< Πραξεις 5 >

1 Ἀνὴρ δέ τις Ἁνανίας ὀνόματι σὺν Σαπφίρῃ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ ἐπώλησεν κτῆμα
Муж же некий, Ананиа именем, с Сапфирою женою своею, продаде село
2 καὶ ἐνοσφίσατο ἀπὸ τῆς τιμῆς, συνειδυίης καὶ τῆς γυναικός (αὐτοῦ, *k*) καὶ ἐνέγκας μέρος τι παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων ἔθηκεν.
и утаи от цены, сведущей и жене его: и принес часть некую, пред ногами Апостол положи.
3 Εἶπεν δὲ (ὁ *no*) Πέτρος· Ἁνανία, διὰ τί ἐπλήρωσεν ὁ σατανᾶς τὴν καρδίαν σου ψεύσασθαί σε τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ νοσφίσασθαι (σε *o*) ἀπὸ τῆς τιμῆς τοῦ χωρίου;
Рече же Петр: Анание, почто исполни сатана сердце твое солгати Духу Святому и утаити от цены села?
4 οὐχὶ μένον σοὶ ἔμενεν καὶ πραθὲν ἐν τῇ σῇ ἐξουσίᾳ ὑπῆρχεν; τί ὅτι ἔθου ἐν τῇ καρδίᾳ σου τὸ πρᾶγμα τοῦτο; οὐκ ἐψεύσω ἀνθρώποις ἀλλὰ τῷ θεῷ.
Сущее тебе не твое ли бе, и проданое не в твоей ли власти бяше? Что яко положил еси в сердцы твоем вещь сию? Не человеком солгал еси, но Богу.
5 ἀκούων δὲ ὁ Ἁνανίας τοὺς λόγους τούτους πεσὼν ἐξέψυξεν. καὶ ἐγένετο φόβος μέγας ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας (ταῦτα· *k*)
Слышав же Ананиа словеса сия, пад издше: и бысть страх велик на всех слышащих сия.
6 ἀναστάντες δὲ οἱ νεώτεροι συνέστειλαν αὐτὸν καὶ ἐξενέγκαντες ἔθαψαν.
Вставше же юноши взяша его и изнесше погребоша.
7 ἐγένετο δὲ ὡς ὡρῶν τριῶν διάστημα καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ μὴ εἰδυῖα τὸ γεγονὸς εἰσῆλθεν.
Бысть же яко трием часом минувшым, и жена его не ведущи бывшаго вниде.
8 ἀπεκρίθη δὲ (πρὸς *no*) (αὐτὴν *N(k)O*) (ὁ *k*) Πέτρος· εἰπέ μοι, εἰ τοσούτου τὸ χωρίον ἀπέδοσθε; ἡ δὲ εἶπεν· ναὶ τοσούτου.
Отвеща же ей Петр: рцы ми, аще на толице село отдаста? Она же рече: ей, на толице.
9 ὁ δὲ Πέτρος (εἶπεν *k*) πρὸς αὐτήν· τί ὅτι συνεφωνήθη ὑμῖν πειράσαι τὸ πνεῦμα κυρίου; ἰδοὺ οἱ πόδες τῶν θαψάντων τὸν ἄνδρα σου ἐπὶ τῇ θύρᾳ καὶ ἐξοίσουσίν σε.
Петр же рече к ней: что яко согласистася искусити Духа Господня? Се, ноги погребших мужа твоего при дверех, и изнесут тя.
10 ἔπεσεν δὲ παραχρῆμα (πρὸς *N(k)O*) τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἐξέψυξεν· εἰσελθόντες δὲ οἱ νεανίσκοι εὗρον αὐτὴν νεκράν, καὶ ἐξενέγκαντες ἔθαψαν πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς·
Паде же абие пред ногама его и издше: вшедше же юноши обретоша ю мертву и изнесше погребоша близ мужа ея.
11 καὶ ἐγένετο φόβος μέγας ἐφ᾽ ὅλην τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας ταῦτα.
И бысть страх велик на всей церкви и на всех слышаших сия.
12 Διὰ δὲ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων (ἐγίνετο *N(k)O*) σημεῖα καὶ τέρατα πολλὰ ἐν τῷ λαῷ· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν (ἅπαντες *NK(o)*) ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος·
Руками же Апостолскими быша знамения и чудеса в людех многа: и бяху единодушно вси в притворе Соломони:
13 τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾽ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός.
от прочих же никтоже смеяше прилеплятися им, но величаху их людие.
14 μᾶλλον δὲ προσετίθεντο πιστεύοντες τῷ κυρίῳ, πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν,
Паче же прилагахуся верующии Господви, множество мужей же и жен,
15 ὥστε (καὶ *no*) (εἰς *N(k)O*) τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ (κλιναρίων *N(k)O*) καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν κἂν ἡ σκιὰ (ἐπισκιάσῃ *NK(o)*) τινὶ αὐτῶν.
яко и на стогны износити недужныя и полагати на постелех и на одрех, да грядущу Петру поне сень его осенит некоего от них.
16 συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων (εἰς *k*) Ἰερουσαλὴμ φέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες.
