< Κατα Ματθαιον 18 >

1 εν εκεινη τη ωρα προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες τις αρα μειζων εστιν εν τη βασιλεια των ουρανων
IN that hour the disciples came near to Jeshu, saying, Who is greatest in the kingdom of heaven?
2 και προσκαλεσαμενος ο ιησους παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων
And Jeshu called a child, and made him stand in the midst of them,
3 και ειπεν αμην λεγω υμιν εαν μη στραφητε και γενησθε ως τα παιδια ου μη εισελθητε εις την βασιλειαν των ουρανων
and said, Amen I say to you, unless you be converted and become as children, you shall not enter the kingdom of heaven.
4 οστις ουν ταπεινωση εαυτον ως το παιδιον τουτο ουτος εστιν ο μειζων εν τη βασιλεια των ουρανων
Whosoever therefore humbleth himself as this child, he shall be greatest in the kingdom of heaven.
5 και ος εαν δεξηται παιδιον τοιουτον εν επι τω ονοματι μου εμε δεχεται
And whosoever shall receive as like this child in my name, he receiveth me.
6 ος δ αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε συμφερει αυτω ινα κρεμασθη μυλος ονικος επι τον τραχηλον αυτου και καταποντισθη εν τω πελαγει της θαλασσης
And every one that shall offend one of these little ones who believe in me, to him it had been better that the mill-stone of an ass were hung to his neck, and himself plunged into the depths of the sea.
7 ουαι τω κοσμω απο των σκανδαλων αναγκη γαρ εστιν ελθειν τα σκανδαλα πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου το σκανδαλον ερχεται
Woe to the world from causes of offence! for it is unavoidable that causes of offence will come;
8 ει δε η χειρ σου η ο πους σου σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτα και βαλε απο σου καλον σοι εστιν εισελθειν εις την ζωην χωλον η κυλλον η δυο χειρας η δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις το πυρ το αιωνιον (aiōnios g166)
but woe to the man by whom the causes of offence shall come! If, then, thine hand or thy foot shall be a cause of offence to thee, cut it off, and cast it from thee; for it is good for thee that thou enter into life lame or mutilated; and not that, having two hands or two feet, thou fall into the fire of eternity. (aiōnios g166)
9 και ει ο οφθαλμος σου σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εις την ζωην εισελθειν η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος (Geenna g1067)
And if thine eye be a cause of offence to thee, dig it out, and cast it from thee; good (it is) for thee that with one eye thou enter into life; and not that, having two eyes, thou fall into the gihâna of fire. (Geenna g1067)
10 ορατε μη καταφρονησητε ενος των μικρων τουτων λεγω γαρ υμιν οτι οι αγγελοι αυτων εν ουρανοις δια παντος βλεπουσιν το προσωπον του πατρος μου του εν ουρανοις
See that you contemn not one of these little ones: for I say unto you that their angels in all time are beholding the face of my Father who is in heaven.
11 ηλθεν γαρ ο υιος του ανθρωπου σωσαι το απολωλος
For the Son of man is come to save that which had perished.
12 τι υμιν δοκει εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατον προβατα και πλανηθη εν εξ αυτων ουχι αφεις τα εννενηκονταεννεα επι τα ορη πορευθεις ζητει το πλανωμενον
How doth it appear to you? if a man have an hundred sheep, and one of them shall wander from them, doth he not leave the ninety and nine on the mountain, and, going, seek that which had wandered?
13 και εαν γενηται ευρειν αυτο αμην λεγω υμιν οτι χαιρει επ αυτω μαλλον η επι τοις εννενηκονταεννεα τοις μη πεπλανημενοις
And if he shall find it, assuredly I tell you that he rejoiceth in it more than (in) the ninety and nine which wandered not.
14 ουτως ουκ εστιν θελημα εμπροσθεν του πατρος υμων του εν ουρανοις ινα αποληται εις των μικρων τουτων
So it is not good before your Father who is in heaven, that one of these little ones should perish.
15 εαν δε αμαρτηση εις σε ο αδελφος σου υπαγε και ελεγξον αυτον μεταξυ σου και αυτου μονου εαν σου ακουση εκερδησας τον αδελφον σου
NOW if thy brother offend against thee, go, and argue (the matter) between thyself and him alone; and if he hear thee, thou hast gained thy brother.
16 εαν δε μη ακουση παραλαβε μετα σου ετι ενα η δυο ινα επι στοματος δυο μαρτυρων η τριων σταθη παν ρημα
But if he hear thee not, take with thee one or two, that upon the mouth of two or three witnesses may be established every word.
17 εαν δε παρακουση αυτων ειπε τη εκκλησια εαν δε και της εκκλησιας παρακουση εστω σοι ωσπερ ο εθνικος και ο τελωνης
And if, also, he will not hear them, tell the church; but if he will neither hear the church, let him be to thee as a publican and as a heathen.
