Κατα Μαρκον 15
1 και ευθεως επι το πρωι συμβουλιον ποιησαντες οι αρχιερεις μετα των πρεσβυτερων και γραμματεων και ολον το συνεδριον δησαντες τον ιησουν απηνεγκαν και παρεδωκαν τω πιλατω
അഥ പ്രഭാതേ സതി പ്രധാനയാജകാഃ പ്രാഞ്ച ഉപാധ്യായാഃ സർവ്വേ മന്ത്രിണശ്ച സഭാം കൃത്വാ യീശും ബന്ധയിത്വ പീലാതാഖ്യസ്യ ദേശാധിപതേഃ സവിധം നീത്വാ സമർപയാമാസുഃ|
2 και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις ειπεν αυτω συ λεγεις
തദാ പീലാതസ്തം പൃഷ്ടവാൻ ത്വം കിം യിഹൂദീയലോകാനാം രാജാ? തതഃ സ പ്രത്യുക്തവാൻ സത്യം വദസി|
3 και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλα αυτος δε ουδεν απεκρινατο
അപരം പ്രധാനയാജകാസ്തസ്യ ബഹുഷു വാക്യേഷു ദോഷമാരോപയാഞ്ചക്രുഃ കിന്തു സ കിമപി ന പ്രത്യുവാച|
4 ο δε πιλατος παλιν επηρωτησεν αυτον λεγων ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου καταμαρτυρουσιν
തദാനീം പീലാതസ്തം പുനഃ പപ്രച്ഛ ത്വം കിം നോത്തരയസി? പശ്യൈതേ ത്വദ്വിരുദ്ധം കതിഷു സാധ്യേഷു സാക്ഷം ദദതി|
5 ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πιλατον
കന്തു യീശുസ്തദാപി നോത്തരം ദദൗ തതഃ പീലാത ആശ്ചര്യ്യം ജഗാമ|
6 κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ονπερ ητουντο
അപരഞ്ച കാരാബദ്ധേ കസ്തിംശ്ചിത് ജനേ തന്മഹോത്സവകാലേ ലോകൈ ര്യാചിതേ ദേശാധിപതിസ്തം മോചയതി|
7 ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των συστασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τη στασει φονον πεποιηκεισαν
യേ ച പൂർവ്വമുപപ്ലവമകാർഷുരുപപ്ലവേ വധമപി കൃതവന്തസ്തേഷാം മധ്യേ തദാനോം ബരബ്ബാനാമക ഏകോ ബദ്ധ ആസീത്|
8 και αναβοησας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως αει εποιει αυτοις
അതോ ഹേതോഃ പൂർവ്വാപരീയാം രീതികഥാം കഥയിത്വാ ലോകാ ഉച്ചൈരുവന്തഃ പീലാതസ്യ സമക്ഷം നിവേദയാമാസുഃ|
9 ο δε πιλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
തദാ പീലാതസ്താനാചഖ്യൗ തർഹി കിം യിഹൂദീയാനാം രാജാനം മോചയിഷ്യാമി? യുഷ്മാഭിഃ കിമിഷ്യതേ?
10 εγινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον οι αρχιερεις
യതഃ പ്രധാനയാജകാ ഈർഷ്യാത ഏവ യീശും സമാർപയന്നിതി സ വിവേദ|
11 οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοις
കിന്തു യഥാ ബരബ്ബാം മോചയതി തഥാ പ്രാർഥയിതും പ്രധാനയാജകാ ലോകാൻ പ്രവർത്തയാമാസുഃ|
12 ο δε πιλατος αποκριθεις παλιν ειπεν αυτοις τι ουν θελετε ποιησω ον λεγετε βασιλεα των ιουδαιων
അഥ പീലാതഃ പുനഃ പൃഷ്ടവാൻ തർഹി യം യിഹൂദീയാനാം രാജേതി വദഥ തസ്യ കിം കരിഷ്യാമി യുഷ്മാഭിഃ കിമിഷ്യതേ?
