Πετρου Α΄ 4
1 χριστου ουν παθοντος υπερ ημων σαρκι και υμεις την αυτην εννοιαν οπλισασθε οτι ο παθων εν σαρκι πεπαυται αμαρτιας
Puis donc que le Christ a souffert [pour nous] en la chair, armez-vous, vous aussi, de la même pensée, savoir, que celui qui a souffert dans la chair a rompu avec le péché,
2 εις το μηκετι ανθρωπων επιθυμιαις αλλα θεληματι θεου τον επιλοιπον εν σαρκι βιωσαι χρονον
pour vivre, pendant le temps qu’il lui reste à passer dans la chair, non plus selon les convoitises des hommes, mais selon la volonté de Dieu.
3 αρκετος γαρ ημιν ο παρεληλυθως χρονος του βιου το θελημα των εθνων κατεργασασθαι πεπορευμενους εν ασελγειαις επιθυμιαις οινοφλυγιαις κωμοις ποτοις και αθεμιτοις ειδωλολατρειαις
C’est bien assez d’avoir fait autrefois la volonté des païens, en vivant dans le désordre, les convoitises, l’ivrognerie, les orgies, les excès de boisson et le culte criminel des idoles.
4 εν ω ξενιζονται μη συντρεχοντων υμων εις την αυτην της ασωτιας αναχυσιν βλασφημουντες
Ils s’étonnent maintenant que vous ne couriez pas avec eux dans le même débordement de débauches; et ils se répandent en injures.
5 οι αποδωσουσιν λογον τω ετοιμως εχοντι κριναι ζωντας και νεκρους
Mais ils rendront compte à celui qui est prêt à juger les vivants et les morts.
6 εις τουτο γαρ και νεκροις ευηγγελισθη ινα κριθωσιν μεν κατα ανθρωπους σαρκι ζωσιν δε κατα θεον πνευματι
C’est pour cela que l’Évangile a été aussi annoncé aux morts, afin que, condamnés, il est vrai, selon les hommes dans la chair, ils vivent selon Dieu dans l’esprit.
7 παντων δε το τελος ηγγικεν σωφρονησατε ουν και νηψατε εις τας προσευχας
Or la fin de toutes choses est proche. Soyez donc prudents et sobres pour vaquer à la prière.
8 προ παντων δε την εις εαυτους αγαπην εκτενη εχοντες οτι η αγαπη καλυψει πληθος αμαρτιων
Mais surtout ayez un ardent amour les uns pour les autres; car l’amour couvre une multitude de péchés.
9 φιλοξενοι εις αλληλους ανευ γογγυσμων
Exercez entre vous l’hospitalité sans murmurer.
10 εκαστος καθως ελαβεν χαρισμα εις εαυτους αυτο διακονουντες ως καλοι οικονομοι ποικιλης χαριτος θεου
Que chacun mette au service des autres le don qu’il a reçu comme de bons dispensateurs de la grâce de Dieu, laquelle est variée. Si quelqu’un parle, que ce soit selon les oracles de Dieu;
11 ει τις λαλει ως λογια θεου ει τις διακονει ως εξ ισχυος ης χορηγει ο θεος ινα εν πασιν δοξαζηται ο θεος δια ιησου χριστου ω εστιν η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)
si quelqu’un exerce un ministère, qu’il le fasse comme par la vertu que Dieu donne, afin qu’en toutes choses Dieu soit glorifié par Jésus-Christ, à qui appartiennent la gloire et la puissance aux siècles des siècles. Amen! (aiōn g165)
12 αγαπητοι μη ξενιζεσθε τη εν υμιν πυρωσει προς πειρασμον υμιν γινομενη ως ξενου υμιν συμβαινοντος
Bien-aimés, ne soyez pas surpris de l’incendie qui s’est allumé au milieu de vous pour vous éprouver, comme s’il vous arrivait quelque chose d’extraordinaire.
13 αλλα καθο κοινωνειτε τοις του χριστου παθημασιν χαιρετε ινα και εν τη αποκαλυψει της δοξης αυτου χαρητε αγαλλιωμενοι
Mais, dans la mesure où vous avez part aux souffrances du Christ, réjouissez-vous, afin que, lorsque sa gloire sera manifestée, vous soyez aussi dans la joie et l’allégresse.
14 ει ονειδιζεσθε εν ονοματι χριστου μακαριοι οτι το της δοξης και το του θεου πνευμα εφ υμας αναπαυεται κατα μεν αυτους βλασφημειται κατα δε υμας δοξαζεται
Si vous êtes outragés pour le nom du Christ, heureux êtes-vous, parce que l’Esprit de gloire (et de puissance), l’Esprit de Dieu repose sur vous.
15 μη γαρ τις υμων πασχετω ως φονευς η κλεπτης η κακοποιος η ως αλλοτριοεπισκοπος
Que nul d’entre vous ne souffre comme meurtrier, comme voleur ou malfaiteur, ou comme avide du bien d’autrui.
16 ει δε ως χριστιανος μη αισχυνεσθω δοξαζετω δε τον θεον εν τω μερει τουτω
Mais s’il souffre comme chrétien, qu’il n’en ait pas honte; plutôt, qu’il glorifie Dieu pour ce même nom.
17 οτι ο καιρος του αρξασθαι το κριμα απο του οικου του θεου ει δε πρωτον αφ ημων τι το τελος των απειθουντων τω του θεου ευαγγελιω
Car voici le temps où le jugement va commencer par la maison de Dieu. Et s’il commence par nous, quelle sera la fin de ceux qui n’obéissent pas à l’Evangile de Dieu?
18 και ει ο δικαιος μολις σωζεται ο ασεβης και αμαρτωλος που φανειται
Et « si le juste est sauvé avec peine, que deviendra l’impie et le pécheur? »
19 ωστε και οι πασχοντες κατα το θελημα του θεου ως πιστω κτιστη παρατιθεσθωσαν τας ψυχας εαυτων εν αγαθοποιια
Que ceux qui souffrent selon la volonté de Dieu, lui confient leurs âmes comme au Créateur fidèle, en pratiquant le bien.
