< Προς Θεσσαλονικεις Α΄ 1 >

1 Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν θεῷ πατρὶ καὶ κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη (ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. *K*)
Mǝnki Pawlus, Silas ⱨǝmdǝ Timotiydin Huda’Atimiz wǝ Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨdǝ bolƣan, Tesalonika xǝⱨiridiki jamaǝtkǝ salam. Silǝrgǝ meⱨir-xǝpⱪǝt wǝ hatirjǝmlik bolƣay!
2 Εὐχαριστοῦμεν τῷ θεῷ πάντοτε περὶ πάντων ὑμῶν μνείαν (ὑμῶν *k*) ποιούμενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν ἡμῶν,
Biz dualirimizda silǝrni yad etip turup, Hudaƣa silǝr üqün ⱨǝrdaim tǝxǝkkür eytimiz;
3 ἀδιαλείπτως μνημονεύοντες ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καὶ τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔμπροσθεν τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν·
Huda’Atimizning aldida etiⱪadinglardin bolƣan ǝmǝlliringlarni, meⱨir-muⱨǝbbǝttin qiⱪⱪan japaliⱪ ǝjringlarni, Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨkǝ baƣliƣan ümidtǝ bolƣan qidamliⱪinglarni izqil ǝslǝp turuwatimiz.
4 εἰδότες, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπὸ (τοῦ *no*) θεοῦ, τὴν ἐκλογὴν ὑμῶν·
Qünki ǝy ⱪerindaxlar, Huda sɵygǝnlǝr, Uning silǝrni talliƣanliⱪi bizgǝ ayan.
5 ὅτι τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν οὐκ ἐγενήθη εἰς ὑμᾶς ἐν λόγῳ μόνον ἀλλὰ καὶ ἐν δυνάμει καὶ ἐν πνεύματι ἁγίῳ καὶ ἐν πληροφορίᾳ πολλῇ καθὼς οἴδατε οἷοι ἐγενήθημεν ἐν ὑμῖν δι᾽ ὑμᾶς·
Qünki hux hǝwirimiz silǝrgǝ yǝtküzülginidǝ sɵzlǝr bilǝnla ǝmǝs, bǝlki küq-ⱪudrǝt bilǝn, Muⱪǝddǝs Roⱨ bilǝn, mutlǝⱪ jǝzmlǝxtürülgǝn ⱨalda silǝrgǝ yǝtküzülgǝn; uning üstigǝ, bizning silǝrning aranglarda bolƣinimizda silǝrni dǝp ɵzimizni ⱪandaⱪ tutⱪanliⱪimizni obdan bilisilǝr.
6 καὶ ὑμεῖς μιμηταὶ ἡμῶν ἐγενήθητε καὶ τοῦ κυρίου δεξάμενοι τὸν λόγον ἐν θλίψει πολλῇ μετὰ χαρᾶς πνεύματος ἁγίου,
Xuning bilǝn silǝr eƣir azab-oⱪubǝt iqidǝ turuⱪluⱪmu, Muⱪǝddǝs Roⱨning xadliⱪi bilǝn sɵz-kalamni ⱪobul ⱪilip, bizni, xundaⱪla Rǝbning Ɵzini ülgǝ ⱪilip ǝgǝxtinglar,
7 ὥστε γενέσθαι ὑμᾶς (τύπον *N(K)O*) πᾶσιν τοῖς πιστεύουσιν ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ (ἐν *no*) τῇ Ἀχαΐᾳ.
xuning bilǝn silǝr Makedoniyǝ wǝ Ahaya ɵlkiliridiki barliⱪ etiⱪadqilarƣa ülgǝ bolup qiⱪtinglar;
8 ἀφ᾽ ὑμῶν γὰρ ἐξήχηται ὁ λόγος τοῦ κυρίου οὐ μόνον ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ (ἐν τῇ *no*) Ἀχαΐᾳ, ἀλλ᾽ (καὶ *k*) ἐν παντὶ τόπῳ ἡ πίστις ὑμῶν ἡ πρὸς τὸν θεὸν ἐξελήλυθεν, ὥστε μὴ χρείαν ἔχειν ἡμᾶς λαλεῖν τι.
qünki Rǝbning sɵz-kalami silǝrdin pǝⱪǝt Makedoniyǝ wǝ Ahayaƣila yangrap ⱪalmastin, bǝlki ⱨǝmmǝ yǝrgǝ Hudaƣa baƣlanƣan etiⱪadinglar toƣruluⱪ ⱨǝmmǝ yǝrgǝ hǝwǝr tarⱪiliptu; nǝtijidǝ, bizning [xu yǝrlǝrdǝ hux hǝwǝr toƣruluⱪ] ⱨeqnemǝ deyiximizning ⱨajiti ⱪalmidi.
9 αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡμῶν ἀπαγγέλλουσιν ὁποίαν εἴσοδον (ἔσχομεν *N(k)O*) πρὸς ὑμᾶς, καὶ πῶς ἐπεστρέψατε πρὸς τὸν θεὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλων δουλεύειν θεῷ ζῶντι καὶ ἀληθινῷ
Qünki [biz barƣanliki jaydiki] kixilǝr silǝrning bizni ⱪandaⱪ ⱪarxi alƣanliⱪinglarni, silǝrning butlardin ⱪandaⱪ waz keqip tirik wǝ ⱨǝⱪiⱪiy Hudaning hizmitidǝ boluxⱪa, xundaⱪla Uning Oƣlining, yǝni U ɵlümdin tirildürgǝn, kǝlgüsidǝ kelidiƣan ƣǝzǝptin bizni ⱪutⱪuzƣuqi Əysaning ǝrxtin kelixini kütüxkǝ Hudaƣa baⱪⱪanliⱪinglarni bayan ⱪilixidu.
10 καὶ ἀναμένειν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐκ τῶν οὐρανῶν, ὃν ἤγειρεν ἐκ τῶν νεκρῶν, Ἰησοῦν τὸν ῥυόμενον ἡμᾶς (ἐκ *N(k)O*) τῆς ὀργῆς τῆς ἐρχομένης.

< Προς Θεσσαλονικεις Α΄ 1 >