Κατα Ιωαννην 16
1 Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν, ἵνα μὴ σκανδαλισθῆτε.
యుష్మాకం యథా వాధా న జాయతే తదర్థం యుష్మాన్ ఏతాని సర్వ్వవాక్యాని వ్యాహరం|
2 ἀποσυναγώγους ποιήσουσιν ὑμᾶς· ἀλλ᾽ ἔρχεται ὥρα ἵνα πᾶς ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς δόξῃ λατρείαν προσφέρειν τῷ θεῷ.
లోకా యుష్మాన్ భజనగృహేభ్యో దూరీకరిష్యన్తి తథా యస్మిన్ సమయే యుష్మాన్ హత్వా ఈశ్వరస్య తుష్టి జనకం కర్మ్మాకుర్మ్మ ఇతి మంస్యన్తే స సమయ ఆగచ్ఛన్తి|
3 καὶ ταῦτα ποιήσουσιν (ὑμῖν, *k*) ὅτι οὐκ ἔγνωσαν τὸν πατέρα οὐδὲ ἐμέ.
తే పితరం మాఞ్చ న జానన్తి, తస్మాద్ యుష్మాన్ ప్రతీదృశమ్ ఆచరిష్యన్తి|
4 ἀλλὰ ταῦτα λελάληκα ὑμῖν, ἵνα ὅταν ἔλθῃ ἡ ὥρα (αὐτῶν, *no*) μνημονεύητε αὐτῶν ὅτι ἐγὼ εἶπον ὑμῖν. ταῦτα δὲ ὑμῖν ἐξ ἀρχῆς οὐκ εἶπον, ὅτι μεθ᾽ ὑμῶν ἤμην.
అతో హేతాః సమయే సముపస్థితే యథా మమ కథా యుష్మాకం మనఃసుః సముపతిష్ఠతి తదర్థం యుష్మాభ్యమ్ ఏతాం కథాం కథయామి యుష్మాభిః సార్ద్ధమ్ అహం తిష్ఠన్ ప్రథమం తాం యుష్మభ్యం నాకథయం|
5 νῦν δὲ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με, καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ἐρωτᾷ με· ποῦ ὑπάγεις;
సామ్ప్రతం స్వస్య ప్రేరయితుః సమీపం గచ్ఛామి తథాపి త్వం క్క గచ్ఛసి కథామేతాం యుష్మాకం కోపి మాం న పృచ్ఛతి|
6 ἀλλ᾽ ὅτι ταῦτα λελάληκα ὑμῖν, ἡ λύπη πεπλήρωκεν ὑμῶν τὴν καρδίαν.
కిన్తు మయోక్తాభిరాభిః కథాభి ర్యూష్మాకమ్ అన్తఃకరణాని దుఃఖేన పూర్ణాన్యభవన్|
7 ἀλλ᾽ ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν λέγω ὑμῖν· συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω· ἐὰν γὰρ (ἐγὼ *o*) μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος (οὐκ ἐλεύσεται *NK(o)*) πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς.
తథాప్యహం యథార్థం కథయామి మమ గమనం యుష్మాకం హితార్థమేవ, యతో హేతో ర్గమనే న కృతే సహాయో యుష్మాకం సమీపం నాగమిష్యతి కిన్తు యది గచ్ఛామి తర్హి యుష్మాకం సమీపే తం ప్రేషయిష్యామి|
8 καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος ἐλέγξει τὸν κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως.
తతః స ఆగత్య పాపపుణ్యదణ్డేషు జగతో లోకానాం ప్రబోధం జనయిష్యతి|
9 περὶ ἁμαρτίας μέν, ὅτι οὐ πιστεύουσιν εἰς ἐμέ·
తే మయి న విశ్వసన్తి తస్మాద్ధేతోః పాపప్రబోధం జనయిష్యతి|
10 περὶ δικαιοσύνης δέ, ὅτι πρὸς τὸν πατέρα (μου *k*) ὑπάγω, καὶ οὐκέτι οὐκέτι θεωρεῖτέ με·
యుష్మాకమ్ అదృశ్యః సన్నహం పితుః సమీపం గచ్ఛామి తస్మాద్ పుణ్యే ప్రబోధం జనయిష్యతి|
11 περὶ δὲ κρίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου κέκριται.
