< Αποκαλυψις Ιωαννου 9 >

1 Καὶ ὁ πέμπτος ἄγγελος ἐσάλπισεν· καὶ εἶδον ἀστέρα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεπτωκότα εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἡ κλεὶς τοῦ φρέατος τῆς ἀβύσσου· (Abyssos g12)
O quinto anjo tocou sua trombeta. Então vi [um anjo mau. Ele parecia ]uma estrela que tinha caído do céu para a terra. A ele foi dada {[Alguém ]lhe deu} a chave do poço que [descia para o ]abismo. (Abyssos g12)
2 καὶ ἤνοιξεν τὸ φρέαρ τῆς ἀβύσσου, καὶ ἀνέβη καπνὸς ἐκ τοῦ φρέατος ὡς καπνὸς καμίνου ⸀μεγάλης καὶ ⸀ἐσκοτώθηὁ ἥλιος καὶ ὁ ἀὴρ ἐκ τοῦ καπνοῦ τοῦ φρέατος. (Abyssos g12)
Ele abriu o poço/corredor [que dava para ]o abismo. Como resultado, subiu fumaça do abismo como a fumaça de uma grande fornalha. O povo foram prevenido pela fumaça {A fumaça preveniu todo mundo} de ver a luz do sol e o céu. (Abyssos g12)
3 καὶ ἐκ τοῦ καπνοῦ ἐξῆλθον ἀκρίδες εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθη αὐταῖς ἐξουσία ὡς ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ σκορπίοι τῆς γῆς.
De dentro da fumaça saíram gafanhotos para a terra. A eles foi dado {[Deus ]lhes deu} poder [para ferirem as pessoas ]como os escorpiões da terra [ferroam as pessoas. ]
4 καὶ ἐρρέθη αὐταῖς ἵνα μὴ ⸀ἀδικήσουσιντὸν χόρτον τῆς γῆς οὐδὲ πᾶν χλωρὸν οὐδὲ πᾶν δένδρον, εἰ μὴ τοὺς ἀνθρώπους οἵτινες οὐκ ἔχουσι τὴν σφραγῖδα τοῦ θεοῦ ἐπὶ τῶν ⸀μετώπων
Os gafanhotos foram proibidos de fazer mal {[Deus ]mandou os gafanhotos não fazerem mal} à relva da terra, nem às plantas, nem a nenhuma árvore. [Ele determinou que eles ferissem somente ]aqueles que careciam da marca na testa [que mostrava que eles pertenciam a Deus].
5 καὶ ἐδόθη ⸀αὐτοῖςἵνα μὴ ἀποκτείνωσιν αὐτούς, ἀλλʼ ἵνα ⸀βασανισθήσονταιμῆνας πέντε· καὶ ὁ βασανισμὸς αὐτῶν ὡς βασανισμὸς σκορπίου, ὅταν παίσῃ ἄνθρωπον.
Os gafanhotos foram proibidos de matar {[Deus ]não permitiu que os gafanhotos matassem} as pessoas. Em vez disso, foi-lhes permitido {[Ele ]deixou} que continuassem torturando as pessoas durante cinco meses. Ao serem torturadas, as pessoas sentiam uma dor semelhante àquela causada por um escorpião que ferroa uma pessoa.
6 καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ζητήσουσιν οἱ ἄνθρωποι τὸν θάνατον καὶ οὐ μὴ εὑρήσουσιν αὐτόν, καὶ ἐπιθυμήσουσιν ἀποθανεῖν καὶ ⸀φεύγει⸂ὁ θάνατος ἀπʼ αὐτῶν.
Durante o período em que [os gafanhotos tiverem licença de torturar os rebeldes, a dor será tão aguda que ]as pessoas desejarão morrer, mas não haverá maneira [PRS] de morrerem. Vão querer morrer, mas não poderão morrer [PRS].
