Κατα Ματθαιον 24
1 και εξελθων ο ιησους επορευετο απο του ιερου και προσηλθον οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω τας οικοδομας του ιερου
അനന്തരം യീശു ര്യദാ മന്ദിരാദ് ബഹി ർഗച്ഛതി, തദാനീം ശിഷ്യാസ്തം മന്ദിരനിർമ്മാണം ദർശയിതുമാഗതാഃ|
2 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου βλεπετε παντα ταυτα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου μη καταλυθησεται
തതോ യീശുസ്താനുവാച, യൂയം കിമേതാനി ന പശ്യഥ? യുഷ്മാനഹം സത്യം വദാമി, ഏതന്നിചയനസ്യ പാഷാണൈകമപ്യന്യപാഷാണേപരി ന സ്ഥാസ്യതി സർവ്വാണി ഭൂമിസാത് കാരിഷ്യന്തേ|
3 καθημενου δε αυτου επι του ορους των ελαιων προσηλθον αυτω οι μαθηται κατ ιδιαν λεγοντες ειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον της σης παρουσιας και της συντελειας του αιωνος (aiōn g165)
അനന്തരം തസ്മിൻ ജൈതുനപർവ്വതോപരി സമുപവിഷ്ടേ ശിഷ്യാസ്തസ്യ സമീപമാഗത്യ ഗുപ്തം പപ്രച്ഛുഃ, ഏതാ ഘടനാഃ കദാ ഭവിഷ്യന്തി? ഭവത ആഗമനസ്യ യുഗാന്തസ്യ ച കിം ലക്ഷ്മ? തദസ്മാൻ വദതു| (aiōn g165)
4 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση
തദാനീം യീശുസ്താനവോചത്, അവധദ്വ്വം, കോപി യുഷ്മാൻ ന ഭ്രമയേത്|
5 πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι ο χριστος και πολλους πλανησουσιν
ബഹവോ മമ നാമ ഗൃഹ്ലന്ത ആഗമിഷ്യന്തി, ഖ്രീഷ്ടോഽഹമേവേതി വാചം വദന്തോ ബഹൂൻ ഭ്രമയിഷ്യന്തി|
6 μελλησετε δε ακουειν πολεμους και ακοας πολεμων ορατε μη θροεισθε δει γαρ παντα γενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελος
യൂയഞ്ച സംഗ്രാമസ്യ രണസ്യ ചാഡമ്ബരം ശ്രോഷ്യഥ, അവധദ്വ്വം തേന ചഞ്ചലാ മാ ഭവത, ഏതാന്യവശ്യം ഘടിഷ്യന്തേ, കിന്തു തദാ യുഗാന്തോ നഹി|
7 εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται λιμοι και λοιμοι και σεισμοι κατα τοπους
അപരം ദേശസ്യ വിപക്ഷോ ദേശോ രാജ്യസ്യ വിപക്ഷോ രാജ്യം ഭവിഷ്യതി, സ്ഥാനേ സ്ഥാനേ ച ദുർഭിക്ഷം മഹാമാരീ ഭൂകമ്പശ്ച ഭവിഷ്യന്തി,
8 παντα δε ταυτα αρχη ωδινων
ഏതാനി ദുഃഖോപക്രമാഃ|
9 τοτε παραδωσουσιν υμας εις θλιψιν και αποκτενουσιν υμας και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων των εθνων δια το ονομα μου
തദാനീം ലോകാ ദുഃഖം ഭോജയിതും യുഷ്മാൻ പരകരേഷു സമർപയിഷ്യന്തി ഹനിഷ്യന്തി ച, തഥാ മമ നാമകാരണാദ് യൂയം സർവ്വദേശീയമനുജാനാം സമീപേ ഘൃണാർഹാ ഭവിഷ്യഥ|
10 και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι και αλληλους παραδωσουσιν και μισησουσιν αλληλους
ബഹുഷു വിഘ്നം പ്രാപ്തവത്സു പരസ്പരമ് ഋതീയാം കൃതവത്സു ച ഏകോഽപരം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി|
11 και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθησονται και πλανησουσιν πολλους
തഥാ ബഹവോ മൃഷാഭവിഷ്യദ്വാദിന ഉപസ്ഥായ ബഹൂൻ ഭ്രമയിഷ്യന്തി|
12 και δια το πληθυνθηναι την ανομιαν ψυγησεται η αγαπη των πολλων
