Προς Κορινθιους Α΄ 2
1 καγω ελθων προς υμας αδελφοι ηλθον ου καθ υπεροχην λογου η σοφιας καταγγελλων υμιν το μαρτυριον του θεου
୧ହେ ହାଗା ମିଶିକ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେତାଃତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଉକୁଆକାନ୍ ସାର୍ତିକାଜି ଉଦୁବ୍ ନାଗେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ସେନାକାନ୍ ତାଇକେନ୍ରେ, ମାପ୍ରାଙ୍ଗ୍ କାଜି ଆଡଃ ପୁରାଃ ଇତୁକାନ୍ ଲେକା କାଇଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବ୍ ।
2 ου γαρ εκρινα του ειδεναι τι εν υμιν ει μη ιησουν χριστον και τουτον εσταυρωμενον
୨ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେଲଃ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା, ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ କ୍ରୁଶ୍ରେୟାଃ ଗନଏଃ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଏଟାଃ ଜେତାନ୍ ବିଷାଏ ସାରି ନାଗେନ୍ତେ କାଇଙ୍ଗ୍ ଉଡ଼ୁଃକେଦା ।
3 και εγω εν ασθενεια και εν φοβω και εν τρομω πολλω εγενομην προς υμας
୩ଏନାତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେତାଃତେ ହିଜୁଃୟାନ୍ ଇମ୍ତା, କା ପେଡ଼େୟାନ୍, ଆଡଃ ବରତେ ଏକ୍ଲାଅଃତାନ୍ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍ ।
4 και ο λογος μου και το κηρυγμα μου ουκ εν πειθοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν αποδειξει πνευματος και δυναμεως
୪ଆଇଁୟାଃ ଇନିତୁ ଆଡଃ କାନାଜି, ମାନୱାରାଃ ସେଣାଁଁ ଲେକାତେ କା ଉଦୁବ୍କାନା, ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆତ୍ମା ଆଡଃ ପେଡ଼େଃରେୟାଃ ସାର୍ତି ପ୍ରାମାଣ୍ତେ ଉଦୁବ୍କାନ୍ ତାଇକେନା ।
5 ινα η πιστις υμων μη η εν σοφια ανθρωπων αλλ εν δυναμει θεου
୫ଆପେୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାନୱାରାଃ ସେଣାଁଁ ଲେକାତେ କା ହବାକାନା, ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ପେଡ଼େଃତେ ହବାକାନା ।
6 σοφιαν δε λαλουμεν εν τοις τελειοις σοφιαν δε ου του αιωνος τουτου ουδε των αρχοντων του αιωνος τουτου των καταργουμενων (aiōn g165)
୬ହଲେହଁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାତେ ପକ୍ତାକାନ୍ ହଡ଼କତାଃରେ ସେଣାଁଁନ୍ କାଜିଇଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବ୍କାଦା । ମେନ୍ଦ ନେ ସେଣାଁଁ ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ସେଣାଁଁ ନାହାଁଲାଃ, ଚାଏ ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ହାକିମ୍କଆଃ ଜିୟନଃ ସେଣାଁ ନାହାଁଲାଃ । (aiōn g165)
7 αλλα λαλουμεν σοφιαν θεου εν μυστηριω την αποκεκρυμμενην ην προωρισεν ο θεος προ των αιωνων εις δοξαν ημων (aiōn g165)
୭ଆଇଙ୍ଗ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଉକୁଆକାନ୍ ସେଣାଁଁକେଇଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବ୍ତାନା, ଅକନ୍ ସେଣାଁଁଚି ମାନୱାତାଃଏତେ ଉକୁଆକାନା, ମେନ୍ଦ ଆବୁଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଅତେଦିଶୁମ୍ ବାଇୟାନ୍ ସିଦାରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଏନାକେ ସାଲାକାଦ୍ ତାଇକେନା । (aiōn g165)
8 ην ουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωκεν ει γαρ εγνωσαν ουκ αν τον κυριον της δοξης εσταυρωσαν (aiōn g165)
୮ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ହାକିମ୍କଏତେ ଜେତା ହଡ଼ ନେ ସେଣାଁଁକେ କାକ ସାରିୟାକାଦ୍ ତାଇକେନା । ଇନ୍କୁ ଏନାକେ ସାରିକାତେତେୟାଃକ ହଲେ, ମାନାରାଙ୍ଗ୍ରେନ୍ ପ୍ରାଭୁକେ କ୍ରୁଶ୍ରେ କାକ କିଲାକାଇତେୟାଃ । (aiōn g165)