7 Καὶ τὰ ὁμοιώματα τῶν ἀκρίδων ὅμοια ἵπποις ἡτοιμασμένοις εἰς πόλεμον, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν ὡς στέφανοι ⸂ὅμοιοι χρυσῷ, καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὡς πρόσωπα ἀνθρώπων,
Os gafanhotos pareciam cavalos armados para a batalha. Na cabeça tinham objetos parecidos com coroas de ouro. A cara deles parecia o rosto dos seres humanos.
8 καὶ εἶχον τρίχας ὡς τρίχας γυναικῶν, καὶ οἱ ὀδόντες αὐτῶν ὡς λεόντων ἦσαν,
Tinham cabelos [compridos ]como a cabeleira [comprida ]das mulheres. Os dentes deles eram [fortes/destrutivos ]como dentes de leão.
9 καὶ εἶχον θώρακας ὡς θώρακας σιδηροῦς, καὶ ἡ φωνὴ τῶν πτερύγων αὐτῶν ὡς φωνὴ ἁρμάτων ἵππων πολλῶν τρεχόντων εἰς πόλεμον·
Levavam couraças que pareciam escudos de ferro. [Quando eles voavam], as asas deles faziam um barulho como o barulho de muitas carruagens quando os cavalos [que as puxam ]correm para a batalha.
10 καὶ ἔχουσιν οὐρὰς ὁμοίας σκορπίοις καὶ κέντρα, καὶ ἐν ταῖς οὐραῖς αὐτῶν ⸂ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἀδικῆσαι τοὺς ἀνθρώπους μῆνας πέντε.
Eles tinham caudas como [caudas de ]escorpiões, [com as quais ]ferroavam [as pessoas]. O poder de ferirem [as pessoas ]durante [aqueles ]cinco meses estava na cauda deles.
11 ⸂ἔχουσιν ἐπʼ αὐτῶν βασιλέα τὸν ἄγγελον τῆς ἀβύσσου· ὄνομα αὐτῷ Ἑβραϊστὶ Ἀβαδδών, ⸂καὶ ἐν τῇ Ἑλληνικῇ ὄνομα ἔχει Ἀπολλύων. (Abyssos g12)
O rei que os governava era um anjo do abismo. O nome dele, na língua hebraica, é Abadom. Na língua grega ele se chama Apoliom. [Ambos ]nomes [significam Destruidor]. (Abyssos g12)
12 Ἡ οὐαὶ ἡ μία ἀπῆλθεν· ἰδοὺ ἔρχεται ἔτι δύο οὐαὶ μετὰ ταῦτα.
Assim terminou o primeiro evento trágico. [Saibam], porém, que há mais dois que ainda vêm.
13 Καὶ ὁ ἕκτος ἄγγελος ἐσάλπισεν· καὶ ἤκουσα φωνὴν μίαν ἐκ ⸀τῶνκεράτων τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ χρυσοῦ τοῦ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ,
O sexto anjo tocou sua trombeta. Então ouvi uma voz dos quatro cantos do altar de ouro que fica na presença de Deus.
14 ⸀λέγοντατῷ ἕκτῳ ἀγγέλῳ, ὁ ἔχων τὴν σάλπιγγα· Λῦσον τοὺς τέσσαρας ἀγγέλους τοὺς δεδεμένους ἐπὶ τῷ ποταμῷ τῷ μεγάλῳ Εὐφράτῃ.
A voz dizia ao sexto anjo, aquele que tinha a trombeta: “Solte os quatro anjos que estão presos {que prendi} no grande rio Eufrates”.
15 καὶἐλύθησαν οἱ τέσσαρες ἄγγελοι οἱ ἡτοιμασμένοι εἰς τὴν ὥραν ⸀καὶ ἡμέραν καὶ μῆνα καὶ ἐνιαυτόν, ἵνα ἀποκτείνωσιν τὸ τρίτον τῶν ἀνθρώπων.
Os quatro anjos foram soltos, aqueles que tinham sido guardados {[Ele ]soltou os quatro anjos, os quais [Deus ]tinha guardado} para aquela [exata ]hora daquele dia, daquele mês e daquele ano. Eles foram soltos {Ele os soltou} para que eles pudessem capacitar [sua cavalaria a ]matar uma terça parte dos seres humanos [rebeldes].