ദുഷ്കർമ്മണാം ബാഹുല്യാഞ്ച ബഹൂനാം പ്രേമ ശീതലം ഭവിഷ്യതി|
13 ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται
കിന്തു യഃ കശ്ചിത് ശേഷം യാവദ് ധൈര്യ്യമാശ്രയതേ, സഏവ പരിത്രായിഷ്യതേ|
14 και κηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιον της βασιλειας εν ολη τη οικουμενη εις μαρτυριον πασιν τοις εθνεσιν και τοτε ηξει το τελος
അപരം സർവ്വദേശീയലോകാൻ പ്രതിമാക്ഷീ ഭവിതും രാജസ്യ ശുഭസമാചാരഃ സർവ്വജഗതി പ്രചാരിഷ്യതേ, ഏതാദൃശി സതി യുഗാന്ത ഉപസ്ഥാസ്യതി|
15 οταν ουν ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν δια δανιηλ του προφητου εστως εν τοπω αγιω ο αναγινωσκων νοειτω
അതോ യത് സർവ്വനാശകൃദ്ഘൃണാർഹം വസ്തു ദാനിയേൽഭവിഷ്യദ്വദിനാ പ്രോക്തം തദ് യദാ പുണ്യസ്ഥാനേ സ്ഥാപിതം ദ്രക്ഷ്യഥ, (യഃ പഠതി, സ ബുധ്യതാം)
16 τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν επι τα ορη
തദാനീം യേ യിഹൂദീയദേശേ തിഷ്ഠന്തി, തേ പർവ്വതേഷു പലായന്താം|
17 ο επι του δωματος μη καταβαινετω αραι τι εκ της οικιας αυτου
യഃ കശ്ചിദ് ഗൃഹപൃഷ്ഠേ തിഷ്ഠതി, സ ഗൃഹാത് കിമപി വസ്ത്വാനേതുമ് അധേ നാവരോഹേത്|
18 και ο εν τω αγρω μη επιστρεψατω οπισω αραι τα ιματια αυτου
യശ്ച ക്ഷേത്രേ തിഷ്ഠതി, സോപി വസ്ത്രമാനേതും പരാവൃത്യ ന യായാത്|
19 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις
തദാനീം ഗർഭിണീസ്തന്യപായയിത്രീണാം ദുർഗതി ർഭവിഷ്യതി|
20 προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος μηδε εν σαββατω
അതോ യഷ്മാകം പലായനം ശീതകാലേ വിശ്രാമവാരേ വാ യന്ന ഭവേത്, തദർഥം പ്രാർഥയധ്വമ്|
21 εσται γαρ τοτε θλιψις μεγαλη οια ου γεγονεν απ αρχης κοσμου εως του νυν ουδ ου μη γενηται
ആ ജഗദാരമ്ഭാദ് ഏതത്കാലപര്യ്യനന്തം യാദൃശഃ കദാപി നാഭവത് ന ച ഭവിഷ്യതി താദൃശോ മഹാക്ലേശസ്തദാനീമ് ഉപസ്ഥാസ്യതി|
22 και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι ουκ αν εσωθη πασα σαρξ δια δε τους εκλεκτους κολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι
തസ്യ ക്ലേശസ്യ സമയോ യദി ഹ്സ്വോ ന ക്രിയേത, തർഹി കസ്യാപി പ്രാണിനോ രക്ഷണം ഭവിതും ന ശക്നുയാത്, കിന്തു മനോനീതമനുജാനാം കൃതേ സ കാലോ ഹ്സ്വീകരിഷ്യതേ|
23 τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ωδε μη πιστευσητε
അപരഞ്ച പശ്യത, ഖ്രീഷ്ടോഽത്ര വിദ്യതേ, വാ തത്ര വിദ്യതേ, തദാനീം യദീ കശ്ചിദ് യുഷ്മാന ഇതി വാക്യം വദതി, തഥാപി തത് ന പ്രതീത്|
24 εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια μεγαλα και τερατα ωστε πλανησαι ει δυνατον και τους εκλεκτους
യതോ ഭാക്തഖ്രീഷ്ടാ ഭാക്തഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ച ഉപസ്ഥായ യാനി മഹന്തി ലക്ഷ്മാണി ചിത്രകർമ്മാണി ച പ്രകാശയിഷ്യന്തി, തൈ ര്യദി സമ്ഭവേത് തർഹി മനോനീതമാനവാ അപി ഭ്രാമിഷ്യന്തേ|
25 ιδου προειρηκα υμιν
പശ്യത, ഘടനാതഃ പൂർവ്വം യുഷ്മാൻ വാർത്താമ് അവാദിഷമ്|
26 εαν ουν ειπωσιν υμιν ιδου εν τη ερημω εστιν μη εξελθητε ιδου εν τοις ταμειοις μη πιστευσητε
