Κατα Μαρκον 15
1 και ευθεως επι το πρωι συμβουλιον ποιησαντες οι αρχιερεις μετα των πρεσβυτερων και γραμματεων και ολον το συνεδριον δησαντες τον ιησουν απηνεγκαν και παρεδωκαν τω πιλατω
Dès le matin, les principaux sacrificateurs, après avoir tenu conseil avec les anciens, les scribes et tout le sanhédrin, firent lier Jésus, l'emmenèrent et le livrèrent à Pilate.
2 και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις ειπεν αυτω συ λεγεις
Pilate l'interrogea: «C'est toi, qui es le roi des Juifs?» — «Tu le dis, » lui répondit Jésus.
3 και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλα αυτος δε ουδεν απεκρινατο
Comme les principaux sacrificateurs le chargeaient de plusieurs crimes,
4 ο δε πιλατος παλιν επηρωτησεν αυτον λεγων ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου καταμαρτυρουσιν
Pilate l'interrogea de nouveau, disant: «Tu ne réponds rien? Vois donc, de combien de crimes ils te chargent.»
5 ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πιλατον
Mais Jésus ne fit plus aucune réponse, ce qui étonna Pilate.
6 κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ονπερ ητουντο
A chaque fête, il relâchait un prisonnier, celui que le peuple demandait.
7 ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των συστασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τη στασει φονον πεποιηκεισαν
Or, on tenait en prison le nommé Barrabas, avec ses complices, pour un meurtre commis dans une émeute.
8 και αναβοησας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως αει εποιει αυτοις
La foule étant montée au prétoire, se mit à demander l’élargissement d’un prisonnier, ainsi qu'il le leur accordait toujours.
9 ο δε πιλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
Pilate leur répondit: «Voulez-vous que je vous relâche le roi des Juif?»
10 εγινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον οι αρχιερεις
car il comprenait que c'était par envie que les principaux sacrificateurs l'avaient livré.
11 οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοις
Mais les principaux sacrificateurs agitèrent le peuple, afin que Pilate leur relâchât plutôt Barrabas.
12 ο δε πιλατος αποκριθεις παλιν ειπεν αυτοις τι ουν θελετε ποιησω ον λεγετε βασιλεα των ιουδαιων
Pilate reprenant la parole, leur dit: «Que voulez-vous donc que je fasse de celui que vous appelez le roi des Juifs?»
13 οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον
Ils crièrent de nouveau: «Crucifie-le.»
14 ο δε πιλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσοτερως εκραξαν σταυρωσον αυτον
— «Quel mal a-t-il fait?» leur dit Pilate. Ils crièrent encore plus fort: «Crucifie-le.»
15 ο δε πιλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαι απελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθη
Pilate, voulant satisfaire le peuple, lui relâcha Barrabas, et, après avoir fait flageller Jésus, il le livra pour être crucifié.
16 οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον και συγκαλουσιν ολην την σπειραν
Les soldats l'emmènent dans l'intérieur de la cour, c’est-à-dire, dans le prétoire, et appellent toute la cohorte.
17 και ενδυουσιν αυτον πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινον στεφανον
Ils l'affublent d’un manteau de pourpre, et tressent une couronne d'épines, dont ils ceignent sa tête.
18 και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε βασιλευ των ιουδαιων
Puis ils se mettent à le saluer: «Salut, roi des Juifs.»
19 και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω
Et ils le frappent sur la tête avec un roseau, crachent sur lui, et fléchissent les genoux par manière d'hommage.
20 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια τα ιδια και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσωσιν αυτον
Quand ils l'eurent bafoué, ils lui ôtèrent la pourpre et le revêtirent de ses propres vêtements. Après cela, ils l'emmènent pour le crucifier.
21 και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυρον αυτου
Ils mettent en réquisition, pour porter sa croix, un passant qui venait des champs, Simon de Cyrène, le père d'Alexandre et de Rufus;
22 και φερουσιν αυτον επι γολγοθα τοπον ο εστιν μεθερμηνευομενον κρανιου τοπος
et ils entraînent Jésus à la place de Golgotha, ce qui signifie: la place du Crâne.
23 και εδιδουν αυτω πιειν εσμυρνισμενον οινον ο δε ουκ ελαβεν
Ils lui présentent du vin aromatisé avec de la myrrhe, mais il n'en prit pas.
24 και σταυρωσαντες αυτον διεμεριζον τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρη
Ils le crucifient, et se partagent ses vêtements en tirant au sort pour savoir qui aurait telle ou telle pièce:
25 ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον
c'était la troisième heure du jour quand on le crucifia.
