Προς Κορινθιους Α΄ 8
1 Περὶ δὲ τῶν εἰδωλοθύτων, οἴδαμεν ὅτι πάντες γνῶσιν ἔχομεν. ἡ γνῶσις φυσιοῖ, ἡ δὲ ἀγάπη οἰκοδομεῖ.
Əmdi «butlarƣa atap nǝzir ⱪilinƣan taamlar» mǝsilisigǝ kelǝyli. «Ⱨǝmmimizdǝ bilim bar» dǝp bilimiz. Hox, biraⱪ bilim bolsa adǝmni kɵrǝnglitidu; meⱨir-muⱨǝbbǝt bolsa adǝmni ⱪuridu.
2 εἴ (δέ *k*) τις δοκεῖ (ἐγνωκέναι *N(k)O*) τι, (οὔπω *N(k)O*) (οὐδὲν *k*) (ἔγνω *N(k)O*) καθὼς δεῖ γνῶναι·
«Mening bilimim bar» dǝp ⱨesabliƣan kixi, ǝmǝliyǝttǝ ⱨeqnemini tehi bilixkǝ tegixlik dǝrijidǝ bilmigǝn bolidu.
3 εἰ δέ τις ἀγαπᾷ τὸν θεόν, οὗτος ἔγνωσται ὑπ᾽ αὐτοῦ.
Əmma Hudani sɵygǝn kixi bolsa, u Uning tǝripidin tonulidu.
4 Περὶ τῆς βρώσεως οὖν τῶν εἰδωλοθύτων οἴδαμεν ὅτι οὐδὲν εἴδωλον ἐν κόσμῳ καὶ ὅτι οὐδεὶς θεὸς (ἕτερος *k*) εἰ μὴ εἷς.
Hox, ǝmdi «butlarƣa atap nǝzir ⱪilinƣan taamlar» toƣruluⱪ — bizgǝ mǝlumki, «Jaⱨanda but degǝn ⱨeqnemǝ ⱨesablanmaydu», wǝ «birla Hudadin baxⱪa ⱨeq ilaⱨ yoⱪtur».
5 καὶ γὰρ εἴπερ εἴπερ εἰσὶν λεγόμενοι θεοὶ εἴτε ἐν οὐρανῷ εἴτε ἐπὶ (τῆς *k*) γῆς, ὥσπερ εἰσὶν θεοὶ πολλοὶ καὶ κύριοι πολλοί·
Gǝrqǝ nurƣun atalmix ilaⱨlar bar bolsimu — mǝyli ular zeminda yaki asmanda turidu dǝp ⱪarilixidin ⱪǝt’iynǝzǝr (dǝrwǝⱪǝ «ilaⱨlar» kɵp, wǝ «rǝb»lǝr kɵptur)
6 ἀλλ᾽ ἡμῖν εἷς θεὸς ὁ πατὴρ ἐξ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς εἰς αὐτόν, καὶ εἷς κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς δι᾽ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς δι᾽ αὐτοῦ.
biraⱪ biz üqün pǝⱪǝtla bir Huda, yǝni Ata bardur. Uningdin barliⱪ mǝwjudatlar apiridǝ bolƣan, bizmu Uning üqün mǝwjut bolƣanmiz; [xuningdǝk], birla Rǝb, yǝni Əysa Mǝsiⱨ bardur. Pütkül mǝwjudatlar U arⱪiliⱪ mǝwjut, bizmu U arⱪiliⱪ ⱨayatmiz.
7 ἀλλ᾽ οὐκ ἐν πᾶσιν ἡ γνῶσις· τινὲς δὲ τῇ (συνηθείᾳ *N(K)O*) ἕως ἄρτι τοῦ εἰδώλου ὡς εἰδωλόθυτον ἐσθίουσιν, καὶ ἡ συνείδησις αὐτῶν ἀσθενὴς οὖσα μολύνεται.
Əmma bundaⱪ bilim ⱨǝmmimizdǝ tehi yoⱪtur; tehi butlarƣa kɵndürülginidin halas bolmiƣan bǝzi [ixǝngüqilǝr] bolsa muxundaⱪ taamlarni «butⱪa atap nǝzir ⱪilinƣan» dǝp bilip yǝydu; xundaⱪla ularning wijdani ajiz bolƣaqⱪa, bulƣanƣan bolidu.
8 βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ (παραστήσει *N(k)O*) τῷ θεῷ· οὔτε (γὰρ *ko*) ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα, οὔτε ἐὰν φάγωμεν (περισσεύομεν. *NK(o)*)
Əmǝliyǝttǝ taamlarning ɵzliri bizni Huda bilǝn yaraxturalmaydu; yemisǝk bizning kǝmqilikimiz ⱨesablanmaydu, yegǝn bolsaⱪ artuⱪqiliⱪmu ⱨesablanmaydu.
9 βλέπετε δὲ μή πως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς (ἀσθενέσιν. *N(k)O*)
Biraⱪ ⱨǝrⱨalda [yeyix] ǝrkinlikinglarning ajizlarƣa putlikaxang bolmasliⱪiƣa kɵngül ⱪoyunglar.
10 ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σὲ τὸν ἔχοντα γνῶσιν ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν;
Qünki ajiz bir bǝndǝ bilimi bar bolƣan sening buthanidiki dastihanda olturup yegǝnlikingni kɵrsǝ, undaⱪta u ɵz ajiz wijdaniƣa ⱪarxi ⱨalda butlarƣa atap nǝzir ⱪilinƣan taamlarni yeyixkǝ «ⱪurulup küqǝytilidiƣan» bolmamdu?
11 (ἀπόλλυται *N(K)O*) (γὰρ *N(k)O*) ὁ ἀσθενῶν (ἐν *N(k)O*) τῇ σῇ γνώσει, (ὁ *no*) ἀδελφὸς δι᾽ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν.
Xuning bilǝn Mǝsiⱨ uning nijati üqün ɵlgǝn, sening ⱪerindixing bolƣan bu ajiz bǝndǝ sening biliming wǝjidin ⱨalak bolidu.
12 οὕτως δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν, εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε.
Xu yol bilǝn ⱪerindaxlarƣa ziyan yǝtküzüp gunaⱨ ⱪilip, ularning ajiz wijdanini zǝhimlǝndürüp, Mǝsiⱨkǝ ⱪarxi gunaⱨ ⱪiliwatisilǝr.