ఏతజ్జగతోఽధిపతి ర్దణ్డాజ్ఞాం ప్రాప్నోతి తస్మాద్ దణ్డే ప్రబోధం జనయిష్యతి|
12 Ἔτι πολλὰ ἔχω ὑμῖν λέγειν, ἀλλ᾽ οὐ δύνασθε βαστάζειν ἄρτι.
యుష్మభ్యం కథయితుం మమానేకాః కథా ఆసతే, తాః కథా ఇదానీం యూయం సోఢుం న శక్నుథ;
13 ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς (ἐν τῇ ἀληθείᾳ πάσῃ. *N(k)O*) οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ᾽ ἑαυτοῦ, ἀλλ᾽ ὅσα (ἂν *k*) (ἀκούσει *N(k)(o)*) λαλήσει καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν.
కిన్తు సత్యమయ ఆత్మా యదా సమాగమిష్యతి తదా సర్వ్వం సత్యం యుష్మాన్ నేష్యతి, స స్వతః కిమపి న వదిష్యతి కిన్తు యచ్ఛ్రోష్యతి తదేవ కథయిత్వా భావికార్య్యం యుష్మాన్ జ్ఞాపయిష్యతి|
14 ἐκεῖνος ἐμὲ δοξάσει, ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήμψεται καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν.
మమ మహిమానం ప్రకాశయిష్యతి యతో మదీయాం కథాం గృహీత్వా యుష్మాన్ బోధయిష్యతి|
15 Πάντα ὅσα ἔχει ὁ πατὴρ ἐμά ἐστιν· διὰ τοῦτο εἶπον ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ (λαμβάνει *N(k)O*) καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν.
పితు ర్యద్యద్ ఆస్తే తత్ సర్వ్వం మమ తస్మాద్ కారణాద్ అవాదిషం స మదీయాం కథాం గృహీత్వా యుష్మాన్ బోధయిష్యతి|
16 μικρὸν καὶ (οὐκέτι οὐκέτι *N(K)O*) θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με (ὅτι ἐγὼ ὑπάγω πρὸς τὸν πατέρα. *K*)
కియత్కాలాత్ పరం యూయం మాం ద్రష్టుం న లప్స్యధ్వే కిన్తు కియత్కాలాత్ పరం పున ర్ద్రష్టుం లప్స్యధ్వే యతోహం పితుః సమీపం గచ్ఛామి|
17 εἶπαν οὖν ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς ἀλλήλους· τί ἐστιν τοῦτο ὃ λέγει ἡμῖν· μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με; καὶ ὅτι (ἐγὼ *k*) ὑπάγω πρὸς τὸν πατέρα;
తతః శిష్యాణాం కియన్తో జనాః పరస్పరం వదితుమ్ ఆరభన్త, కియత్కాలాత్ పరం మాం ద్రష్టుం న లప్స్యధ్వే కిన్తు కియత్కాలాత్ పరం పున ర్ద్రష్టుం లప్స్యధ్వే యతోహం పితుః సమీపం గచ్ఛామి, ఇతి యద్ వాక్యమ్ అయం వదతి తత్ కిం?
18 ἔλεγον οὖν· τί ἐστιν τοῦτο ὃ λέγει τὸ μικρόν; οὐκ οἴδαμεν τί λαλεῖ.
