Προς Ρωμαιους 13
1 πασα ψυχη εξουσιαις υπερεχουσαις υποτασσεσθω ου γαρ εστιν εξουσια ει μη απο θεου αι δε ουσαι εξουσιαι υπο του θεου τεταγμεναι εισιν
Euery soule be suget to heiyere powers. For ther is no power but of God, and tho thingis that ben of God, ben ordeyned.
2 ωστε ο αντιτασσομενος τη εξουσια τη του θεου διαταγη ανθεστηκεν οι δε ανθεστηκοτες εαυτοις κριμα ληψονται
Therfor he that ayenstondith power, ayenstondith the ordynaunce of God; and thei that ayenstonden, geten to hem silf dampnacioun.
3 οι γαρ αρχοντες ουκ εισιν φοβος των αγαθων εργων αλλα των κακων θελεις δε μη φοβεισθαι την εξουσιαν το αγαθον ποιει και εξεις επαινον εξ αυτης
For princes ben not to the drede of good work, but of yuel. But wilt thou, that thou drede not power? Do thou good thing, and thou schalt haue preisyng of it;
4 θεου γαρ διακονος εστιν σοι εις το αγαθον εαν δε το κακον ποιης φοβου ου γαρ εικη την μαχαιραν φορει θεου γαρ διακονος εστιν εκδικος εις οργην τω το κακον πρασσοντι
for he is the mynystre of God to thee in to good. But if thou doist yuel, drede thou; for not with outen cause he berith the swerd, for he is the mynystre of God, vengere in to wraththe to hym that doith yuel.
5 διο αναγκη υποτασσεσθαι ου μονον δια την οργην αλλα και δια την συνειδησιν
And therfor bi nede be ye suget, not oneli for wraththe, but also for conscience.
6 δια τουτο γαρ και φορους τελειτε λειτουργοι γαρ θεου εισιν εις αυτο τουτο προσκαρτερουντες
For therfor ye yyuen tributis, thei ben the mynystris of God, and seruen for this same thing.
7 αποδοτε ουν πασιν τας οφειλας τω τον φορον τον φορον τω το τελος το τελος τω τον φοβον τον φοβον τω την τιμην την τιμην
Therfor yelde ye to alle men dettis, to whom tribut, tribut, to whom tol, tol, to whom drede, drede, to whom onour, onour.
8 μηδενι μηδεν οφειλετε ει μη το αγαπαν αλληλους ο γαρ αγαπων τον ετερον νομον πεπληρωκεν
To no man owe ye ony thing, but that ye loue togidere. For he that loueth his neiybore, hath fulfillid the lawe.
9 το γαρ ου μοιχευσεις ου φονευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησεις ουκ επιθυμησεις και ει τις ετερα εντολη εν τουτω τω λογω ανακεφαλαιουται εν τω αγαπησεις τον πλησιον σου ως εαυτον
For, Thou schalt do no letcherie, Thou schalt not sle, Thou schalt not stele, Thou schalt not seie fals witnessyng, Thou schalt not coueyte the thing of thi neiybore, and if ther be ony othere maundement, it is instorid in this word, Thou schalt loue thi neiybore as thi silf.
10 η αγαπη τω πλησιον κακον ουκ εργαζεται πληρωμα ουν νομου η αγαπη
The loue of neiybore worchith not yuel; therfor loue is the fulfillyng of the lawe.
11 και τουτο ειδοτες τον καιρον οτι ωρα ημας ηδη εξ υπνου εγερθηναι νυν γαρ εγγυτερον ημων η σωτηρια η οτε επιστευσαμεν
And we knowen this tyme, that the our is now, that we rise fro sleep; for now oure heelthe is neer, than whanne we bileueden.
12 η νυξ προεκοψεν η δε ημερα ηγγικεν αποθωμεθα ουν τα εργα του σκοτους και ενδυσωμεθα τα οπλα του φωτος
The nyyt wente bifore, but the dai hath neiyed. Therfor caste we awei the werkis of derknessis, and be we clothid in the armeris of liyt.
13 ως εν ημερα ευσχημονως περιπατησωμεν μη κωμοις και μεθαις μη κοιταις και ασελγειαις μη εριδι και ζηλω
As in dai wandre we onestli, not in superflu feestis and drunkenessis, not in beddis and vnchastitees, not in strijf and in enuye;
14 αλλ ενδυσασθε τον κυριον ιησουν χριστον και της σαρκος προνοιαν μη ποιεισθε εις επιθυμιας
but be ye clothid in the Lord Jhesu Crist, and do ye not the bisynesse of fleisch in desiris.