13 οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον
തദാ തേ പുനരപി പ്രോച്ചൈഃ പ്രോചുസ്തം ക്രുശേ വേധയ|
14 ο δε πιλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσοτερως εκραξαν σταυρωσον αυτον
തസ്മാത് പീലാതഃ കഥിതവാൻ കുതഃ? സ കിം കുകർമ്മ കൃതവാൻ? കിന്തു തേ പുനശ്ച രുവന്തോ വ്യാജഹ്രുസ്തം ക്രുശേ വേധയ|
15 ο δε πιλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαι απελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθη
തദാ പീലാതഃ സർവ്വാല്ലോകാൻ തോഷയിതുമിച്ഛൻ ബരബ്ബാം മോചയിത്വാ യീശും കശാഭിഃ പ്രഹൃത്യ ക്രുശേ വേദ്ധും തം സമർപയാമ്ബഭൂവ|
16 οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον και συγκαλουσιν ολην την σπειραν
അനന്തരം സൈന്യഗണോഽട്ടാലികാമ് അർഥാദ് അധിപതേ ർഗൃഹം യീശും നീത്വാ സേനാനിവഹം സമാഹുയത്|
17 και ενδυουσιν αυτον πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινον στεφανον
പശ്ചാത് തേ തം ധൂമലവർണവസ്ത്രം പരിധാപ്യ കണ്ടകമുകുടം രചയിത്വാ ശിരസി സമാരോപ്യ
18 και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε βασιλευ των ιουδαιων
ഹേ യിഹൂദീയാനാം രാജൻ നമസ്കാര ഇത്യുക്ത്വാ തം നമസ്കർത്താമാരേഭിരേ|
19 και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω
തസ്യോത്തമാങ്ഗേ വേത്രാഘാതം ചക്രുസ്തദ്ഗാത്രേ നിഷ്ഠീവഞ്ച നിചിക്ഷിപുഃ, തഥാ തസ്യ സമ്മുഖേ ജാനുപാതം പ്രണോമുഃ
20 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια τα ιδια και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσωσιν αυτον
ഇത്ഥമുപഹസ്യ ധൂമ്രവർണവസ്ത്രമ് ഉത്താര്യ്യ തസ്യ വസ്ത്രം തം പര്യ്യധാപയൻ ക്രുശേ വേദ്ധും ബഹിർനിന്യുശ്ച|
21 και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυρον αυτου
തതഃ പരം സേകന്ദരസ്യ രുഫസ്യ ച പിതാ ശിമോന്നാമാ കുരീണീയലോക ഏകഃ കുതശ്ചിദ് ഗ്രാമാദേത്യ പഥി യാതി തം തേ യീശോഃ ക്രുശം വോഢും ബലാദ് ദധ്നുഃ|
22 και φερουσιν αυτον επι γολγοθα τοπον ο εστιν μεθερμηνευομενον κρανιου τοπος
അഥ ഗുൽഗൽതാ അർഥാത് ശിരഃകപാലനാമകം സ്ഥാനം യീശുമാനീയ
23 και εδιδουν αυτω πιειν εσμυρνισμενον οινον ο δε ουκ ελαβεν
തേ ഗന്ധരസമിശ്രിതം ദ്രാക്ഷാരസം പാതും തസ്മൈ ദദുഃ കിന്തു സ ന ജഗ്രാഹ|
24 και σταυρωσαντες αυτον διεμεριζον τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρη
തസ്മിൻ ക്രുശേ വിദ്ധേ സതി തേഷാമേകൈകശഃ കിം പ്രാപ്സ്യതീതി നിർണയായ
25 ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον
തസ്യ പരിധേയാനാം വിഭാഗാർഥം ഗുടികാപാതം ചക്രുഃ|
26 και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων
അപരമ് ഏഷ യിഹൂദീയാനാം രാജേതി ലിഖിതം ദോഷപത്രം തസ്യ ശിരഊർദ്വ്വമ് ആരോപയാഞ്ചക്രുഃ|
27 και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου
തസ്യ വാമദക്ഷിണയോ ർദ്വൗ ചൗരൗ ക്രുശയോ ർവിവിധാതേ|
28 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα και μετα ανομων ελογισθη
തേനൈവ "അപരാധിജനൈഃ സാർദ്ധം സ ഗണിതോ ഭവിഷ്യതി," ഇതി ശാസ്ത്രോക്തം വചനം സിദ്ധമഭൂത|
29 και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων και λεγοντες ουα ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραις οικοδομων
അനന്തരം മാർഗേ യേ യേ ലോകാ ഗമനാഗമനേ ചക്രുസ്തേ സർവ്വ ഏവ ശിരാംസ്യാന്ദോല്യ നിന്ദന്തോ ജഗദുഃ, രേ മന്ദിരനാശക രേ ദിനത്രയമധ്യേ തന്നിർമ്മായക,
30 σωσον σεαυτον και καταβα απο του σταυρου
അധുനാത്മാനമ് അവിത്വാ ക്രുശാദവരോഹ|
31 ομοιως δε και οι αρχιερεις εμπαιζοντες προς αλληλους μετα των γραμματεων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι
കിഞ്ച പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാശ്ച തദ്വത് തിരസ്കൃത്യ പരസ്പരം ചചക്ഷിരേ ഏഷ പരാനാവത് കിന്തു സ്വമവിതും ന ശക്നോതി|
32 ο χριστος ο βασιλευς του ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι αυτω ωνειδιζον αυτον
യദീസ്രായേലോ രാജാഭിഷിക്തസ്ത്രാതാ ഭവതി തർഹ്യധുനൈന ക്രുശാദവരോഹതു വയം തദ് ദൃഷ്ട്വാ വിശ്വസിഷ്യാമഃ; കിഞ്ച യൗ ലോകൗ തേന സാർദ്ധം ക്രുശേ ഽവിധ്യേതാം താവപി തം നിർഭർത്സയാമാസതുഃ|
33 γενομενης δε ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας εννατης
അഥ ദ്വിതീയയാമാത് തൃതീയയാമം യാവത് സർവ്വോ ദേശഃ സാന്ധകാരോഭൂത്|
34 και τη ωρα τη εννατη εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων ελωι ελωι λαμμα σαβαχθανι ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου ο θεος μου εις τι με εγκατελιπες
തതസ്തൃതീയപ്രഹരേ യീശുരുച്ചൈരവദത് ഏലീ ഏലീ ലാമാ ശിവക്തനീ അർഥാദ് "ഹേ മദീശ മദീശ ത്വം പര്യ്യത്യാക്ഷീഃ കുതോ ഹി മാം?"
