Ιακωβου 1
1 Ἰάκωβος θεοῦ καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος ταῖς δώδεκα φυλαῖς ταῖς ἐν τῇ διασπορᾷ χαίρειν.
Sodꞌa-moleꞌ mia au, Yakobis. Au ia, Lamatualain no hita malanggan Yesus Kristus, atahori dedenun. Au suraꞌ susura ia fee hei atahori Yahudi, mana tungga Lamatuaꞌ Yesus, mana leo-lao sia bee-bꞌee.
2 Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε, ἀδελφοί μου, ὅταν πειρασμοῖς περιπέσητε ποικίλοις,
Toronoo nggare! Au ae ufadꞌe taꞌo ia: mete ma ama hambu sususaꞌ mataꞌ-mataꞌ, na, afiꞌ masaloe. Simbo no rala nemehoꞌot, te dei fo bꞌuna bꞌoan maloleꞌ.
3 γινώσκοντες ὅτι τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως κατεργάζεται ὑπομονήν·
Te ata bubꞌuluꞌ tae, mete ma see naꞌatataaꞌ sia sususaꞌ, losa nasenggiꞌ sosobꞌa-dꞌodꞌouꞌ a, ma feꞌe mimihere mikindoo neu Lamatuaꞌ, naa tao nggi bꞌau matu-matu mete ma hambu sosobꞌaꞌ laen.
4 ἡ δὲ ὑπομονὴ ἔργον τέλειον ἐχέτω, ἵνα ἦτε τέλειοι καὶ ὁλόκληροι, ἐν μηδενὶ λειπόμενοι.
Dadꞌi ama afiꞌ mimitau sususaꞌ. Te ama minori miꞌitataaꞌ sia sususaꞌ losa ama dadꞌi matetuꞌ. No taꞌona, nemehere mara boe naꞌoka nahereꞌ sia Lamatuaꞌ, de nda toꞌa taa esa saa boe.
5 Εἰ δέ τις ὑμῶν λείπεται σοφίας, αἰτείτω παρὰ τοῦ διδόντος θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς καὶ ⸀μὴὀνειδίζοντος, καὶ δοθήσεται αὐτῷ·
Mete ma hei ruma mimedꞌa nda hambu dalaꞌ fo miꞌitataaꞌ mia sususaꞌ sa, hei mitane mbali Lamatuaꞌ mana nahine basaꞌ e. Eni mana natudꞌu dalaꞌ fee nggi. Eni mana fee nggi dudꞌuꞌa maloleꞌ no rala nemehoꞌot, ma nda namanasa nggi sa, mete ma hei moꞌe mbali E.
6 αἰτείτω δὲ ἐν πίστει, μηδὲν διακρινόμενος, ὁ γὰρ διακρινόμενος ἔοικεν κλύδωνι θαλάσσης ἀνεμιζομένῳ καὶ ῥιπιζομένῳ·
Mete ma moꞌe mia E, afi moꞌe no rala seseriꞌ. Hei musi mimihere tebꞌe-tebꞌeꞌ mae Ana bisa fee saa fo hei moꞌeꞌ a. Te atahori mana roꞌe no rala seseriꞌ, ana onaꞌ ree fo anin fuu e rae-ata nda natetu-nandaa sa.
7 μὴ γὰρ οἰέσθω ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὅτι λήμψεταί τι παρὰ τοῦ κυρίου
Atahori se ralan nabꞌabꞌanggi no mudaꞌ onaꞌ naa, ana nda matetuꞌ sia basa dalaꞌ ra sa. Afiꞌ mimihena mae ana hambu saa-saa mia Lamatuaꞌ e boe.
8 ἀνὴρ δίψυχος, ἀκατάστατος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ.
9 Καυχάσθω δὲ ὁ ἀδελφὸς ὁ ταπεινὸς ἐν τῷ ὕψει αὐτοῦ,
Atahori mana tudꞌa-loloeꞌ mana namahere neu Lamatuaꞌ Yesus, musi ramahoꞌo, huu Lamatualain soꞌu nala se dadꞌi bobꞌonggin ena.
10 ὁ δὲ πλούσιος ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ, ὅτι ὡς ἄνθος χόρτου παρελεύσεται.
Ma atahori mamasuꞌiꞌ mana ramahere neu Lamatuaꞌ Yesus ena, ara o musi tao ralan nara ramahoꞌo, huu Lamatuaꞌ nanori se afiꞌ koao. Ia naa rahine rae, dei fo suꞌi nara mana sambulaloꞌ, onaꞌ bunaꞌ sia lasi a nabꞌuna meulau, te nda doo sa ma relo a haa e, de ana male. Atahori mamasuꞌiꞌ ra o onaꞌ naa boe. Mae sira rasambute ro tatao-nonoꞌi nara, te sira o mana sambulaloꞌ boe.