26 και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων
L'inscription indiquant le sujet de sa condamnation, portait: «Le Roi des Juifs.»
27 και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου
Ils crucifient avec lui deux brigands, l'un à sa droite, l'autre à sa gauche.
28 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα και μετα ανομων ελογισθη
[Et ainsi s'accompli le passage de l'Ecriture qui dit «Et il a été mis au nombre des malfaiteurs.»]
29 και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων και λεγοντες ουα ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραις οικοδομων
Les passants l'insultaient en branlant la tête, et en disant: «Hé! toi qui détruis le temple, et qui le rebâtis en trois jours,
30 σωσον σεαυτον και καταβα απο του σταυρου
sauve-toi toi-même en descendant de ta croix.»
31 ομοιως δε και οι αρχιερεις εμπαιζοντες προς αλληλους μετα των γραμματεων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι
Les principaux sacrificateurs aussi, avec les scribes, le raillaient entre eux, et disaient: «Il en a sauvé d'autres, et il ne peut se sauver lui-même!
32 ο χριστος ο βασιλευς του ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι αυτω ωνειδιζον αυτον
Que le Messie, le roi d'Israël descende maintenant de la croix, pour que nous voyions et que nous croyions» Les brigands qui étaient crucifiés avec lui, l'insultaient également.
33 γενομενης δε ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας εννατης
A la sixième heure, des ténèbres se répandirent sur tout le pays jusqu’à la neuvième.
34 και τη ωρα τη εννατη εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων ελωι ελωι λαμμα σαβαχθανι ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου ο θεος μου εις τι με εγκατελιπες
A la neuvième heure, Jésus cria d'une voix forte: «Éloï, Éloï, lema sabachtani, » ce qui signifie: mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m'as-tu abandonné?
35 και τινες των παρεστηκοτων ακουσαντες ελεγον ιδου ηλιαν φωνει
Quelques-uns des assistants l'ayant entendu, dirent: «Tenez, il appelle Élie.»
36 δραμων δε εις και γεμισας σπογγον οξους περιθεις τε καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτον
Il y en eut un qui courut tremper une éponge dans du vinaigre, et l'ayant ajustée à une tige, il lui donna à boire, disant: «Laissez, voyons si Élie viendra l'ôter de la croix.»
37 ο δε ιησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν
Mais Jésus, ayant poussé un grand cri, expira.
38 και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθεν εως κατω
Le voile du temple se déchira en deux, depuis le haut jusqu'en bas.
39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως κραξας εξεπνευσεν ειπεν αληθως ο ανθρωπος ουτος υιος ην θεου
Le centurion, qui était en face de Jésus, voyant qu'il avait expiré en jetant un tel cri, dit: «Assurément, cet homme était Fils de Dieu.»
40 ησαν δε και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αις ην και μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου του μικρου και ιωση μητηρ και σαλωμη
Il y avait aussi des femmes qui regardaient de loin, entre autres Marie Madeleine, Marie, mère de Jacques le mineur et de Joses, et Salomé,
41 αι και οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα
qui suivaient Jésus et l'assistaient, lorsqu'il était en Galilée, et plusieurs autres qui étaient montées avec lui à Jérusalem.
42 και ηδη οψιας γενομενης επει ην παρασκευη ο εστιν προσαββατον
Comme c'était le jour de la préparation, c’est-à-dire, la veille du sabbat,
43 ηλθεν ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς πιλατον και ητησατο το σωμα του ιησου
Joseph d'Arimathée arriva sur le soir: c'était un sénateur distingué par ses manières; il attendait, lui aussi, le royaume de Dieu. Il avait osé se rendre auprès de Pilate, pour lui demander le corps de Jésus.
44 ο δε πιλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει παλαι απεθανεν
Pilate, surpris de ce que Jésus était déjà mort, fit venir le centurion et lui demanda s'il y avait longtemps que Jésus était mort;
45 και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο το σωμα τω ιωσηφ
et, sur le rapport du centurion, il accorda gratuitement le cadavre à Joseph.
46 και αγορασας σινδονα και καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και κατεθηκεν αυτον εν μνημειω ο ην λελατομημενον εκ πετρας και προσεκυλισεν λιθον επι την θυραν του μνημειου
Alors Joseph, ayant acheté un linceul, descendit Jésus de la croix, l'enveloppa dans le linceul, le déposa dans un sépulcre taillé dans le roc, et roula une pierre à l'entrée du sépulcre.
47 η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια ιωση εθεωρουν που τιθεται
Marie Madeleine et Marie, mère de Joses, observaient le lieu où l’on mettait le corps.