Схождашеся же и множество от окрестных градов во Иерусалим, приносяще недужныя и страждущыя от дух нечистых, иже исцелевахуся вси.
17 Ἀναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ σὺν αὐτῷ, ἡ οὖσα αἵρεσις τῶν Σαδδουκαίων, ἐπλήσθησαν ζήλου
Востав же архиерей и вси иже с ним, сущая ересь саддукейская, исполнишася зависти,
18 καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας (αὐτῶν *k*) ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ἐν τηρήσει δημοσίᾳ.
и возложиша руки своя на Апостолы и послаша их в соблюдение общее.
19 Ἄγγελος δὲ κυρίου διὰ (τῆς *k*) νυκτὸς (ἀνοίξας *N(k)O*) τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, ἐξαγαγών τε αὐτοὺς εἶπεν·
Ангел же Господень нощию отверзе двери темницы, извед же их, рече:
20 πορεύεσθε καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ῥήματα τῆς ζωῆς ταύτης.
идите и ставше глаголите в церкви людем вся глаголы жизни сея.
21 ἀκούσαντες δὲ εἰσῆλθον ὑπὸ τὸν ὄρθρον εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκον. Παραγενόμενος δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ οἱ σὺν αὐτῷ συνεκάλεσαν τὸ συνέδριον καὶ πᾶσαν τὴν γερουσίαν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἀπέστειλαν εἰς τὸ δεσμωτήριον ἀχθῆναι αὐτούς.
Слышавше же внидоша по утренице в церковь и учаху. Пришед же архиерей и иже с ним, созваша собор и вся старцы от сынов Израилевых и послаша во узилище, привести их.
22 οἱ δὲ παραγενόμενοι ὑπηρέται οὐχ εὗρον αὐτοὺς ἐν τῇ φυλακῇ. ἀναστρέψαντες δὲ ἀπήγγειλαν
Слуги же шедше не обретоша их в темнице, возвращшежеся возвестиша,
23 λέγοντες ὅτι τὸ (μὲν *k*) δεσμωτήριον εὕρομεν κεκλεισμένον ἐν πάσῃ ἀσφαλείᾳ καὶ τοὺς φύλακας (ἔξω *K*) ἑστῶτας (ἐπὶ *N(k)O*) τῶν θυρῶν, ἀνοίξαντες δὲ ἔσω οὐδένα εὕρομεν.
глаголюще, яко темницу убо обретохом заключену со всяким утверждением и блюстители стоящыя пред дверьми: отверзше же, внутрь ни единаго обретохом.
24 ὡς δὲ ἤκουσαν τοὺς λόγους τούτους ὅ τε (ἱερεὺς καὶ ὁ *K*) στρατηγὸς τοῦ ἱεροῦ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς, διηπόρουν περὶ αὐτῶν, τί ἂν γένοιτο τοῦτο.
Якоже слышаша словеса сия архиерей же и воевода церковный и первосвященницы, недоумевахуся о них, что убо будет сие.
25 παραγενόμενος δέ τις ἀπήγγειλεν αὐτοῖς (λέγων *k*) ὅτι ἰδοὺ οἱ ἄνδρες οὓς ἔθεσθε ἐν τῇ φυλακῇ, εἰσὶν ἐν τῷ ἱερῷ ἑστῶτες καὶ διδάσκοντες τὸν λαόν.
Пришед же некто возвести им, глаголя, яко се, мужие, ихже всадисте в темницу, суть в церкви стояще и учаще люди.
26 Τότε ἀπελθὼν ὁ στρατηγὸς σὺν τοῖς ὑπηρέταις (ἦγεν *N(k)O*) αὐτοὺς οὐ μετὰ βίας, ἐφοβοῦντο γὰρ τὸν λαὸν (ἵνα *k*) μὴ λιθασθῶσιν.
Тогда шед воевода со слугами, приведе их не с нуждею, бояхуся бо людий, да не камением побиют их:
27 Ἀγαγόντες δὲ αὐτοὺς ἔστησαν ἐν τῷ συνεδρίῳ. καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ ἀρχιερεὺς
приведше же их, поставиша на сонмищи, и вопроси их архиерей, глаголя:
28 λέγων· (οὐ *NK*) παραγγελίᾳ παρηγγείλαμεν ὑμῖν μὴ διδάσκειν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τούτῳ. καὶ ἰδοὺ πεπληρώκατε τὴν Ἰερουσαλὴμ τῆς διδαχῆς ὑμῶν καὶ βούλεσθε ἐπαγαγεῖν ἐφ᾽ ἡμᾶς τὸ αἷμα τοῦ ἀνθρώπου τούτου.
не запрещением ли запретихом вам не учити о имени сем? И се, исполнисте Иерусалим учением вашим и хощете навести на ны кровь Человека Сего.
29 Ἀποκριθεὶς δὲ (ὁ *k*) Πέτρος καὶ οἱ ἀπόστολοι εἶπαν· πειθαρχεῖν δεῖ θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις.