11 ἀνέτειλεν γὰρ ὁ ἥλιος σὺν τῷ καύσωνι καὶ ἐξήρανεν τὸν χόρτον, καὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ ἐξέπεσεν καὶ ἡ εὐπρέπεια τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἀπώλετο· οὕτως καὶ ὁ πλούσιος ἐν ταῖς πορείαις αὐτοῦ μαρανθήσεται.
12 Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμόν, ὅτι δόκιμος γενόμενος λήμψεται τὸν στέφανον τῆς ζωῆς, ὃν ⸀ἐπηγγείλατοτοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν.
Lamatuaꞌ fee papala-babꞌanggiꞌ neu atahori mana naꞌatataaꞌ mia sosobꞌaꞌ a losa nasenggiꞌ. Ma ana simbo nala hahambu masoi-masodꞌaꞌ fo Lamatuaꞌ helu basa fee neu atahori mana sue E. Ana simbo hahambun onaꞌ atahori mana nasenggiꞌ a hambu beker.
13 μηδεὶς πειραζόμενος λεγέτω ὅτι Ἀπὸ θεοῦ πειράζομαι· ὁ γὰρ θεὸς ἀπείραστός ἐστιν κακῶν, πειράζει δὲ αὐτὸς οὐδένα.
Misinedꞌa malolole! Mete ma hei ruma hambu sosobꞌaꞌ ma mae tao salaꞌ, afiꞌ rundu mae, “Lamatuaꞌ nae sobꞌa au” Te Lamatualain nda hii-nau tao salaꞌ sa. Ana o nda sobꞌa atahori fo atahori naa hii tao salaꞌ sa.
14 ἕκαστος δὲ πειράζεται ὑπὸ τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας ἐξελκόμενος καὶ δελεαζόμενος·
Te salaꞌ nema mia atahori ralan. Fefeun, ralan nau tao deꞌulakaꞌ, de basa ma ana sangga dalaꞌ nae tao deꞌulakaꞌ.
15 εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν, ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον.
Boe ma ana tao, tungga dudꞌuꞌa deꞌulakan nakandondooꞌ a. Mateteꞌen, Lamatualain naꞌondaꞌ huku-dꞌoki mamates neu atahori mana tao deꞌulakaꞌ.
16 μὴ πλανᾶσθε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί.
Toronoo susueꞌ re! Afiꞌ neneꞌediꞌ soꞌal dalaꞌ ia ra.
17 Πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστιν, καταβαῖνον ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν φώτων, παρʼ ᾧ οὐκ ἔνι παραλλαγὴ ἢ τροπῆς ἀποσκίασμα.
Dꞌala deꞌulakaꞌ ra nda mia Lamatuaꞌ sa. Te ana mana fee basa papala-babꞌanggi maloleꞌ ma basa dꞌala meumareꞌ. Eni mana naꞌadꞌadꞌadꞌiꞌ relo, fulan, ma nduuꞌ ra. Basa se lali-laliꞌ sia lalai, naa de salao nara ubꞌa-ubꞌa rakandooꞌ a. Akaꞌ a Lamatualain nda mana ubꞌaꞌ sa.
18 βουληθεὶς ἀπεκύησεν ἡμᾶς λόγῳ ἀληθείας, εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς ἀπαρχήν τινα τῶν αὐτοῦ κτισμάτων.
Lamatuaꞌ hihii-nanaun fee hita taꞌo ia: Ana fee dedꞌea-oꞌola matetun nema hita. Ma Ana pake dedꞌea-oꞌolan naa, fo fee hita masodꞌaꞌ. Ana pili nala hita dadꞌi mbule-uluꞌ mia basa saa, fo Ana naꞌadadꞌiꞌ sia raefafoꞌ ia.
19 ⸀Ἴστε ἀδελφοί μου ἀγαπητοί. ἔστω ⸀δὲπᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀκοῦσαι, βραδὺς εἰς τὸ λαλῆσαι, βραδὺς εἰς ὀργήν,
Toronoo susue nggare! Misinedꞌa, e! Malolen taꞌo ia: afiꞌ sadꞌiꞌ a olaꞌ a. Malole lenaꞌ, mete ma atahori olaꞌ maloleꞌ, na, nenene malolole dei! Ma afi haelai miminasa.
