Κατα Ιωαννην 9
1 και παραγων ειδεν ανθρωπον τυφλον εκ γενετης
Comme il passait, il vit un homme aveugle de naissance,
2 και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
et ses disciples lui demandèrent: «Maître, qui est-ce qui a péché, de cet homme, ou de ses parents, pour qu'il soit né aveugle?»
3 απεκριθη ο ιησους ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θεου εν αυτω
Jésus répondit: «Ce n'est pas qu'il ait péché, ni lui, ni ses parents, mais c'est afin que les oeuvres de Dieu éclatent en lui.
4 εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
Il nous faut faire les oeuvres de celui qui m'a envoyé, pendant qu'il est jour; la nuit vient, où l'on ne peut travailler.
5 οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
Pendant que je suis dans le monde, je suis la lumière du monde.»
6 ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
Ayant ainsi parlé, il cracha à terre, fit de la boue avec sa salive, enduisit de cette boue les yeux de l'aveugle,
7 και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
et lui dit: «Va, lave-toi au réservoir de Siloé» (nom qui signifie Envoyé). Il s'en alla donc, se lava, et revint clairvoyant.
8 οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
Ses voisins et ceux qui auparavant l'avaient vu mendier, disaient: «N'est-ce pas là celui qui était assis et qui mendiait?»
9 αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
Les uns disaient: «C'est lui.» — «Non, disaient d'autres, mais il lui ressemble.» Lui disait: «C'est moi.»
10 ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
Sur quoi ils lui dirent: «Comment tes yeux ont-ils été ouverts?»
11 απεκριθη εκεινος και ειπεν ανθρωπος λεγομενος ιησους πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
Il répondit: «Un homme appelé Jésus a fait de la boue, il m'en a enduit les yeux, et m'a dit: «Va à Siloé, et te lave.» J'y suis allé, et, m'étant lavé, j'ai recouvré la vue.»
12 ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
Ils lui dirent: «où est cet homme?» — «Je ne sais pas, » répondit-il.
13 αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
Ils menèrent vers les pharisiens celui qui naguère était aveugle.
14 ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ιησους και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
Or, c'était un jour de sabbat que Jésus avait fait de la boue, et lui avait ouvert les yeux.
15 παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν επι τους οφθαλμους μου και ενιψαμην και βλεπω
Les pharisiens à leur tour, lui demandèrent aussi comment il avait recouvré la vue; et il leur dit: «Il m'a mis de la boue sur les yeux; je me suis lavé, et je vois.»
16 ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο ανθρωπος ουκ εστιν παρα του θεου οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται ανθρωπος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
Là-dessus, quelques-uns des pharisiens dirent: «Cet homme n'est pas envoyé de Dieu, puisqu'il n'observe pas le sabbat.» Mais d'autres disaient: «Comment un méchant pourrait-il faire de tels miracles?» Et ils étaient divisés entre eux.
17 λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
Ils dirent donc de nouveau à l'aveugle: » Et toi, que dis-tu de cet homme qui t'a ouvert les yeux?» — «C'est un prophète, » dit-il.
18 ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
Les Juifs ne voulurent point croire que cet homme eût été aveugle et qu'il eût recouvré la vue, jusqu’à ce qu'ils eussent fait venir son père et sa mère.
19 και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
Et ils les interrogèrent: «Est-ce là, demandèrent-ils, votre fils, que vous dites être né aveugle? Comment donc voit-il à cette heure?»
20 απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
Les parents répondirent: «Nous savons que c'est bien là notre fils, et qu'il est né aveugle;
21 πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
mais comment il se fait qu'il voie maintenant, nous l'ignorons; qui lui a ouvert les yeux, nous ne le savons pas. Interrogez-le, il a de l'âge, il s'expliquera lui-même.»
22 ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χριστον αποσυναγωγος γενηται
Ses parents dirent cela, parce qu'ils craignaient les Juifs; car ceux-ci s'étaient déjà concertés pour faire chasser de la synagogue quiconque reconnaîtrait Jésus pour le Messie.
23 δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
C'est pour cela que ses parents dirent: «Il a de l'âge, interrogez-le.»
24 εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον ανθρωπον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θεω ημεις οιδαμεν οτι ο ανθρωπος ουτος αμαρτωλος εστιν
Les pharisiens tirent venir une seconde fois l'homme qui avait été aveugle, et lui dirent: «Donne gloire à Dieu: nous savons que cet homme est un méchant.»
25 απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
Il répondit: «Si c'est un méchant, je l'ignore; je ne sais qu'une chose, c'est que j'étais aveugle et qu'à cette heure je vois.»
26 ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνοιξεν σου τους οφθαλμους
Ils lui dirent: «Que t'a-t-il fait? Comment t'a-t-il ouvert les yeux?»
27 απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
— «Je vous l'ai déjà dit, leur répliqua-t-il, et vous n'avez pas écouté; pourquoi voulez-vous l'entendre encore une fois? Est-ce que vous voulez devenir aussi ses disciples?»
28 ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
Ils l'injurièrent et lui dirent: «C'est toi qui es disciple de cet homme; pour nous, nous sommes disciples de Moïse.
29 ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θεος τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
Nous savons que Dieu a parlé à Moïse; mais pour celui-ci, nous ne savons d'où il est.»
30 απεκριθη ο ανθρωπος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
Cet homme répondit et leur dit: «C'est une chose étrange que vous ne sachiez d'où il est; et pourtant il m'a ouvert les yeux.
31 οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θεος ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
Nous savons que Dieu n'exauce point les méchants; mais si quelqu'un est pieux et fait sa volonté, c'est celui-là qu'il exauce.
Jamais on n'a entendu dire que quelqu'un ait ouvert les yeux d'un aveugle-né; (aiōn g165)
33 ει μη ην ουτος παρα θεου ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
si cet homme ne venait pas de Dieu, il ne pourrait rien faire de pareil.»
34 απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
Ils lui dirent: «Tu es né tout entier dans le péché, et tu te mêles de nous faire des leçons!» Et ils le chassèrent.
35 ηκουσεν ο ιησους οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θεου
Jésus apprit qu'on l'avait chassé, et, l'ayant rencontré, il lui dit: «Tu crois, toi, au Fils de Dieu?»
36 απεκριθη εκεινος και ειπεν τις εστιν κυριε ινα πιστευσω εις αυτον
Cet homme répondit: «Et qui est-il, Seigneur, afin que je croie en lui?»
37 ειπεν δε αυτω ο ιησους και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
— «Tu le vois, lui dit Jésus, et c'est lui-même qui te parle.»
38 ο δε εφη πιστευω κυριε και προσεκυνησεν αυτω
— «Je crois, Seigneur, » dit-il alors, et il se prosterna devant lui.
39 και ειπεν ο ιησους εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
Jésus ajouta: «Je suis venu dans ce monde pour un jugement, pour que ceux qui ne voient pas, voient, et que ceux qui voient deviennent aveugles.»
40 και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
Les pharisiens qui étaient auprès de lui, entendirent cette parole, et lui dirent: «Et nous, sommes- nous aussi aveugles?»
41 ειπεν αυτοις ο ιησους ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
Jésus leur dit: «Si vous étiez aveugles, vous seriez sans péché; mais puisque vous dites, «nous voyons, » votre péché subsiste.»