അതഃ പശ്യത, സ പ്രാന്തരേ വിദ്യത ഇതി വാക്യേ കേനചിത് കഥിതേപി ബഹി ർമാ ഗച്ഛത, വാ പശ്യത, സോന്തഃപുരേ വിദ്യതേ, ഏതദ്വാക്യ ഉക്തേപി മാ പ്രതീത|
27 ωσπερ γαρ η αστραπη εξερχεται απο ανατολων και φαινεται εως δυσμων ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου
യതോ യഥാ വിദ്യുത് പൂർവ്വദിശോ നിർഗത്യ പശ്ചിമദിശം യാവത് പ്രകാശതേ, തഥാ മാനുഷപുത്രസ്യാപ്യാഗമനം ഭവിഷ്യതി|
28 οπου γαρ εαν η το πτωμα εκει συναχθησονται οι αετοι
യത്ര ശവസ്തിഷ്ഠതി, തത്രേവ ഗൃധ്രാ മിലന്തി|
29 ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οι αστερες πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται
അപരം തസ്യ ക്ലേശസമയസ്യാവ്യവഹിതപരത്ര സൂര്യ്യസ്യ തേജോ ലോപ്സ്യതേ, ചന്ദ്രമാ ജ്യോസ്നാം ന കരിഷ്യതി, നഭസോ നക്ഷത്രാണി പതിഷ്യന്തി, ഗഗണീയാ ഗ്രഹാശ്ച വിചലിഷ്യന്തി|
30 και τοτε φανησεται το σημειον του υιου του ανθρωπου εν τω ουρανω και τοτε κοψονται πασαι αι φυλαι της γης και οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης
തദാനീമ് ആകാശമധ്യേ മനുജസുതസ്യ ലക്ഷ്മ ദർശിഷ്യതേ, തതോ നിജപരാക്രമേണ മഹാതേജസാ ച മേഘാരൂഢം മനുജസുതം നഭസാഗച്ഛന്തം വിലോക്യ പൃഥിവ്യാഃ സർവ്വവംശീയാ വിലപിഷ്യന്തി|
31 και αποστελει τους αγγελους αυτου μετα σαλπιγγος φωνης μεγαλης και επισυναξουσιν τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρων ουρανων εως ακρων αυτων
തദാനീം സ മഹാശബ്ദായമാനതൂര്യ്യാ വാദകാൻ നിജദൂതാൻ പ്രഹേഷ്യതി, തേ വ്യോമ്ന ഏകസീമാതോഽപരസീമാം യാവത് ചതുർദിശസ്തസ്യ മനോനീതജനാൻ ആനീയ മേലയിഷ്യന്തി|
32 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης γενηται απαλος και τα φυλλα εκφυη γινωσκετε οτι εγγυς το θερος
ഉഡുമ്ബരപാദപസ്യ ദൃഷ്ടാന്തം ശിക്ഷധ്വം; യദാ തസ്യ നവീനാഃ ശാഖാ ജായന്തേ, പല്ലവാദിശ്ച നിർഗച്ഛതി, തദാ നിദാഘകാലഃ സവിധോ ഭവതീതി യൂയം ജാനീഥ;
33 ουτως και υμεις οταν ιδητε παντα ταυτα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
തദ്വദ് ഏതാ ഘടനാ ദൃഷ്ട്വാ സ സമയോ ദ്വാര ഉപാസ്ഥാദ് ഇതി ജാനീത|
34 αμην λεγω υμιν ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα ταυτα γενηται
യുഷ്മാനഹം തഥ്യം വദാമി, ഇദാനീന്തനജനാനാം ഗമനാത് പൂർവ്വമേവ താനി സർവ്വാണി ഘടിഷ്യന്തേ|
35 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν
നഭോമേദിന്യോ ർലുപ്തയോരപി മമ വാക് കദാപി ന ലോപ്സ്യതേ|
36 περι δε της ημερας εκεινης και της ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι των ουρανων ει μη ο πατηρ μου μονος
അപരം മമ താതം വിനാ മാനുഷഃ സ്വർഗസ്ഥോ ദൂതോ വാ കോപി തദ്ദിനം തദ്ദണ്ഡഞ്ച ന ജ്ഞാപയതി|
37 ωσπερ δε αι ημεραι του νωε ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου
അപരം നോഹേ വിദ്യമാനേ യാദൃശമഭവത് താദൃശം മനുജസുതസ്യാഗമനകാലേപി ഭവിഷ്യതി|
