< Προς Τιμοθεον Β΄ 2 >
1 συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εν τη χαριτι τη εν χριστω ιησου
Toi donc, mon enfant, fortifie-toi dans la grâce qui est en Jésus-Christ.
2 και α ηκουσας παρ εμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου πιστοις ανθρωποις οιτινες ικανοι εσονται και ετερους διδαξαι
Ce que tu as appris de moi en présence de plusieurs témoins, confie-le à des hommes fidèles, qui soient capables de l'enseigner aussi à d'autres.
3 συ ουν κακοπαθησον ως καλος στρατιωτης ιησου χριστου
Souffre Jésus-Christ.
4 ουδεις στρατευομενος εμπλεκεται ταις του βιου πραγματειαις ινα τω στρατολογησαντι αρεση
Quand un homme part pour la guerre, il ne s'embarrasse point des affaires de la vie, et cela, pour plaire à celui qui l'a enrôlé.
5 εαν δε και αθλη τις ου στεφανουται εαν μη νομιμως αθληση
De même, un athlète n'est couronné que s'il a combattu suivant les règles.
6 τον κοπιωντα γεωργον δει πρωτον των καρπων μεταλαμβανειν
Le laboureur qui travaille doit être le premier à recueillir les fruits.
7 νοει α λεγω δωη γαρ σοι ο κυριος συνεσιν εν πασιν
Comprends bien ce que je te dis; et le Seigneur lui-même te donnera de l'intelligence en toutes choses.
8 μνημονευε ιησουν χριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκ σπερματος δαβιδ κατα το ευαγγελιον μου
Souviens-toi que Jésus-Christ, né de la race de David, est ressuscité des morts, selon mon Évangile,
9 εν ω κακοπαθω μεχρι δεσμων ως κακουργος αλλ ο λογος του θεου ου δεδεται
pour lequel je souffre jusqu'à être lié comme un malfaiteur; mais la parole de Dieu n'est point liée!
10 δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους ινα και αυτοι σωτηριας τυχωσιν της εν χριστω ιησου μετα δοξης αιωνιου (aiōnios )
C'est pourquoi, je supporte tout à cause des élus, afin qu'eux aussi obtiennent le salut qui est en Jésus-Christ, avec la gloire éternelle. (aiōnios )
11 πιστος ο λογος ει γαρ συναπεθανομεν και συζησομεν
Cette parole est certaine: Si nous mourons avec lui, nous vivrons aussi avec lui;
12 ει υπομενομεν και συμβασιλευσομεν ει αρνουμεθα κακεινος αρνησεται ημας
si nous endurons l'épreuve, nous régnerons aussi avec lui; si nous le renions, il nous reniera aussi;
13 ει απιστουμεν εκεινος πιστος μενει αρνησασθαι εαυτον ου δυναται
si nous sommes infidèles, lui, il demeure fidèle, car il ne peut se renier lui-même.
14 ταυτα υπομιμνησκε διαμαρτυρομενος ενωπιον του κυριου μη λογομαχειν εις ουδεν χρησιμον επι καταστροφη των ακουοντων
Voilà ce que tu dois rappeler, en attestant devant Dieu qu'il faut éviter les disputes de mots: elles ne servent à rien qu'à la ruine de ceux qui les écoutent.
15 σπουδασον σεαυτον δοκιμον παραστησαι τω θεω εργατην ανεπαισχυντον ορθοτομουντα τον λογον της αληθειας
Applique-toi à te rendre approuvé de Dieu, comme un ouvrier sans reproche, dispensant avec droiture la parole de la vérité.
16 τας δε βεβηλους κενοφωνιας περιιστασο επι πλειον γαρ προκοψουσιν ασεβειας
Mais rejette les discours vains et profanes; car ceux qui les tiennent iront toujours plus loin dans l'impiété,
17 και ο λογος αυτων ως γαγγραινα νομην εξει ων εστιν υμεναιος και φιλητος
et leur parole rongera comme la gangrène. Tels sont Hyménée et Philète,
18 οιτινες περι την αληθειαν ηστοχησαν λεγοντες την αναστασιν ηδη γεγονεναι και ανατρεπουσιν την τινων πιστιν
qui se sont détournés de la vérité, en disant que la résurrection est déjà arrivée, et qui renversent ainsi la foi de quelques-uns.
19 ο μεντοι στερεος θεμελιος του θεου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζων το ονομα χριστου
Toutefois, le solide fondement posé par Dieu demeure, ayant comme sceau ces paroles: Le Seigneur connaît ceux qui sont à lui. Et encore: Que tout homme qui invoque le nom du Seigneur, s'éloigne de l'iniquité.
20 εν μεγαλη δε οικια ουκ εστιν μονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα και οστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν
Dans une grande maison, il n'y a pas seulement des vases d'or et d'argent, il y en a aussi de bois et de terre, les uns servant à un usage noble, les autres à un usage vulgaire.
21 εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσται σκευος εις τιμην ηγιασμενον και ευχρηστον τω δεσποτη εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον
Ainsi, celui qui se préservera de ces souillures sera comme un vase d'honneur, consacré, utile à son maître, et préparé pour toute bonne oeuvre.
22 τας δε νεωτερικας επιθυμιας φευγε διωκε δε δικαιοσυνην πιστιν αγαπην ειρηνην μετα των επικαλουμενων τον κυριον εκ καθαρας καρδιας
Fuis les passions de la jeunesse, et recherche la justice, la foi, la charité, la paix avec ceux qui invoquent le Seigneur d'un coeur pur.
23 τας δε μωρας και απαιδευτους ζητησεις παραιτου ειδως οτι γεννωσιν μαχας
Repousse les questions folles et absurdes, sachant qu'elles n'engendrent que des querelles.
24 δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλ ηπιον ειναι προς παντας διδακτικον ανεξικακον
Or, il ne faut pas que le serviteur du Seigneur aime les querelles; mais il doit être bon envers tous, capable d'enseigner, patient,
25 εν πραοτητι παιδευοντα τους αντιδιατιθεμενους μηποτε δω αυτοις ο θεος μετανοιαν εις επιγνωσιν αληθειας
instruisant avec douceur ceux qui sont d'un avis contraire, dans l'espoir que Dieu les amènera à la repentance pour les conduire à la connaissance de la vérité,
26 και ανανηψωσιν εκ της του διαβολου παγιδος εζωγρημενοι υπ αυτου εις το εκεινου θελημα
et qu'ils se réveilleront et se dégageront des pièges du Diable, qui les a surpris pour les assujettir à sa volonté.