Προς Ρωμαιους 12
1 παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν ευαρεστον τω θεω την λογικην λατρειαν υμων
Wherefore, brethren, I beseech you, by the tender mercies of God, that you present your bodies a living sacrifice, holy, acceptable to God, which is your reasonable service.
2 και μη συσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθε τη ανακαινωσει του νοος υμων εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον (aiōn g165)
And be not conformed to this world, but be transformed by the renewal of your mind; that you may approve the will of God, which is good, and acceptable, and perfect. (aiōn g165)
3 λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως
Also, by the favor which is given to me, I charge every one of you not to think more highly of himself than he ought to think; but to think modestly, as God has distributed to every one a portion of his faith.
4 καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν
For, as in one body we have many members, but all the members have not the same office;
5 ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω ο δε καθ εις αλληλων μελη
so we, the many, are one body under Christ, and individually members of one another.
6 εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως
Having, then, gifts, differing according to the favor which is given to us--if prophecy act according to the measure of faith--
7 ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια
if a ministerial office, in that office--if one is a teacher, in teaching--
8 ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι
and the exhorter, in exhortation. Let him who distributes act with disinterestedness--him that presides, with assiduity--him that shows mercy, with cheerfulness.
9 η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω
Let love be without hypocrisy. Abhor the evil--adhere closely to the good.
10 τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι
In brotherly love, be tenderly affectionate to one another--in honor, prefer one another.
11 τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω κυριω δουλευοντες
In business, be not slothful. Be fervent in spirit-- constant in serving the Lord.
12 τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες
Be joyful in hope, patient in affliction, steadfastly persevering in prayer.
13 ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες
Communicate to the necessities of the saints. Follow hospitality to strangers.
14 ευλογειτε τους διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε
Bless them who persecute you--bless, and curse not.
15 χαιρειν μετα χαιροντων και κλαιειν μετα κλαιοντων
Rejoice with them who rejoice, and weep with them who weep.
16 το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις
Be of the same disposition toward one another. Do not care for high things; but accommodate yourselves to those which are humble. Be not wise in your own conceits.
17 μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων
To no one return evil for evil. Seek after things honorable in the sight of all men.
18 ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες
What relates to you is, live in peace with all men, if possible.
19 μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος
Beloved, do not avenge yourselves, but give place to the wrath of God; for it is written, "Vengeance belongs to me; I will repay, says the Lord."
20 εαν ουν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου
Therefore, if your enemy hunger, give him food: if he thirst, give him drink: for by doing this, you will heap coals of fire on his head.
21 μη νικω υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον
Be not overcome by evil, but overcome evil with good.
