< Προς Κορινθιους Α΄ 10 >

1 ου θελω δε υμας αγνοειν αδελφοι οτι οι πατερες ημων παντες υπο την νεφελην ησαν και παντες δια της θαλασσης διηλθον
Je ne veux pas vous laisser ignorer, frères, que nos pères ont tous été sous la nuée, qu'ils ont tous passé à travers la mer,
2 και παντες εις τον μωσην εβαπτισαντο εν τη νεφελη και εν τη θαλασση
que tous, en Moïse, ont reçu le baptême dans la nuée et dans la mer,
3 και παντες το αυτο βρωμα πνευματικον εφαγον
que tous ont mangé du même aliment spirituel,
4 και παντες το αυτο πομα πνευματικον επιον επινον γαρ εκ πνευματικης ακολουθουσης πετρας η δε πετρα ην ο χριστος
que tous ont bu du même breuvage spirituel (en effet ils buvaient à un rocher spirituel qui les suivait, ce rocher c'était le Christ).
5 αλλ ουκ εν τοις πλειοσιν αυτων ευδοκησεν ο θεος κατεστρωθησαν γαρ εν τη ερημω
Cependant la plupart d'entre eux ne furent point agréables à Dieu, puisque le désert était jonché de leurs corps.
6 ταυτα δε τυποι ημων εγενηθησαν εις το μη ειναι ημας επιθυμητας κακων καθως κακεινοι επεθυμησαν
Ces événements sont des figures prophétiques pour nous afin que nous ne convoitions point le mal, comme eux l'ont convoité.
7 μηδε ειδωλολατραι γινεσθε καθως τινες αυτων ως γεγραπται εκαθισεν ο λαος φαγειν και πιειν και ανεστησαν παιζειν
Ne devenez pas idolâtres comme quelques-uns d'entre eux, ainsi qu'il est écrit: «Le peuple s'assit pour manger et boire et ils se levèrent pour danser.»
8 μηδε πορνευωμεν καθως τινες αυτων επορνευσαν και επεσον εν μια ημερα εικοσιτρεις χιλιαδες
Ne vous adonnez pas à l'impureté, comme quelques-uns d'entre eux s'y sont adonnés, et, en un seul jour, il en tomba vingt-trois mille.
9 μηδε εκπειραζωμεν τον χριστον καθως και τινες αυτων επειρασαν και υπο των οφεων απωλοντο
Ne tentez pas le Seigneur, comme quelques-uns d'entre eux l'ont tenté, et les serpents les firent périr;
10 μηδε γογγυζετε καθως και τινες αυτων εγογγυσαν και απωλοντο υπο του ολοθρευτου
ne murmurez pas comme quelques-uns d'entre eux, ont murmuré et l'exterminateur les fit périr.
11 ταυτα δε παντα τυποι συνεβαινον εκεινοις εγραφη δε προς νουθεσιαν ημων εις ους τα τελη των αιωνων κατηντησεν (aiōn g165)
Ces événements sont des figures prophétiques, ils ont été écrits pour notre instruction à nous qui vivons à la fin du monde. (aiōn g165)
12 ωστε ο δοκων εσταναι βλεπετω μη πεση
Que celui donc qui croit être debout, prenne garde de tomber!
13 πειρασμος υμας ουκ ειληφεν ει μη ανθρωπινος πιστος δε ο θεος ος ουκ εασει υμας πειρασθηναι υπερ ο δυνασθε αλλα ποιησει συν τω πειρασμω και την εκβασιν του δυνασθαι υμας υπενεγκειν
Vous n'avez été exposés à aucune épreuve surhumaine, et Dieu est fidèle, il ne permettra pas que vous soyez éprouvés au delà de vos forces, mais, avec l'épreuve, il vous enverra le moyen d'en sortir et de pouvoir la supporter.
14 διοπερ αγαπητοι μου φευγετε απο της ειδωλολατρειας
Pour ces raisons, mes biens- aimés, fuyez l'idolâtrie.
15 ως φρονιμοις λεγω κρινατε υμεις ο φημι
Je vous parle comme à des personnes raisonnables, jugez vous-mêmes de ce que je dis.
16 το ποτηριον της ευλογιας ο ευλογουμεν ουχι κοινωνια του αιματος του χριστου εστιν τον αρτον ον κλωμεν ουχι κοινωνια του σωματος του χριστου εστιν
La coupe de bénédiction que nous bénissons n'est-elle pas une communion avec le sang du Christ? Le pain que nous rompons n'est-il pas une communion avec le corps du Christ?
