< Κατα Μαρκον 16 >

1 Καὶ διαγενομένου τοῦ Σαββάτου, ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ, καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου, καὶ Σαλώμη, ἠγόρασαν ἀρώματα, ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν.
اَتھَ وِشْرامَوارے گَتے مَگْدَلِینِی مَرِیَمْ یاکُوبَماتا مَرِیَمْ شالومِی چیماسْتَں مَرْدَّیِتُں سُگَنْدھِدْرَوْیانِ کْرِیتْوا
2 Καὶ λίαν πρωῒ μιᾷ τῶν σαββάτων, ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου.
سَپْتاہَپْرَتھَمَدِنےتِپْرَتْیُوشے سُورْیّودَیَکالے شْمَشانَمُپَگَتاح۔
3 Καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς, “Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου;”
کِنْتُ شْمَشانَدْوارَپاشانوتِبرِہَنْ تَں کوپَسارَیِشْیَتِیتِ تاح پَرَسْپَرَں گَدَنْتِ!
4 Καὶ ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος, ἦν γὰρ μέγας σφόδρα.
ایتَرْہِ نِرِیکْشْیَ پاشانو دْوارو پَسارِتَ اِتِ دَدرِشُح۔
5 Καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον, εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολὴν λευκήν, καὶ ἐξεθαμβήθησαν.
پَشْچاتّاح شْمَشانَں پْرَوِشْیَ شُکْلَوَرْنَدِیرْگھَپَرِچّھَداورِتَمیکَں یُوانَں شْمَشانَدَکْشِنَپارْشْوَ اُپَوِشْٹَں درِشْٹْوا چَمَچَّکْرُح۔
6 Ὁ δὲ λέγει αὐταῖς, “Μὴ ἐκθαμβεῖσθε. ˚Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν, τὸν ἐσταυρωμένον. Ἠγέρθη! Οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε, ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν.
سووَدَتْ، مابھَیشْٹَ یُویَں کْرُشے ہَتَں ناسَرَتِییَیِیشُں گَویشَیَتھَ سوتْرَ ناسْتِ شْمَشانادُدَسْتھاتْ؛ تَے رْیَتْرَ سَ سْتھاپِتَح سْتھانَں تَدِدَں پَشْیَتَ۔
7 Ἀλλὰ ὑπάγετε, εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ, ὅτι ‘Προάγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε, καθὼς εἶπεν ὑμῖν.’”
کِنْتُ تینَ یَتھوکْتَں تَتھا یُشْماکَمَگْرے گالِیلَں یاسْیَتے تَتْرَ سَ یُشْمانْ ساکْشاتْ کَرِشْیَتے یُویَں گَتْوا تَسْیَ شِشْییبھْیَح پِتَرایَ چَ وارْتّامِماں کَتھَیَتَ۔
8 Καὶ ἐξελθοῦσαι, ἔφυγον ἀπὸ τοῦ μνημείου, εἶχεν γὰρ αὐτὰς τρόμος καὶ ἔκστασις, καὶ οὐδενὶ οὐδὲν εἶπον, ἐφοβοῦντο γάρ.
تاح کَمْپِتا وِسْتِتاشْچَ تُورْنَں شْمَشانادْ بَہِرْگَتْوا پَلایَنْتَ بھَیاتْ کَمَپِ کِمَپِ ناوَدَںشْچَ۔
9
(note: The most reliable and earliest manuscripts do not include Mark 16:9-20.) اَپَرَں یِیشُح سَپْتاہَپْرَتھَمَدِنے پْرَتْیُوشے شْمَشانادُتّھایَ یَسْیاح سَپْتَبھُوتاسْتْیاجِتاسْتَسْیَے مَگْدَلِینِیمَرِیَمے پْرَتھَمَں دَرْشَنَں دَدَو۔
تَتَح سا گَتْوا شوکَرودَنَکرِدْبھْیونُگَتَلوکیبھْیَسْتاں وارْتّاں کَتھَیاماسَ۔
کِنْتُ یِیشُح پُنَرْجِیوَنْ تَسْیَے دَرْشَنَں دَتَّوانِتِ شْرُتْوا تے نَ پْرَتْیَیَنْ۔
پَشْچاتْ تیشاں دْوایو رْگْرامَیانَکالے یِیشُرَنْیَویشَں دھرِتْوا تابھْیاں دَرْشَنَ دَدَو!
تاوَپِ گَتْوانْیَشِشْییبھْیَسْتاں کَتھاں کَتھَیانْچَکْرَتُح کِنْتُ تَیوح کَتھامَپِ تے نَ پْرَتْیَیَنْ۔
شیشَتَ ایکادَشَشِشْییشُ بھوجَنوپَوِشْٹیشُ یِیشُسْتیبھْیو دَرْشَنَں دَدَو تَتھوتّھاناتْ پَرَں تَدَّرْشَنَپْراپْتَلوکاناں کَتھایامَوِشْواسَکَرَناتْ تیشامَوِشْواسَمَنَحکاٹھِنْیابھْیاں ہیتُبھْیاں سَ تاںسْتَرْجِتَوانْ۔
اَتھَ تاناچَکھْیَو یُویَں سَرْوَّجَگَدْ گَتْوا سَرْوَّجَنانْ پْرَتِ سُسَںوادَں پْرَچارَیَتَ۔
تَتْرَ یَح کَشْچِدْ وِشْوَسْیَ مَجِّتو بھَویتْ سَ پَرِتْراسْیَتے کِنْتُ یو نَ وِشْوَسِشْیَتِ سَ دَنْڈَیِشْیَتے۔
کِنْچَ یے پْرَتْییشْیَنْتِ تَیرِیدرِگْ آشْچَرْیَّں کَرْمَّ پْرَکاشَیِشْیَتے تے مَنّامْنا بھُوتانْ تْیاجَیِشْیَنْتِ بھاشا اَنْیاشْچَ وَدِشْیَنْتِ۔
اَپَرَں تَیح سَرْپیشُ دھرِتیشُ پْرانَناشَکَوَسْتُنِ پِیتے چَ تیشاں کاپِ کْشَتِ رْنَ بھَوِشْیَتِ؛ روگِناں گاتْریشُ کَرارْپِتے تےروگا بھَوِشْیَنْتِ چَ۔
اَتھَ پْرَبھُسْتانِتْیادِشْیَ سْوَرْگَں نِیتَح سَنْ پَرَمیشْوَرَسْیَ دَکْشِنَ اُپَوِویشَ۔
تَتَسْتے پْرَسْتھایَ سَرْوَّتْرَ سُسَںوادِییَکَتھاں پْرَچارَیِتُماریبھِرے پْرَبھُسْتُ تیشاں سَہایَح سَنْ پْرَکاشِتاشْچَرْیَّکْرِیابھِسْتاں کَتھاں پْرَمانَوَتِیں چَکارَ۔ اِتِ۔

< Κατα Μαρκον 16 >