9 αλλα καθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ειδεν και ους ουκ ηκουσεν και επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη α ητοιμασεν ο θεος τοις αγαπωσιν αυτον
୯ଜେ'ଲେକାଚି, ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, “ଅକ୍ନାଃ ଜେତାଏ ଜେତ୍ନାଃ କାକ ନେଲ୍ ଚାଏ କାକ ଆୟୁମ୍, ଅକ୍ନାଃ ହବାଅଃରେୟାଃ ଜେତାଏ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ରେ କାକ ଉଡ଼ୁଃକାଦ୍ ତାଇକେନା, ଆଇଃକ୍କେ ଦୁଲାଡ଼୍ତାନ୍ ହଡ଼କ ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଏନାକେ ସେକାଡ଼ାକାଦା ।”
10 ημιν δε ο θεος απεκαλυψεν δια του πνευματος αυτου το γαρ πνευμα παντα ερευνα και τα βαθη του θεου
୧୦ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆୟାଃ ଆତ୍ମା ହରାତେ ଆବୁକେ ନେ ଉକୁଆକାନ୍ ବିଷାଏକେ ଉଦୁବ୍କାଦ୍ବୁଆ । ଏନ୍ ଆତ୍ମାଗି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଉକୁଆକାନ୍ ଇକିର୍ ବିଷାଏକ ସବେନାଃ ଦାଣାଁଁଏ ।
11 τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα του θεου ουδεις οιδεν ει μη το πνευμα του θεου
୧୧ହଡ଼ରାଃ ଆତ୍ମା, ହଡ଼ରାଃ ସବେନ୍ ବିଷାଏରେ ସାରିୟା, ଏନ୍ଲେକାଗି, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆତ୍ମା ଏସ୍କାର୍, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସବେନ୍ ବିଷାଏରେ ସାରିୟା ।
12 ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν
୧୨ଆବୁ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ଆତ୍ମାକେ କାବୁ ନାମ୍ । ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଏମାକାଦ୍ ସବେନ୍ ବିଷାଏ ସାରି ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ କୁଲାକାଇ ଆତ୍ମାକେବୁ ନାମ୍କିୟା ।
13 α και λαλουμεν ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν διδακτοις πνευματος αγιου πνευματικοις πνευματικα συγκρινοντες
୧୩ଏନାତେ, ଆତ୍ମାରେନ୍ ହଡ଼କତାଃରେ ଆତ୍ମାରାଃ ସାନାର୍ତି ଉଦୁବ୍ ଇମ୍ତା ଆବୁ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ସେଣାଁଁ ଲେକା କାବୁ ଉଦୁବାଃ, ମେନ୍ଦ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରାଃ ଇନିତୁ ଲେକାତେ ଏନ୍ ସାନାର୍ତିକେବୁ ଉଦୁବାଃ ।
14 ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τα του πνευματος του θεου μωρια γαρ αυτω εστιν και ου δυναται γνωναι οτι πνευματικως ανακρινεται
୧୪ଜେତାଏତାଃରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆତ୍ମା ବାନଆଃ, ଇନିଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃତେ ହିଜୁଃ ବାର୍ଦାନ୍କେ କାଏ ନାମ୍ ଦାଡ଼ିୟା । ଏନ୍ ଲେକାନ୍ ହଡ଼ ନେ ବାର୍ଦାନ୍କକେ କାଏ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମ୍ ଦାଡ଼ିୟା । ନେଆଁଁକ ଇନିଃ ନାଗେନ୍ତେ କା ସାରିତାନ୍ ଲେକାନାଃ ତାନାଃ, ଚିୟାଃଚି ଏନ୍ ସବେନାଃକେ ଆତ୍ମିକ୍ ଲେକାତେ ବିଚାରଃଆ ।
15 ο δε πνευματικος ανακρινει μεν παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται
୧୫ଜେତାଏତାଃରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆତ୍ମା ମେନାଃ, ଇନିଃ ସବେନ୍ ବିଷାଏରେୟାଃ ବୁଗିନାଃଗି ବିଚାରେୟା, ମେନ୍ଦ ଇନିଃକେ ଜେତାଏ କାକ ବିଚାର୍ ଦାଡ଼ିୟା ।
16 τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουν χριστου εχομεν
୧୬ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ ଲେକାଗି, “ଅକଏ ପ୍ରାଭୁଆଃ ମନ୍ ସାରିୟାଏ? ଅକଏ ଇନିଃକେ ଇତୁ ଦାଡ଼ିୟା?” ମେନ୍ଦ ଆବୁ ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ଆଃ ମନ୍ବୁ ନାମାକାଦା ।
