< Ιουδα 1 >

1 Ἰούδας Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος, ἀδελφὸς δὲ Ἰακώβου, τοῖς ἐν θεῷ πατρὶ (ἠγαπημένοις *N(K)O*) καὶ Ἰησοῦ Χριστῷ τετηρημένοις κλητοῖς·
Esta carta é escrita por Judas, servo de Jesus Cristo e irmão de Tiago. Estou escrevendo para aqueles que são chamados por Deus, o Pai, e que são protegidos por Jesus Cristo.
2 ἔλεος ὑμῖν καὶ εἰρήνη καὶ ἀγάπη πληθυνθείη.
Que a misericórdia, a paz e o amor aumentem cada vez mais em sua experiência cristã!
3 Ἀγαπητοί, πᾶσαν σπουδὴν ποιούμενος γράφειν ὑμῖν περὶ τῆς κοινῆς (ἡμῶν *NO*) σωτηρίας, ἀνάγκην ἔσχον γράψαι ὑμῖν παρακαλῶν ἐπαγωνίζεσθαι τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει.
Meus queridos amigos, eu já estava fazendo todo o possível para escrever para vocês a respeito da salvação que nós compartilhamos. Mas agora, eu preciso escrever urgentemente para encorajá-los a defender com entusiasmo a verdade sobre Deus, dada de uma vez por todas para o povo santo de Deus.
4 παρεισέδυσαν γάρ τινες ἄνθρωποι, οἱ πάλαι προγεγραμμένοι εἰς τοῦτο τὸ κρίμα, ἀσεβεῖς, τὴν τοῦ θεοῦ ἡμῶν χάριτα μετατιθέντες εἰς ἀσέλγειαν καὶ τὸν μόνον δεσπότην (θεόν *K*) καὶ κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀρνούμενοι.
Pois algumas pessoas estão silenciosamente se infiltrando entre vocês. Há muito tempo se escreveu sobre elas e sobre a sua condenação, pois são pessoas cruéis, que torcem a mensagem da graça de Deus, transformando-a em uma permissão para a imoralidade, enquanto também negam nosso único Soberano e Senhor, Jesus Cristo.
5 Ὑπομνῆσαι δὲ ὑμᾶς βούλομαι, εἰδότας ὑμᾶς (πάντα, *N(K)O*) ὅτι (ὁ *NK*) (κύριος *NK(O)*) ἅπαξ λαὸν ἐκ γῆς Αἰγύπτου σώσας τὸ δεύτερον τοὺς μὴ πιστεύσαντας ἀπώλεσεν.
Mesmo que vocês já saibam disso, quero relembrá-los que, embora o Senhor tenha salvado o seu povo, levando-o para fora do Egito, depois, ele destruiu aqueles que não creram.
6 ἀγγέλους τε τοὺς μὴ τηρήσαντας τὴν ἑαυτῶν ἀρχὴν ἀλλ᾽ ἀπολιπόντας τὸ ἴδιον οἰκητήριον, εἰς κρίσιν μεγάλης ἡμέρας δεσμοῖς ἀϊδίοις ὑπὸ ζόφον τετήρηκεν· (aïdios g126)
Mesmo aqueles anjos que não estavam satisfeitos com as posições que Deus lhes tinha dado e que abandonaram o lugar onde moravam, foram colocados por Deus nas correntes eternas das trevas, até o grande Dia do Julgamento. (aïdios g126)
7 ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ περὶ αὐτὰς πόλεις τὸν ὅμοιον τρόπον τούτοις ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας, πρόκεινται δεῖγμα πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι. (aiōnios g166)
Exatamente da mesma maneira, Sodoma e Gomorra e as cidades próximas, que continuavam a praticar atos de imoralidade e de sexo pervertido se tornam exemplo daqueles que sofrem a punição pelo fogo eterno. (aiōnios g166)
8 ὁμοίως μέντοι καὶ οὗτοι ἐνυπνιαζόμενοι σάρκα μὲν μιαίνουσιν, κυριότητα δὲ ἀθετοῦσιν, δόξας δὲ βλασφημοῦσιν.