17 οτι εις αρτος εν σωμα οι πολλοι εσμεν οι γαρ παντες εκ του ενος αρτου μετεχομεν
Il n'y a qu'un seul pain; de même, si nombreux que nous soyons, nous ne formons qu'un seul corps; car tous nous avons notre part de ce seul pain.
18 βλεπετε τον ισραηλ κατα σαρκα ουχι οι εσθιοντες τας θυσιας κοινωνοι του θυσιαστηριου εισιν
Voyez chez le peuple d'Israël; ceux qui mangent des victimes sacrifiées sont, n'est-ce pas, en communion avec l'autel?
19 τι ουν φημι οτι ειδωλον τι εστιν η οτι ειδωλοθυτον τι εστιν
Que veux-je dire? que la viande sacrifiée aux idoles ait quelque valeur?
20 αλλ οτι α θυει τα εθνη δαιμονιοις θυει και ου θεω ου θελω δε υμας κοινωνους των δαιμονιων γινεσθαι
que l'idole ait quelque valeur? Certes non, mais les sacrifices des païens «Sont faits aux démons et non à Dieu», et je ne veux pas que vous soyez en communion avec les démons.
21 ου δυνασθε ποτηριον κυριου πινειν και ποτηριον δαιμονιων ου δυνασθε τραπεζης κυριου μετεχειν και τραπεζης δαιμονιων
Vous ne pouvez pas boire à la fois à la coupe du Seigneur et à la coupe des démons; vous ne pouvez prendre part à la table du Seigneur et à la table des démons.
22 η παραζηλουμεν τον κυριον μη ισχυροτεροι αυτου εσμεν
Voudrions-nous irriter le Seigneur? Sommes-nous plus forts que lui?
23 παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα οικοδομει
«Tout est permis», mais tout n'est pas opportun; «tout est permis», mais tout n'édifie pas.
24 μηδεις το εαυτου ζητειτω αλλα το του ετερου εκαστος
Que personne ne cherche son propre intérêt, mais celui d'autrui.
25 παν το εν μακελλω πωλουμενον εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν
Tout ce qu'on vend à la boucherie, mangez-le sans faire d'enquête par motif de conscience,
26 του γαρ κυριου η γη και το πληρωμα αυτης
car «La terre et tout ce qu'elle contient sont au Seigneur».
27 ει δε τις καλει υμας των απιστων και θελετε πορευεσθαι παν το παρατιθεμενον υμιν εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν
Si un des païens vous invite et que vous vouliez y aller, tout ce qui vous est offert, mangez-le sans faire d'enquête par motif de conscience.
28 εαν δε τις υμιν ειπη τουτο ειδωλοθυτον εστιν μη εσθιετε δι εκεινον τον μηνυσαντα και την συνειδησιν του γαρ κυριου η γη και το πληρωμα αυτης
Mais si quelqu'un vous dit: «Ceci a été offert en sacrifice », alors n'en mangez pas à cause de celui qui vous avertit, et aussi à cause de la conscience:
29 συνειδησιν δε λεγω ουχι την εαυτου αλλα την του ετερου ινα τι γαρ η ελευθερια μου κρινεται υπο αλλης συνειδησεως
la conscience, dis-je, non la vôtre, mais celle d'autrui. — Mais pourquoi ma liberté serait-elle critiquée par une autre conscience que par la mienne?
30 ει δε εγω χαριτι μετεχω τι βλασφημουμαι υπερ ου εγω ευχαριστω
Si je mange avec actions de grâces, pourquoi serais-je blâmé pour une chose dont je rends grâces?
31 ειτε ουν εσθιετε ειτε πινετε ειτε τι ποιειτε παντα εις δοξαν θεου ποιειτε
— Soit donc que vous mangiez, que vous buviez, que vous fassiez quoi que ce soit, faites tout à la gloire de Dieu.
32 απροσκοποι γινεσθε και ιουδαιοις και ελλησιν και τη εκκλησια του θεου
Ne scandalisez ni les Juifs, ni les Grecs, ni l'Église de Dieu;
33 καθως καγω παντα πασιν αρεσκω μη ζητων το εμαυτου συμφερον αλλα το των πολλων ινα σωθωσιν
comme moi qui, en tout, m'accommode à tout le monde, ne cherchant pas ce qui m'est agréable à moi, mais ce qui l'est au plus grand nombre, afin qu'ils soient sauvés.

< Προς Κορινθιους Α΄ 10 >