తతః కియత్కాలాత్ పరమ్ ఇతి తస్య వాక్యం కిం? తస్య వాక్యస్యాభిప్రాయం వయం బోద్ధుం న శక్నుమస్తైరితి
19 Ἔγνω (οὖν *K*) ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἤθελον αὐτὸν ἐρωτᾶν, καὶ εἶπεν αὐτοῖς· περὶ τούτου ζητεῖτε μετ᾽ ἀλλήλων ὅτι εἶπον· μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με;
నిగదితే యీశుస్తేషాం ప్రశ్నేచ్ఛాం జ్ఞాత్వా తేభ్యోఽకథయత్ కియత్కాలాత్ పరం మాం ద్రష్టుం న లప్స్యధ్వే, కిన్తు కియత్కాలాత్ పరం పూన ర్ద్రష్టుం లప్స్యధ్వే, యామిమాం కథామకథయం తస్యా అభిప్రాయం కిం యూయం పరస్పరం మృగయధ్వే?
20 Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμεῖς, ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται· ὑμεῖς (δὲ *k*) λυπηθήσεσθε, ἀλλ᾽ ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται.
యుష్మానహమ్ అతియథార్థం వదామి యూయం క్రన్దిష్యథ విలపిష్యథ చ, కిన్తు జగతో లోకా ఆనన్దిష్యన్తి; యూయం శోకాకులా భవిష్యథ కిన్తు శోకాత్ పరం ఆనన్దయుక్తా భవిష్యథ|
21 ἡ γυνὴ ὅταν τίκτῃ λύπην ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτῆς· ὅταν δὲ γεννήσῃ τὸ παιδίον, οὐκέτι οὐκέτι μνημονεύει τῆς θλίψεως διὰ τὴν χαράν, ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον.
ప్రసవకాల ఉపస్థితే నారీ యథా ప్రసవవేదనయా వ్యాకులా భవతి కిన్తు పుత్రే భూమిష్ఠే సతి మనుష్యైకో జన్మనా నరలోకే ప్రవిష్ట ఇత్యానన్దాత్ తస్యాస్తత్సర్వ్వం దుఃఖం మనసి న తిష్ఠతి,
22 Καὶ ὑμεῖς οὖν νῦν μὲν λύπην ἔχετε, πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς (αἴρει *NK(o)*) ἀφ᾽ ὑμῶν,
తథా యూయమపి సామ్ప్రతం శోకాకులా భవథ కిన్తు పునరపి యుష్మభ్యం దర్శనం దాస్యామి తేన యుష్మాకమ్ అన్తఃకరణాని సానన్దాని భవిష్యన్తి, యుష్మాకం తమ్ ఆనన్దఞ్చ కోపి హర్త్తుం న శక్ష్యతి|
23 καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐμὲ οὐκ ἐρωτήσετε οὐδέν. Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν· (ὅτι *k*) ἄν (τι *N(k)O*) αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου δώσει ὑμῖν.
తస్మిన్ దివసే కామపి కథాం మాం న ప్రక్ష్యథ| యుష్మానహమ్ అతియథార్థం వదామి, మమ నామ్నా యత్ కిఞ్చిద్ పితరం యాచిష్యధ్వే తదేవ స దాస్యతి|
24 ἕως ἄρτι οὐκ ᾐτήσατε οὐδὲν ἐν τῷ ὀνόματί μου· αἰτεῖτε καὶ λήμψεσθε, ἵνα ἡ χαρὰ ὑμῶν ᾖ πεπληρωμένη.
పూర్వ్వే మమ నామ్నా కిమపి నాయాచధ్వం, యాచధ్వం తతః ప్రాప్స్యథ తస్మాద్ యుష్మాకం సమ్పూర్ణానన్దో జనిష్యతే|
25 Ταῦτα ἐν παροιμίαις λελάληκα ὑμῖν· (ἀλλ᾽ *K*) ἔρχεται ὥρα ὅτε οὐκέτι οὐκέτι ἐν παροιμίαις λαλήσω ὑμῖν ἀλλὰ παρρησίᾳ περὶ τοῦ πατρὸς (ἀπαγγελῶ *N(k)O*) ὑμῖν.