Do mesmo modo, esses sonhadores poluem os seus corpos, desrespeitam a autoridade e insultam os seres celestiais.
9 ὁ δὲ Μιχαὴλ ὁ ἀρχάγγελος, ὅτε τῷ διαβόλῳ διακρινόμενος διελέγετο περὶ τοῦ Μωϋσέως σώματος, οὐκ ἐτόλμησεν κρίσιν ἐπενεγκεῖν βλασφημίας ἀλλ᾽ εἶπεν· ἐπιτιμήσαι σοι κύριος.
Até mesmo o arcanjo Miguel, quando estava discutindo com o diabo sobre quem ficaria com o corpo de Moisés, não ousou condená-lo com palavras de difamação, mas, pelo contrário, disse: “Que o Senhor o repreenda!”
10 οὗτοι δὲ ὅσα μὲν οὐκ οἴδασιν βλασφημοῦσιν· ὅσα δὲ φυσικῶς ὡς τὰ ἄλογα ζῷα ἐπίστανται, ἐν τούτοις φθείρονται.
Mas, essas pessoas ridicularizam o que não entendem. E as coisas que elas entendem por instinto, como os animais irracionais, até nisso se corrompem.
11 οὐαὶ αὐτοῖς, ὅτι τῇ ὁδῷ τοῦ Κάϊν ἐπορεύθησαν καὶ τῇ πλάνῃ τοῦ Βαλαὰμ μισθοῦ ἐξεχύθησαν καὶ τῇ ἀντιλογίᾳ τοῦ Κόρε ἀπώλοντο.
Ai delas! Pois essas pessoas seguem o caminho de Caim. Como Balaão e o seu erro, elas se entregaram à ganância. Da mesma maneira que Corá e a sua rebelião, elas se destruíram.
12 Οὗτοί εἰσιν (οἱ *no*) ἐν ταῖς ἀγάπαις ὑμῶν σπιλάδες, συνευωχούμενοι, ἀφόβως ἑαυτοὺς ποιμαίνοντες· νεφέλαι ἄνυδροι, ὑπὸ ἀνέμων (παραφερόμεναι, *N(k)O*) δένδρα φθινοπωρινὰ ἄκαρπα, δὶς ἀποθανόντα, ἐκριζωθέντα·
Essas pessoas arruinam as refeições feitas entre amigos, pois elas são pastores egoístas, que não têm o mínimo senso de vergonha; só se importam consigo mesmas. Elas são nuvens sopradas pelo vento, que não trazem nenhuma chuva. São como árvores sem folhas, que não produzem frutos, ou seja, duplamente mortas, arrancadas pelas raízes.
13 κύματα ἄγρια θαλάσσης ἐπαφρίζοντα τὰς ἑαυτῶν αἰσχύνας, ἀστέρες πλανῆται οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς (τὸν *k*) αἰῶνα τετήρηται. (aiōn g165)
Elas são como as ondas violentas no oceano, espumando em sua própria desgraça. São estrelas falsas, perdidas para sempre na mais completa escuridão. (aiōn g165)
14 προεφήτευσεν δὲ καὶ τούτοις ἕβδομος ἀπὸ Ἀδὰμ Ἑνὼχ λέγων· ἰδοὺ ἦλθεν κύριος ἐν ἁγίαις μυριάσιν αὐτοῦ
Enoque, sete gerações depois de Adão, fez uma profecia quanto a essas pessoas: “Vejam! O Senhor está chegando, juntamente com milhares e milhares dos seus santos
15 ποιῆσαι κρίσιν κατὰ πάντων καὶ (ἐλέγξαι *N(K)O*) (πᾶσαν *N(k)O*) (τοὺς *ko*) (ψυχὴν *N(K)O*) (αὐτῶν *K*) περὶ πάντων τῶν ἔργων ἀσεβείας αὐτῶν ὧν ἠσέβησαν, καὶ περὶ πάντων τῶν σκληρῶν ὧν ἐλάλησαν κατ᾽ αὐτοῦ ἁμαρτωλοὶ ἀσεβεῖς.
para julgar a todos, para revelar todas as más ações que praticaram, e todas as coisas terríveis que pecadores hostis disseram contra ele.”