18 αμην λεγω υμιν οσα εαν δησητε επι της γης εσται δεδεμενα εν τω ουρανω και οσα εαν λυσητε επι της γης εσται λελυμενα εν τω ουρανω
And, Amen I say unto you, that whatsoever you shall bind on earth shall be bound in heaven; and whatsoever you shall loose on earth shall be loosed in heaven.
19 παλιν λεγω υμιν οτι εαν δυο υμων συμφωνησωσιν επι της γης περι παντος πραγματος ου εαν αιτησωνται γενησεται αυτοις παρα του πατρος μου του εν ουρανοις
Again I say to you, that if two of you shall consent on earth concerning every thing that they shall ask, it shall be done for them by my Father who is in heaven.
20 ου γαρ εισιν δυο η τρεις συνηγμενοι εις το εμον ονομα εκει ειμι εν μεσω αυτων
For where two or three are assembled in my name, there am I in the midst of them.
21 τοτε προσελθων αυτω ο πετρος ειπεν κυριε ποσακις αμαρτησει εις εμε ο αδελφος μου και αφησω αυτω εως επτακις
Then Kipha came near to him, and said to him, My Lord, how many times, if my brother offend me, shall I forgive him; until seven times?
22 λεγει αυτω ο ιησους ου λεγω σοι εως επτακις αλλ εως εβδομηκοντακις επτα
Jeshu said to him, I say not to thee, Until seven, but, Until seventy times seven and seven.
23 δια τουτο ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει ος ηθελησεν συναραι λογον μετα των δουλων αυτου
THEREFORE is the kingdom of the heavens likened to a royal person who would take the account from his servants.
24 αρξαμενου δε αυτου συναιρειν προσηνεχθη αυτω εις οφειλετης μυριων ταλαντων
And when he began to receive, they brought to him one who owed a myriad talents.
25 μη εχοντος δε αυτου αποδουναι εκελευσεν αυτον ο κυριος αυτου πραθηναι και την γυναικα αυτου και τα τεκνα και παντα οσα ειχεν και αποδοθηναι
And when he had nothing to pay, his lord commanded that they should sell (both) himself, his wife, and his children, and all that he had, and to pay.
26 πεσων ουν ο δουλος προσεκυνει αυτω λεγων κυριε μακροθυμησον επ εμοι και παντα σοι αποδωσω
And that servant fell and worshipped him, saying, My lord, be patient of spirit toward me, and all things I (will) pay thee.
27 σπλαγχνισθεις δε ο κυριος του δουλου εκεινου απελυσεν αυτον και το δανειον αφηκεν αυτω
And the lord of that servant had mercy, and absolved him, and forgave him his debt.
28 εξελθων δε ο δουλος εκεινος ευρεν ενα των συνδουλων αυτου ος ωφειλεν αυτω εκατον δηναρια και κρατησας αυτον επνιγεν λεγων αποδος μοι ο τι οφειλεις
Then went forth that servant, and found one of his fellows who owed him a hundred pence; and he seized him, strangling, and saying to him, Give me what thou owest to me.
29 πεσων ουν ο συνδουλος αυτου εις τους ποδας αυτου παρεκαλει αυτον λεγων μακροθυμησον επ εμοι και παντα αποδωσω σοι
His fellow-servant fell at his feet, beseeching him, and saying, Be patient of spirit towards me, and I (will) pay thee.
30 ο δε ουκ ηθελεν αλλ απελθων εβαλεν αυτον εις φυλακην εως ου αποδω το οφειλομενον
But he would not, but went and threw him into the house of the chained until he should have rendered him what he owed him.
31 ιδοντες δε οι συνδουλοι αυτου τα γενομενα ελυπηθησαν σφοδρα και ελθοντες διεσαφησαν τω κυριω αυτων παντα τα γενομενα
When their fellow-servants saw what was done, they were greatly grieved, and went and declared to their lord all that was done.
32 τοτε προσκαλεσαμενος αυτον ο κυριος αυτου λεγει αυτω δουλε πονηρε πασαν την οφειλην εκεινην αφηκα σοι επει παρεκαλεσας με
Then his lord summoned him and said to him, Evil servant! all that debt did I forgive thee, because thou didst entreat me.
33 ουκ εδει και σε ελεησαι τον συνδουλον σου ως και εγω σε ηλεησα
Oughtest thou not to have been as gracious to thy fellow-servant as I was gracious unto thee?
34 και οργισθεις ο κυριος αυτου παρεδωκεν αυτον τοις βασανισταις εως ου αποδω παν το οφειλομενον αυτω
And his lord was indignant, and delivered him to the tormentors, until he should have paid all whatsoever he owed to him.
35 ουτως και ο πατηρ μου ο επουρανιος ποιησει υμιν εαν μη αφητε εκαστος τω αδελφω αυτου απο των καρδιων υμων τα παραπτωματα αυτων
Thus will your heavenly Father deal with you unless you forgive each his brother from your heart his trespasses.

< Κατα Ματθαιον 18 >