< Προς Ρωμαιους 10 >

1 Ἀδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις (ἡ *k*) πρὸς τὸν θεὸν ὑπὲρ (τοῦ *k*) (αὐτῶν *N(K)O*) (ἐστιν *k*) εἰς σωτηρίαν.
ہے بھْراتَرَ اِسْراییلِییَلوکا یَتْ پَرِتْرانَں پْراپْنُوَنْتِ تَدَہَں مَنَسابھِلَشَنْ اِیشْوَرَسْیَ سَمِیپے پْرارْتھَیے۔
2 μαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτι ζῆλον θεοῦ ἔχουσιν ἀλλ᾽ οὐ κατ᾽ ἐπίγνωσιν.
یَتَ اِیشْوَرے تیشاں چیشْٹا وِدْیَتَ اِتْیَتْراہَں ساکْشْیَسْمِ؛ کِنْتُ تیشاں سا چیشْٹا سَجْنانا نَہِ،
3 ἀγνοοῦντες γὰρ τὴν τοῦ θεοῦ δικαιοσύνην καὶ τὴν ἰδίαν δικαιοσύνην ζητοῦντες στῆσαι τῇ δικαιοσύνῃ τοῦ θεοῦ οὐχ ὑπετάγησαν.
یَتَسْتَ اِیشْوَرَدَتَّں پُنْیَمْ اَوِجْنایَ سْوَکرِتَپُنْیَں سْتھاپَیِتُمْ چیشْٹَمانا اِیشْوَرَدَتَّسْیَ پُنْیَسْیَ نِگھْنَتْوَں نَ سْوِیکُرْوَّنْتِ۔
4 Τέλος γὰρ νόμου Χριστὸς εἰς δικαιοσύνην παντὶ τῷ πιστεύοντι.
کھْرِیشْٹَ ایکَیکَوِشْواسِجَنایَ پُنْیَں داتُں وْیَوَسْتھایاح پھَلَسْوَرُوپو بھَوَتِ۔
5 Μωϋσῆς γὰρ γράφει τὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ τοῦ νόμου ὅτι ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν (αὐτοῖς. *NK(O)*)
وْیَوَسْتھاپالَنینَ یَتْ پُنْیَں تَتْ مُوسا وَرْنَیاماسَ، یَتھا، یو جَنَسْتاں پالَیِشْیَتِ سَ تَدّوارا جِیوِشْیَتِ۔
6 Ἡ δὲ ἐκ πίστεως δικαιοσύνη οὕτως λέγει· μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου· τίς ἀναβήσεται εἰς τὸν οὐρανόν; τοῦτ᾽ ἔστιν Χριστὸν καταγαγεῖν·
کِنْتُ پْرَتْیَیینَ یَتْ پُنْیَں تَدْ ایتادرِشَں واکْیَں وَدَتِ، کَح سْوَرْگَمْ آرُہْیَ کھْرِیشْٹَمْ اَوَروہَیِشْیَتِ؟
7 ἢ τίς καταβήσεται εἰς τὴν ἄβυσσον; τοῦτ᾽ ἔστιν Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ἀναγαγεῖν. (Abyssos g12)
کو وا پْریتَلوکَمْ اَوَرُہْیَ کھْرِیشْٹَں مرِتَگَنَمَدھْیادْ آنیشْیَتِیتِ واکْ مَنَسِ تْوَیا نَ گَدِتَوْیا۔ (Abyssos g12)
8 ἀλλὰ τί λέγει; ἐγγύς σου τὸ ῥῆμά ἐστιν ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου· τοῦτ᾽ ἔστιν τὸ ῥῆμα τῆς πίστεως ὃ κηρύσσομεν·
تَرْہِ کِں بْرَوِیتِ؟ تَدْ واکْیَں تَوَ سَمِیپَسْتھَمْ اَرْتھاتْ تَوَ وَدَنے مَنَسِ چاسْتے، تَچَّ واکْیَمْ اَسْمابھِح پْرَچارْیَّمانَں وِشْواسَسْیَ واکْیَمیوَ۔
9 ὅτι ἐὰν ὁμολογήσῃς (τὸ ῥῆμα *O*) ἐν τῷ στόματί σου (ὅτι *o*) (κύριον Ἰησοῦν *NK(o)*) καὶ πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὁ θεὸς αὐτὸν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, σωθήσῃ·
وَسْتُتَح پْرَبھُں یِیشُں یَدِ وَدَنینَ سْوِیکَروشِ، تَتھیشْوَرَسْتَں شْمَشانادْ اُدَسْتھاپَیَدْ اِتِ یَدْیَنْتَحکَرَنینَ وِشْوَسِشِ تَرْہِ پَرِتْرانَں لَپْسْیَسے۔
10 καρδίᾳ γὰρ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην, στόματι δὲ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν.
یَسْماتْ پُنْیَپْراپْتْیَرْتھَمْ اَنْتَحکَرَنینَ وِشْوَسِتَوْیَں پَرِتْرانارْتھَنْچَ وَدَنینَ سْوِیکَرْتَّوْیَں۔
11 Λέγει γὰρ ἡ γραφή· πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ᾽ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται.
شاسْتْرے یادرِشَں لِکھَتِ وِشْوَسِشْیَتِ یَسْتَتْرَ سَ جَنو نَ تْرَپِشْیَتے۔
12 οὐ γάρ ἐστιν διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος· ὁ γὰρ αὐτὸς κύριος πάντων πλουτῶν εἰς πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν.