20 ὀργὴ γὰρ ἀνδρὸς δικαιοσύνην θεοῦ ⸂οὐκ ἐργάζεται.
Te mete ma miminasa, na, ama nda bisa tao dꞌala maloleꞌ tungga Lamatualain hihiin sa.
21 διὸ ἀποθέμενοι πᾶσαν ῥυπαρίαν καὶ περισσείαν κακίας ἐν πραΰτητι δέξασθε τὸν ἔμφυτον λόγον τὸν δυνάμενον σῶσαι τὰς ψυχὰς ὑμῶν.
Dadꞌi ama musi nggari hendi basa sala-kilu mara. Onaꞌ atahori raue-rameu tine-osi nara, ma dedꞌe hendi manggarauꞌ ra. Hei o musi simbo Lamatuaꞌ hara-liin no rala neloe-nedꞌaeꞌ. Hara-liiꞌ naa ra onaꞌ fini neneselaꞌ sia rala mara. Mete ma ama tao taꞌo naa, dei fo Lamatuaꞌ mboꞌi hendi nggi mia basa sala-kilu mara, ma simbo nggi fo misodꞌa mikindoo mo E.
22 Γίνεσθε δὲ ποιηταὶ λόγου καὶ μὴ ⸂ἀκροαταὶ μόνον παραλογιζόμενοι ἑαυτούς.
Mete ma ama mihine Lamatuaꞌ hara-liin, na, tao tungga e. Afiꞌ renaꞌ a! Mete ma hei renaꞌ a, te nda tao tungga sa, hei eꞌedik baliꞌ ao mara.
23 ὅτι εἴ τις ἀκροατὴς λόγου ἐστὶν καὶ οὐ ποιητής, οὗτος ἔοικεν ἀνδρὶ κατανοοῦντι τὸ πρόσωπον τῆς γενέσεως αὐτοῦ ἐν ἐσόπτρῳ,
Mete ma atahori rena basa hara-liiꞌ naa ra, te nda tao tungga sa, naa onaꞌ atahori sa mete matan sia tiro-ao a. Ana heoꞌ dean, ma liliꞌ hendi mata-aon neuꞌ ena.
24 κατενόησεν γὰρ ἑαυτὸν καὶ ἀπελήλυθεν καὶ εὐθέως ἐπελάθετο ὁποῖος ἦν.
25 ὁ δὲ παρακύψας εἰς νόμον τέλειον τὸν τῆς ἐλευθερίας καὶ παραμείνας, ⸀οὐκἀκροατὴς ἐπιλησμονῆς γενόμενος ἀλλὰ ποιητὴς ἔργου, οὗτος μακάριος ἐν τῇ ποιήσει αὐτοῦ ἔσται.
Te Ama afiꞌ taꞌo naa. Ama musi paresaꞌ malole Lamatualain hara-lii matetun, mana bisa tao atahori nenemboꞌit mia sala-kilu nara. Dei fo Lamatuaꞌ fee papala-babꞌanggiꞌ sia basa saa fo hei taoꞌ ra, sadꞌi rena ma tao tungga hara-liiꞌ naa ra. Afiꞌ rena mendiꞌ ndiki diim ma kalua tungga ndiki onam!
26 Εἴ τις δοκεῖ θρησκὸς ⸀εἶναιμὴ χαλιναγωγῶν γλῶσσαν ⸀αὐτοῦἀλλὰ ἀπατῶν καρδίαν ⸀αὐτοῦ τούτου μάταιος ἡ θρησκεία.
Mete ma atahori sa nae eni atahori maloleꞌ, te nda nanea nala bafan sa, eni eꞌedik baliꞌ aon! Eni nemeheren parsumaꞌ a.
27 θρησκεία καθαρὰ καὶ ἀμίαντος παρὰ ⸀τῷθεῷ καὶ πατρὶ αὕτη ἐστίν, ἐπισκέπτεσθαι ὀρφανοὺς καὶ χήρας ἐν τῇ θλίψει αὐτῶν, ἄσπιλον ἑαυτὸν τηρεῖν ἀπὸ τοῦ κόσμου.
Huu atahori mana namahere tebꞌe-tebꞌeꞌ neu Amaꞌ Lamatuaꞌ, ralan musi matetuꞌ losa nda hambu manggenggeoꞌ saa sa boe. Naa, tao Ama Lamatualain ralan namahoꞌo. Nemehere matetuꞌ onaꞌ naa, tao atahori hii tulufali ina falu ro ana mat ra. Atahori mana naꞌena nemehereꞌ mataꞌ naa, nda hela atahori raefafoꞌ ia kokoe-nanasi se no tatao deꞌulakaꞌ sa.
