< Αποκαλυψις Ιωαννου 13 >
1 καὶ (ἐστάθη *N(K)O*) ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης. Καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ (ὀνόματα *N(K)O*) βλασφημίας.
2 καὶ τὸ θηρίον ὃ εἶδον ἦν ὅμοιον παρδάλει καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς (ἄρκου *N(k)O*) καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ ὡς στόμα λέοντος. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ δράκων τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ἐξουσίαν μεγάλην.
3 καὶ (εἶδον *K*) μίαν ἐκ τῶν κεφαλῶν αὐτοῦ (ὡς *NK(o)*) ἐσφαγμένην εἰς θάνατον, καὶ ἡ πληγὴ τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἐθεραπεύθη, καὶ (ἐθαυμάσθη *NK(o)*) (ἐν *ko*) ὅλη (ἡ γῆ *NK(o)*) ὀπίσω τοῦ θηρίου.
4 καὶ προσεκύνησαν (τῷ δράκοντι *N(k)O*) (ὅτι *N(k)(o)*) (ἔδωκεν *NK(o)*) τὴν ἐξουσίαν τῷ θηρίῳ καὶ προσεκύνησαν (τῷ θηρίῳ *N(k)O*) λέγοντες· τίς ὅμοιος τῷ θηρίῳ (καὶ *no*) τίς (δύναται *NK(o)*) πολεμῆσαι μετ᾽ αὐτοῦ;
5 καὶ ἐδόθη αὐτῷ στόμα λαλοῦν μεγάλα καὶ (βλασφημίας *NK(o)*) καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία (πόλεμον *O*) ποιῆσαι μῆνας τεσσεράκοντα (καὶ *no*) δύο.
6 καὶ ἤνοιξεν τὸ στόμα αὐτοῦ εἰς (βλασφημίας *N(k)O*) πρὸς τὸν θεὸν βλασφημῆσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, (καὶ *k*) τοὺς ἐν τῷ οὐρανῷ σκηνοῦντας.
7 καὶ ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι πόλεμον μετὰ τῶν ἁγίων καὶ νικῆσαι αὐτοὺς καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ἐπὶ πᾶσαν φυλὴν (καὶ λαὸν *NO*) καὶ γλῶσσαν καὶ ἔθνος.
8 καὶ προσκυνήσουσιν (αὐτὸν *N(k)O*) πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς, (οὗ *N(k)O*) οὐ γέγραπται (τὸ ὄνομα *N(k)O*) (αὐτοῦ *no*) ἐν (τῷ βιβλίῳ *N(k)O*) τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένου ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.
9 Εἴ τις ἔχει οὖς, ἀκουσάτω.
10 εἴ τις (εἰς *n(o)*) αἰχμαλωσίαν (συνάγει *K*) εἰς αἰχμαλωσίαν ὑπάγει, εἴ τις ἐν μαχαίρῃ (ἀποκτανθῆναι, *N(k)O*) (δεῖ *ko*) αὐτὸν ἐν μαχαίρῃ ἀποκτανθῆναι· ὧδέ ἐστιν ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ πίστις τῶν ἁγίων.
11 Καὶ εἶδον ἄλλο θηρίον ἀναβαῖνον ἐκ τῆς γῆς, καὶ εἶχεν κέρατα δύο ὅμοια ἀρνίῳ καὶ ἐλάλει ὡς δράκων.
12 καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ πρώτου θηρίου πᾶσαν ποιεῖ ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ (ποιεῖ *NK(o)*) τὴν γῆν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ κατοικοῦντας ἵνα (προσκυνήσουσιν *N(k)O*) τὸ θηρίον τὸ πρῶτον, οὗ ἐθεραπεύθη ἡ πληγὴ τοῦ θανάτου αὐτοῦ.
13 καὶ ποιεῖ σημεῖα μεγάλα ἵνα καὶ πῦρ ποιῇ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ (καταβαίνειν εἰς *NK(o)*) τὴν γῆν ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων.
14 καὶ πλανᾷ (τοὺς *k*) (ἐμοὺς *O*) τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὰ σημεῖα ἃ ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι ἐνώπιον τοῦ θηρίου λέγων τοῖς κατοικοῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς ποιῆσαι εἰκόνα τῷ θηρίῳ (ὃς *N(k)O*) (ἔχει *NK(o)*) τὴν πληγὴν (ἀπὸ *o*) τῆς μαχαίρης καὶ ἔζησεν.
15 καὶ ἐδόθη (αὐτῷ *NK(o)*) δοῦναι πνεῦμα τῇ εἰκόνι τοῦ θηρίου ἵνα καὶ λαλήσῃ ἡ εἰκὼν τοῦ θηρίου, καὶ ποιήσῃ, ἵνα ὅσοι (ἐὰν *N(k)O*) μὴ προσκυνήσωσιν (τῇ εἰκόνι *N(k)O*) τοῦ θηρίου ἀποκτανθῶσιν.
16 καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα (δῶσιν *N(k)(o)*) αὐτοῖς (χάραγμα *N(k)O*) ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ (τὸ *N(k)O*) (μέτωπον *N(K)O*) αὐτῶν,
17 καὶ ἵνα μή τις (δύνηται *NK(o)*) ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα (ἢ, *K*) τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.
18 Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν. ὁ ἔχων (τὸν *k*) νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου, ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστίν, καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ (ἐστὶν *o*) (ἑξακόσιοι ἑξήκοντα *N(K)O*) (ἕξ. *N(k)O*)