16 οὗτοί εἰσιν γογγυσταὶ μεμψίμοιροι, κατὰ τὰς ἐπιθυμίας (ἑαυτῶν *N(k)O*) πορευόμενοι, καὶ τὸ στόμα αὐτῶν λαλεῖ ὑπέρογκα, θαυμάζοντες πρόσωπα ὠφελείας χάριν.
Eles estão sempre resmungando e se queixando sobre tudo. Seguem os seus próprios desejos perversos, falam orgulhosamente sobre si mesmos e bajulam os outros, por motivos interesseiros.
17 Ὑμεῖς δὲ ἀγαπητοί, μνήσθητε τῶν ῥημάτων τῶν προειρημένων ὑπὸ τῶν ἀποστόλων τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
Mas vocês, meus queridos amigos, por favor, lembrem-se do que os apóstolos lhes disseram sobre o nosso Senhor Jesus Cristo.
18 ὅτι ἔλεγον ὑμῖν ὅτι (ἐπ᾽ ἐσχάτου *N(k)O*) (τοῦ *n*) (χρόνου *N(k)O*) ἔσονται ἐμπαῖκται κατὰ τὰς ἑαυτῶν ἐπιθυμίας πορευόμενοι τῶν ἀσεβειῶν.
Eles lhes explicaram que, nos últimos tempos, apareceriam pessoas que zombariam e que seguiriam os seus próprios desejos perversos.
19 οὗτοί εἰσιν οἱ ἀποδιορίζοντες, ψυχικοί, πνεῦμα μὴ ἔχοντες.
Elas causam divisões entre vocês. São pessoas do mundo, que não têm o Espírito.
20 ὑμεῖς δέ, ἀγαπητοί, ἐποικοδομοῦντες ἑαυτοὺς τῇ ἁγιωτάτῃ ὑμῶν πίστει, ἐν πνεύματι ἁγίῳ προσευχόμενοι,
Mas vocês, meus amigos, devem se fortalecer por meio da sua fé em Deus. Orem no Espírito Santo
21 ἑαυτοὺς ἐν ἀγάπῃ θεοῦ τηρήσατε, προσδεχόμενοι τὸ ἔλεος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ζωὴν αἰώνιον. (aiōnios g166)
e mantenham-se seguros no amor de Deus, aguardando a misericórdia do nosso Senhor Jesus Cristo, que traz a vida eterna. (aiōnios g166)
22 καὶ οὓς μὲν (ἐλεᾶτε *NK(O)*) (διακρινομένους, *N(k)O*)
Sejam gentis com aqueles que ainda duvidam.
23 οὓς δὲ σῴζετε ἐκ (τοῦ *k*) πυρὸς ἁρπάζοντες, (οὓς δὲ ἐλεᾶτε *NO*) ἐν φόβῳ, μισοῦντες καὶ τὸν ἀπὸ τῆς σαρκὸς ἐσπιλωμένον χιτῶνα.
Salvem aqueles que puderem, tirando-os do fogo. Demonstrem misericórdia, mas com muito cuidado, odiando até mesmo as “roupas” que estão contaminadas pela natureza humana do pecado.
24 Τῷ δὲ δυναμένῳ φυλάξαι (ὑμᾶς *NK(O)*) ἀπταίστους καὶ στῆσαι κατενώπιον τῆς δόξης αὐτοῦ ἀμώμους ἐν ἀγαλλιάσει,
Agora, para Deus, que pode fazer com que vocês não caiam e que pode trazê-los diante de sua gloriosa presença sem pecados e com grande alegria,
25 μόνῳ (σοφῷ *K*) θεῷ σωτῆρι ἡμῶν, (διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν, *NO*) δόξα (καὶ *k*) μεγαλωσύνη κράτος καὶ ἐξουσία (πρὸ παντὸς τοῦ αἰῶνος *NO*) καὶ νῦν καὶ εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας, ἀμήν. (aiōn g165)
ao único Deus, nosso Salvador, por meio de Jesus Cristo, o nosso Senhor, sejam dados glória, majestade, poder e autoridade desde todos os tempos, agora e para sempre! Amém! (aiōn g165)

< Ιουδα 1 >