ఉపమాకథాభిః సర్వ్వాణ్యేతాని యుష్మాన్ జ్ఞాపితవాన్ కిన్తు యస్మిన్ సమయే ఉపమయా నోక్త్వా పితుః కథాం స్పష్టం జ్ఞాపయిష్యామి సమయ ఏతాదృశ ఆగచ్ఛతి|
26 ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐν τῷ ὀνόματί μου αἰτήσεσθε· καὶ οὐ λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα περὶ ὑμῶν·
తదా మమ నామ్నా ప్రార్థయిష్యధ్వే ఽహం యుష్మన్నిమిత్తం పితరం వినేష్యే కథామిమాం న వదామి;
27 αὐτὸς γὰρ ὁ πατὴρ φιλεῖ ὑμᾶς, ὅτι ὑμεῖς ἐμὲ πεφιλήκατε καὶ πεπιστεύκατε ὅτι ἐγὼ παρὰ τοῦ (θεοῦ *NK(O)*) ἐξῆλθον.
యతో యూయం మయి ప్రేమ కురుథ, తథాహమ్ ఈశ్వరస్య సమీపాద్ ఆగతవాన్ ఇత్యపి ప్రతీథ, తస్మాద్ కారణాత్ కారణాత్ పితా స్వయం యుష్మాసు ప్రీయతే|
28 ἐξῆλθον (παρὰ *NK(o)*) τοῦ πατρὸς καὶ ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον· πάλιν ἀφίημι τὸν κόσμον καὶ πορεύομαι πρὸς τὸν πατέρα.
పితుః సమీపాజ్జజద్ ఆగతోస్మి జగత్ పరిత్యజ్య చ పునరపి పితుః సమీపం గచ్ఛామి|
29 Λέγουσιν (αὐτῷ *k*) οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· ἴδε νῦν (ἐν *no*) παρρησίᾳ λαλεῖς καὶ παροιμίαν οὐδεμίαν λέγεις.
తదా శిష్యా అవదన్, హే ప్రభో భవాన్ ఉపమయా నోక్త్వాధునా స్పష్టం వదతి|
30 νῦν οἴδαμεν ὅτι οἶδας πάντα καὶ οὐ χρείαν ἔχεις ἵνα τίς σε ἐρωτᾷ. ἐν τούτῳ πιστεύομεν ὅτι ἀπὸ θεοῦ ἐξῆλθες.
భవాన్ సర్వ్వజ్ఞః కేనచిత్ పృష్టో భవితుమపి భవతః ప్రయోజనం నాస్తీత్యధునాస్మాకం స్థిరజ్ఞానం జాతం తస్మాద్ భవాన్ ఈశ్వరస్య సమీపాద్ ఆగతవాన్ ఇత్యత్ర వయం విశ్వసిమః|
31 ἀπεκρίθη αὐτοῖς (ὁ *k*) Ἰησοῦς· ἄρτι πιστεύετε;
తతో యీశుః ప్రత్యవాదీద్ ఇదానీం కిం యూయం విశ్వసిథ?
32 ἰδοὺ ἔρχεται ὥρα καὶ (νῦν *k*) ἐλήλυθεν ἵνα σκορπισθῆτε ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια κἀμὲ κἀμὲ μόνον ἀφῆτε· καὶ οὐκ εἰμὶ μόνος, ὅτι ὁ πατὴρ μετ᾽ ἐμοῦ ἐστιν.
పశ్యత సర్వ్వే యూయం వికీర్ణాః సన్తో మామ్ ఏకాకినం పీరత్యజ్య స్వం స్వం స్థానం గమిష్యథ, ఏతాదృశః సమయ ఆగచ్ఛతి వరం ప్రాయేణోపస్థితవాన్; తథాప్యహం నైకాకీ భవామి యతః పితా మయా సార్ద్ధమ్ ఆస్తే|
33 ταῦτα λελάληκα ὑμῖν, ἵνα ἐν ἐμοὶ εἰρήνην ἔχητε. ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἔχετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον.
యథా మయా యుష్మాకం శాన్తి ర్జాయతే తదర్థమ్ ఏతాః కథా యుష్మభ్యమ్ అచకథం; అస్మిన్ జగతి యుష్మాకం క్లేశో ఘటిష్యతే కిన్త్వక్షోభా భవత యతో మయా జగజ్జితం|