35 και τινες των παρεστηκοτων ακουσαντες ελεγον ιδου ηλιαν φωνει
തദാ സമീപസ്ഥലോകാനാം കേചിത് തദ്വാക്യം നിശമ്യാചഖ്യുഃ പശ്യൈഷ ഏലിയമ് ആഹൂയതി|
36 δραμων δε εις και γεμισας σπογγον οξους περιθεις τε καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτον
തത ഏകോ ജനോ ധാവിത്വാഗത്യ സ്പഞ്ജേ ഽമ്ലരസം പൂരയിത്വാ തം നഡാഗ്രേ നിധായ പാതും തസ്മൈ ദത്ത്വാവദത് തിഷ്ഠ ഏലിയ ഏനമവരോഹയിതുമ് ഏതി ന വേതി പശ്യാമി|
37 ο δε ιησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν
അഥ യീശുരുച്ചൈഃ സമാഹൂയ പ്രാണാൻ ജഹൗ|
38 και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθεν εως κατω
തദാ മന്ദിരസ്യ ജവനികോർദ്വ്വാദധഃര്യ്യന്താ വിദീർണാ ദ്വിഖണ്ഡാഭൂത്|
39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως κραξας εξεπνευσεν ειπεν αληθως ο ανθρωπος ουτος υιος ην θεου
കിഞ്ച ഇത്ഥമുച്ചൈരാഹൂയ പ്രാണാൻ ത്യജന്തം തം ദൃഷ്ദ്വാ തദ്രക്ഷണായ നിയുക്തോ യഃ സേനാപതിരാസീത് സോവദത് നരോയമ് ഈശ്വരപുത്ര ഇതി സത്യമ്|
40 ησαν δε και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αις ην και μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου του μικρου και ιωση μητηρ και σαλωμη
തദാനീം മഗ്ദലീനീ മരിസമ് കനിഷ്ഠയാകൂബോ യോസേശ്ച മാതാന്യമരിയമ് ശാലോമീ ച യാഃ സ്ത്രിയോ
41 αι και οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα
ഗാലീൽപ്രദേശേ യീശും സേവിത്വാ തദനുഗാമിന്യോ ജാതാ ഇമാസ്തദന്യാശ്ച യാ അനേകാ നാര്യോ യീശുനാ സാർദ്ധം യിരൂശാലമമായാതാസ്താശ്ച ദൂരാത് താനി ദദൃശുഃ|
42 και ηδη οψιας γενομενης επει ην παρασκευη ο εστιν προσαββατον
അഥാസാദനദിനസ്യാർഥാദ് വിശ്രാമവാരാത് പൂർവ്വദിനസ്യ സായംകാല ആഗത
43 ηλθεν ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς πιλατον και ητησατο το σωμα του ιησου
ഈശ്വരരാജ്യാപേക്ഷ്യരിമഥീയയൂഷഫനാമാ മാന്യമന്ത്രീ സമേത്യ പീലാതസവിധം നിർഭയോ ഗത്വാ യീശോർദേഹം യയാചേ|
44 ο δε πιλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει παλαι απεθανεν
കിന്തു സ ഇദാനീം മൃതഃ പീലാത ഇത്യസമ്ഭവം മത്വാ ശതസേനാപതിമാഹൂയ സ കദാ മൃത ഇതി പപ്രച്ഛ|
45 και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο το σωμα τω ιωσηφ
ശതസേമനാപതിമുഖാത് തജ്ജ്ഞാത്വാ യൂഷഫേ യീശോർദേഹം ദദൗ|
46 και αγορασας σινδονα και καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και κατεθηκεν αυτον εν μνημειω ο ην λελατομημενον εκ πετρας και προσεκυλισεν λιθον επι την θυραν του μνημειου
പശ്ചാത് സ സൂക്ഷ്മം വാസഃ ക്രീത്വാ യീശോഃ കായമവരോഹ്യ തേന വാസസാ വേഷ്ടായിത്വാ ഗിരൗ ഖാതശ്മശാനേ സ്ഥാപിതവാൻ പാഷാണം ലോഠയിത്വാ ദ്വാരി നിദധേ|
47 η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια ιωση εθεωρουν που τιθεται
കിന്തു യത്ര സോസ്ഥാപ്യത തത മഗ്ദലീനീ മരിയമ് യോസിമാതൃമരിയമ് ച ദദൃശതൃഃ|
