Προς Φιλιππησιους 2

1 ει τις ουν παρακλησις εν χριστω ει τι παραμυθιον αγαπης ει τις κοινωνια πνευματος ει τινα σπλαγχνα και οικτιρμοι

Therfor if ony coumfort is in Crist, if ony solace of charite, if ony felouschipe of spirit, if ony inwardnesse of merci doyng,

2 πληρωσατε μου την χαραν ινα το αυτο φρονητε την αυτην αγαπην εχοντες συμψυχοι το εν φρονουντες

fille ye my ioye, that ye vndurstonde the same thing, and haue the same charite, of o wille, and feelen the same thing;

3 μηδεν κατα εριθειαν η κενοδοξιαν αλλα τη ταπεινοφροσυνη αλληλους ηγουμενοι υπερεχοντας εαυτων

no thing bi strijf, nether by veyn glorie, but in mekenesse, demynge eche othere to be heiyer than hym silf;

4 μη τα εαυτων εκαστος σκοπειτε αλλα και τα ετερων εκαστος

not biholdinge ech bi hym silf what thingis ben his owne, but tho thingis that ben of othere men.

5 τουτο γαρ φρονεισθω εν υμιν ο και εν χριστω ιησου

And fele ye this thing in you, which also in Crist Jhesu;

6 ος εν μορφη θεου υπαρχων ουχ αρπαγμον ηγησατο το ειναι ισα θεω

that whanne he was in the forme of God, demyde not raueyn, that hym silf were euene to God;

7 αλλ εαυτον εκενωσεν μορφην δουλου λαβων εν ομοιωματι ανθρωπων γενομενος

but he lowide hym silf, takinge the forme of a seruaunt, and was maad in to the licknesse of men, and in abite was foundun as a man.

8 και σχηματι ευρεθεις ως ανθρωπος εταπεινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου θανατου δε σταυρου

He mekide hym silf, and was maad obedient to the deth, yhe, to the deth of the cross.

9 διο και ο θεος αυτον υπερυψωσεν και εχαρισατο αυτω ονομα το υπερ παν ονομα

For which thing God enhaunside hym, and yaf to hym a name that is aboue al name;

10 ινα εν τω ονοματι ιησου παν γονυ καμψη επουρανιων και επιγειων και καταχθονιων

that in the name of Jhesu ech kne be bowid, of heuenli thingis, of ertheli thingis, and of hellis;

11 και πασα γλωσσα εξομολογησηται οτι κυριος ιησους χριστος εις δοξαν θεου πατρος

and ech tunge knouleche, that the Lord Jhesu Crist is in the glorie of God the fadir.

12 ωστε αγαπητοι μου καθως παντοτε υπηκουσατε μη ως εν τη παρουσια μου μονον αλλα νυν πολλω μαλλον εν τη απουσια μου μετα φοβου και τρομου την εαυτων σωτηριαν κατεργαζεσθε

Therfor, my most dereworthe britheren, as euere more ye han obeischid, not in my presence onely, but myche more now in myn absence, worche ye with drede and trembling youre heelthe.

13 ο θεος γαρ εστιν ο ενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν υπερ της ευδοκιας

For it is God that worchith in you, bothe to wilne, and to performe, for good wille.

14 παντα ποιειτε χωρις γογγυσμων και διαλογισμων

And do ye alle thingis with out grutchingis and doutyngis;

15 ινα γενησθε αμεμπτοι και ακεραιοι τεκνα θεου αμωμητα εν μεσω γενεας σκολιας και διεστραμμενης εν οις φαινεσθε ως φωστηρες εν κοσμω

that ye be with out playnt, and symple as the sones of God, with out repreef, in the myddil of a schrewid nacioun and a weiward; among whiche ye schynen as yyueris of liyt in the world.

16 λογον ζωης επεχοντες εις καυχημα εμοι εις ημεραν χριστου οτι ουκ εις κενον εδραμον ουδε εις κενον εκοπιασα

And holde ye togidere the word of lijf to my glorie in the day of Crist; for Y haue not runnen in veyn, nether Y haue trauelid in veyn.

17 αλλ ει και σπενδομαι επι τη θυσια και λειτουργια της πιστεως υμων χαιρω και συγχαιρω πασιν υμιν

But thouy Y be offrid or slayn on the sacrifice and seruyce of youre feith, Y haue ioye, and Y thanke you alle.

18 το δ αυτο και υμεις χαιρετε και συγχαιρετε μοι

And the same thing haue ye ioye, and thanke ye me.

19 ελπιζω δε εν κυριω ιησου τιμοθεον ταχεως πεμψαι υμιν ινα καγω ευψυχω γνους τα περι υμων

And Y hope in the Lord Jhesu, that Y schal sende Tymothe soone to you, that Y be of good coumfort, whanne tho thingis ben knowun that ben aboute you.

20 ουδενα γαρ εχω ισοψυχον οστις γνησιως τα περι υμων μεριμνησει

For Y haue no man so of o wille, that is bisi for you with clene affeccioun.

21 οι παντες γαρ τα εαυτων ζητουσιν ου τα του χριστου ιησου

For alle men seken tho thingis that ben her owne, not tho that ben of Crist Jhesu.

22 την δε δοκιμην αυτου γινωσκετε οτι ως πατρι τεκνον συν εμοι εδουλευσεν εις το ευαγγελιον

But knowe ye the asaie of hym, for as a sone to the fadir he hath seruyd with me in the gospel.

23 τουτον μεν ουν ελπιζω πεμψαι ως αν απιδω τα περι εμε εξαυτης

Therfor Y hope that Y schal sende hym to you, anoon as Y se what thingis ben aboute me.

24 πεποιθα δε εν κυριω οτι και αυτος ταχεως ελευσομαι

And Y triste in the Lord, that also my silf schal come to you soone.

25 αναγκαιον δε ηγησαμην επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργον και συστρατιωτην μου υμων δε αποστολον και λειτουργον της χρειας μου πεμψαι προς υμας

And Y gesside it nedeful to sende to you Epafrodite, my brother and euene worchere, and myn euene knyyt, but youre apostle, and the mynystre of my nede.

26 επειδη επιποθων ην παντας υμας και αδημονων διοτι ηκουσατε οτι ησθενησεν

For he desiride you alle, and he was sorewful, therfor that ye herden that he was sijk.

27 και γαρ ησθενησεν παραπλησιον θανατω αλλ ο θεος αυτον ηλεησεν ουκ αυτον δε μονον αλλα και εμε ινα μη λυπην επι λυπη σχω

For he was sijk to the deth, but God hadde merci on him; and not oneli on hym, but also on me, lest Y hadde heuynesse on heuynesse.

28 σπουδαιοτερως ουν επεμψα αυτον ινα ιδοντες αυτον παλιν χαρητε καγω αλυποτερος ω

Therfor more hastili Y sente hym, that whanne ye han seyn hym, ye haue ioye eft, and Y be withouten heuynesse.

29 προσδεχεσθε ουν αυτον εν κυριω μετα πασης χαρας και τους τοιουτους εντιμους εχετε

Therfor resseyue ye hym with al ioye in the Lord, and haue ye suche with al onour.

30 οτι δια το εργον του χριστου μεχρι θανατου ηγγισεν παραβουλευσαμενος τη ψυχη ινα αναπληρωση το υμων υστερημα της προς με λειτουργιας

For the werk of Crist he wente to deth, yyuynge his lijf, that he schulde fulfille that that failide of you anentis my seruyce.