< Αποκαλυψις Ιωαννου 10 >
1 και ειδον αλλον αγγελον ισχυρον καταβαινοντα εκ του ουρανου περιβεβλημενον νεφελην και ιρις επι της κεφαλης και το προσωπον αυτου ως ο ηλιος και οι ποδες αυτου ως στυλοι πυρος
And Y say another stronge aungel comynge doun fro heuene, clothid with a cloude, and the reynbowe on his heed; and the face of him was as the sunne, and the feet of hym as a piler of fier.
2 και ειχεν εν τη χειρι αυτου βιβλαριδιον ανεωγμενον και εθηκεν τον ποδα αυτου τον δεξιον επι την θαλασσαν τον δε ευωνυμον επι την γην
And he hadde in his hoond a litil book openyd; and he sette his riyt foot on the see, and the left foot on the erthe.
3 και εκραξεν φωνη μεγαλη ωσπερ λεων μυκαται και οτε εκραξεν ελαλησαν αι επτα βρονται τας εαυτων φωνας
And he criede with a greet vois, as a lioun whanne he roreth; and whanne he hadde cried, the seuene thundris spaken her voicis.
4 και οτε ελαλησαν αι επτα βρονται τας φωνας εαυτων εμελλον γραφειν και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν μοι σφραγισον α ελαλησαν αι επτα βρονται και μη ταυτα γραψης
And whanne the seuene thundris hadden spoken her voicis, Y was to writynge. And Y herde a vois fro heuene, seiynge, Marke thou what thingis the seuene thundris spaken, and nyle thou write hem.
5 και ο αγγελος ον ειδον εστωτα επι της θαλασσης και επι της γης ηρεν την χειρα αυτου εις τον ουρανον
And the aungel whom Y say stondinge aboue the see, and aboue the erthe, lifte vp his hond to heuene,
6 και ωμοσεν εν τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων ος εκτισεν τον ουρανον και τα εν αυτω και την γην και τα εν αυτη και την θαλασσαν και τα εν αυτη οτι χρονος ουκ εσται ετι (aiōn )
and swoor bi hym that lyueth in to worldis of worldis, that maad of nouyt heuene, and tho thingis whiche ben in it, and the erthe, and tho thingis that ben in it, and the see, and tho thingis that ben in it, that time schal no more be. (aiōn )
7 αλλα εν ταις ημεραις της φωνης του εβδομου αγγελου οταν μελλη σαλπιζειν και τελεσθη το μυστηριον του θεου ως ευηγγελισεν τοις εαυτου δουλοις τοις προφηταις
But in the daies of the vois of the seuenethe aungel, whanne he schal bigynne to trumpe, the mysterie of God schal be endid, as he prechide bi hise seruauntis prophetis.
8 και η φωνη ην ηκουσα εκ του ουρανου παλιν λαλουσα μετ εμου και λεγουσα υπαγε λαβε το βιβλαριδιον το ηνεωγμενον εν τη χειρι αγγελου του εστωτος επι της θαλασσης και επι της γης
And Y herde a vois fro heuene eftsoone spekynge with me, and seiynge, Go thou, and take the book, that is openyd, fro the hoond of the aungel, that stondith aboue the see, and on the lond.
9 και απηλθον προς τον αγγελον λεγων αυτω δος μοι το βιβλαριδιον και λεγει μοι λαβε και καταφαγε αυτο και πικρανει σου την κοιλιαν αλλ εν τω στοματι σου εσται γλυκυ ως μελι
And Y wente to the aungel, and seide to hym, that he schulde yyue me the book. And he seide to me, Take the book, and deuoure it; and it schal make thi wombe to be bittir, but in thi mouth it schal be swete as hony.
10 και ελαβον το βιβλαριδιον εκ της χειρος του αγγελου και κατεφαγον αυτο και ην εν τω στοματι μου ως μελι γλυκυ και οτε εφαγον αυτο επικρανθη η κοιλια μου
And Y took the book of the aungels hond, and deuouride it, and it was in my mouth as swete hony; and whanne Y hadde deuourid it, my wombe was bittere.
11 και λεγει μοι δει σε παλιν προφητευσαι επι λαοις και εθνεσιν και γλωσσαις και βασιλευσιν πολλοις
And he seide to me, It bihoueth thee eftsoone to prophesie to hethene men, and to puplis, and langagis, and to many kingis.