< Πραξεις 11 >
1 ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες κατα την ιουδαιαν οτι και τα εθνη εδεξαντο τον λογον του θεου
Now the apostles and the brothers who were in Judea heard that the Gentiles also had received the word of God.
2 και οτε ανεβη πετρος εις ιεροσολυμα διεκρινοντο προς αυτον οι εκ περιτομης
When Peter had come up to Jerusalem, they who belonged to the circumcision group criticized him;
3 λεγοντες οτι προς ανδρας ακροβυστιαν εχοντας εισηλθες και συνεφαγες αυτοις
they said, “You associated with uncircumcised men and ate with them!”
4 αρξαμενος δε ο πετρος εξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων
But Peter started to explain the matter to them in detail; he said,
5 εγω ημην εν πολει ιοππη προσευχομενος και ειδον εν εκστασει οραμα καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθιεμενην εκ του ουρανου και ηλθεν αχρις εμου
I was praying in the city of Joppa, and I had a vision of a container coming down, like a large sheet let down from heaven by its four corners. It descended to me.
6 εις ην ατενισας κατενοουν και ειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου
I gazed at it and I thought about it. I saw the four-legged animals of earth, wild beasts, creeping animals, and birds of the sky.
7 ηκουσα δε φωνης λεγουσης μοι αναστας πετρε θυσον και φαγε
Then I heard a voice say to me, “Get up, Peter; kill and eat!”
8 ειπον δε μηδαμως κυριε οτι παν κοινον η ακαθαρτον ουδεποτε εισηλθεν εις το στομα μου
I said, “Not so, Lord; for nothing unholy or unclean has ever entered into my mouth.”
9 απεκριθη δε μοι φωνη εκ δευτερου εκ του ουρανου α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου
But the voice answered again from heaven, “What God has declared clean, do not call unclean.”
10 τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεσπασθη απαντα εις τον ουρανον
This happened three times, and then everything was taken back up into heaven again.
11 και ιδου εξαυτης τρεις ανδρες επεστησαν επι την οικιαν εν η ημην απεσταλμενοι απο καισαρειας προς με
Behold, right away there were three men standing in front of the house where we were; they had been sent from Caesarea to me.
12 ειπεν δε μοι το πνευμα συνελθειν αυτοις μηδεν διακρινομενον ηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον οικον του ανδρος
The Spirit commanded me to go with them, and that I should make no distinction regarding them. These six brothers went with me, and we went into the man's house.
13 απηγγειλεν τε ημιν πως ειδεν τον αγγελον εν τω οικω αυτου σταθεντα και ειποντα αυτω αποστειλον εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον
He told us how he had seen the angel standing in his house and saying, “Send men to Joppa and bring back Simon who is called Peter.
14 ος λαλησει ρηματα προς σε εν οις σωθηση συ και πας ο οικος σου
He will speak to you a message by which you will be saved—you and all your household.”
15 εν δε τω αρξασθαι με λαλειν επεπεσεν το πνευμα το αγιον επ αυτους ωσπερ και εφ ημας εν αρχη
As I began to speak to them, the Holy Spirit came on them, just as on us in the beginning.
16 εμνησθην δε του ρηματος κυριου ως ελεγεν ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθε εν πνευματι αγιω
I remembered the words of the Lord, how he said, “John indeed baptized with water; but you shall be baptized in the Holy Spirit.”
17 ει ουν την ισην δωρεαν εδωκεν αυτοις ο θεος ως και ημιν πιστευσασιν επι τον κυριον ιησουν χριστον εγω δε τις ημην δυνατος κωλυσαι τον θεον
Then if God gave to them the same gift as he gave to us when we believed on the Lord Jesus Christ, who was I, that I could oppose God?”
18 ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και εδοξαζον τον θεον λεγοντες αραγε και τοις εθνεσιν ο θεος την μετανοιαν εδωκεν εις ζωην
When they heard these things, they said nothing in response, but they praised God and said, “Then God has given repentance for life to the Gentiles also.”
19 οι μεν ουν διασπαρεντες απο της θλιψεως της γενομενης επι στεφανω διηλθον εως φοινικης και κυπρου και αντιοχειας μηδενι λαλουντες τον λογον ει μη μονον ιουδαιοις
Now those who had been scattered by the persecution that arose over Stephen spread as far as Phoenicia, Cyprus, and Antioch, speaking the word only to Jews.
20 ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοι οιτινες εισελθοντες εις αντιοχειαν ελαλουν προς τους ελληνιστας ευαγγελιζομενοι τον κυριον ιησουν
But some of them, men from Cyprus and Cyrene, came to Antioch and spoke also to Greeks, telling them the good news about the Lord Jesus.
21 και ην χειρ κυριου μετ αυτων πολυς τε αριθμος πιστευσας επεστρεψεν επι τον κυριον
The hand of the Lord was with them; a great number believed and turned to the Lord.
22 ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας της εν ιεροσολυμοις περι αυτων και εξαπεστειλαν βαρναβαν διελθειν εως αντιοχειας
News about them came to the ears of the church in Jerusalem, and they sent out Barnabas as far as Antioch.
23 ος παραγενομενος και ιδων την χαριν του θεου εχαρη και παρεκαλει παντας τη προθεσει της καρδιας προσμενειν τω κυριω
When he came and saw the grace of God, he was glad; and he encouraged them all to remain with the Lord with all their heart.
24 οτι ην ανηρ αγαθος και πληρης πνευματος αγιου και πιστεως και προσετεθη οχλος ικανος τω κυριω
For he was a good man and full of the Holy Spirit and of faith, and many people were added to the Lord.
25 εξηλθεν δε εις ταρσον ο βαρναβας αναζητησαι σαυλον
Barnabas then went out to Tarsus to look for Saul.
26 και ευρων αυτον ηγαγεν αυτον εις αντιοχειαν εγενετο δε αυτους ενιαυτον ολον συναχθηναι εν τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανον χρηματισαι τε πρωτον εν αντιοχεια τους μαθητας χριστιανους
When he found him, he brought him to Antioch. It came about, that for an entire year they gathered together with the church and taught many people. The disciples were called Christians first in Antioch.
27 εν ταυταις δε ταις ημεραις κατηλθον απο ιεροσολυμων προφηται εις αντιοχειαν
Now in these days some prophets came down from Jerusalem to Antioch.
28 αναστας δε εις εξ αυτων ονοματι αγαβος εσημανεν δια του πνευματος λιμον μεγαν μελλειν εσεσθαι εφ ολην την οικουμενην οστις και εγενετο επι κλαυδιου καισαρος
One of them, Agabus by name, stood up and indicated by the Spirit that a great famine would occur over all the world. This happened in the days of Claudius.
29 των δε μαθητων καθως ηυπορειτο τις ωρισαν εκαστος αυτων εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις
So, the disciples, as each one was able, decided to send help to the brothers in Judea.
30 ο και εποιησαν αποστειλαντες προς τους πρεσβυτερους δια χειρος βαρναβα και σαυλου
They did this; they sent money to the elders by the hand of Barnabas and Saul.