Отвещав же Петр и Апостоли реша: повиноватися подобает Богови паче, нежели человеком:
30 ὁ θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν ἤγειρεν Ἰησοῦν ὃν ὑμεῖς διεχειρίσασθε κρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου·
Бог отец наших воздвиже Иисуса, Егоже вы убисте, повесивше на древе:
31 τοῦτον ὁ θεὸς ἀρχηγὸν καὶ σωτῆρα ὕψωσεν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ (τοῦ *no*) δοῦναι μετάνοιαν τῷ Ἰσραὴλ καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
Сего Бог Началника и Спаса возвыси десницею Своею, дати покаяние Израилеви и оставление грехов:
32 καὶ ἡμεῖς ἐσμεν (αὐτοῦ *k*) μάρτυρες τῶν ῥημάτων τούτων καὶ τὸ πνεῦμα (δὲ *k*) τὸ ἅγιον ὃ ἔδωκεν ὁ θεὸς τοῖς πειθαρχοῦσιν αὐτῷ.
и мы есмы Того свидетелие глагол сих, и Дух Святый, Егоже даде Бог повинующымся Ему.
33 οἱ δὲ (ἀκούσαντες *NK(o)*) διεπρίοντο καὶ (ἐβούλοντο *N(k)O*) ἀνελεῖν αὐτούς.
Они же слышавше распыхахуся и совещаша убити их.
34 Ἀναστὰς δέ τις ἐν τῷ συνεδρίῳ Φαρισαῖος ὀνόματι Γαμαλιήλ, νομοδιδάσκαλος τίμιος παντὶ τῷ λαῷ, ἐκέλευσεν ἔξω βραχὺ (τί *k*) τοὺς (ἀνθρώπους *N(K)O*) ποιῆσαι,
Востав же некий на сонмищи фарисей, именем Гамалиил, законоучитель честен всем людем, повеле вне мало что Апостолом уступити,
35 εἶπέν τε πρὸς αὐτούς· ἄνδρες Ἰσραηλῖται, προσέχετε ἑαυτοῖς ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις τούτοις τί μέλλετε πράσσειν.
рече же к ним: мужие Израильтяне, внимайте себе о человецех сих, что хощете сотворити:
36 πρὸ γὰρ τούτων τῶν ἡμερῶν ἀνέστη Θευδᾶς λέγων εἶναί τινα ἑαυτόν, ᾧ (προσεκλίθη *N(k)(o)*) ἀνδρῶν ἀριθμὸς (ὡς *N(k)O*) τετρακοσίων· ὃς ἀνῃρέθη, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ διελύθησαν καὶ ἐγένοντο εἰς οὐδέν.
пред сими бо деньми воста Февда, глаголя быти велика некоего себе, емуже прилепишася числом мужей яко четыреста: иже убиен бысть, и вси, елицы повинушася ему, разыдошася и быша ни во чтоже:
37 μετὰ τοῦτον ἀνέστη Ἰούδας ὁ Γαλιλαῖος ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ἀπογραφῆς καὶ ἀπέστησεν λαὸν (ἱκανὸν *K*) ὀπίσω αὐτοῦ· κἀκεῖνος κἀκεῖνος ἀπώλετο, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ διεσκορπίσθησαν.
по сем воста Иуда Галилеанин во дни написания и отвлече люди доволны вслед себе: и той погибе, и вси, елицы послушаша его, разсыпашася:
38 καὶ τὰ νῦν λέγω ὑμῖν, ἀπόστητε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τούτων καὶ (ἄφετε *N(k)O*) αὐτούς, ὅτι ἐὰν ᾖ ἐξ ἀνθρώπων ἡ βουλὴ αὕτη ἢ τὸ ἔργον τοῦτο, καταλυθήσεται·
и ныне, глаголю вам, отступите от человек сих и оставите их: яко аще будет от человек совет сей или дело сие, разорится,
39 εἰ δὲ ἐκ θεοῦ ἐστιν, οὐ (δυνήσεσθε *N(k)O*) καταλῦσαι (αὐτούς, *N(K)O*) μήποτε μήποτε καὶ θεομάχοι εὑρεθῆτε.
аще ли же от Бога есть, не можете разорити то, да не како и богоборцы обрящетеся.
40 ἐπείσθησαν δὲ αὐτῷ, καὶ προσκαλεσάμενοι τοὺς ἀποστόλους δείραντες παρήγγειλαν μὴ λαλεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἀπέλυσαν (αὐτούς. *k*)
Послушаша же его, и призвавше Апостолы, бивше запретиша им не глаголати о имени Иисусове и отпустиша их.
41 Οἱ μὲν οὖν ἐπορεύοντο χαίροντες ἀπὸ προσώπου τοῦ συνεδρίου, ὅτι κατηξιώθησαν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος (τοῦ *o*) (αὐτοῦ *K(O)*) ἀτιμασθῆναι·
Они же убо идяху радующеся от лица собора, яко за имя Господа Иисуса сподобишася безчестие прияти:
42 πᾶσάν τε ἡμέραν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ κατ᾽ οἶκον οὐκ ἐπαύοντο διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι τὸν χριστὸν Ἰησοῦν.
по вся же дни в церкви и в домех не престаяху учаще и благовествующе Иисуса Христа.

< Πραξεις 5 >