< Προς Θεσσαλονικεις Β΄ 3 >
1 Τὸ λοιπόν, προσεύχεσθε, ἀδελφοί, περὶ ἡμῶν, ἵνα ὁ λόγος τοῦ κυρίου τρέχῃ καὶ δοξάζηται καθὼς καὶ πρὸς ὑμᾶς
Por último, hermanos, rogad por nosotros, para que la palabra del Señor se extienda rápidamente y sea glorificada, así como con vosotros,
2 καὶ ἵνα ῥυσθῶμεν ἀπὸ τῶν ἀτόπων καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων· οὐ γὰρ πάντων ἡ πίστις.
y para que seamos librados de los hombres irracionales y malvados; porque no todos tienen fe.
3 πιστὸς δέ ἐστιν ὁ κύριος, ὃς στηρίξει ὑμᾶς καὶ φυλάξει ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Pero fiel es el Señor, que os afirmará y os protegerá del maligno.
4 πεποίθαμεν δὲ ἐν κυρίῳ ἐφ᾽ ὑμᾶς ὅτι ἃ παραγγέλλομεν (ὑμῖν *k*) καὶ ποιεῖτε καὶ ποιήσετε.
Tenemos confianza en el Señor respecto a vosotros, en que hacéis y haréis lo que os mandamos.
5 ὁ δὲ κύριος κατευθύναι ὑμῶν τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ.
Que el Señor dirija vuestros corazones al amor de Dios y a la perseverancia de Cristo.
6 Παραγγέλλομεν δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, ἐν ὀνόματι τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, στέλλεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάκτως περιπατοῦντος καὶ μὴ κατὰ τὴν παράδοσιν ἣν (παρελάβοσαν *N(K)(O)*) παρ᾽ ἡμῶν.
Ahora os ordenamos, hermanos, en nombre de nuestro Señor Jesucristo, que os apartéis de todo hermano que ande en rebeldía y no según la tradición que recibieron de nosotros.
7 αὐτοὶ γὰρ οἴδατε πῶς δεῖ μιμεῖσθαι ἡμᾶς· ὅτι οὐκ ἠτακτήσαμεν ἐν ὑμῖν,
Porque sabéis cómo debéis imitarnos. Porque no nos comportamos con rebeldía entre vosotros,
8 οὐδὲ δωρεὰν ἄρτον ἐφάγομεν παρά τινος, ἀλλ᾽ ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ (νυκτὸς *N(k)O*) καὶ (ἡμέρας *N(k)O*) ἐργαζόμενοι πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαί τινα ὑμῶν·
ni comimos el pan de la mano de nadie sin pagarlo, sino que con trabajo y fatiga trabajamos de noche y de día, para no ser una carga para ninguno de vosotros.
9 οὐχ ὅτι οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν, ἀλλ᾽ ἵνα ἑαυτοὺς τύπον δῶμεν ὑμῖν εἰς τὸ μιμεῖσθαι ἡμᾶς.
Esto no fue porque no tuviéramos derecho, sino para daros ejemplo, para que nos imitarais.
10 καὶ γὰρ ὅτε ἦμεν πρὸς ὑμᾶς, τοῦτο παρηγγέλλομεν ὑμῖν ὅτι εἴ τις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι μηδὲ ἐσθιέτω.
Pues incluso cuando estábamos con vosotros, os ordenamos esto: “Si alguno no está dispuesto a trabajar, que no coma”.
11 Ἀκούομεν γάρ τινας περιπατοῦντας ἐν ὑμῖν ἀτάκτως, μηδὲν ἐργαζομένους ἀλλὰ περιεργαζομένους.
Porque nos enteramos de que hay algunos que andan entre ustedes con rebeldía, que no trabajan en absoluto, sino que son unos entrometidos.
12 Τοῖς δὲ τοιούτοις παραγγέλλομεν καὶ παρακαλοῦμεν (ἐν *N(k)O*) (τοῦ *k*) (κυρίῳ *N(k)O*) (ἡμῶν *K*) Ἰησοῦ (Χριστῷ *N(k)O*) ἵνα μετὰ ἡσυχίας ἐργαζόμενοι τὸν ἑαυτῶν ἄρτον ἐσθίωσιν.
A los que son así, les ordenamos y exhortamos en el Señor Jesucristo, que trabajen con tranquilidad y coman su propio pan.
13 ὑμεῖς δέ, ἀδελφοί, μὴ ἐγκακήσητε καλοποιοῦντες.
Pero vosotros, hermanos, no os canséis de hacer lo que es justo.
14 Εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούει τῷ λόγῳ ἡμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς, τοῦτον σημειοῦσθε (καὶ *k*) μὴ (συναναμίγνυσθαι *N(k)O*) αὐτῷ ἵνα ἐντραπῇ·
Si alguno no obedece a nuestra palabra en esta carta, anoten a ese hombre y no tengan compañía con él, para que se avergüence.
15 καὶ μὴ ὡς ἐχθρὸν ἡγεῖσθε, ἀλλὰ νουθετεῖτε ὡς ἀδελφόν.
No lo tengáis por enemigo, sino amonestadlo como a un hermano.
16 Αὐτὸς δὲ ὁ κύριος τῆς εἰρήνης δῴη ὑμῖν τὴν εἰρήνην διὰ παντὸς ἐν παντὶ τρόπῳ. ὁ κύριος μετὰ πάντων ὑμῶν.
Que el mismo Señor de la paz os dé la paz en todo momento y en todos los sentidos. El Señor esté con todos vosotros.
17 Ὁ ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου, ὅ ἐστιν σημεῖον ἐν πάσῃ ἐπιστολῇ· οὕτως γράφω.
Yo, Pablo, escribo este saludo con mi propia mano, que es el signo de toda carta. Así es como escribo.
18 Ἡ χάρις τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν (ἀμήν. *KO*) (πρός Θεσσαλονικείς δευτέρᾳ ἐγράφη ἀπό Ἀθηνῶν *K*)
La gracia de nuestro Señor Jesucristo esté con todos vosotros. Amén.