38 ωσπερ γαρ ησαν εν ταις ημεραις ταις προ του κατακλυσμου τρωγοντες και πινοντες γαμουντες και εκγαμιζοντες αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον
ഫലതോ ജലാപ്ലാവനാത് പൂർവ്വം യദ്ദിനം യാവത് നോഹഃ പോതം നാരോഹത്, താവത്കാലം യഥാ മനുഷ്യാ ഭോജനേ പാനേ വിവഹനേ വിവാഹനേ ച പ്രവൃത്താ ആസൻ;
39 και ουκ εγνωσαν εως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου
അപരമ് ആപ്ലാവിതോയമാഗത്യ യാവത് സകലമനുജാൻ പ്ലാവയിത്വാ നാനയത്, താവത് തേ യഥാ ന വിദാമാസുഃ, തഥാ മനുജസുതാഗമനേപി ഭവിഷ്യതി|
40 τοτε δυο εσονται εν τω αγρω ο εις παραλαμβανεται και ο εις αφιεται
തദാ ക്ഷേത്രസ്ഥിതയോർദ്വയോരേകോ ധാരിഷ്യതേ, അപരസ്ത്യാജിഷ്യതേ|
41 δυο αληθουσαι εν τω μυλωνι μια παραλαμβανεται και μια αφιεται
തഥാ പേഷണ്യാ പിംഷത്യോരുഭയോ ര്യോഷിതോരേകാ ധാരിഷ്യതേഽപരാ ത്യാജിഷ്യതേ|
42 γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε ποια ωρα ο κυριος υμων ερχεται
യുഷ്മാകം പ്രഭുഃ കസ്മിൻ ദണ്ഡ ആഗമിഷ്യതി, തദ് യുഷ്മാഭി ർനാവഗമ്യതേ, തസ്മാത് ജാഗ്രതഃ സന്തസ്തിഷ്ഠത|
43 εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια φυλακη ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν ειασεν διορυγηναι την οικιαν αυτου
കുത്ര യാമേ സ്തേന ആഗമിഷ്യതീതി ചേദ് ഗൃഹസ്ഥോ ജ്ഞാതുമ് അശക്ഷ്യത്, തർഹി ജാഗരിത്വാ തം സന്ധിം കർത്തിതുമ് അവാരയിഷ്യത് തദ് ജാനീത|
44 δια τουτο και υμεις γινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος του ανθρωπου ερχεται
യുഷ്മാഭിരവധീയതാം, യതോ യുഷ്മാഭി ര്യത്ര ന ബുധ്യതേ, തത്രൈവ ദണ്ഡേ മനുജസുത ആയാസ്യതി|
45 τις αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ον κατεστησεν ο κυριος αυτου επι της θεραπειας αυτου του διδοναι αυτοις την τροφην εν καιρω
പ്രഭു ർനിജപരിവാരാൻ യഥാകാലം ഭോജയിതും യം ദാസമ് അധ്യക്ഷീകൃത്യ സ്ഥാപയതി, താദൃശോ വിശ്വാസ്യോ ധീമാൻ ദാസഃ കഃ?
46 μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ποιουντα ουτως
പ്രഭുരാഗത്യ യം ദാസം തഥാചരന്തം വീക്ഷതേ, സഏവ ധന്യഃ|
47 αμην λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον
യുഷ്മാനഹം സത്യം വദാമി, സ തം നിജസർവ്വസ്വസ്യാധിപം കരിഷ്യതി|
48 εαν δε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριος μου ελθειν
കിന്തു പ്രഭുരാഗന്തും വിലമ്ബത ഇതി മനസി ചിന്തയിത്വാ യോ ദുഷ്ടോ ദാസോ
49 και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους εσθιειν δε και πινειν μετα των μεθυοντων
ഽപരദാസാൻ പ്രഹർത്തും മത്താനാം സങ്ഗേ ഭോക്തും പാതുഞ്ച പ്രവർത്തതേ,
50 ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει
സ ദാസോ യദാ നാപേക്ഷതേ, യഞ്ച ദണ്ഡം ന ജാനാതി, തത്കാലഏവ തത്പ്രഭുരുപസ്ഥാസ്യതി|
51 και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των υποκριτων θησει εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
തദാ തം ദണ്ഡയിത്വാ യത്ര സ്ഥാനേ രോദനം ദന്തഘർഷണഞ്ചാസാതേ, തത്ര കപടിഭിഃ സാകം തദ്ദശാം നിരൂപയിഷ്യതി|