16 καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν στρατευμάτων τοῦ ⸀ἱππικοῦ⸀δισμυριάδεςμυριάδων· ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν.
O número das tropas montados em cavalos, que assim fizeram, foi de 200.000.000. Ouvi [alguém dizer ]quantas houve.
17 καὶ οὕτως εἶδον τοὺς ἵππους ἐν τῇ ὁράσει καὶ τοὺς καθημένους ἐπʼ αὐτῶν, ἔχοντας θώρακας πυρίνους καὶ ὑακινθίνους καὶ θειώδεις· καὶ αἱ κεφαλαὶ τῶν ἵππων ὡς κεφαλαὶ λεόντων, καὶ ἐκ τῶν στομάτων αὐτῶν ἐκπορεύεται πῦρ καὶ καπνὸς καὶ θεῖον.
Na visão vi o aspecto dos cavalos e dos [seres ]que neles montavam. Eles [vestiam ]couraças [vermelhas ]como fogo, de azul-escuro [como fumaça e amarelas ]como enxofre. A cabeça dos cavalos era parecida com a cabeça dos leões. Da boca deles saíam fogo, fumaça e [vapores de ]enxofre [que ardia].
18 ἀπὸ τῶν τριῶν πληγῶν τούτων ἀπεκτάνθησαν τὸ τρίτον τῶν ἀνθρώπων, ⸀ἐκτοῦ πυρὸς καὶ τοῦ καπνοῦ καὶ τοῦ θείου τοῦ ἐκπορευομένου ἐκ τῶν στομάτων αὐτῶν.
Uma terça parte do povo [rebelde ]foi morta pelo fogo, a fumaça, e pelo enxofre [ardente ]da boca [dos cavalos ]{Esses três elementos—o fogo, a fumaça e o enxofre [ardente]—da boca [dos cavalos ]mataram a terça parte dos seres [rebeldes]}.
19 ἡ γὰρ ἐξουσία τῶν ἵππων ἐν τῷ στόματι αὐτῶν ἐστιν καὶ ἐν ταῖς οὐραῖς αὐτῶν· αἱ γὰρ οὐραὶ αὐτῶν ὅμοιαι ⸀ὄφεσιν ἔχουσαι κεφαλάς, καὶ ἐν αὐταῖς ἀδικοῦσιν.
O poder dos cavalos estava na boca e na cauda deles. As caudas tinham cabeças como cobras, pelas quais fazem mal às pessoas.
20 Καὶ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, οἳ οὐκ ἀπεκτάνθησαν ἐν ταῖς πληγαῖς ταύταις, ⸀οὐδὲμετενόησαν ἐκ τῶν ἔργων τῶν χειρῶν αὐτῶν, ἵνα μὴ ⸀προσκυνήσουσιντὰ δαιμόνια καὶ τὰ εἴδωλα τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ χαλκᾶ καὶ τὰ λίθινα καὶ τὰ ξύλινα, ἃ οὔτε βλέπειν ⸀δύνανταιοὔτε ἀκούειν οὔτε περιπατεῖν,
Os demais [rebeldes], que não foram mortos pelo fogo e a fumaça e o enxofre ardente {a quem o fogo, a fumaça e o enxofre ardente não mataram} não se arrependeram do seu comportamento pecaminoso. [Eles não deixaram de adorar ]os ídolos feitos com as próprias mãos. Eles não quiseram deixar de cultuar os demônios e ídolos [feitos ]de ouro, prata, bronze, pedra e de madeira, [mesmo sendo estes apenas ídolos ]que nem podem ver, nem ouvir, nem andar.
21 καὶ οὐ μετενόησαν ἐκ τῶν φόνων αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν ⸀φαρμάκωναὐτῶν οὔτε ἐκ τῆς πορνείας αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν κλεμμάτων αὐτῶν.
Eles não deixaram de assassinar outras pessoas, nem de praticar feitiçaria, nem de agir de uma forma sexualmente imoral, nem de roubar [as posses das demais pessoas.]

< Αποκαλυψις Ιωαννου 9 >