habite pas dans des temples faits de main d'homme.
25 ουδε υπο χειρων ανθρωπων θεραπευεται προσδεομενος τινος αυτος διδους πασιν ζωην και πνοην κατα παντα
Il n'est pas servi par des mains d'hommes, comme s'il avait besoin de quelque chose, puisqu'il donne lui-même à tous la vie, le souffle et toutes choses.
26 εποιησεν τε εξ ενος αιματος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι παν το προσωπον της γης ορισας προτεταγμενους καιρους και τας οροθεσιας της κατοικιας αυτων
Il a créé d'un seul sang toutes les nations d'hommes pour qu'elles habitent sur toute la surface de la terre, en fixant les saisons et les limites de leurs habitations,
27 ζητειν τον κυριον ει αρα γε ψηλαφησειαν αυτον και ευροιεν καιτοιγε ου μακραν απο ενος εκαστου ημων υπαρχοντα
afin qu'elles cherchent le Seigneur, si peut-être elles pouvaient l'atteindre et le trouver, bien qu'il ne soit pas loin de chacun de nous.
28 εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν
Car c'est en lui que nous vivons, que nous nous mouvons et que nous avons notre existence. Comme l'ont dit certains de vos poètes: « Car nous sommes aussi sa descendance ».
29 γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφειλομεν νομιζειν χρυσω η αργυρω η λιθω χαραγματι τεχνης και ενθυμησεως ανθρωπου το θειον ειναι ομοιον
Étant donc la progéniture de Dieu, nous ne devons pas penser que la nature divine soit semblable à de l'or, de l'argent ou de la pierre, gravés par l'art et le dessein de l'homme.
30 τους μεν ουν χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυν παραγγελλει τοις ανθρωποις πασιν πανταχου μετανοειν
Dieu a donc négligé les temps d'ignorance. Mais maintenant il ordonne que tous les hommes, en tout lieu, se repentent,
31 διοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν την οικουμενην εν δικαιοσυνη εν ανδρι ω ωρισεν πιστιν παρασχων πασιν αναστησας αυτον εκ νεκρων
parce qu'il a fixé un jour où il jugera le monde selon la justice, par l'homme qu'il a désigné, et dont il a donné l'assurance à tous les hommes qu'il l'a ressuscité des morts. »
32 ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπον ακουσομεθα σου παλιν περι τουτου
Lorsqu'ils entendirent parler de la résurrection des morts, les uns se moquèrent; mais les autres dirent: « Nous voulons t'entendre encore à ce sujet. »
33 και ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων
Paul se retira donc du milieu d'eux.
34 τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος ο αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συν αυτοις
Mais quelques hommes se joignirent à lui et crurent, entre autres Denys l'Aréopagite, et une femme nommée Damaris, et d'autres avec eux.