اِتْیَتْرَ یِہُودِنِ تَدَنْیَلوکے چَ کوپِ وِشیشو ناسْتِ یَسْمادْ یَح سَرْوّیشامْ اَدْوِتِییَح پْرَبھُح سَ نِجَیاچَکانَ سَرْوّانْ پْرَتِ وَدانْیو بھَوَتِ۔
13 πᾶς γὰρ ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα κυρίου σωθήσεται.
یَتَح، یَح کَشْچِتْ پَرَمیشَسْیَ نامْنا ہِ پْرارْتھَیِشْیَتے۔ سَ ایوَ مَنُجو نُونَں پَرِتْراتو بھَوِشْیَتِ۔
14 Πῶς οὖν (ἐπικαλέσωνται *N(k)O*) εἰς ὃν οὐκ ἐπίστευσαν; πῶς δὲ (πιστεύσωσιν *N(k)O*) οὗ οὐκ ἤκουσαν; πῶς δὲ (ἀκούσωσιν *N(k)O*) χωρὶς κηρύσσοντος;
یَں یے جَنا نَ پْرَتْیایَنْ تے تَمُدِّشْیَ کَتھَں پْرارْتھَیِشْیَنْتے؟ یے وا یَسْیاکھْیانَں کَداپِ نَ شْرُتَوَنْتَسْتے تَں کَتھَں پْرَتْییشْیَنْتِ؟ اَپَرَں یَدِ پْرَچارَیِتارو نَ تِشْٹھَنْتِ تَدا کَتھَں تے شْروشْیَنْتِ؟
15 πῶς δὲ (κηρύξωσιν *N(k)O*) ἐὰν μὴ ἀποσταλῶσιν; (καθὼς *NK(o)*) γέγραπται· ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων (εἰρήνην τῶν εὐαγγελιζομένων *K*) τὰ ἀγαθά.
یَدِ وا پْریرِتا نَ بھَوَنْتِ تَدا کَتھَں پْرَچارَیِشْیَنْتِ؟ یادرِشَں لِکھِتَمْ آسْتے، یَتھا، مانْگَلِکَں سُسَںوادَں دَدَتْیانِییَ یے نَراح۔ پْرَچارَیَنْتِ شانْتیشْچَ سُسَںوادَں جَناسْتُ یے۔ تیشاں چَرَنَپَدْمانِ کِیدرِکْ شوبھانْوِتانِ ہِ۔
16 ἀλλ᾽ οὐ πάντες ὑπήκουσαν τῷ εὐαγγελίῳ· Ἠσαΐας γὰρ λέγει· κύριε, τίς ἐπίστευσεν τῇ ἀκοῇ ἡμῶν;
کِنْتُ تے سَرْوّے تَں سُسَںوادَں نَ گرِہِیتَوَنْتَح۔ یِشایِیو یَتھا لِکھِتَوانْ۔ اَسْمَتْپْرَچارِتے واکْیے وِشْواسَمَکَرودّھِ کَح۔
17 ἄρα ἡ πίστις ἐξ ἀκοῆς ἡ δὲ ἀκοὴ διὰ ῥήματος (Χριστοῦ. *N(K)O*)
اَتَایوَ شْرَوَنادْ وِشْواسَ اَیشْوَرَواکْیَپْرَچاراتْ شْرَوَنَنْچَ بھَوَتِ۔
18 ἀλλὰ λέγω· μὴ οὐκ ἤκουσαν; μενοῦνγε εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν.
تَرْہْیَہَں بْرَوِیمِ تَیح کِں ناشْراوِ؟ اَوَشْیَمْ اَشْراوِ، یَسْماتْ تیشاں شَبْدو مَہِیں وْیاپْنودْ واکْیَنْچَ نِکھِلَں جَگَتْ۔
19 ἀλλὰ λέγω· μὴ Ἰσραὴλ οὐκ ἔγνω; πρῶτος Μωϋσῆς λέγει· ἐγὼ παραζηλώσω ὑμᾶς ἐπ᾽ οὐκ ἔθνει ἐπ᾽ ἔθνει ἀσυνέτῳ παροργιῶ ὑμᾶς.
اَپَرَمَپِ وَدامِ، اِسْراییلِییَلوکاح کِمْ ایتاں کَتھاں نَ بُدھْیَنْتے؟ پْرَتھَمَتو مُوسا اِدَں واکْیَں پْروواچَ، اَہَمُتّاپَیِشْیے تانْ اَگَنْیَمانَوَیرَپِ۔ کْلیکْشْیامِ جاتِمْ ایتانْچَ پْرونْمَتَّبھِنَّجاتِبھِح۔
20 Ἠσαΐας δὲ ἀποτολμᾷ καὶ λέγει· εὑρέθην (ἐν *no*) τοῖς ἐμὲ μὴ ζητοῦσιν, ἐμφανὴς ἐγενόμην (ἐν *o*) τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶσιν.
اَپَرَنْچَ یِشایِیوتِشَیاکْشوبھینَ کَتھَیاماسَ، یَتھا، اَدھِ ماں یَیسْتُ ناچیشْٹِ سَمْپْراپْتَسْتَے رْجَنَیرَہَں۔ اَدھِ ماں یَے رْنَ سَمْپرِشْٹَں وِجْناتَسْتَے رْجَنَیرَہَں۔۔
21 πρὸς δὲ τὸν Ἰσραὴλ λέγει· ὅλην τὴν ἡμέραν ἐξεπέτασα τὰς χεῖράς μου πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα.
کِنْتْوِسْراییلِییَلوکانْ اَدھِ کَتھَیانْچَکارَ، یَیراجْنالَنْگھِبھِ رْلوکَے رْوِرُدّھَں واکْیَمُچْیَتے۔ تانْ پْرَتْییوَ دِنَں کرِتْسْنَں ہَسْتَو وِسْتارَیامْیَہَں۔۔

< Προς Ρωμαιους 10 >